- Κατοικώ στη Νέα Χαλκηδόνα, δημοτική κοινότητα του Δήμου Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας Αττικής. Δημιουργήθηκε από τους πρόσφυγες της Μικράς Ασίας, κυρίως της Χαλκηδόνας, όπως δηλώνει και το όνομά της. Η γειτονιά ορίζεται από το ρέμα του Ποδονίφτη και την κεντρική λεωφόρο Δεκελείας. Είναι πολύ ανθρώπινη, λόγω της χαμηλής δόμησης και των ανθισμένων κήπων. Νιώθεις πως είσαι σε μια γειτονιά.
- Εδώ και 18 χρόνια ζω στη Νέα Χαλκηδόνα και όλα τα προηγούμενα κατοικούσα στη Νέα Φιλαδέλφεια. Περπατώντας στις γειτονιές τους, αναδύονται αναμνήσεις, συναισθήματα και μυρωδιές που κάνουν πιο όμορφη τη ζωή εδώ!
- Είναι συναισθηματικοί οι λόγοι που επέλεξα αυτήν τη γειτονιά. Θέλησα να ζω κοντά στο πατρικό σπίτι, στη Νέα Φιλαδέλφεια, κοντά δηλαδή στην οικογένειά μου, αλλά και να παραμείνω στον τόπο όπου μεγάλωσα.
- Η γειτονιά είναι γεμάτη ξεχωριστά κτίρια που δείχνουν την ιστορία της. Η Νέα Χαλκηδόνα δημιουργήθηκε από πρόσφυγες, βρίσκεται όμως εκτός του προσφυγικού συνοικισμού της Νέας Φιλαδέλφειας. Αγόρασαν οι ίδιοι τη γη και έχτισαν μόνοι τα σπίτια τους. Βέβαια, αυτά χτίστηκαν με τα χαρακτηριστικά της αρχιτεκτονικής της δεκαετίας του 1930, δεν είναι δηλαδή ομοιόμορφα, όπως τα προσφυγικά.
- Ο αγαπημένος καθημερινός περίπατος περιλαμβάνει ευκάλυπτους, πεύκα, δέντρα με υπέροχα ροζ άνθη, που πρέπει να μάθω το όνομά τους, ανθισμένους κήπους και κτίρια. Ελευθερίου Βενιζέλου, Σωκίων, Αγίας Ευφημίας, Κρήτης, Γραβιάς είναι το δρομολόγιο. Με ξεκουράζει πολύ να παρατηρώ τα κτίρια. Κάθε φορά κάτι νέο ανακαλύπτω, ένα λουλούδι σκαλισμένο στην ξύλινη πόρτα, μια είσοδο αρ ντεκό.
- Για μένα τα κτίρια είναι αυτά που δείχνουν τι είναι η γειτονιά μου και γενικά ο δήμος μας. Έναν περίπατο σε αυτά θα πρότεινα για να δούμε την ωραία πλευρά της πόλης.
- Τα πάντα μπορεί να βρει κανείς στη γειτονιά μας, και όλα δίπλα μας. Φούρνος, ιχθυοπωλείο, εργαστήριο με πίτες, κομμωτήριο, βιβλιοπωλείο, κρεοπωλείο. Στη Νέα Φιλαδέλφεια, βέβαια, θα πάμε για να φάμε τα ωραία μικρασιάτικα γλυκά.
- Λόγω της αυτοστέγασης που ανέφερα, τα κτίρια της δεκαετίας του 1930 έχουν πολλά ενδιαφέροντα μορφολογικά χαρακτηριστικά του εκλεκτικισμού και του μοντερνισμού. Υπάρχουν κατοικίες με εντυπωσιακές εισόδους με κίονες και μαρμάρινα περίτεχνα σκαλοπάτια. Ενδιαφέρον έχουν και οι μονοκατοικίες του 1950 αλλά και οι σπάνιες, πολύ παλιές λαϊκές κατοικίες. Ζούμε σε ένα μικρό ανοιχτό μουσείο αρχιτεκτονικής.
- Πριν από αρκετά χρόνια βγήκα από την πολυκατοικία και είδα να κατεδαφίζεται το πιο ωραίο κτίριο της Νέας Χαλκηδόνας! Σε αυτό στεγαζόταν το Δημαρχείο. Ήταν διώροφη εξοχική κατοικία που είχε χαρακτηρισθεί διατηρητέο μνημείο, αλλά αποχαρακτηρίστηκε. Το ίδιο λάθος έγινε και με την κατεδάφιση του 1ου Δημοτικού Σχολείου, του Σπαθάρη, όπου πήγα δημοτικό, πριν από λίγους μήνες. Ο δήμος είναι διαφορετικός χωρίς αυτά τα δυο κτίρια.
- Ο πιο ξεχωριστός άνθρωπος στη γειτονιά είναι η κ. Μερσίνα, σίγουρα μία από τις λιγοστές πολύ παλιές κατοίκους της γειτονιάς, κόρη προσφύγων. Χαίρεται η ψυχή μου να την ακούει να μιλά για τις ιστορίες των ανθρώπων και των κτιρίων.
- Κάτι που δεν ξέρουν πολλοί είναι ότι η γειτονιά είχε χαμάμ! Κωνσταντινουπολίτης ήταν αυτός που το είχε χτίσει. Με τα συμπαγή τούβλα, τον θόλο του και το μεγάλο καζάνι όπου έβραζε το νερό. Ιταλοί και Γερμανοί πήγαιναν κι έκαναν το μπάνιο τους για να βγάλουν τις ψείρες τους, όπως λένε περιπαιχτικά οι παλιοί κάτοικοι.
- Θα ήθελα να γίνει κάτι με τον Ποδονίφτη, να ξαναπάρει την πραγματική του υπόσταση, αυτή δηλαδή του καθαρού χειμάρρου, και όχι ενός αποδέκτη λυμάτων. Ο Ποδονίφτης περιβάλλεται από πλούσια βλάστηση, είναι ένας υδροβιότοπος. Αν υπήρχε πραγματικό ενδιαφέρον, θα μπορούσε να γίνει μια όαση για την πόλη.
Info:
Η Ειρήνη είναι η συντονίστρια της Monumenta, η οποία στο πλαίσιο του εορτασμού των 10 χρόνων δράσης της διοργανώνει διαγωνισμό φωτογραφίας με θέμα «Κτίρια της Ελλάδας σε κίνδυνο», με στόχο την ανάδειξη του προβλήματος της φθοράς και της απαξίωσης της αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς. Περισσότερες πληροφορίες στο monumenta.org.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη LIFO.
σχόλια