LONE WOLF AND A CUB. Βλέποντας την εξαιρετική ταινία του Τζον Χίλκοουτ Ο Δρόμος -μεταφορά στο σινεμά του ακόμα καλύτερου ομώνυμου βιβλίου του Κόρμακ Μακάρθι- με τον Βίγκο Μόρτενσεν να περιφέρεται με τον μικρό γιο του σε μια γη έρημη μετά την καταστροφή, το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό είναι το Lone wolf and a cub. Στο γιαπωνέζικο κόμικ, που ξεκίνησε να δημοσιεύεται το 1970 και ολοκληρώθηκε σε 28 τόμους, ένας μοναχικός σαμουράι αγωνίζεται να επιβιώσει και να προστατέψει τον τρίχρονο γιο του μέσα σε ένα θανατερό περιβάλλον προδοσίας και συνεχών κινδύνων. Το 1972 η συγκινητική και πολύ βίαια σειρά κόμικ ξεκίνησε να μεταφέρεται στο σινεμά με πρωταγωνιστή τον Tomisaburo Wakayama και ολοκληρώθηκες το 1974, σε έξι ταινίες σκηνοθετημένες από τους Kenji Misumi, Buichi Saito και Yoshiyuki Kuroda. Τις ταινίες, που παραήταν βίαιες και τολμηρές για το ευρωπαϊκό κοινό, δεν ήταν εύκολο να τις πετύχεις πριν αρχίσει όλη αυτή η ιστορία με την ανταλλαγή αρχείων στο ίντερνετ, παρόλο που είχαν αποκτήσει cult status λόγω των συνεχών αναφορών από χιπ χοπ καλλιτέχνες, σε σκηνές από πρόσφατες ταινίες, σε μπόλικα βιβλία και βιντεοπαιχνίδια (ο GZA στο άλμπουμ του Liquid Swords χρησιμοποιεί ένα σωρό samples από το Shogun Assassin). Στην Αγγλία μάλιστα παρέμειναν απαγορευμένες σχεδόν μέχρι τώρα, που η Eureka τις κυκλοφορεί αλογόκριτες, με αποκατεστημένη εικόνα και ήχο σε ένα θαυμάσιο box, μαζί με το Shogun Assassin, μια αμερικάνικη απλοποιημένη «σύνθεση» στην αγγλική γλώσσα, με σκηνές από τις δυο πρώτες ταινίες. Τα 6 φιλμ που σε ένα μεγάλο μέρος ζωντανεύουν καρέ καρέ το κόμικ, παρόλο που είναι λουσμένα στο αίμα και υπερβολικά βίαια, περιέχουν στοιχεία ιστορικού δράματος, ενώ οι σκηνές με το πιτσιρίκι είναι ανυπόφορα συγκινητικές. Απολαυστικό σινεμά δηλαδή.
O tempora, o mores! Η «θριαμβευτική» επιστροφή του Γκουζγκούνη στις ερωτικές ταινίες, που ήταν το γεγονός σε ένα σωρό μπλογκ και site τις τελευταίες μέρες και διαφημίζεται ακόμα και στην τηλεόραση, δεν έχει τελικά καμιά σχέση με την εικόνα που σχημάτισε ο καθένας (υποψιασμένος) στο μυαλό του. Κι ενώ τα στοιχήματα για το αν ο μόνος πραγματικός Έλληνας πορνοστάρ μπορεί ακόμα να είναι «θρυλικός» έδιναν κι έπαιρναν, ήρθε το «Ελληνίδες next porn model by Γκουζγκούνης» και τα τίναξε όλα στον αέρα. Παρόλο που στο εξώφυλλο λέει «Η επιστροφή του δασκάλου 100% reality», ο δάσκαλος εμφανίζεται κουστουμαρισμένος, με κόκκινη γραβάτα σαν υπουργός και κρίνει ένα reality, ενώ μόνο οι ατάκες θυμίζουν τον παλιό καλό εαυτό του. Βέβαια, δεν μπορείς να μιλήσεις για παραπλάνηση, γιατί πουθενά δεν λέει «ο δάσκαλος σε δράση», αλλά όσο να 'ναι είναι απογοήτευση. Κατά τ' άλλα, η ταινία είναι κωμωδία (με αρκετό σεξ). Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον υπάρχει στα έξτρα, όπου ο δάσκαλος δίνει συμβουλές σε νεότερους συναδέλφους του.
MY BLOODY VALENTINE. Το πραγματικό όνομα του Gonja Sufi (ή Gonjasufi όπως υπάρχει στο εξώφυλλο του νέου απίθανου δίσκου του και του πρώτου του στη Warp, «A sufi and a killer») είναι Sumach Valentine, κατάγεται από μια όμορφη παραθαλάσσια πόλη του Σαν Ντιέγκο και έχει μια κοσμοθεωρία τόσο υπέροχη όσο και τα τραγούδια του (είναι δάσκαλος γιόγκα). Ο δίσκος του, που κυκλοφορεί στις 8 Μαρτίου, περιέχει όλα τα κομμάτια που ακούστηκαν τα τελευταία δυο χρόνια στους δίσκους του Gaslamp Killer, σε 7ιντσα ή ep, και είναι ήδη από τους δίσκους του 2010. Η βραχνή, σπασμένη, εντελώς ξεχωριστή, «μεθυσμένη» φωνή του μετατρέπει τα σαμπλαρισμένα beat του Gaslamp Killer σε σύντομα, ανατριχιαστικά τραγούδια, υποβάλλοντας, όποιον τα δοκιμάσει, σε μια μυσταγωγία που είναι αδύνατο να της αντισταθεί. Σύγχρονα μπλουζ, αινιγματικά psychofolk, ανατολίτικα μάντρα, όλα πάνω από ηλεκτρονικούς ήχους που τους δίνουν μια απίστευτη ομοιογένεια. Σε ένα κομμάτι έχει κάνει παραγωγή ο Flying Lotus. Παρόλο που ελάχιστα θυμίζει τον παλιό εαυτό της, η Warp εξακολουθεί να βγάζει διαμάντια.
ONCE & THEN. «Κάποτε ζούσα σε ένα ορφανοτροφείο στα βουνά και δεν θα έπρεπε να ήμουν εκεί και σχεδόν ξεκίνησα έναν σαματά. Κι αυτό εξαιτίας ενός καρότου. Ξέρεις, πώς όταν μια καλόγρια σου σερβίρει μια πολύ καυτή σούπα από ένα πολύ μεγάλο μεταλλικό σκεύος και σε κάνει να σκύψεις κολλημένος σε αυτό για να μη στάξει και ο ατμός από το σκεύος κάνει να θολώσουν τα γυαλιά σου και δεν μπορείς να τα σκουπίσεις επειδή κρατάς το μπολ του βραδινού και η ομίχλη δεν καθαρίζει ακόμα κι αν προσευχηθείς στον Θεό, στον Ιησού, στην Παρθένο Μαρία και τον Αδόλφο Χίτλερ; Αυτό μου συνέβη. Με κάποιον τρόπο βρήκα τον δρόμο για το τραπέζι μου. Χρησιμοποιώ τα αυτιά μου να προσανατολιστώ. Ο Ντόντι που κάθεται δίπλα μου ρουφάει δυνατά επειδή τα μπροστινά δόντια του είναι αραιά και στραβά». Ο πιτσιρικάς Felix που περιμένει τους γονείς του να εμφανιστούν, έχοντας την αμυδρή ελπίδα σαν ασπίδα ενάντια στους Ναζί, είναι ο πρωταγωνιστής του Once & Then του Morris Gleitzman, που ξεκινάει με έντονα κωμικά στοιχεία και καταλήγει σε ένα δραματικό, συγκλονιστικό φινάλε. www.morrisgleitzman.com.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΒΡΑΔΥ στο BIOS. Δεν γίνεται να μιλάς εκ μέρους όλων, αλλά την πρώτη κρύα βραδιά του φετινού χειμώνα οι τέσσερις μουσικοί των Vladislav Delay Quartet δεν κατάφεραν να ζεστάνουν το πιο μεγάλο μέρος του κοινού. Το live ήταν μέτριο, τα σχόλια που ακολούθησαν χλιαρά, χρειάστηκε το κρύο της Πειραιώς για να μας ζωντανέψει (αν δεν στεκόμουν όρθιος, θα είχα κοιμηθεί).
Δυο όμορφοι νέοι ηλεκτρονικοί δίσκοι. Χρειάστηκαν αρκετά χρόνια να αναθεωρήσω την άποψη που είχα για τον Four Tet (ότι ήταν μια από τις υπερεκτιμημένες περιπτώσεις μουσικών, που χαίρουν εκτίμησης λόγω ιστορίας και καλών σχέσεων με τον αγγλικό Τύπο). Το νέο του άλμπουμ μπορεί να μην έχει ενθουσιάσει τους παλιούς φαν του, αλλά είναι ο πρώτος δίσκος του που ακούγεται απ' την αρχή μέχρι το τέλος χωρίς να θέλεις να πατήσεις το pause. Το «There is love in you» μπορεί να μη θεωρείται ο καλύτερος δίσκος του (για μένα είναι), αλλά είναι ο πιο «τρυφερός» και προσιτός του. Ο Fruto 5 (http://fruto5.blogspot.com) κυκλοφορεί τους τελευταίους -χέρι με χέρι και δωρεάν- δίσκους που είναι μικρά κομψοτεχνήματα, από τη μουσική μέχρι το artwork. Το «24 ways to make marmalade out of plain paper» είναι το τέταρτο άλμπουμ του, το ίδιο DIY και γοητευτικό με τα προηγούμενα, με έξυπνα samples και νοσταλγικές μελωδίες, που από μέσα τους ξεπηδούν ο Εμπειρίκος, η Μαρία Κάλλας, η Έλα Φιτζέραλντ και η Ντίνα Ουάσινγκτον. Υπάρχει στο Vinyl Microstore και στα μανάβικα του Μανούσου (Εμ. Μπενάκη 62).
•TEN FOR MY I-POD: pangaea-pangaea ep, rosebleed-white balloons, t-model ford-the ladies man, the minimal wave tapes vol. i, various-soul with a hole vol. 1, demdike stare-osmosis, dessa-a badly broken code, hyetal-don't sleep/ice cream, sun araw-sun ark, excepter-presidence.
σχόλια