Η Μέση Ανατολή και η Βόρεια Αφρική είναι οι ζεστότερες και ξηρότερες περιοχές του πλανήτη με την έλλειψη σε υδάτινους πόρους να φτάνει πλέον σε δραματικά επίπεδα.
17 χώρες της περιοχής βρίσκονται κάτω από το όριο της «ένδειας σε νερό» που έχουν καθιερώσει τα Ηνωμένα Έθνη.
Σύμφωνα με τα στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών οι χώρες της περιοχής ζουν «πάνω από τις δυνάμεις τους» όσον αφορά την κατανάλωση νερού. Η Μέση Ανατολή και η Βόρεια Αφρική περιλαμβάνουν το 6% του παγκόσμιου πληθυσμού , όμως έχουν μόνο το 1% των υδάτινων πόρων.
Σύμφωνα με έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας θα πρέπει να ληφθούν δραστικά μέτρα προκειμένου να καλυφθεί το κενό ανάμεσα στην προσφορά και την ζήτηση.
Το συγκεκριμένο πρόβλημα έχει ιστορία αρκετών αιώνων στην περιοχή. Όμως τα τελευταία χρόνια η ραγδαία αύξηση του πληθυσμού σε συνδυασμό με παράγοντες που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή, όπως η εκτεταμένη ξηρασία, έχουν επιδεινώσει την κατάσταση.
13 χώρες της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής βρίσκονταν κάτω από το όριο της «απόλυτης ένδειας νερού» σύμφωνα με τα στοιχεία της Οργάνωσης Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ το 2014. Κάτω από το συγκεκριμένο όριο βρίσκεται μια χώρα όταν διαθέτει λιγότερα από 500 κυβικά μέτρα νερό ανά άτομο, προκειμένου να ικανοποιήσει οικιακές, αγροτικές και βιομηχανικές ανάγκες.
Σε πολλές περιπτώσεις οι υδάτινες πηγές για αυτές τις χώρες προέρχονται από ποταμούς και υπόγεια πηγάδια τα αποθέματα των οποίων όμως δεν ανανεώνονται, εξαιτίας των πολύ μεγάλων περιόδων ανομβρίας.
«Όταν καταναλώνεις περισσότερο από τις δυνατότητες των φυσικών πηγών, καταστρέφεις το οικοσύστημα από το οποίο εξαρτάσαι και παρεμποδίζεις την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη» σχολιάζει η Κλόντια Σάντοφ γενική διευθύντρια του Διεθνούς Ινστιτούτου Διαχείρισης Υδάτων, μιας υπηρεσίας που ανήκει στην Παγκόσμια Τράπεζα.
Όμως αυτό δεν είναι κάτι που δεν αντιστρέφεται» λέει η Σαντοφ. «Θα αρκούσε μια χρονιά με μεγάλες βροχοπτώσεις για να ανανεωθούν τα αποθέματα, όμως κάτι τέτοιο έχει χρόνια να συμβεί».
Ένας δημοφιλής τρόπος για να καλυφθούν τα ανεπαρκή αποθέματα νερού είναι η αφαλάτωση. Οι χώρες της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής πραγματοποιούν το 50% της αφαλάτωσης σε όλο τον πλανήτη. Περίπου 300 εκατ. άνθρωποι σε όλο τον κόσμο χρησιμοποιούν θαλασσινό νερό που έχει αφαλατωθεί σε κάποιες ή σε όλες από τις καθημερινές τους ανάγκες.
Όμως η αφαλάτωση στη Μέση Ανατολή έχει μεγάλο οικολογικό κόστος, καθώς οι εγκαταστάσεις αφαλάτωσης λειτουργούν με ορυκτά καύσιμα. Επίσης, οι χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται για την αφαλάτωση μπορεί να βλάψουν τα θαλάσσια οικοσυστήματα.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται στροφή στις εναλλακτικές πηγές ενέργειας για τις εγκαταστάσεις αφαλατώσεις, όμως ακόμα υπάρχει αρκετός δρόμος να διανυθεί.
Αυτή τη στιγμή σε ορισμένες από τις χώρες του Περσικού Κόλπου το 90% του νερού για οικιακή χρήση προέρχεται από αφαλάτωση, μια επιλογή που εκτός των άλλων έχει και το μειονέκτημα του κόστους.
Αν η σημερινή κατάσταση συνεχιστεί αμετάβλητη το 60% της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής θα αντιμετωπίσει «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» όσον αφορά το νερό ως το 2040, εκτιμά η Παγκόσμια Τράπεζα. Μάλιστα, αναφέρει επίσης πως ως το 2050 η έλλειψη νερού θα έχει στοιχίσει στην περιοχή μια μείωση του ΑΕΠ της από 6% έως 14%.
«Πρέπει να είσαι πιο αποτελεσματικός με το νερό που χρησιμοποιείς, να χρησιμοποιείς για διαφορετικούς τρόπους το νερό από ότι το κάνουν αυτές οι χώρες τώρα και ένας τρίτος τρόπος είναι να δημιουργήσεις νερό από μη συμβατικές πηγές» καταλήγει η Σαντοφ.
«Αυτή η στρατηγική είναι το κλειδί για να διατηρηθούν τα αποθέματα για τις επόμενες γενιές».
Με πληροφορίες από CNN