Εδώ και περίπου 8 μήνες έχω μετακομίσει στη Μεταμόρφωση, σε μια όμορφη πολυκατοικία χτισμένη σε λοφίσκο. Για καλή μου τύχη, μένω στον πέμπτo όροφο και κάθε πρωί, προτού ξεκινήσει η τρέλα της μέρας, έχω μια όμορφη θέα να απολαμβάνω. Nα 'ναι καλά ο ξάδερφός που του ανήκει το σπίτι και μένει μόνιμα στη Γερμανία. Μια γουλίτσα καφέ κάθε πρωί είναι για την πάρτη του.
- Οι κάτοικοι της Μεταμόρφωσης είναι πολύ φιλόζωοι. Η κάθε πολυκατοικία έχει τουλάχιστον 3 με 4 σκυλιά, οπότε η Μπουλού και η Νόρα, τα δικά μου, έχουν πολλούς φίλους για να παίζουν κάθε φορά που πάμε βόλτα.
- Ένα τετράγωνο πιο κάτω βρίσκεται το γήπεδο ποδοσφαίρου της Μεταμόρφωσης. Σχεδόν κάθε Κυριακή γίνονται αγώνες και γεμίζει ο τόπος πιτσιρικαρία. Σφυρίγματα, φωνές, γέλια και κοριτσάκια να πηγαίνουν σε ομάδες –ανά τρία-τέσσερα συνήθως– γύρω γύρω απ' το γήπεδο, να κρεμιούνται στα κάγκελα, μετά να λένε τα δικά τους και να γελάνε σαν τρελά είναι το σύνηθες κυριακάτικο σκηνικό.
- Μου αρέσει να περπατώ για ξεκούραση μέχρι το σχολείο της γειτονιάς και την παιδική χαρά, αυστηρώς όμως όταν δεν έχει παιδάκια! Όταν έχει παιδάκια απλώς κουράζομαι περισσότερο, γιατί αυτά νομίζουν ότι η Μπουλού είναι παιχνίδι. Θέλουν να τη ζουλήξουν και να της τραβήξουν τα μαλλάκια να δουν αν είναι αληθινά και εκείνη φυσικά τα παίρνει στο κρανίο, τους γαυγίζει και αυτά κλαίνε. Κούραση!
- Από το μπαλκόνι μου βλέπω την εθνική οδό, στην οποία βρίσκομαι εύκολα σε 10 λεπτά με το αμάξι. Για κάποιον λόγο, από μικρή την έχω συνδέσει με ταξίδια. Από εκεί φεύγαμε και πηγαίναμε στο χωριό και διάφορες άλλες εκδρομούλες αναψυχής, και όσο κι αν φαίνεται περίεργο, ακόμα και σήμερα χαίρομαι όταν χαζεύω απ' το μπαλκόνι και τη βλέπω. Μου δίνει την αίσθηση της ελευθερίας (επιλεκτική μνήμη νομίζω λέγεται το ότι αποβάλλω τις ατελείωτες ώρες κίνησης και φρακαρίσματος κάποια απογεύματα, γυρνώντας σπίτι).
- Πέντε λεπτά απ' το σπίτι, στη Γρηγορίου Λαμπράκη, υπάρχει μια μαγική φρουταγορά. Φέρνει περίεργα μεν, εκπληκτικά δε φρούτα και προϊόντα βιολογικής προέλευσης, κυρίως από Ελλάδα αλλά και από εξωτερικό. Εκεί μέσα χάνομαι, μπορώ να μείνω με τις ώρες και να χαζεύω. Καφέ και μπαρ δεν θα έλεγα ότι έχει πολλά, αλλά δεν με πειράζει καθόλου.
- Δίπλα ακριβώς στη φρουταγορά υπάρχει το ιδανικό κτίριο για εφηβικές περιπέτειες. Στο κέντρο ενός τεράστιου οικοπέδου στέκεται περήφανη μια εγκαταλελειμμένη έπαυλη. Φημολογείται ότι παλιά ήταν το εξοχικό της οικογένειας ΦΙΞ. Ό,τι πρέπει για εξερευνήσεις και μυστήρια.
- Αν μπορούσα να αλλάξω κάτι σε αυτήν τη γειτονιά, θα ήταν ο χώρος συνελεύσεων της διπλανής πολυκατοικίας. Η πιλοτή είναι λάθος επιλογή. Άσε που δεν μπορείς να τσακωθείς σαν άνθρωπος...
- Τα απογεύματα που είμαι στο σπίτι και κάθομαι στο γραφείο ακούω ένα γλυκό πλάσμα, που μάλλον μένει ακριβώς από κάτω, να παίζει σχεδόν πάντα και να πωρώνεται με το «Seven nation army» στην κιθάρα. Οπότε, έχω συνδέσει τη νέα μου γειτονιά με αυτό ακριβώς το τραγούδι. Φαντάζομαι, θα ακολουθήσουν κι άλλα.
σχόλια