Santiago De Cuba

Santiago De Cuba Facebook Twitter
0

Ίσως πρόκειται για άσχετα μεταξύ τους γεγονότα, θα έλεγαν κάποιοι, ενώ άλλοι, ανάμεσά τους ο κλινήρης Fidel και ο πραγματιστής Raul Castro, διατυμπανίζουν ότι πρόκειται για την επιτυχία της επανάστασης. Τα πράγματα δεν είναι καθόλου απλά, η Κούβα, 49 χρόνια μετά την επανάσταση που έφερε τους Barboudos (γεννειοφόρους) στην εξουσία, αποτελεί ένα μοναδικό υβρίδιο στη παγκόσμια σκηνή. Ο λαός της δημοσίως πανηγυρίζει, αλλά υπάρχουν κι αυτοί που αναζητούν την έξοδο από τη χώρα.

Οι Κουβανοί τα βγάζουν πέρα μετά δυσκολίας, αλλά δεν χάνουν το κέφι τους. Baseball, domino, ron, son, rumpa, πούρα, santeria, δίνουν το διαφορετικό χρώμα στην καθημερινότητα με την οποία μπορεί να έρθει σε επαφή ο επισκέπτης. Αν κάτι υπάρχει σε αφθονία στο νησί, αυτό στα σίγουρα είναι οι αστυνομικοί. Η συνεχής και πολυπληθής παρουσία τους σίγουρα παρέχει ασφάλεια στον ταξιδιώτη, ενώ ταυτόχρονα καταδεικνύει ποιος έχει το πάνω χέρι και με ποιο τρόπο. Στο κυρίαρχο ερώτημα, όμως, ποιοι είναι τελικά οι περισσότερο ευτυχισμένοι, είναι αδύνατο να δώσω απάντηση χρησιμοποιώντας ως μοντέλο την Κούβα. Ο λόγος είναι ότι οι Κουβανοί από τη μία σου λένε πόσο δύσκολη είναι η καθημερινότητά τους με μισθό 12 ευρώ το μήνα και δελτίο τροφίμων που φθάνει για 10 αντί για 30 μέρες και από την άλλη χαμογελούν, είναι εγκάρδιοι, ευγενείς, μορφωμένοι και φλερτάρουν ασταμάτητα.

Μια επίσκεψη στην Κούβα μοιάζει με ένα ταξίδι στο χρόνο, καθώς θυμίζει παλαιότερες εποχές στον τόπο μας. Για την Κούβα δεν φτάνουν βιβλία ολόκληρα γεμάτα με εικόνες και εντυπώσεις από την καθημερινή ζωή των Κουβανών που είναι αφ' ενός διαφορετική, αφ' ετέρου γεμάτη χρώματα, χορό, χιούμορ, καταπίεση, στερήσεις και φλερτ. Η γνωριμία με την Κούβα καλό είναι να αφιερώνει το μεγαλύτερο μέρος της στην Αβάνα, να συνδυάζει ξεκούραση και κολύμπι στις ατέλειωτες, σχεδόν απάτητες, γεμάτες κοκοφοίνικες παραλίες με τιρκουάζ νερά και λευκή ψιλή άμμο, στοΚαγιο Γκιγιέρμο (Πλάγια Πιλάρ), ή στο τουριστικό θέρετρο του Βαραδέρο και επισκέψεις-εκδρομές στο Σαντιάγο, Τρινιδάδ και Σιενφουέγος. Ένα ταξίδι τον Ιούλιο πρέπει οπωσδήποτε να περιέχει το Σαντιάγο, τη μοναδική πόλη στην Κούβα που αποκαλείται «ηρωική», για να τιμηθεί η συμβολή των κατοίκων της στην επιτυχία της επανάστασης. Φθάνοντας Ιούλιο στην ηρωική πόλη, την πατρίδα της επανάστασης, της αφροκουβανικής κουλτούρας και του πλέον διάσημου καρναβαλιού στην περιοχή, διαπιστώνεις άμεσα τη σημασία όλων αυτών των βαρύγδουπων χαρακτηρισμών. Χτισμένη στον μόχθο ενός κόλπου που η βάση του βρίσκεται στις παρυφές της Σιέρα Μαέστρα, υπήρξε ιστορικά το καζάνι στο οποίο μαγειρεύτηκε το γνήσιο κουβανικό προϊόν.

Το Σαντιάγο είναι μια έγχρωμη πόλη, σε μια χώρα που το 70% του πληθυσμού της αποτελείται από έγχρωμους και όπου ομολογουμένως δεν υφίσταται κανενός είδους διάκριση λόγω χρώματος. Τα παραπάνω στοιχεία με τα οποία έρχεται κανείς αντιμέτωπος κυρίως στο Σαντιάγο είναι αναγκαία για να μπορεί να κατανοήσει τι ακριβώς συνέβη στην Κούβα, τι συμβαίνει σήμερα, αλλά και τι θα μπορούσε να συμβεί στο μέλλον. Στη διάρκεια του Ιουλίου γιορτάζεται το φεστιβάλ της φωτιάςFestivaldelFuegoμε τιμώμενη χώρα φέτος τη Δομικανική Δημοκρατία και προσκεκλημένους καλλιτέχνες από Τζαμάικα, Μεξικό, Βενεζουέλα. 3 με 9 Ιουλίου και 22 με 27 γίνεται το καρναβάλι. Είναι οι μέρες που η πόλη καταναλώνει περισσότερο ρούμι παρά νερό και επικρατεί εκτός από ζέστη (35 βαθμοί) και υγρασία (90%). Έτσι δημιουργείται μία ευδαιμονική και ενίοτε διονυσιακή ατμόσφαιρα.

Εκτός από τον Ιούλιο, στη διάρκεια όλου του χρόνου, το Σαντιάγο δεν σταματά να χορεύει στους ρυθμούς της conga. Τα λαϊκά πανηγύρια ή Fiestas Populares κάθε Σαββατοκύριακο αποτελούν τους πόλους έλξης για τους νεώτερους, ενώ οι παλαιότεροι προτιμούν τις κουνιστές τους πολυθρόνες, που αποτελούν το απαραίτητο αξεσουάρ και στο πλέον φτωχικό σπιτικό. Η ιστορία του Σαντιάγο ξεκινάει το 1514, όταν χτίστηκε από τον Diego Velasquez. Πρωτεύουσα μέχρι το 1559, βρίσκεται στους πρόποδες της Sierra Maestra, απ' όπου ο Φιντέλ εξαπέλυσε την επίθεσή του ενάντια στο καθεστώς του Μπατίστα.

Είναι η πιο χαρακτηριστική πόλη της Κούβας, με αναπτυγμένη κουλτούρα - άλλωστε αποτελεί το λίκνο της καλλιτεχνικής ζωής του νησιού. Διάσημη για το καρναβάλι της, αλλά και για τους μοναδικούς της μουσικούς που συναντάς σ' όλα τα μπαρ. Οι κάτοικοι της πόλης δεν ασχολούνται με τους τουρίστες, αλλά με τις όποιες δουλειές τους και ο τουρισμός δεν γνωρίζει δόξες. Ως αποτέλεσμα οι τιμές είναι χαμηλες και με λίγα χρήματα μπορείς να περάσεις εξαιρετικά, ειδικά τον Ιούλιο που όλοι γιορτάζουν.

Εκεί γνωρίζεις την αληθινή Κούβα, νησίδα στον ωκεανό της παγκοσμιοποίησης, χαρούμενη και λυπημένη, φτωχή μα αξιοπρεπής, αναχρονιστική και ουτοπική, ευγενής και γεμάτη ερωτισμό, μοναχικό υπόδειγμα ειρηνικής συμβίωσης λευκών και εγχρώμων, νησί ελκυστικό και ερωτικό που φλερτάρει τη ζωή με πάθος.

ADDRESS BOOK

Οι διευθύνσεις που πρέπει να επισκεθφείτε

2SEE

MUSEO DE AMBIENTE HISTORICO CASA VELAZQUEZ
Το 2ο παλαιότερο σπίτι στην αμερικανική ήπειρο.
Plaza Cespedes, Calle Félix Pena No. 612.   

CASTILLO DE SAN PEDRO DE LAR ROCA (EL MORRO)
Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς ως υπόδειγμα αμυντικής οχύρωσης.
Carretera de El Morro km. 8.

CEMENTERIO DE SANTA IFIGENIA
Μαυσωλείο Χοσέ Μαρτί και σημαντικών Κουβανών (Compay Segundo, Cespedes).
Ave. Raúl Perozo, Agüero.

MUSEO DE CARNAVAL
Στολές, αφίσες και αφροκουβανικοί χοροί (4-5 μ.μ.)
Calle Heredia No. 303.

CUARTEL MONCADA
Από εδώ ξεκίνησε η σημερινή Κούβα.

CASA DEL CARIBE
Το κέντρο δραστηριοτήτων για το φεστιβάλ της φωτιάς 3-9 Ιουλίου.
Calle 13 No. 154 esq. a 8, Vista Alegre.  

2BE

CARNAVAL 2008
21-27.6.08

Η διονυσιακή γιορτή των κάτοικων. Για πέντε μέρες, κόνγκα, παρελάσεις, ρούμι, μπίρα και γουρουνόπουλο. Η παρέλαση κάθε βράδυ στις 10 στη Λεωφόρο Τσαρκών, δίπλα στο ξενοδοχείο ΜΕΛΙΑ. Μην παραλείψετε να αγοράσετε εισιτήρια για την εξέδρα.  Πάρτε μαζί σας ένα θερμός. Τα παγάκια θα σας φανούν χρήσιμα.  Πρώτα ρούμι και μετά μπίρα. Ποτέ το ανάποδο. 

PATIO DE LOS DOS ABUELOS
Παραδοσιακή κουβανέζικη μουσική.

PLAZA DE MARTE, CASA DE LAS TRADICIONES POPULARES
Son, trova tradicional, boleros, ποίηση, εκθέσεις.
La Casona, Tivolí.

CASA DE LA TROVA
Ό,τι καλύτερο υπάρχει στην Κούβα για μουσική απόγευμα-ξημερώματα.
Heredia 208.

CAYO GRANMA
Νησάκι με εξαιρετικό εστιατόριο. Μόνο για γεύμα.

2DO

Κολυμπήστε με δελφίνια στο Delphinario Baconao. Αξέχαστη εμπειρία.

50 χλμ. από το Σαντιάγο με στάσεις για μπάνιο και επισκέψεις στα ακόλουθα:
α. Στο Museo del Transporte Terrestre
β. Στη Valle de la Prehistoria. Ενδιαφέροντα παλιά αυτοκίνητα και 160 προϊστορικά ζώα σε φυσικό μέγεθος από τσιμέντο και βαμμένα!
Carretera Baconao, Daiquirí. 

Επισκεφτείτε τον κήπο του Μανολίτο. Ή El Jardin de los Helechos. Ένας κήπος παράδεισος!
3km Carretera al CANEY.

Πιείτε mojitos στη βεράντα του Casa Grande, Plaza Cespedes. 

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γιώργος Καπουτζίδης: «Στη Νέα Ζηλανδία είδα πραγματικά ευτυχισμένους ανθρώπους»  «Στη Νέα Ζηλανδία είσαι πάρα μα πάρα πολύ μακριά από οτιδήποτε» Ο Γιώργος Καπουτζίδης θα μπορούσε να ζήσει για πάντα στη Νέα Ζηλανδία

Γιώργος Καπουτζίδης / «Στη Νέα Ζηλανδία δεν εκνευρίζονται, δεν κορνάρουν»

O γνωστός σεναριογράφος και ηθοποιός ταξίδεψε ως την άλλη άκρη του κόσμου για να γνωρίσει από κοντά μια χώρα που, πέρα από την επιβλητική της φύση, φαίνεται να έχει επιλέξει έναν διαφορετικό τρόπο ζωής. Και με το που προσγειώθηκε, τον υποδέχτηκε… μία Καρυάτιδα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Στο Μέσο Γερακάρι Ζακύνθου, η Αθήνα δεν είναι καν στον ορίζοντα»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στο Μέσο Γερακάρι Ζακύνθου, η Αθήνα δεν είναι καν στον ορίζοντα»

Για 15 χρόνια, ο Ανδρέας Γεωργίου πηγαινοερχόταν στη δουλειά του, από ένα χωριό της Κορινθίας ως το κέντρο της Αθήνας. Η απόφαση να μετακομίσει σε ένα χωριό της Ζακύνθου δεν ήταν εύκολη. Μια φράση της κόρης του όμως τον έπεισε κι έτσι τώρα πια ζει σε ένα μέρος με ατελείωτους ελαιώνες και μεγάλη αγάπη για την ποίηση και το παραδοσιακό τραγούδι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Μονοπάτια Αγίου Όρους: Ανάμεσα στη φύση και την πνευματικότητα

Ταξίδια / Μονοπάτια Αγίου Όρους: Ανάμεσα στη φύση και την πνευματικότητα

Οι διαδρομές ανάμεσα σε επιβλητικά μοναστήρια και σκήτες, όπως και η φροντίδα για την προστασία τους, ενώνουν ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο: έναν Αυστραλό δικαστή, έναν Βέλγο τραπεζικό, έναν ψυχίατρο από το Ομάν, έναν Άγγλο εκδότη και έναν Έλληνα μηχανικό αεροσκαφών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Στο χωριό καταλάβαμε για πρώτη φορά πως ο φορτιστής του κινητού κάνει θόρυβο»

Οι επαρχίες μας / «Στο χωριό καταλάβαμε για πρώτη φορά πως ο φορτιστής του κινητού κάνει θόρυβο»

Η Δέσποινα Τζιουβάρα άφησε την Αθήνα για τον Βουτσαρά, ένα από τα Κουρεντοχώρια, και ευελπιστεί να βοηθήσει την περιοχή να περάσει σε μια νέα εποχή μετά την απότομη ερήμωση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Δεμάτι κάλεσμα

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η καθημερινότητα δεν είναι σχεδόν ποτέ ίδια στο βουνό»

Ο Βασίλης Νάκκας, ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ΚοινΣΕπ «Τα Ψηλά Βουνά», απευθύνει πρόσκληση σε όσους θέλουν να ζήσουν και να εργαστούν στο Δεμάτι Ζαγορίου, συμβάλλοντας έτσι στην ανάπτυξη των ορεινών κοινοτήτων.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τρεις φίλοι από την Αθήνα δημιούργησαν μια μικρή, αυτάρκη κοινότητα στην Αιτωλοακαρνανία, έναν ζωντανό πυρήνα ανθρώπων που ζουν και εργάζονται με τη φύση αναζωογονώντας την τοπική κοινωνία

Γειτονιές της Ελλάδας / «Είναι ωραίο να μη γυρίζουν όλα γύρω από τα λεφτά»

Τρεις Αθηναίοι δημιούργησαν το Yamochori, μια μικρή, αυτάρκη κοινότητα στην Αιτωλοακαρνανία – έναν ζωντανό πυρήνα ανθρώπων που ζουν και εργάζονται με τη φύση, οργανώνοντας δράσεις και αναζωογονώντας την τοπική κοινωνία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στη Λάρισα

Ταξίδια / 48 ώρες στη Λάρισα

Από τα αρχαία θέατρα που κρύβονται στο κέντρο της, μέχρι το καλλιτεχνικό χωριό της που ζωντανεύει κάτω από τον ήλιο, η πόλη αυτή δεν είναι απλώς μια ενδιάμεση στάση προς τη Θεσσαλονίκη, αλλά προσφέρει πολλά μαζί με το τσίπουρο Τυρνάβου και τον χαλβά Φαρσάλων.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«Οι άνθρωποι του χωριού είναι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι. Επέλεξα να ζήσω ανάμεσά τους και όχι σε παλάτια. Κοντά τους όμως νιώθω βασιλιάς».

Γειτονιές της Ελλάδας / «Ζώντας κοντά στους ανθρώπους του χωριού νιώθω βασιλιάς»

Ο Νίκος Πατερέκας μετακόμισε ξαφνικά στη Νέα Αβόρανη, έγινε αγρότης και, αν και κάποια αγαπημένα του πρόσωπα μπορεί να μην τον στήριξαν σε αυτή την απόφαση, πορεύεται με οδηγό την υπόσχεση που έδωσε όταν έχασε τους παππούδες του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στον Βόλο

Ταξίδια / 48 ώρες στον Βόλο

Από ένα έργο του Πικιώνη και ένα ιστορικό κινηματοθέατρο μέχρι τα παραδοσιακά τσιπουράδικα και τα βιομηχανικά μνημεία, ο Βόλος αποκαλύπτει την πολυπολιτισμική του κληρονομιά. Εδώ, το παλιό συναντά το νέο, με την παραλία και τα Παλαιά να είναι μόνο η αρχή για μια συναρπαστική εξερεύνηση.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«Η ψυχική ισορροπία που κερδίζεις φεύγοντας από την Αθήνα σου ανοίγει ορίζοντες»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η ψυχική ισορροπία που κερδίζεις φεύγοντας από την Αθήνα σου ανοίγει ορίζοντες»

Η Χαρά Δελή άφησε τη δουλειά της ως πολιτικός μηχανικός στην Αθήνα για να ζήσει από τη σαπωνοποιία στην Τρίπολη. Αν και η μετάβαση δεν ήταν εύκολη, τώρα δεν φαντάζεται τη ζωή της χωρίς τον χρόνο που απέκτησε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το καφέ του Wes Anderson, τo δεινοσαυράκι του Duomo κι άλλες 8 στάσεις σ’ ένα τριήμερο στο Μιλάνο

Ηχητικά Άρθρα / Το καφέ του Wes Anderson, τo δεινοσαυράκι του Duomo κι άλλες 8 στάσεις σ’ ένα τριήμερο στο Μιλάνο

Το Μιλάνο μπορεί να έχει μια απωθητική μουσολινική αισθητική στα κτίρια και τον χειρότερο κόσμο που μπορείς να συναντήσεις σε κέντρο πόλης, αλλά δεν είναι ούτε άσχημο, ούτε αδιάφορο.
M. HULOT
«Βγαίνεις ένα χειμωνιάτικο πρωινό από το σπίτι σου, ο ήλιος ανατέλλει και οι χιονισμένες βουνοκορφές βάφονται ροζ. Τι άλλο να ζητήσει κανείς από τη ζωή»;

Ταξίδια / «Στη Μαντίνεια οι μέρες γεμίζουν με πράγματα που έχουν πραγματική αξία και νόημα»

Όταν ένιωσε ότι ο χρόνος στην Αθήνα φεύγει χωρίς να τον αντιλαμβάνεται, η Μαριλένα Παναγοπούλου επέστρεψε στο χωριό της, αφοσιώθηκε στο κρασί και απολαμβάνει πια τη ζωή σε έναν τόπο όπου ο ήλιος ανατέλλει και οι χιονισμένες βουνοκορφές βάφονται ροζ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ