these people are my heroes
Όλοι αυτοί οι πεθαμένοι μεθύστακες, με την κιθάρα και τα διάφανα σουρωμένα μάτια, που τραγούδαγαν για αγράμπελες και πεταχτές μικρούλες κι εκ των υστέρων διέκρινα πόσο μελοδραματικό υπήρξε το κομητοειδές τους πέρασμα, ούτε που θα το πίστευαν ότι μόνο εγώ θα τους θυμάμαι (το παιδάκι που τους σερβίριζε και καμμιά φορά τους οδηγούσε κατουρημένους σπίτι) ― οι τάφοι τους, ένα σκουπιδαριό.
Όντως, όπου και να πας, εδώ θα γυρνάς. Στη ταβέρνα του νόνου σου.
Εδώ είναι οι ήρωές σου, εδώ το πεδίο μάχης σου.
(Βάλτο δυνατά)
there's nobody like my mom
there's no place like my home since I was born
when I was young
the flavour is so strong
I've missed it so long now
