«Ήταν η χειρότερη νύχτα της ζωής μου», περιγράφει η Λιζ Κάρλσον την δραματική στιγμή όταν εντόπισαν 145 μαυροδέλφινα (pilot-whales) που εξόκειλαν και πέθαναν σε μια απομακρυσμένη παραλία της Νέας Ζηλανδίας.
Η Αμερικανίδα travel blogger βρισκόταν στη Νήσο Στιούαρτ με παρέα όταν ήρθε αντιμέτωπη με το τραγικό θέαμα, συναντώντας αντί για μια ειδυλλιακή, απέραντη παραλία την απελπισμένη μάχη δεκάδων ζώων να επιβιώσουν- σχεδόν 150 μαυροδέλφινα, είχαν εξοκείλει στις ακτές, παλεύοντας να ζήσουν.
«Ήταν από εκείνες τις στιγμές που σε αφήνουν με το στόμα ανοιχτό. Πήγαμε στην παραλία περίπου την ώρα που έδυε ο ήλιος και εντοπίσαμε κάτι στα ρηχά. Όταν συνειδητοποιήσαμε πως ήταν μαυροδέλφινα, παρατήσαμε τα πάντα και τρέξαμε προς τα κύματα», λέει η Λιζ. «Έχω δει ξανά μαυροδέλφινα αλλά τίποτα δεν σε προετοιμάζει για κάτι τέτοιο, ήταν απλώς φρικιαστικό», προσθέτει.
Μαζί με τον φίλο της προσπάθησαν να βρουν κάποιον τρόπο να βοηθήσουν, σπρώχνοντας ίσως τα μαυροδέλφινα πίσω στα βαθιά νερά.
«Αμέσως καταλάβαμε πως δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα. Είναι πάρα πολύ μεγάλα ζώα. Το αίσθημα ματαιότητας ήταν το χειρότερο. Φώναζαν το ένα στο άλλο, μιλούσαν και χτυπούσαν τα πτερύγια αλλά δεν υπήρχε κανένας τρόπος να τα βοηθήσουμε», λέει.
Ανήμποροι να κάνουν κάτι μόνοι τους, άρχισαν να ψάχνουν εναλλακτικούς τρόπους για βοήθεια. Ωστόσο, η Νήσος Στιούαρτ είναι πολύ απομακρυσμένη και η συγκεκριμένη παραλία ακόμη περισσότερο. Άλλωστε δυο ημέρες που ήταν εκεί, δεν είχαν συναντήσει άλλον επισκέπτη και η πλησιέστερη καλύβα απείχε περίπου 15 χιλιόμετρα.
Μην έχοντας σήμα στα κινητά τους τηλέφωνα, ήλπιζαν να υπάρχει ασύρματος στην καλύβα τους, οπότε ο φίλος της Λιζ, έφυγε για να ψάξει βοήθεια.
Η Λιζ απέμεινε τότε εντελώς μόνη της, ανάμεσα σε δεκάδες μαυροδέλφινα που αργοπέθαιναν στην ακτή. «Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις κραυγές τους, τον τρόπο που με κοιτούσαν ενώ καθόμουν μαζί τους στο νερό, πώς προσπαθούσαν απελπισμένα να κολυμπήσουν αλλά το βάρος τους το μόνο έκανε ήταν να τα βυθίζει περισσότερο μες στην άμμο», θυμάται. «Πραγματικά ράγισε η καρδιά μου», λέει η 30χρονη.
Όπως εξηγεί και σε σχετική ανάρτησή της στο Instagram, κάποια στιγμή εντόπισε ένα μωρό και προσπάθησε να το ρίξει πάλι στο νερό. Ενώ τα μεγάλα μαυροδέλφινα δεν μπορούσαν να κινηθούν καθόλου, εκείνη κατάφερε να μετακινήσει το μικρό.
«Έκανα τα πάντα για να καταφέρω να ρίξω το μωρό μες στο νερό κι αυτό συνεχώς έβγαινε πάλι προς την παραλία. Όταν έφυγε ο Τζούλιαν, απλώς κάθισα εκεί με το μωρό. Μπορείς να αισθανθείς τον φόβο στα ζώα, σε κοιτάζουν. Σε παρακολουθούν και έχουν μάτια σαν ανθρώπινα», λέει η Λιζ.
Όσο περνούσε η ώρα, δεν απέμεναν πλέον πολλά να κάνουν παρά να περιμένουν. «Ήξερα πως αναπόφευκτα θα πέθαιναν. Θυμάμαι γονάτισα στην άμμο κι άρχισα να ουρλιάζω εξοργισμένη κι απελπισμένη, με τον ήχο από δεκάδες ετοιμοθάνατα μαυροδέλφινα πίσω μου», σημειώνει.
Λίγες ώρες αργότερα, ο φίλος της επέστρεψε με μια ομάδα από δασοφύλακες, οι οποίο αξιολογώντας την κατάσταση συνειδητοποίησαν επίσης πως λόγω και της νύχτας, δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα.
Τα περισσότερα μαυροδέλφινα εξακολουθούσαν να παλεύουν στα κύματα και η παλίρροια ερχόταν ακόμη. Η Λιζ με τον φίλο της αποφάσισαν να επιστρέψουν στην καλύβα τους, ελπίζοντας πως ίσως κατά τη διάρκεια της νύχτας τα ζώα ίσως κατάφερναν να βρουν ξανά τον δρόμο τους προς τον ωκεανό.
Το επόμενο πρωί, η κατάσταση ήταν όμως ακόμη πιο τραγική. Τα μαυροδέλφινα βρίσκονταν πλέον στην αμμουδιά με κάποια να έχουν ήδη πεθάνει κι άλλα να βασανίζονται από τον πόνο, καθώς τα έκαιγε ο ήλιος.
«Είχαν δάκρυα στα μάτια τους. Έμοιαζε σαν να κλαίνε κι έβγαζαν πολύ λυπητερούς ήχους», λέει η Λιζ. Ήταν πλέον βέβαιο πως κανένα τους δεν μπορούσε να σωθεί.
Για να απομακρυνθεί έστω κι ένα από τα μαυροδέλφινα από την παραλία χρειαζόταν να συνδράμουν περίπου πέντε άτομα. Επειδή όμως το σημείο είναι τόσο απομακρυσμένο και μετρώντας μόλις εκατό κατοίκους, δεν υπήρχαν χέρια να βοηθήσουν στην κατάσταση.
Οπότε οι δασοφύλακες πήραν την δύσκολη απόφαση να θανατώσουν τα μαυροδέλφινα που είχαν απομείνει ζωντανά. Η μοναδική εναλλακτική που υπήρχε άλλωστε ήταν απλώς να τα αφήσουν εκεί να βασανίζονται ενώ αργοπεθαίνουν για ημέρες.
Το Τμήμα Προστασίας της Φύσης της Νέας Ζηλανδίας είπε πως θα αφήσει τα πτώματα των ζώων εκεί που είναι, αφήνοντας στη φύση να κάνει τα υπόλοιπα.
Μέχρι στιγμής δεν έχει διευκρινιστεί πώς και γιατί ακριβώς κατέληξαν όλα αυτά τα μαυροδέλφινα στην συγκεκριμένη παραλία. Τέτοια περιστατικά είναι κοινά στη Νέα Ζηλανδία που απαντά σε περίπου 85 συμβάντα ετησίως, συνήθως όμως πρόκειται για μεμονωμένα ζώα.
Θα μπορούσε το κοπάδι να μπερδεύτηκε με την ρηχή κλίση μιας παραλίας οπότε προσεγγίζει πολύ κοντά στην ακτή ή ίσως είχαν προσβληθεί από κάποια ασθένεια.
Τα μαυροδέλφινα είναι τόσο κοινωνικά, που σύμφωνα με την DOC, θα μπορούσε πολύ απλά «ένα από αυτά να έχασε τον δρόμο του και να εξόκειλε, οπότε το υπόλοιπο κοπάδι έσπευσε να το βοηθήσει».
Με πληροφορίες από BBC
σχόλια