Οι Twinsanity κάνουν χιπ χοπ για ένα κοινό που δεν ακούει (μόνο) χιπ χοπ

Οι Twinsanity κάνουν χιπ χοπ για ένα κοινό που δεν ακούει (μόνο) χιπ χοπ Facebook Twitter
Η μουσική στην ζωή μας υπάρχει ως στερέωμα και δίαυλος για να εκφραστούμε. Είναι ενας τρόπος να αντιμετωπίσουμε όλα όσα μας ενοχλούν και μας προβληματίζουν, μιλώντας είτε σε προσωπικό είτε σε κοινωνικό επίπεδο. Φωτο: Freddie F. / LIFO
0

Τους Twinsanity τους ανακάλυψα μέσω μιας φίλης που τους είδε και να κάνουν live και ενθουσιάστηκε.

Το πρώτο κομμάτι τους που τσέκαρα στο YouTube ήταν το «Raw Pressure» που χρησιμοποιεί το ρεφρέν ενός από τα κομμάτια-σταθμούς στην ιστορία του χιπ χοπ, το «Stop the Violence» των Boogie Down Productions, το οποίο το είχαν κάνει εντελώς δικό τους, με εικόνες από την (τότε γειτονιά τους) πλατεία Βικτωρίας και το κέντρο της Αθήνας.

Τους είχε χαρακτηρίσει «ξεχωριστούς» και, πραγματικά, ο ήχος τους διέφερε (και διαφέρει) από των περισσότερων χιπ χοπ σχημάτων που κάνουν μουσική σήμερα στην Ελλάδα.

Δεν είναι ακριβώς old school, αλλά έχει μια ηχητική ποικιλία που τον κάνει πολύ ενδιαφέρων, ειδικά όταν εμπλουτίζεται με στοιχεία που πάντοτε δανειζόταν το χιπ χοπ, διαχρονικά: ρέγκε, ράγκα, τζαζ και σόουλ, τα οποία άρχισαν να το κάνουν στα ’90s προσιτό και σε κοινό που δεν άκουγε μαύρη μουσική.

Το εντυπωσιακό είναι ότι οι Twinsanity, παρόλο που είναι ένα κατά βάση χιπ χοπ δίδυμο, δεν είναι μόνο αυτό, χρησιμοποιούν ακουστικά όργανα και αυτό τους δίνει πρόσβαση και σε ένα κοινό που δεν είναι φαν του χιπ χοπ, -και, μάλιστα, αυτό είναι το μεγαλύτερο ποσοστό των φαν τους.

Κάνουμε αυτοκριτική στα κομμάτια μας, είναι σημαντικό να κάνεις αυτοκριτική στη μουσική σου διότι θεωρούμε ότι το έργο του εκάστοτε καλλιτέχνη πρέπει να είναι μια μορφή αντανάκλασης του ίδιου του τού εαυτού σε όλες του της πτυχές.

«Έχουμε διάφορες μουσικές επιρροές, κυρίως ασχολούμαστε με το χιπ χοπ, αλλά έχουμε επιρροές μέσα στα κομμάτια μας από την ρέγκε, το ράγκα και τα beat που διαλέγουμε έχουν και τζαζ και σόουλ και φανκ vibe, δεν είμαστε μονοδιάστατοι, δηλαδή, στη μουσική» ξεκαθαρίζουν όταν τους συναντάω.

«Δεν θα πούμε ότι κάνουμε καθαρό χιπ χοπ, μας αρέσει η εξέλιξη και ο πειραματισμός πάνω στη μουσική». Καθόμαστε σε ένα πεζούλι δίπλα από την Μητρόπολη, λίγο πιο πέρα από το σημείο που ξεκίνησαν να παίζουν δημόσια, την πλατεία Καπνικαρέας.

Οι Twinsanity κάνουν χιπ χοπ για ένα κοινό που δεν ακούει (μόνο) χιπ χοπ Facebook Twitter
Έχουμε παρατηρήσει μεγάλη γκάμα ηλικιών στα live μας, από εφήβους μέχρι ανθρώπους άνω των τριάντα. Φωτο: Freddie F. / LIFO

Εκεί έπαιζαν για καιρό, πριν ακόμα αρχίσουν να κάνουν λάιβ σε κλειστούς χώρους. «Παίζαμε πολλά χρόνια DIY και παίζουμε ακόμα στο δρόμο» λένε.

«Πρώτη φορά κάναμε live στην Αρεοπαγίτου, και αυτό έπαιξε σημαντικό ρόλο στην μουσική μας ταυτότητα και νοοτροπία». Και πραγματικά, ο δρόμος τους ωρίμασε και τους προετοίμασε για αυτό που ζουν σήμερα.

Τα τελευταία δυο χρόνια έκαναν περισσότερες από 100 εμφανίσεις σε όλη την Ελλάδα, κυκλοφόρησαν έναν πολύ καλό πρώτο δίσκο, τον The Quest, απέκτησαν εμπειρίες, ετοιμάζουν νέο άλμπουμ κι ένα live το Σάββατο το βράδυ στο ΑΝ στα Εξάρχεια που το έχουν στήσει με κόπο και πολλή δουλειά.

Ο Γιάννης και ο Ray πρώτα έχουν το προνόμιο να είναι δίδυμοι, που σημαίνει ότι αυτό που κάνουν έχει διπλή δύναμη και περιέχει διπλή αγάπη.

«Βαφτιστήκαμε Twinsanity γιατί είναι λογοπαίγνιο και έχει να κάνει με την προσωπικότητά μας» λένε. «Γεννηθήκαμε στην Αγγλία, στο Ashford, Middlesex, αλλά μεγαλώσαμε στην Ελλάδα και ζήσαμε όλη μας τη ζωή εδώ, σε διάφορες περιοχές. Τα τελευταία πέντε χρόνια ήμασταν στη Βικτώρια.

Στο κέντρο ήρθαμε για να σπουδάσουμε (ο Ray μουσική τεχνολογία, ο Γιάννης γραφιστική), καθίσαμε στη σχολή για ένα χρόνο, σταματήσαμε και μετά ασχοληθήκαμε αποκλειστικά με τη μουσική.

Μεγαλώσαμε ακούγοντας πάντοτε αρκετές μουσικές, αλλά αυτό που μας κέρδισε είναι η ρέγκε, η dub και η χιπ χοπ. Μας αρέσει η χιπ χοπ μουσική γιατί δίνει βάση στον στίχο και μπορεί να εκφράσει όλες τις πτυχές του ανθρώπου».

 

Twinsanity- Raw Pressure

— Γιατί τραγουδάτε στα αγγλικά; Ο ελληνικός στίχος δεν είναι αυτός που έκανε το χιπ χοπ στην Ελλάδα τόσο δυνατό;

Ray: Πρώτον, είναι η μητρική μας γλώσσα (σσ. η μαμά τους είναι Αγγλίδα) και τα ακούσματά μας ήταν ραπ και μουσικές απ’ έξω, έτσι πιο πολύ μας βγήκε να γράφουμε στα αγγλικά. Αρχίσαμε πριν από χρόνια να γράφουμε στα αγγλικά και μας έμεινε.

Οι περισσότερες επιρροές μας ήταν ξένες, όχι ότι δεν έχουμε επιρροές από Ελλάδα, απλά ίσως να έχουν εμφυτευτεί μέσα μας οι ελληνικές επιρροές με άλλον τρόπο. Π.χ. πιστεύω ότι η underground σκηνή στην Ελλάδα είναι δυνατή, έχει κάτι να πει στιχουργικά, και το έχουμε συνδυάσει κάπως, δηλαδή έχουμε την νοοτροπία και την ενέργεια της ελληνικής σκηνής αλλά τα λέμε στα αγγλικά.

Το χιπ χοπ στην Ελλάδα έχει πολλή ενέργεια, έχει μια ορμή. Και είναι underground επειδή μιλάει για συγκεκριμένα πράγματα που δεν είναι εύκολο κάποιος να τα επεξεργαστεί, ούτε θέλει να μπει σε διαδικασία να επεξεργαστεί κάτι τέτοιο.

Γι' αυτό και διαχωρίζεται το mainstream απ’ την underground, γιατί το mainstream συνήθως είναι κάτι που χωνεύεται εύκολα, είναι για τη διασκέδαση και μόνο για αυτό. Όχι ότι δεν κάνουμε μουσική και για να διασκεδάσουμε...

Γιάννης: Αυτό που ήθελα να πω είναι ότι στην undergound σκηνή υπάρχουν σχήματα που επεξεργάζονται τον στίχο και τον δουλεύουν λίγο στο κεφάλι τους.

Άμα το πάμε ιντερνετικά, όχι, δεν έχουμε την ίδια αναγνώριση με άτομα που αφιερώνονται στην μόστρα και τον υλισμό κτλπ., αλλά δεν είναι και αυτοσκοπός μας η υπέρογκη προβολή.

Όλο αυτό το πράγμα είναι ένα ειδός φτηνής ψυχαγωγίας που δυστυχως η κοινωνία μας το αναζητά.   

Οι Twinsanity κάνουν χιπ χοπ για ένα κοινό που δεν ακούει (μόνο) χιπ χοπ Facebook Twitter
Υπάρχουν πάρα πολλά νέα συγκροτήματα που βγάζουν πολύ αξιόλογες δουλειές και στιχουργικά και ηχητικά και αισθητικά, υπάρχει πάρα πολύ ωραίο πράγμα, και αυτό ειδικά στην «underground σκηνή». Φωτο: Freddie F. / LIFO

— Πόση ευθύνη αισθάνεστε για τους στίχους που λέτε στα κομμάτια σας; Σκέφτεστε το κοινό που θα τους ακούσει πώς θα τους εκλάβει;  

Η ευθύνη του στίχου είναι τεράστια από τη στιγμή που μπορείς να επηρεαστείς από αυτό, μπορεί ένα παιδί στα 16, 17 του να σε θεωρήσει πρότυπο.

Όσο μπορούμε, αυτό προσπαθούμε να το απομυθοποιήσουμε, την τεράστια αυτή απόσταση του καλλιτέχνη με τον ακροατή. Αλλά από τη στιγμή που είσαι μικρός μπορεί να δεις κάτι και να το μυθοποιήσεις, έτσι προσπαθούμε τουλάχιστον ο στίχος μας να στοχεύει προς τα κάπου, να ανοίγει συνειδήσεις, όχι αναγκαστικά να κατευθύνει κάπου συγκεκριμένα… Να δίνει τροφή για σκέψη.

Θέλουμε αυτό που γράφουμε, αυτό να είμαστε και αντίστροφα. Κάνουμε αυτοκριτική στα κομμάτια μας, είναι σημαντικό να κάνεις αυτοκριτική στη μουσική σου διότι θεωρούμε ότι το έργο του εκάστοτε καλλιτέχνη πρέπει να είναι μια μορφή  αντανάκλασης του ίδιου του τού εαυτού σε όλες του της πτυχές.

Είναι σημαντικό να βελτιώνεσαι, να σκέφτεσαι, να ανοίγεις τους ορίζοντές σου, έτσι πρέπει να κάνεις και στη μουσική, είναι το ίδιο πράγμα. Νομίζω ότι όταν κάποιος δημιουργεί, και είναι όντως γνήσιος, δημιουργεί για το έσω του και δεν αναλώνεται σε εξωτερικούς παράγοντες, εκφράζει τις απόψεις του, τις ιδέες του, τις τάσεις του, άρα και την προσωπικότητά του σε τεράστιο βαθμό.

— Το κοινό σας ποιο είναι;

Έχουμε παρατηρήσει μεγάλη γκάμα ηλικιών στα live μας, από εφήβους μέχρι ανθρώπους άνω των τριάντα.

Από χιπ χοπ ακροατές μέχρι και ακροατές που δεν έχουν μεγάλη εντριβή με την συγκεκριμένη μουσική. Αυτό μάλλον οφείλεται στην πολυμορφία των μουσικών μας παραγωγών, τον στίχο, αλλά και την ενέργειά μας πάνω στην σκηνή.

Το ελληνικό χιπ χοπ πώς το βλέπετε;

Το ελληνικό χιπ χοπ είναι σε πάρα πολύ καλό επίπεδο. Υπάρχουν πάρα πολλά νέα συγκροτήματα που βγάζουν πολύ αξιόλογες δουλειές και στιχουργικά και ηχητικά και αισθητικά, υπάρχει πάρα πολύ ωραίο πράγμα, και αυτό ειδικά στην «underground σκηνή».

Κάτι που μας χαροποιεί ιδιαίτερα είναι ότι υπάρχει και ένα είδος ας πούμε απομυθοποίησης καλλιτέχνη-ακροατή, μια υγιή τριβή και επικοινωνία, ένα δέσιμο, χωρίς προσφυγές στην αυθεντία. Είναι οικογενειακή κατάσταση.

Twinsanity-Vibrant Souls

— Ποιο είναι το πιο μεγάλο σας όφελος από αυτό που κάνετε;

Το πιο μεγάλο μας όφελος; Είναι εσωτερικό το ζήτημα, η μουσική στην ζωή μας υπάρχει ως στερέωμα και δίαυλος για να εκφραστούμε. Είναι ενας τρόπος να αντιμετωπίσουμε όλα όσα μας ενοχλούν και μας προβληματίζουν, μιλώντας είτε σε προσωπικό είτε σε κοινωνικό επίπεδο.

Είναι, επίσης, ο καλύτερος συνδετικός κρίκος για να έρθουμε κοντά σε ανθρώπους, να κάνουμε μακροχρόνιες φιλίες και να συμπορευόμαστε μαζί, αυτό είναι κάτι που μας αποδεικνύεται καθημερινά.

— Τι να περιμένουμε από σας το επόμενο διάστημα;

Αυτή τη στιγμή ετοιμάζουμε τον καινούριο μας δίσκο που θα ονομάζεται «Vulture Culture» και θα κυκλοφορήσει σε συνεργασία με την Melting Records και την Bashment Records οικογένεια.

Αυτό το Σάββατο 24 Μαρτίου έχουμε στήσει ένα πολύ δυνατό live στο AN Club στα Εξάρχεια σας περιμένουμε εκεί...  

Οι Twinsanity εμφανίζονται το Σάββατο 24 Μαρτίου στο ΑΝ, Σολωμού 13, στα Εξάρχεια. Οι πόρτες ανοίγουν στις 21:00. Το Live ξεκινάει στις 22:00 αυστηρά. Είσοδος/Προπώληση 6 €.

https://www.facebook.com/twinsanitycrew/

https://www.instagram.com/twinsanityofficial

https://www.youtube.com/channel

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Μότσαρτ και τα μυστήρια

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Ο Μότσαρτ και τα μυστήρια

Η πιο διάσημη Συμφωνία του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ κρύβει ακόμη και σήμερα άλυτα μυστήρια για ακροατές και μελετητές, τόσο για τη δημιουργία της όσο και για την πρώτη της εκτέλεση. Η συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών στις 21 Μαρτίου στο Μέγαρο Μουσικής, στην οποία θα ακουστεί το περίφημο έργο, γίνεται αφορμή για τη Ματούλα Κουστένη να «σκαλίσει» τη ζωή του μεγάλου συνθέτη και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες γράφτηκαν τα τελευταία του έργα.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Δημήτρης Μπάκουλης: «Έχω σταθεί τυχερός λόγω του φύλου μου»

Lifo Videos / Δημήτρης Μπάκουλης: «Έχω σταθεί τυχερός λόγω του φύλου μου»

Ο τραγουδοποιός που ξεκίνησε από το YouTube μιλά για τη νέα του δουλειά «Η άνθρωπος», για την ανάγκη να σπάσουν τα γλωσσικά στερεότυπα και για τον σεξισμό που επικρατεί στη μουσική βιομηχανία. 
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Η «καταραμένη γενιά» των Βρετανίδων ποπ σταρ

Μουσική / Η «καταραμένη γενιά» των Βρετανίδων ποπ σταρ

Η μουσική βιομηχανία συχνά ρομαντικοποιεί τον πόνο, αλλά οι γυναίκες πληρώνουν το τίμημα. Από την Amy Winehouse μέχρι τη Duffy, πολλές επιτυχημένες τραγουδίστριες έχουν βρεθεί αντιμέτωπες με ανελέητη πίεση, κακοποίηση και προβλήματα ψυχικής υγείας.
THE LIFO TEAM
79’ με τον Παντελή Δημητριάδη

Μουσική / «Νιώθω ότι δεν μπορώ να συμπλεύσω με τον κόσμο γύρω μου»

Ο Παντελής Δημητριάδης, βασικός δημιουργός των Παιδιών της Παλαιότητας –αρχικά Κόρε. Ύδρο.– μιλά για όλα όσα τον κάνουν να νιώθει ως ένα ον σε μια παράλληλη πραγματικότητα, σε μια ειλικρινή συνέντευξη-απολογισμό με αφορμή τις εμφανίσεις τους στην Αθήνα.
M. HULOT
Laibach: «Μπορούμε να είμαστε όλα όσα φοβάστε και όλα όσα επιθυμείτε»

Μουσική / Laibach: «Μπορούμε να είμαστε όλα όσα φοβάστε και όλα όσα επιθυμείτε»

Λίγο πριν από την αποψινή της περφόρμανς στην Αθήνα (Gazarte), η ρηξικέλευθη σλοβένικη μουσική κολεκτίβα εκθέτει το καλλιτεχνικό και φιλοσοφικό της μανιφέστο στη LiFO «προειδοποιώντας» ότι δεν είναι εδώ για να προσφέρει την άνεση του ψέματος, αλλά τη δυσφορία της αλήθειας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Δημήτρης Παπαδημητρίου - Βερόνικα Δαβάκη: «Στο ρεμπέτικο έχουν ειπωθεί πράγματα πιο καίρια και πιο λακωνικά απ’ ό,τι στην υψηλή ποίηση»

Μουσική / «Στο ρεμπέτικο έχουν ειπωθεί πράγματα πιο καίρια απ’ ό,τι στην υψηλή ποίηση»

Με αφορμή τη νέα τους μουσική παράσταση με εντελώς άγνωστα τραγούδια των Παπαϊωάννου και Τούντα, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου και η Βερόνικα Δαβάκη μιλάνε για όσα οραματίζονται για το «Ελληνικό Σχέδιο» που βρίσκεται στην υπηρεσία της ελληνικής μουσικής και των δημιουργών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η ξανθιά φιλοδοξία της Sabrina Carpenter

Μουσική / Η Sabrina Carpenter ξέρει ακριβώς τι κάνει στην ποπ

Η πρώτη καλλιτέχνιδα που είχε ταυτόχρονα ένα νο1 άλμπουμ και τρία τραγούδια στην πεντάδα των UK Charts και τρια κομμάτια στην πεντάδα του Billboard Hot 100 –κάτι που είχε να συμβεί από την εποχή των Beatles– δεν είναι τόσο αθώα όσο φαίνεται. Στην πορεία, έχει σπάσει αρκετά στερεότυπα.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
«Ελάχιστοι άνθρωποι που ασχολήθηκαν με την τέχνη άφησαν παρακαταθήκη»

Οι Αθηναίοι / «Αυτό που λέμε ευτυχισμένη ζωή δεν υπάρχει»

Ο Θέμης Ανδρεάδης γνώρισε τεράστια επιτυχία με το σατιρικό τραγούδι αλλά το ρίσκο να ασχοληθεί με το αγαπημένο του είδος, την μπαλάντα, τον άφησε εκτός μουσικής για σχεδόν είκοσι χρόνια. Η επιστροφή του με ένα δίσκο βινυλίου με συμμετοχές μουσικών από τις νεότερες γενιές ανοίγει ένα νέο, πιο φωτεινό κεφάλαιο στη ζωή του.
M. HULOT
Σοστακόβιτς: Ο συνθέτης που έγραψε το σάουντρακ της ρωσικής ιστορίας

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Σοστακόβιτς: Ο συνθέτης που έγραψε το σάουντρακ της ρωσικής ιστορίας

Μισός αιώνας συμπληρώνεται φέτος από τον θάνατο του Ντμίτρι Σοστακόβιτς και η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών ερμηνεύει το Κοντσέρτο του για βιολί και ορχήστρα με σολίστα τον Βαντίμ Ρέπιν. Με αυτήν την αφορμή, η Ματούλα Κουστένη ξετυλίγει μια ιστορία ζωής και μουσικής που καθορίστηκε τόσο από την πολιτικές εξελίξεις και το πλαίσιο του σοβιετικού καθεστώτος, όσο και από τις προσωπικές επιλογές του μεγάλου Ρώσου συνθέτη.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Το αριστουργηματικό σετ των Pan Pot στην Αθήνα

Μουσική / Pan Pot: Πόσο καταπληκτική μουσική παίζει αυτό το δίδυμο;

Δεν είναι πλέον εικοσάρηδες, αλλά δεν καταφεύγουν μονάχα σε νοσταλγικούς ήχους. Συνεχίζουν να καθορίζουν ηχητικά το μέλλον της techno, κάτι που απέδειξαν και στο extended σετ τους στην Αθήνα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΟΥΡΛΑΚΟΣ
«Στην αρχή με ενοχλούσαν τα σχόλια για το Ozempic, όχι όμως πια»

Lifo Videos / «Στην αρχή με ενοχλούσαν τα σχόλια για το Ozempic, όχι όμως πια»

Η Marseaux, μια από τις πιο αναγνωρίσιμες φωνές της σύγχρονης ελληνικής ποπ σκηνής μιλά για την τυχαία της συνάντηση με το τραγούδι αλλά και για τις προσωπικές δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει και την έφεραν μέχρι το σήμερα.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ