41 χρόνια μετά η «Προφητεία» εξακολουθεί να προκαλεί τρόμο

41 χρόνια μετά η «Προφητεία» εξακολουθεί να προκαλεί τρόμο Facebook Twitter
0

Η Προφητεία (TheOmen) είχε κάνει την επίσημη πρεμιέρα της στην Βρετανία στις 06.06.1976, μια πονηρή επιλογή του τμήματος μάρκετινγκ, καθώς, πέρα από τα τρία εξάρια που εντοπίζονται στην ημερομηνία, ήταν και Κυριακή, μέρα δηλαδή που σύμφωνα με την χριστιανική παράδοση είναι αφιερωμένη  στον Κύριο. Ωστόσο η ταινία κυκλοφόρησε στις αμερικανικές αίθουσες σαν σήμερα, 25 Ιουνίου του 1976. Και σαράντα ένα χρόνια μετά παραμένει εξίσου ανατριχιαστική.

Γεννημένη από την επιθυμία του στούντιο της Fox να παράγει ένα φιλμ θρησκευτικού τρόμου σαν τον Εξορκιστή, η Προφητεία όχι μόνο δεν μένει στην σκιά του προκατόχου της, αλλά βρίσκεται σε ευθεία συζήτηση μαζί του.

Γεννημένη από την επιθυμία του στούντιο της Fox να παράγει ένα φιλμ θρησκευτικού τρόμου σαν τον Εξορκιστή, η Προφητεία όχι μόνο δεν μένει στην σκιά του προκατόχου της, αλλά βρίσκεται σε ευθεία συζήτηση μαζί του. Και οι δύο ταινίες ξεκινούν από την παραδοχή πως το Κακό, στην αγνή, πανίσχυρη, χριστιανικά προσδιορισμένη μορφή του, έχει σκαρφαλώσει από τον κάτω όροφο και κυκλοφορεί ανάμεσα μας, φέρει παιδική μορφή και γεννά ανησυχία για το τί θα γίνει (και τί θα συμβεί) όταν μεγαλώσει. Στην σκηνή του πάρτι γενεθλίων, όπου η γκουβερνάντα του μικρού Ντέμιαν απαγχονίζεται σε κοινή θέα, δεν θα δεις τόσο φρίκη στις αντιδράσεις των παρευρισκόμενων παιδιών, όσο περιέργεια, καθώς και μια ανησυχητική απάθεια που μαρτυρά, ίσως, μια ακόμα πιο ανησυχητική εξοικείωση με την φύση του θεάματος.

41 χρόνια μετά η «Προφητεία» εξακολουθεί να προκαλεί τρόμο Facebook Twitter

Kαι οι δύο ταινίες συμφωνούν πως το Κακό πρέπει να κατονομαστεί προτού παταχθεί, αλλά η διαδρομή που ακολουθούν προς αυτή την κατεύθυνση τις διαφοροποιεί. Αν στον Εξορκιστή ο δρόμος είναι της Πίστης, στην Προφητεία είναι εκείνος της Έρευνας. Ο αμερικανός πρέσβης του Γκρέγκορι Πεκ θα ενεργήσει ως ντετέκτιβ, ώστε να βρει αποδείξεις για την παρουσία του Κακού, φέρνοντας την ταινία πιο κοντά στον σκεπτικιστή θεατή και καλύπτοντας και το σκέλος του «ερεύνα», που συνιστά τον έτερο άξονα προσέγγισης του μεταφυσικού. Η κατάληξη βέβαια είναι παρεμφερής και στις δύο ταινίες. Στον Εξορκιστή ο Φρίντκιν επιφυλάσσει πύρρειο νίκη για τον πρωταγωνιστή του, στην Προφητεία ο ήρωας ηττάται κατά κράτος και, εντελώς συμβολικά, από το χέρι των Αρχών. Το Κακό έχει διεισδύσει στην Διοίκηση, μια περίεργη δολοφονία προέδρου, ένα Βιετνάμ κι ένα Γουώτεργκεϊτ μετά δεν αφήνουν καμία αμφιβολία, όπως καμία αμφιβολία δεν αφήνει και το τελικό πλάνο του φιλμ. Στην ταινία γίνεται και μια νύξη στην φρέσκια τότε Κοινή Ευρωπαϊκή Αγορά προς επίρρωση των Γραφών για τον ερχομό του Αντίχριστου. Οι ευρωσκεπτικιστές θα τρίψουν τα χέρια τους με ευχαρίστηση, οι ευρωπαϊστές θα το δουν ως έκφραση αμερικανικής ανησυχίας μπρος στον ενδεχόμενο σχηματισμό ενός εξίσου ισχυρού πόλου.

Την σκηνοθεσία υπογράφει ο Ρίτσαρντ Ντόνερ, υπεύθυνος για πολυαγαπημένες στιγμές ψυχαγωγικού σινεμά, όπως ο πρώτος Σούπερμαν, τα Φονικά Όπλα, το Μάβερικκαι τα Γκούνις. Ο Ντόνερ αναγνωρίζει την λειτουργία και την σημασία του set-piece σ’αυτό το είδος σινεμά και διανθίζει το φιλμ με ουκ ολίγα αξιομνημόνευτα από αυτά – ο σχεδιασμός Βλέπω τον Θάνατό σου-, στήνει κάδρα μεγαλοπρεπή, σα να σου λέει πως συμβαίνει κάτι που υπερβαίνει τα εγκόσμια εδώ, βγάζει μέσα από το μοντάζ «σατανική» ερμηνεία από ένα παιδί ηθοποιό που ελάχιστη σχέση έχει με την ιδιότητα του ηθοποιού και στηρίζει το έργο πάνω σε έναν περίεργα αποστασιοποιημένο Γκρέγκορι Πεκ. Η αποστασιοποίησή του είτε είναι επιλογή ηθοποιού και σκηνοθέτη για να τονιστεί ο αυταρχισμός του χαρακτήρα που, σε συνδυασμό με τις επιλογές του σε καίρια σημεία της πλοκής, αρχής γενομένης από την εισαγωγή, άνετα δίνει βήμα (και) για μια φεμινιστική ανάγνωση του φιλμ, είτε προκύπτει από μια ενδεχόμενη υπεροπτική στάση του ηθοποιού απέναντι στο camp υλικό. Διαλέγεις και παίρνεις.

Για το τέλος άφησα τον Τζέρι Γκολντσμιθ που έγραψε το βραβευμένο με Όσκαρ μουσικό score, το οποίο έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στο φιλμ, είναι πανταχού παρόν, τονίζει διαρκώς το μέγεθος των στοιχημάτων και την παρουσία του Κακού, αντικαθιστά και τον ήχο ενίοτε. Σε μια αξέχαστη σκηνή το λαχάνιασμα ενός σκύλου ακούγεται σαν ψαλμωδία βγαλμένη από τα έγκατα της γης που καλεί τους «κολασμένους» να προσέλθουν εκεί, όπου ανήκουν. Αν οι εφιάλτες σου δεν έχουν εικονογραφία δανεική από την Προφητεία, σίγουρα θα μπορούσαν να έχουν την μουσική της επένδυση.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Η φιγούρα της Μελίνας με τρόμαζε και με έλκυε ταυτόχρονα»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ευριπίδη Σαμπάτη

Μυθολογίες / «Η φιγούρα της Μελίνας με τρόμαζε και με έλκυε ταυτόχρονα»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ευριπίδη Σαμπάτη

Ο τραγουδοποιός Ευριπίδης Σαμπάτης επιλέγει 10 ταινίες, καθεμιά απ' τις οποίες για διαφορετικούς λόγους τον ταρακούνησαν τόσο που η ζωή του δεν ήταν ποτέ πια η ίδια.
Είδαμε το «Juror#2» του Κλιντ Ίστγουντ και είναι η καλύτερη αμερικανική ταινία της χρονιάς

Οθόνες / To «Juror#2» του Κλιντ Ίστγουντ είναι η καλύτερη αμερικανική ταινία της χρονιάς

Αλλά δυστυχώς δεν θα προβληθεί στις κινηματογραφικές αίθουσες, επειδή οι υπεύθυνοι του στούντιο θεωρούν ότι το ενήλικο σινεμά αυτού του τύπου ανήκει στις streaming πλατφόρμες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Daily / Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Η αυτοτελής σειρά κατορθώνει να λειτουργεί συγχρόνως ως ιστορική αναπαράσταση, ως συνταρακτικό δράμα, ως καθηλωτικό θρίλερ, ακόμα και ως δραματοποιημένο true crime, ειδικά για τους θεατές που δεν είναι εξοικειωμένοι με τις πολυσύνθετες πτυχές του ένοπλου αγώνα στη Βόρεια Ιρλανδία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά

Οθόνες / Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά μόλις κυκλοφόρησε

Τα κείμενα του Φώντα Τρούσα για τις «βαθιά υποτιμημένες ταινίες που απελευθέρωσαν τη ματιά του θεατή από την οικογενειακή τηλεοπτική εικόνα, απενοχοποιώντας περαιτέρω το γυμνό» και για τον underground και τον πειραματικό ελληνικό κινηματογράφο κυκλοφορούν σε ένα μοναδικό, κυριολεκτικά, βιβλίο, από τα LiFO Books.
M. HULOT
Η φωνή του «τέρατος»: Ο Μάνσον με τα δικά του λόγια σ’ ένα αποκαλυπτικό νέο ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Η φωνή του «τέρατος»: Ο Μάνσον με τα δικά του λόγια σ’ ένα αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ

Ένα νέο ντοκιμαντέρ εξετάζει και αμφισβητεί όλα όσα νομίζουμε ότι γνωρίζουμε για τη διαβόητη φιγούρα, παρουσιάζοντας για πρώτη φορά ηχογραφημένες συνομιλίες του σε διάστημα είκοσι ετών.
THE LIFO TEAM
Τα γεγονότα της ζωής

Οθόνες / Κασσαβέτης, Σκορσέζε, Ερίθε: 10 άχαστες προβολές στο φετινό Πανόραμα

Πρεμιέρες, παράλληλες εκδηλώσεις, αφιερώματα: Από τις 21 ως τις 27 Νοεμβρίου, οι κινηματογράφοι Τριανόν, Newman και Στούντιο φιλοξενούν το μακροβιότερο αθηναϊκό κινηματογραφικό φεστιβάλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πάνος Χ. Κούτρας: Queer before it was cool, νυν και αεί

Οθόνες / Πάνος Χ. Κούτρας: Queer before it was cool, νυν και αεί

Ο αγαπημένος Έλληνας σκηνοθέτης ξεδίπλωσε σημαντικές στιγμές από τη ζωή και την πορεία του και αφηγήθηκε πολύτιμες ιστορίες που διαμόρφωσαν το queer σινεμά του στο φετινό Iconic Talks Powered by Mastercard που πραγματοποιήθηκε στο 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Τα δέκα αγαπημένα animation του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy)

Μυθολογίες / Τα 10 αγαπημένα animation του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy)

«Κάθε φορά που το βλέπω προσπαθώ να καταλάβω πώς έχει οργανωθεί αυτό το χάος»: Ο Αλέξανδρος Βούλγαρης μάς καλεί να ανακαλύψουμε δέκα animation διαφορετικών τεχνικών, που τον έχουν επηρεάσει βαθιά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Όσα ξεχώρισαν κοινό και επιτροπές

Οθόνες / 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Όσα ξεχώρισαν κοινό και επιτροπές

Η Fischer, επίσημος χορηγός των Βραβείων Κοινού εδώ και μια δεκαετία, στήριξε για μία ακόμη χρονιά τον θεσμό, απονέμοντας πέντε βραβεία στις ταινίες που συγκέντρωσαν τις περισσότερες ψήφους των θεατών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου «Game of Thrones» συνεχίζεται

Οθόνες / «Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου Game of Thrones συνεχίζεται

Η σειρά του HBO, που παίρνει τη σκυτάλη από το πραγματικά αξιόλογο «Penguin», προσπαθεί να επικαλεστεί τη συνταγή του μεγάλου hit του καναλιού και ξεστρατίζει από το ατμοσφαιρικό σύμπαν του Ντενί Βιλνέβ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι θρυλικοί boomers του 65ου φεστιβάλ θεσσαλονίκης

Pulp Fiction / Οι θρυλικοί boomers του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Ρέιφ Φάινς, Ζιλιέτ Μπινός, Ματ Ντίλον: Oι διάσημοι, σχεδόν συνομήλικοι ηθοποιοί που τιμήθηκαν με Χρυσό Αλέξανδρο και έδειξαν με τις διαφορετικές επιλογές τους ισάριθμα σίκουελ στην καριέρας τους.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Οθόνες / «Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Ένα έπος δράσης και χαρακτήρων που κυλά θεαματικά, ουσιαστικά, υπερβολικά, συγκινητικά, χορταστικά και εμφατικά, όπως όλοι οι υποψήφιοι θεατές αναμένουν εδώ και πολύ καιρό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η πιο διάσημη υπόθεση «απαγωγής από εξωγήινους» αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Οθόνες / Η απαγωγή του αιώνα αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Παρότι συμμετείχε στο σενάριο του ντοκιμαντέρ «The Manhattan Alien Abduction», η Λίντα Ναπολιτάνο που ισχυρίζεται ότι απήχθη από εξωγήινους στο κέντρο του Μανχάταν προ 35ετίας μηνύει την πλατφόρμα για αθέτηση της συμφωνίας τους.
THE LIFO TEAM