Με τούτα και με τ' άλλα, φτάσαμε στo bootcamp, για να βρεθούν οι 24 παίκτες που θα μπουν στο σπίτι, 8 στην ομάδα καθενός κριτή.
Δεν αντέχω, θα το πω! Έχω βαρεθεί τόσα χρόνια να βλέπω να γίνονται τα ίδια και τα ίδια λάθη από διάφορα παιδιά. Δηλαδή υποτίθεται ότι θέλουν να περάσουν, αλλά δεν χαμπαριάζουν ακόμα ούτε τα βασικά; Καταρχάς, δεν κάνουμε κομπλιμέντα στον εαυτό μας για τη μαγειρική μας. Κρατάμε low profile και μια ταπεινότητα. Αφήνουμε τη γεύση του πιάτου μας να μιλήσει για εμάς.
Πόσους μέτρησα που έλεγαν ότι την ποδιά την έχουν σίγουρη γιατί έχουν μαγειρέψει τέλεια! «Δεν πιστεύω απλώς ότι θα πάρω, την έχω ήδη σίγουρη» έλεγε ο ένας. «Το 'χεις;» τον ρώταγε η διπλανή του. «Σίγουρα» απαντούσε εκείνος. Φυσικά και οι δύο κόπηκαν. Ο σεφ που ήταν κωπηλάτης και είπε ότι δουλεύει επτά χρόνια ένα ριζότο γαρίδας, το οποίο και παρουσίασε, δεν ήξερε καν τι ρύζι χρησιμοποίησε. Είπε Καρολίνα, ενώ είχε βάλει Αρμπόριο. Δεν ήταν θέμα τρακ, διότι ήταν πολύ άνετος και σίγουρος ότι θα φτάσει στον τελικό. Ε, κόπηκε από την πρώτη οντισιόν.
Ο Πάνος Ιωαννίδης είπε μια ωραία ατάκα με την οποία όλοι συμφωνούμε: «Η ζωή είναι πολύ μικρή για να τρως κακό ριζότο». Αντίστοιχο μότο έχω εγώ για το κρασί! Παρεμπιπτόντως, διαβάζω ότι ο σεφ, που του έχω δώσει το παρατσούκλι «το κυπαρίσσι στον κήπο της καρδιάς μας», ετοιμάζει βιβλίο μαγειρικής εστιασμένο στα ριζότι και ανυπομονώ να το πάρω στα χέρια μου.
Πολλές φορές σκέπτομαι ότι αυτοί οι σεφ που νομίζουν ότι μαγειρεύουν τέλεια είναι αυτοί που μας βασανίζουν και αργότερα, όταν πάμε πελάτες στα μαγαζιά τους.
Άλλοι παίκτες έκαναν τα πιάτα τους λύσσα στο αλάτι και περίμεναν ότι οι σεφ δεν θα το καταλάβουν. Μα πόσο γελοίο είναι αυτό; Άλλος, πάλι, είχε αφήσει το εντεράκι της γαρίδας. Δηλαδή, λάθη ανεπίτρεπτα. Εάν έχεις κάνει κάποιο λάθος και το αντιληφθείς, υπέρ σου είναι να το πεις αμέσως πρώτος και να εξηγήσεις ότι θα εξελιχθείς σε κάτι καλύτερο μέσα στο παιχνίδι. Η μαγειρική είναι η αλήθεια μέσα στο πιάτο και η αλήθεια πάντα φαίνεται.
Πολλές φορές σκέπτομαι ότι αυτοί οι σεφ που νομίζουν ότι μαγειρεύουν τέλεια είναι αυτοί που μας βασανίζουν και αργότερα, όταν πάμε πελάτες στα μαγαζιά τους. Δεν έχουν επαφή με το τι μας σερβίρουν και αν τολμήσεις να πεις το παραμικρό για το πιάτο, το οποίο συνήθως θα πληρώσεις χρυσάφι, δεν θα παραδεχτούν ποτέ το λάθος τους. Τα πιάτα τους είναι συνήθως πολύπλοκα και δεν ξεχωρίζει καμία γεύση. Ένας τέτοιος ήταν κι ο Θάνος και ελπίζω να πήρε κάποιο μάθημα από την εμπειρία του στο παιχνίδι.
Γνώση είναι η διαδικασία κατά την οποία συσσωρεύεις στοιχεία. Σοφία είναι η απλοποίησή τους. Ε, δεν περιμένω να έχουν φτάσει τα νέα αυτά παιδιά στη σοφία της μαγειρικής, αλλά σίγουρα περιμένω να είναι ευγνώμονες που θα έχουν μια τόσο μεγάλη και πλούσια μαγειρική εμπειρία όπως είναι το «MasterChef».
Κακά τα ψέματα, άλλοι πληρώνουν αδρά μαγειρικές σχολές για να μάθουν λιγότερα. Γι' αυτό και πάντα χαίρομαι όταν επιλέγονται κάποια πιο φτωχά παιδιά, καθώς αυτά δεν έχουν χρήματα για σχολές. Ενώ στο παιχνίδι, εάν ακούνε τους κριτές, εάν μελετούν, θα βγουν καλοί μάγειροι, πειθαρχημένοι και πιο γρήγοροι στη δουλειά τους, με μια ευρεία αντίληψη της κουζίνας. Οι παίκτες που ήρθαν για το ριάλιτι και όχι για να μάθουν κάνουν μπαμ και μόνο από τη φθορίαση που έχουν κάνει στα δόντια τους. (Ονόματα δεν λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε.)
Ευτυχώς, οι παντελώς άσχετοι αποκλείστηκαν αμέσως και «μπράβο» στην παραγωγή γι' αυτό! Η κοπέλα που ήθελε να κάνει ριζότο χωρίς να έχει καν κρεμμύδι ή κρασί στη σακούλα της, ο άλλος που προσπαθούσε ο Πάνος να του εξηγήσει πώς λέγονται οι παπαρδέλες και ήταν σαν να του μάθαινε τον γλωσσοδέτη «ο παπάς ο παχύς έφαγε παχιά φακή». Η δικηγόρος, που μόνο για να δει από κοντά τον Πάνο είχε έρθει, νόμιζε ότι το Rib-Eye είναι σπάλα ή ελιά. Πόσοι και πόσοι νομίζουν ότι η ταλιάτα είναι μέρος του κρέατος και όχι τρόπος κοπής;
Πάντως, χάρηκα που φέτος δεν είδα ούτε μία μπαλοτίνα, γιατί δεν θα το άντεχα. Ενθουσιάστηκα με τον Ηρακλή από τη Θεσσαλονίκη, μαθητή του σεφ-ειδώλου Γιάννη Μπαξεβάνη, που μαγείρεψε με ελληνικά μυρωδικά και πιστεύω ότι εύκολα θα περάσει στο σπίτι την ερχόμενη βδομάδα. Είμαι σίγουρη ότι θα έχει να δώσει πολλά από την ελληνική γαστρονομική κουλτούρα στο παιχνίδι.
Καταχάρηκα, επίσης, με τον Ιωάννη από την Κύπρο που έκανε κάτι ντόπιο, δηλαδή σεφταλιές με σάλτσα ταχίνι, που τυχαίνει να είναι βαθιά αγαπημένη μου σάλτσα. Την πατέντα του για εύκολο κάπνισμα στα πιτάκια ανάμεσα σε δύο πήλινα θα την κάνω πάραυτα! Με ενθουσίασε!
Η κλασική σάλτσα ταχίνι, γνήσια μεσογειακή, μπορεί να συνοδεύσει σχεδόν τα πάντα. Από κομμένα λαχανικά μέχρι κοτόπουλο, κεμπάπ κ.ά.
Εγώ σήμερα σας δίνω μια συνταγή όπου της προσθέτω miso και soy sauce που δίνει μια άλλη πολυπλοκότητα στην γεύση. Ο Σωτήρης Κοντιζάς στο Nolan τη σερβίρει μαζί με soba noodles και σολομό. Ένα πιάτο που πρέπει κάποια στιγμή να δοκιμάσετε.
Σάλτσα Miso-ταχίνι
1/4 φλ. ταχίνι
2 κ.σ. miso
1 κ.σ. χυμός λάιμ
1 κ.σ. σόγια σος
1 κ.σ. σησαμέλαιο
1 σκελίδα σκόρδο πολτοποιημένη
1/4 φλ. ζεστό νερό
Σε ένα μπολ ανακατεύουμε καλά το miso, το σκόρδο, το ταχίνι και μετά προσθέτουμε το σησαμέλαιο, τη σος σόγιας και τον χυμό λάιμ. Προσθέτουμε λίγο-λίγο το νεράκι και χτυπάμε με το σύρμα για να αραιώσουμε τη σαλτσούλα μας όσο θέλουμε.
Τα χτένια που δόθηκαν στους παίκτες για να τα μαγειρέψουν ήταν πανευκολάκι και απορώ που δεν τα δούλεψαν όλοι. Μέσα στη σακούλα, δε, τους είχαν βάλει matcha, πράσινο τσάι σε σκόνη, το απόλυτα αγαπημένο υλικό του Πάνου, και δεν το χρησιμοποίησε κανείς. Δηλαδή, και μόνο το matcha να είχαν διαλύσει μέσα στο γάλα καρύδας μαζί με λίγο λάιμ και σκόρδο και να είχαν κάνει μια ελαφριά reduction που θα σέρβιραν μαζί με τα χτένια, θα την είχαν πάρει την ποδιά. Αν έβαζαν, δε, και λίγο παστουρμά, θα έκαναν το απόλυτο surf& turf πιάτο.
Τα χτένια μαγειρεύονται σε τηγάνι με μπόλικο καυτό βουτυράκι, 50 δευτερόλεπτα από κάθε πλευρά. Δεν αντέχουν παραπάνω. Μερικοί τα παραέψησαν και πραγματικά λυπήθηκα τους καημένους τους κριτές που έπρεπε να δοκιμάσουν αυτές τις «σόλες». Ο θείος Λεωνίδας, ντυμένος πάντα άψογα με ζιβάγκο αλά ΠΑΣΟΚ, είπε ότι μπορούσαν να τα αφήσουν και άψητα. Ισχύει, και σας δίνω μια πολύ εύκολη και πεντανόστιμη συνταγή για να τη φτιάξετε σπίτι και να αισθανθείτε αληθινοί masterchefs!
Χτένια ωμά
1/4 φλ. φρέσκος χυμός από σανγκουίνι
3 κ.σ. χυμός λεμονιού
2 κ.σ. σόγια σος
1 κ.σ. λάδι ελαφρύ
1 κ.σ. φρέσκο τζίντζερ τριμμένη
1 κόκκινη καυτερή πιπερίτσα ψιλοκομμένη, χωρίς τα σπόρια της
3/4 κ.γ. καλο ξίδι από κόκκινο κρασί (μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και sherry, εάν σας βρίσκετε)
300 γρ. ωμά χτένια, με τον πλαϊνό μυ βγαλμένο, κομμένα οριζόντια στα δύο
1/4 φλ. ψιλοκομμένος δυόσμος
2 κ.σ. ψιλοκομμένο σχοινόπρασο
Αλάτι
Ανακατεύουμε με σύρμα την πορτοκαλάδα, το λεμόνι, τη σόγια σος, το λάδι, την πιπεριά, το τζίντζερ και το ξίδι. Μοιράζουμε στα πιάτα τη σάλτσα και ακουμπάμε από πάνω τα χτένια. Γαρνίρουμε με τα φυλλαράκια δυόσμου και το σχοινόπρασο.
Εδώ μόνο αλήθειες θα λέμε, γι' αυτό τονίζουμε ξεκάθαρα ότι ο παίκτης που ξεχώρισε αυτήν την βδομάδα είναι ο πρώην εμποροπλοίαρχος, νυν σέρφερ, Κώστας. Μας άφησε άφωνους το πιάτο του με το ψάρι, τα φύλλα κουνουπιδιού και τη σάλτσα από μαγιά. Πολύ λογικά ενθουσίασε και τους κριτές. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει μια τέτοια νέα τάση σήμερα, να μαγειρεύουν οι σεφ με μαγιά.
Ο Alain Ducasse είχε δοκιμάσει το πιάτο με τα ζυμαρικά και μαγιά του Ιταλού σεφ Camamini και είχε πει ότι είναι από τα πιο νόστιμα πιάτα που είχε φάει ποτέ του. Αυτού του είδους οι τάσεις δίνουν μια μοντέρνα «ουμαμική» γεύση στην κουζίνα και λογικό είναι να εντυπωσιάζουν. Σας δίνω τη συνταγή, που είναι πολύ απλή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι εύκολη.
Σπαγγετόνι με μαγιά
1 πακέτο φρέσκια μαγιά (μπορείτε να ζητήσετε και από τον φούρνο της γειτονιάς σας)
320 γρ. σπαγγετόνι
130 γρ. βούτυρο
Αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι
Επειδή αυτή η συνταγή είναι η επιτομή του μίνιμαλ πιάτου, χρειάζεται να χρησιμοποιήσετε τα καλύτερα υλικά που μπορείτε να βρείτε. Διαλέξτε μια πολύ καλή μάρκα σπαγγετόνι, κάτι ξηρό μεν, αλλά χειροποίητο. Επίσης ένα εκλεκτό βούτυρο. Εγώ παίρνω γαλλικό βούτυρο από το Issigny, που το βρίσκω στα καταστήματα Mart (πρώην Makro), χορηγό και του MasterChef.
Τρίβουμε κι απλώνουμε τη μαγιά πάνω σε ταψί και την ξεραίνουμε είτε σε φούρνο είτε σε αποξηραντή, στους 70 βαθμούς, για περίπου 5 ώρες.
Μαγειρεύουμε τα σπαγγετόνι al dente. Δηλαδή ένα λεπτό πριν oλοκληρωθεί ο χρόνος που δίνουν οι οδηγίες της συσκευασίας αρχίζουμε να δοκιμάζουμε τα ζυμαρικά. Σε μεγάλο τηγάνι ζεσταίνουμε το βούτυρο σε μέτρια φωτιά, ρίχνουμε μέσα τα στραγγισμένα σπαγγετόνι και αλατοπιπερώνουμε. Σερβίρουμε σε πιάτο και πασπαλίζουμε από πάνω την ξεραμένη μαγιά.
———————————
Ο Σωτήρης, κατ' εμέ, έχει μαζέψει προς το παρόν τους καλύτερους παίκτες. Τον εξαιρετικό μέχρι στιγμής Κώστα, τον Διονύση, παλιά καραβάνα με νόστιμο μαγειρικό χέρι, τη Μαρλέν, που θα πίνει νερό στο όνομά του, και τη Σεμίνα, που ξέρει από ριάλιτι. Ενώ ο Λεωνίδας τους χειρότερους. Την Ηλιάννα, που τα χτένια της ήταν για να παίξεις βόλους στο διάλειμμα, και τον Ιορδάνη, που δεν έχει την πονηράδα που χρειάζεται αυτό το παιχνίδι. Ελπίζω κάπως να ισορροπήσει όλο αυτό την ερχόμενη βδομάδα. Ο Πάνος έχει πάρει το πανέμορφο μανεκέν, αλλά μέτριο σεφ, Κωνσταντίνο και τη Μάγδα, που έχει όρεξη για να μάθει.
Ίδωμεν. Εδώ θα είμαστε να τα σχολιάζουμε και κάτι να μαθαίνουμε κι εμείς μέσα απ' όλο αυτό.
Με αγάπη,
Μίνα
σχόλια