Ο Thomas Lanier (Tennessee) Williams, διάσημος Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας, βρέθηκε νεκρός στο πάτωμα της σουίτας του στο ξενοδοχείο Elysée στο Μανχάταν στις 25 Φεβρουαρίου του 1983 σε ηλικία 71 ετών.
Η γραμματέας του που είχε ακούσει ένα θόρυβο το προηγούμενο βράδυ από το δωμάτιο του Ουίλιαμς, δεν θεώρησε ότι μπορεί να συνέβη κάτι σοβαρό και δεν πήγε να δει, μέχρι το επόμενο πρωί. Αυτή ήταν η πρώτη που βρήκε το άψυχο σώμα του Ουίλιαμς να κείτεται δίπλα στο κρεβάτι του.
Τα πρώτα ευρήματα από τον επικεφαλής ιατροδικαστή της Νέας Υόρκης έδειξαν ότι ο Ουίλιαμς είχε καταπιεί ένα πλαστικό καπάκι από το μπουκάλι με τις σταγόνες ματιών που χρησιμοποιούσε.
Δεν ήταν σαφές πώς ή γιατί το πώμα της φιάλης είχε καταλήξει στο λαιμό του συγγραφέα. Ένα άδειο μπουκάλι κρασί και διάφορα φάρμακα με συνταγή γιατρού βρέθηκαν επίσης στο δωμάτιο.
Σχεδόν έξι μήνες μετά το θάνατο του Ουίλιαμς, ο επικεφαλής ιατροδικαστής της Νέας Υόρκης ανέφερε ότι ο συγγραφέας προσπαθούσε να καταπιεί τα βαρβιτουρικά, όταν κατά λάθος κατάπιε ένα πώμα μπουκαλιού.
Ο «Γυάλινος Κόσμος», το «Λεωφορείον ο Πόθος» και η «Λυσσασμένη Γάτα» είναι από τα πιο σημαντικά έργα του σύγχρονου αμερικανικού δράματος.
Μαζί με άλλες μεγάλες επιτυχίες του, έσπρωξε τον εγχώριο ρεαλισμό πέρα από την καταγραφή της κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας, προς το συναίσθημα και τον ψυχισμό.
Με εξαιρέσεις τους Arthour Miller και Eugene O'Neill, κανένας άλλος θεατρικός συγγραφέας δεν έχει δημιουργήσει τόσους πολλούς αρχετυπικούς χαρακτήρες που παραμένουν στην παγκόσμια συνείδηση ακόμα και μετά από περισσότερα από 50 χρόνια, συμπεριλαμβανομένων των Blanche DuBois, Stanley Kowalski, Big Daddy, και πολλών άλλων.
Όταν ήταν παιδί, η οικογένεια του Ουίλιαμς μετακόμισε από τον αγροτικό Μισισιπή στο Σαιντ Λούις του Μιζούρι.
Το νέο αστικό περιβάλλον θα τον κάνει εσωστρεφή και τότε θα ξεκινήσει να γράφει.
Ο πατέρας του, ένας αλκοολικός και τζογαδόρος συχνά απουσίαζε εξαιτίας της δουλειάς του ως πωλητής παπουτσιών, αλλά και όταν ήταν παρών, δεν ήταν λίγες οι φορές που κακοποιούσε τα παιδιά του.
Ένα χρόνο μετά, ο Ουίλιαμς πήγε να σπουδάσει δημοσιογραφία στο Πανεπιστήμιο του Μιζούρι, αλλά ο πατέρας του τον πίεσε να διακόψει αφού δεν ήθελε ο γιος του να γίνει συγγραφέας.
Έτσι ακολούθησε τον πατέρα του στην επιχείρηση παπουτσιών.
Ωστόσο, αυτό δεν τον απομάκρυνε από την επιθυμία του να γράφει. Συχνά έμενε όλη τη νύχτα ξάγρυπνος για να γράψει, πράγμα που τον οδήγησε σε υπερκόπωση και τελικά σε νευρικό κλονισμό.
Αφού ανάρρωσε, ο πατέρας του λύγισε και ο Ουίλιαμς γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο της Αϊόβα.
Εκεί κέρδισε το παρατσούκλι «Tennessee» από τους συμμαθητές του λόγω της Νότιας προφοράς του. Ο Ουίλιαμς συχνά έλεγε χαριτολογώντας «Είναι καλύτερο από το να με έλεγαν Μισισιπή».
Έμπνευση για τους χαρακτήρες του Ουίλιαμς συχνά αποτελούσαν τα άμεσα μέλη της οικογένειάς του. Εκτός από το βάναυσο πατέρα του, είχε και μια αδελφή με την οποία ήταν πολύ δεμένος, τη Rose Williams.
Μια ελκυστική γυναίκα που έπασχε από σοβαρές κρίσεις άγχους και είχε διαγνωστεί με σχιζοφρένεια. Έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής της σε ψυχιατρεία, για να της κάνουν στο τέλος λοβοτομή.
Όπως συνέβαινε σχεδόν πάντα η διαδικασία ήταν ανεπιτυχής, και η ίδια παρέμεινε ανίκανη για το υπόλοιπο της ζωής της.
Τα αποτελέσματα της κακότεχνης λοβοτομής, καθώς και ο θυμός του κατά των γονέων του οι οποίοι έδωσαν τη συγκατάθεσή τους, πιθανόν να συνέβαλαν στην κατάθλιψη, τον αλκοολισμό και τον εθισμό του στις αμφεταμίνες και τα βαρβιτουρικά.
Η Rose θεωρείται συχνά ως η έμπνευση για τη Laura Winfield στον «Γυάλινο Κόσμο», καθώς και για την Blanche DuBois στο «Λεωφορείο ο Πόθος». Η μητέρα του πιθανότατα αποτέλεσε τη βάση της Amanda Winfield στον «Γυάλινο Κόσμο».
Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1950, τα έργα του ανέβηκαν σε πολλές επιτυχημένες παραστάσεις του Broadway και αφού έλαβε 2 βραβεία Πούλιτζερ, 3 βραβεία Κριτικών Θεάτρου της Νέας Υόρκης «Choice Circle» και 1 Τόνι, η επαγγελματική και προσωπική ζωή του Ουίλιαμς άρχισε να καταρρέει.
Η κατάχρηση ναρκωτικών και αλκοόλ άρχισε να έχει επιβλαβή επίδραση στη γραφή του, τις σχέσεις του, και την ψυχολογική του κατάσταση.
Μετά το θάνατο του επί χρόνια συντρόφου του Frank Merlo από καρκίνο του πνεύμονα το 1963, η σοβαρή κατάθλιψη ανάγκασε τον Ουίλιαμς να περάσει αρκετό διάστημα σε υπηρεσίες ψυχικής υγείας.
Ο δρ Max Jacobson, ο οποίος ήταν γνωστός τότε ως Dr. Feelgood, άρχισε να του δίνει όλο και περισσότερες αμφεταμίνες για να καταπολεμήσει την κατάθλιψή του.
Μαζί με τις αμφεταμίνες, έδωσε στον Ουίλιαμς Seconal ώστε να ξεπεράσει την αϋπνία του. Κατά το υπόλοιπο της δεκαετίας του '60 και καθ 'όλη τη δεκαετία του '70, όλα τα έργα του Ουίλιαμς ήταν αποτυχίες.
Ιατρικό Πόρισμα
Σχεδόν έξι μήνες μετά το θάνατο του Ουίλιαμς, ο επικεφαλής ιατροδικαστής της Νέας Υόρκης ανέφερε ότι ο συγγραφέας προσπαθούσε να καταπιεί τα βαρβιτουρικά, όταν κατά λάθος κατάπιε ένα πώμα μπουκαλιού.
«Η αιτία του θανάτου ήταν ασφυξία» είπε ο δρ Eliot Gross. Οι εξετάσεις των δειγμάτων του ιστού επιβεβαίωσαν την παρουσία σεκοβαρβιτάλης στο σύστημά του, ουσία που λάμβανε για πολλά χρόνια.
Ορισμένοι ωστόσο αμφισβητούν την αιτία του θανάτου και το επίσημο πόρισμα.
Το γεγονός ότι ο Ουίλιαμς είχε πνιγεί από το πώμα του μπουκαλιού μπορεί να έχει κατασκευαστεί από τον ιατροδικαστή, ο οποίος υποψιαζόταν ότι τα χρόνια της κατάχρησης των ναρκωτικών είχαν μειώσει την ανοχή του Ουίλιαμς στο Seconal, και ότι η τυχαία υπερδοσολογία ήταν η πραγματική αιτία του θανάτου.
Η υγεία του Ουίλιαμς είχε από καιρό εξασθενήσει και κατά τη διάρκεια της προηγούμενης χρονιάς είχε χάσει πολύ βάρος. Επιπλέον, το πώμα ενός κολύριου δεν ήταν αρκετά μεγάλο για να φράξει τους αεραγωγούς του.
Ωστόσο, μπορεί να υπήρξε ο φόβος, τόσο από τον ιατροδικαστή όσο και από τη γραμματέα του Ουίλιαμς, ότι ο τύπος και το κοινό θα υπέθεταν αυτομάτως ότι επρόκειτο για αυτοκτονία.
Κατασκευάζοντας την ιστορία με το πώμα της φιάλης πίστεψαν ότι με κάποιο τρόπο προστάτευαν την κληρονομιά του μεγάλου συγγραφέα.
Υπήρχε μια συμπονετική συγκάλυψη το 1983 στο θάνατο του Τένεσι Ουίλιαμς, λέει ο φίλος του θεατρικού συγγραφέα Larry Myers.
«Ο Ουίλιαμς δεν πνίγηκε από ένα καπάκι ενός κολύριου όπως αναφέρεται. Όχι ούτε το αλκοόλ, ούτε το AIDS τον σκότωσαν.
Και δεν ήταν αυτοκτονία, ούτε δολοφονία -για τις οποίες διψούσαν τα Μέσα Ενημέρωσης. Υπερβολική δόση Seconal είναι αυτό που αποκαλύπτει η έκθεση νεκροψίας. Αυτό δεν έχει αναφερθεί ποτέ» είπε.
Όποια και αν είναι η αλήθεια σχετικά με το θάνατό του Ουίλιαμς που συνέβη σαν σήμερα, η αποκάλυψη του εθισμού του στις ουσίες δεν προκαλεί αντιδράσεις.
Αντ' αυτού, θα μπορούσε να προσφέρει ένα στοιχείο, για την ιδιαίτερη ζωή ενός από τους λογοτεχνικούς θησαυρούς της Αμερικής.
Για μεγάλο μέρος της ζωής του, ο Ουίλιαμς υπέφερε από κατάθλιψη λόγω των συναισθηματικών αγκυλώσεων με την οικογένειά του, των χρόνιων προβλημάτων υγείας, του ότι ήταν ομοφυλόφιλος, καθώς και των επαγγελματικών αποτυχιών στο δεύτερο μισό της καριέρας του.
Εξετάζοντας το πώς οι μυριάδες παράγοντες μιας δύσκολης ζωής θα μπορούσαν να συγχωνευτούν σε τόσα πολλά καλλιτεχνικά αριστουργήματα, τελικά μόνο θα πρόσθεταν στην κληρονομιά αυτού του μεγαλόπνοου θεατρικού συγγραφέα.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε το 2015 από την Α. Κολοβού στο LIFO.gr. ©LIFO 2015
σχόλια