Το 2007, η ηθοποιός Μαρία Σνάιντερ αποκάλυψε κάτι πολύ ανησυχητικό που συνέβη κατά την διάρκεια της κινηματογράφησης μιας από τις πιο δημοφιλούς ταινίας του 1972, το Τελευταίο ταγκό στο Παρίσι.
Η Σνάιντερ ισχυρίστηκε ότι ο σκηνοθέτης, Μπερνάντο Μπερτολούτσι δεν είχε λάβει τη συγκατάθεση της τότε 19χρονης ηθοποιού για να γυρίσει μια από τις πιο διαβόητες σεξουαλικές σκηνές στην ιστορία του αμερικανικού κινηματογράφου"
"Η σκηνή δεν υπήρχε στο αρχικό σενάριο ... Ήμουν τόσο θυμωμένη" δήλωσε η Σνάιντερ στην Daily Mail. "Θα έπρεπε να έλεγα τον ατζέντη μου ή στον δικηγόρο μου να έρθουν στο σετ". Η Σνάιντερ πρόσθεσε ότι ενώ ο συνάδελφός της ηθοποιός με τον οποίο θα γυρνούσαν μαζί την σκηνή, ο Mάρλον Μπράντο, την είχε καθησυχάσει ότι ήταν "απλά μια ταινία", η Σνάιντερ αισθάνθηκε ότι παραβίασε την υπόσχεσή του και έκλαψε με "πραγματικά δάκρυα".
Ηθοποιοί όπως η Σνάιντερ έχουν εκφράσει εδώ και καιρό τις ανησυχίες τους για την κακομεταχείριση που έχουν υποστεί σε σκηνές όπου υπάρχει σωματική οικειότητα εδώ και δεκαετίες. Όμως δεν ήταν παρά με το κίνημα #MeToo και με την αυξανόμενη ζήτηση για πιο ηθικές πρακτικές σε ολόκληρη τη βιομηχανία ψυχαγωγίας που τελικά το Χόλιγουντ αναγκάστηκε να πάρει στα σοβαρά την αγωνία των ηθοποιών.
Σε αυτό το σύντομο ντοκιμαντέρ του The Atlantic ακούμε πολλούς επαγγελματίες των οποίων η σταδιοδρομία είναι αφιερωμένη στη διοργάνωση σεξουαλικών σκηνών για τον κινηματογράφο, την τηλεόραση και το θέατρο. Αυτοί οι «χορογράφοι οικειότητας» εξασφαλίζουν ότι οι ηθοποιοί γίνονται σεβαστοί σε όλη τη διαδικασία thw κινηματογράφισης του προσομοιωμένου σεξ.
