Βρέθηκα στην Αθήνα το 2006 με σκοπό να πραγματοποιήσω το όνειρό μου, να σπουδάσω και να ασχοληθώ με την υποκριτική. Στην αρχή έμενα σε μια φίλη μου στο Κουκάκι, που ομολογουμένως είναι μια όμορφη περιοχή. Η ανάγκη, όμως, για ένα πιο άνετο και καινούργιο σπίτι με οδήγησε στον Νέο Κόσμο. Στην αρχή η σύγκριση με το Κουκάκι ήταν αναπόφευκτη.
- Αν κάτι χαρακτηρίζει τον Νέο Κόσμο με μια πρώτη ματιά, είναι οι γραμμές του τραμ και ο μεγάλος αριθμός συνεργείων αυτοκινήτων. Λόγω της εύκολης και γρήγορης πρόσβασης που μου παρείχε το μετρό στο κέντρο, παρέβλεπα αυτή την γκρίζα εικόνα και δεν είχα διάθεση να ανακαλύψω την περιοχή. Όμως, χρόνο με τον χρόνο άρχισα να τη μαθαίνω καλύτερα και να την αγαπώ.
- Ο «Καλός στρατιώτης Σβέικ» ομορφαίνει τη γειτονιά με τις μυρωδιές του αλλά και με τη ρουστίκ αισθητική του – ένα εστιατόριο με ιδιαίτερες τσέχικες και σλοβένικες συνταγές και άφθονη μπίρα. Αξιοσημείωτο και το ζαχαροπλαστείο «Κωστής», με το καλύτερο μιλφέιγ και παγωτό. Η τεράστια λαϊκή αγορά που απλώνεται δύο δρόμους πιο κάτω από το σπίτι μου, κοντά στη στάση του τραμ, κάθε Σάββατο πρωί, γεμίζει το ψυγείο και το στομάχι μου. Μυστικό της γειτονιάς είναι ο Τόμας Κεμπάπ, περιβόητος Αρμένιος για τα κεμπάπ του, όπως φανταστήκατε. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα!
- Εκτός από καλό φαγητό, έχει και άλλα πράγματα να δεις και να θαυμάσεις ο Νέος Κόσμος, όπως το κουρείο «Bolek» με τις παλιές δερμάτινες πολυθρόνες του μπαρμπέρη και τα vintage στοιχεία που κυριαρχούν στον χώρο δίνοντας μια ξεχωριστή νότα. Σε απόσταση μόλις 10 λεπτών με τα πόδια βρίσκομαι στη Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών και, δίπλα ακριβώς, στα σινεμά «Οdeon». Από την άλλη μεριά, κατεβαίνοντας τη Φραντζή, συναντάω τον Σταυρό του Νότου και λίγο πιο κάτω το Θέατρο του Νέου Κόσμου, όπου πηγαίνω συχνά. Καλύπτομαι, δηλαδή, πλήρως πνευματικά στον Νέο Κόσμο.
- Ήρθε η ώρα, όμως, να μιλήσω για το hot spot της περιοχής, που είναι φυσικά το Batman. Μόνο αν είσαι μια πραγματική νυχτερίδα, ένας άνθρωπος του ξενυχτιού δηλαδή, μπορείς να επισκεφθείς αυτό το ιδιαίτερο after bar. Καμιά φορά που πάσχω από αϋπνίες πετάγομαι εκεί για να ακούσω λίγο Τσιτσάνη, λίγο Άντζελα Δημητρίου και λίγο Rolling Stones. Επιπλέον, συναναστρέφομαι τις άλλες «νυχτερίδες», οι οποίες έχουν τη μορφή αψεγάδιαστης δικηγορίνας ή οδηγού νταλίκας με παντόφλα διχάλα και κοντό μπλουζάκι για να φαίνεται αισθησιακά η κοιλίτσα. Όλα παίζουν στον Batman.
- Για να μιλήσουμε και λίγο σοβαρά, επιβάλλεται μια βόλτα στις προσφυγικές κατοικίες, που έχουν μάλιστα απαθανατιστεί κινηματογραφικά, αποτελώντας το σκηνικό της Μαγικής Πόλης, της πρώτης ταινίας του Νίκου Κούνδουρου. Το πιο ενδιαφέρον αρχιτεκτονικά κτίριο είναι η αρμένικη καθολική εκκλησία στη Ρενέ Πυώ που ιδρύθηκε το 1927 και είναι αφιερωμένη στον Άγιο Γεώργιο τον Φωτιστή (δεν γνωρίζω κάτι περισσότερο γι' αυτό, αλλά έτσι γράφει). Πολλές φορές που κατευθύνομαι προς τα εκεί, μου αρέσει να παρατηρώ τα κτίρια γύρω μου. Κάποια είναι γεμάτα συνθήματα και ένα που μου 'χει εντυπωθεί είναι το εξής: «Εμείς ερωτευτήκαμε την ουσία τού είναι μας και σε όλους μας τους έρωτες αυτήν αγαπούμε», από κάποιον/α Γ.Μ. Σε μια πολυκατοικία. Αυτό.
σχόλια