Τζέντλεμαν είναι κάποιος που ξέρει να παίζει ακορντεόν, αλλά δεν το κάνει!

Τζέντλεμαν είναι κάποιος που ξέρει να παίζει ακορντεόν, αλλά δεν το κάνει! Facebook Twitter
0

ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ-ΙΚΑΡΟ ΜΠΑΜΠΑΣΑΚΗ

1. Φρέαρ. Με ολοένα και πιο συγκροτημένη ύλη μας προσφέρεται το περιοδικό του Δημήτρη Αγγελή και της εκλεκτής συντροφιάς του, το «Φρέαρ», ήδη στο έκτο τεύχος του. Ο στοχασμός συναντάει την ποίηση, ο Στέλιος Ράμφος και ο Αλαίν Μπαντιού ανταμώνουν με τον Χρίστο Ρουμελιωτάκη και την Ούρσουλα Φωσκόλου. Δεσπόζει η Ζέφη Δαράκη με την εσκεμμένα απορρυθμισμένη θέαση του κατακερματισμένου κόσμου μας και με την παλλόμενη φιλοσοφική ευαισθησία της: «Πετιούνται από / δω από κει πετιούνται οι χειραψίες// Και μοναχοί τρεις στίχοι / με τα μάτια χυμένα σε λάμψη βαθιά / γυρνούν το πρόσωπο / μην τους αγγίξεις». Προβληματισμούς υψηλής εντάσεως που καλό είναι να συζητηθούν επειγόντως και ευρέως εκθέτει η πάντα ενδιαφέρουσα πένα της Αλεξάνδρας Δεληγιώργη στο κείμενο «Ελληνική και Παγκόσμια Λογοτεχνία» (προδημοσίευση από το πόνημα Μικρό εγχειρίδιο λογοτεχνίας). «Στην Ελλάδα», τονίζει η Δεληγιώργη, «καθώς αμελούμε τη βαρύτητα της λογοτεχνίας, αναθέσαμε την υπόθεση στους δημοσιογράφους. Συγγραφείς όπως ο Μπέρνχαρντ, η Γέλινεκ, αλλά και άλλοι παλαιότεροι, όπως ο Μούζιλ ή ο Μπροχ, δεν είναι εύκολοι ούτε τόσο ευχάριστοι. Ο αναγνώστης δεν θα τους διάβαζε αν ήταν στο χέρι του να επιλέξει τα εύκολα. Αν όμως τους βρίσκει στις Εθνικές Βιβλιοθήκες κι αν τους διαβάζει, είναι με τη μεσολάβηση των κριτικών που αναδεικνύουν ποιοι συγγραφείς είναι το συμβολικό κεφάλαιο της χώρας τους. Στο Δουβλίνο, στις προθήκες των βιβλιοπωλείων, εικονίζονται όλοι οι κλασικοί Ιρλανδοί συγγραφείς, από τον Τζόναθαν Σουίφτ ως τον Μπέκετ. Εμείς δεν βλέπουμε στις προθήκες των βιβλιοπωλείων μας τον Ροΐδη, τον Παπαδιαμάντη, τον Βιζυηνό, την Αξιώτη». Και καταλήγει, με μια διπλή επισήμανση/παρότρυνση: «Οι επαρχιακές κοινωνίες, κλειστές ακόμα και στον ίδιο τον εαυτό τους, βγάζουν μικρούς συγγραφείς και αποκλείουν αυτούς που, αν τους έστεργαν, θα μπορούσαν να γίνουν μεγάλοι, οικουμενικοί δηλαδή. Αλλά το ίδιο μικρόψυχες είναι και οι παγκοσμιοποιημένες κουλτούρες, που χωνεύουν αμάσητο τον κοσμοπολιτισμό ως αντίδοτο».

2. «Φαρφουλάς». Code name: Δημοσθένης Βουτυράς / Special χαρακτηριστικά: χιούμορ, αντισυμβατικότητα, γλέντια, υπαρξιστικός υπερλεξισμός, αντιδογματικός υπερρεαλισμός / Σούπερ εξώφυλλο: Richard Brautigan (τριάντα χρόνια από το Μεγάλο Φευγιό), ίσως πρώτη φορά γίνεται εξώφυλλο αυτός ο υπέροχα χαμηλότονος συγγραφέας και ποιητής / Μεγαλειώδες το Αφιέρωμα Αλητεία / Σελίδες 39-43: Λίαν διαφωτιστική έρευνα (ενίοτε και ξεκαρδιστική!) των Μπάμπη Κοσοβίτσα και Διαμαντή Καράβολα περί της αλητείας ως λήμματος στις ελληνικές εγκυκλοπαίδειες. Στο Κοινωνιολογικόν και Πολιτικόν Λεξικόν (Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Εκλαϊκεύσεως των πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών επιστημών) της καθημερινής εφημερίδας «Ανεξάρτητος» (1938) διαβάζουμε το εξής νόστιμο: «Αλητείας και Αλητισμός: Το ομαδικόν φαινόμενον ανθρώπων εξαθλιωμένων. Έλαβε τρομακτικάς διαστάσεις εις την αρχαίαν Ρώμην, τον μεσαίωνα μέχρι προ των αρχών του βιομηχανισμού και είναι γνωστόν με την λέξιν παουπερίσμους (pauperismus) και με τας λέξεις μιζεραμπιλίσμ και λουμπενπρολεταριάτ εις την νεωτέραν εποχήν [...] Οικονομικώς, ο αλητισμός περιλαμβάνει τας ακαθορίστους και πάντοτε αβεβαίας οικονομικής υποστάσεως ομάδας πληθυσμού, αι οποίαι δεν αποζούν από ωρισμένην και σταθεράν τινά πρόσοδον. Αύται, λόγω της διαρκούς των παραζάλης μέσα εις την κατάστασιν την προϊούσης εξαθλιώσεως, ευρίσκονται πάντοτε και εις ψυχολογικήν έντασιν που γεμίζει αγωνίαν και παραισθήσεις τα πάντα [...] Δι' αυτό ο αλητισμός θεωρείται κοινωνική πληγή και μάλιστα επικίνδυνος [...] Ο αλητισμός είναι πάνθεον διά την ατομικήν και κοινωνικήν ψυχολογίαν, δεδομένου ότι είναι πνευματικώς και ψυχικώς αθεμελίωτος ή ξεριζωμένος και δεν έχει ή δεν αναγνωρίζει προορισμόν εις τον εαυτόν του, ή έννοιαν εις τη ζωήν του, ζη μοιραίως και τυχαίως εκ των προσευχόντων ή επαιτών και συνεπώς δεν παραδέχεται ιδανικά ή τακτοποιημένην ζωήν» / Εύγε, και πάλι εύγε, στους εκδότες του «Φαρφουλά» τον οποίο βρίσκετε στο βιβλιοπωλείο των εκδόσεων, Μαυρομιχάλη 18, στο κέντρο της Αθήνας, και επίσης στο www.farfoulas.gr.

radiobookspotting.blogspot.gr/

Βιβλίο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βιογραφίες: Aπό τον Γκαρσία Μάρκες στην Άγκελα Μέρκελ

Βιβλίο / Πώς οι βιογραφίες, ένα όχι και τόσο δημοφιλές είδος στη χώρα μας, κατάφεραν να κερδίσουν έδαφος

Η απόλυτη επικράτηση των βιογραφιών στη φετινή εκδοτική σοδειά φαίνεται από την πληθώρα των τίτλων και το εύρος των αφηγήσεων που κινούνται μεταξύ του autofiction και των βιωματικών «ιστορημάτων».
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
ΕΠΕΞ Λευτέρης Αναγνώστου, ένας μεταφραστής

Λοξή Ματιά / Λευτέρης Αναγνώστου (1941-2024): Ένας ορατός και συγχρόνως αόρατος πνευματικός μεσολαβητής

Ο Λευτέρης Αναγνώστου, που έτυχε να πεθάνει την ίδια μέρα με τον Θανάση Βαλτινό, ήταν μεταφραστής δύσκολων και σημαντικών κειμένων από τη γερμανική και αυστριακή παράδοση.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Βιβλίο / Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Ο Ιωάννης Στεφανίδης, καθηγητής Διπλωματικής Ιστορίας στη Νομική του ΑΠΘ και επιμελητής του τρίτομου έργου του ιστορικού Νίκου Πετσάλη-Διομήδη, εξηγεί γιατί πρόκειται για ένα κορυφαίο σύγγραμμα για την εποχή που καθόρισε την πορεία του έθνους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Βιβλίο / Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Με αφορμή το τελευταίο του μυθιστόρημα «Ο θάνατος του συγγραφέα» ο δημοσιογράφος μιλά για την τεχνητή νοημοσύνη, την εικονική πραγματικότητα και την υπαρξιακή διάσταση της τεχνολογίας.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Άλαν Χόλινγκερστ: «Η γραμμή της ομορφιάς»

Το πίσω ράφι / Η γραμμή της ομορφιάς: Η κορυφαία «γκέι λογοτεχνία» του Άλαν Χόλινγκχερστ

Ο Χόλινγκχερστ τοποθέτησε το βραβευμένο με Booker μυθιστόρημά του στα θατσερικά '80s και κατάφερε μια ολοζώντανη και μαεστρική ανασύσταση μιας αδίστακτης δεκαετίας.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Βιβλίο / Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Η Σανόρα Μπαρμπ είχε περάσει πολύ καιρό στους καταυλισμούς των προσφύγων από την Οκλαχόμα που είχαν πληγεί από την Μεγάλη Ύφεση και την ξηρασία, προκειμένου να γράψει το μυθιστόρημά της. Έκανε όμως το λάθος να δείξει την έρευνά της στον διάσημο συγγραφέα, ο οποίος την πρόλαβε.
THE LIFO TEAM
Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι σπουδαιότερες μορφές του 19ου αιώνα

Βιβλίο / Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι παρεξηγημένοι του 19ου αιώνα

Το βιβλίο του Γερμανού θεωρητικού και πανεπιστημιακού Χέρφριντ Μίνκλερ αναλαμβάνει να επαναπροσδιορίσει το έργο τους, που άλλαξε τα δεδομένα του αστικού κόσμου από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Βιβλίο / Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Ο Νίκος Ψιλάκης ερευνά και μελετά την κρητική παράδοση εδώ και τέσσερις δεκαετίες. Τα βιβλία του είναι μνημειώδεις εκδόσεις για το φαγητό, τις λαϊκές τελετουργίες και τα μοναστήρια της Κρήτης που διασώζουν και προωθούν τον ελληνικό πολιτισμό.
M. HULOT
«Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Βιβλίο / «Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Ένα νέο βιβλίο επιχειρεί να καταρρίψει τους μισογυνιστικούς μύθους για τις αυτοκρατορικές γυναίκες της Ρώμης, οι οποίες απεικονίζονται μονίμως ως στρίγγλες, ραδιούργες σκύλες ή λάγνες λύκαινες.
THE LIFO TEAM
Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Βιβλίο / Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Σε όλα τα έργα του πρωταγωνιστούν οι γυναίκες και μια υπόγεια Αθήνα, ενώ ο ίδιος δεν κρίνει τους ήρωές του παρά το αφήνει σε εμάς: Μια κουβέντα με τον χαμηλόφωνο συγγραφέα του «Άχρηστου Δημήτρη» και της «Πλατείας Κλαυθμώνος».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ