- Μετακόμισα πρόσφατα στο Χαλάνδρι, στα όρια με Βριλήσσια όμως, δηλαδή αρκετά ψηλά. Οι φίλοι που μένουν κέντρο μου λένε πως είναι σαν εξορία (τόσο μακριά), αλλά προς το παρόν μου αρέσει πολύ! Στη επόμενη μετακόμιση θα ανέβουμε ακόμα ψηλότερα, προς Πεντέλη πια.
- Τα τελευταία χρόνια το κέντρο Χαλανδρίου έχει γίνει το κέντρο του «Βορρά» της Αττικής. Ωραία μπαράκια, ταβέρνες, αγορά κ.λπ. –είναι, βέβαια, σχεδόν αδύνατον να παρκάρεις– αλλά και διάφορες «φυλές» από γαμπρούς και νύφες που βολτάρουν και θυμίζουν τα καμάκια των ταινιών του '80.
Ένα από τα μεγάλα συν της γειτονιάς είναι οι ποδηλατόδρομοί της. Ο κόσμος διαμαρτυρήθηκε αρχικά, γιατί θεωρεί τους ποδηλατόδρομους μια πολυτέλεια για αργόσχολους και όχι το οικονομικότερο μέσο μεταφοράς.
- Περπατάω, λοιπόν, πολύ και πάντα προς την Πεντέλη και τα γειτονικά Βριλήσσια, ενώ αν αποφασίσω να κατηφορίσω, θα πάω μέσα από τη ρεματιά Χαλανδρίου. Είναι πανέμορφα, μια πραγματική λωρίδα εξοχής μέσα στην πόλη, με πουλάκια και τρεχούμενο νερό. Έχει κι ένα μικρό αναψυκτήριο με κούνιες όπου κάθομαι και ρεμβάζω συχνά. Τα απογεύματα γενικώς όλοι περπατάνε ή τρέχουν, πράγμα ευχάριστο, που δείχνει κιόλας πως ο Έλληνας βρίσκει τη φόρμα του ξανά. Υπάρχει κι ένα μακρόστενο πάρκο της Αττικής Οδού σχετικά κοντά στο σπίτι μου, όπου περπατάνε ηλικιωμένοι κυρίως και το λένε «λεωφόρο By pass» αστειευόμενοι.
- Ένα βράδυ που μας γύριζε ένας ταξιτζής στο σπίτι μάς ενημέρωσε πως στην περιοχή της Τούφας παλιά είχε γουρούνια –την έλεγαν «τα γουρουνάδικα»– και πως τα βράδια, όταν περνάει από κει, ακούει ακόμα τις κραυγές των γουρουνιών που τα σφάζουν. Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια όλα αυτά, αλλά ο τύπος ήταν λίγο μουρλός...
- Το Χαλάνδρι έχει ωραία αγορά και κάποια πιο ιδιαίτερα μαγαζιά, όπως π.χ. το Souvenir στην Αγίου Γεωργίου με ρούχα που σχεδιάζει η Αλέξια από την Κύπρο, που είναι υπέροχα και τα ράβει και πάνω σου σε ό,τι ύφασμα θες. Το πιο φανταστικό χειροποίητο παγωτό που έχω φάει είναι στο Solo Gelato στην Παπανδρέου. Άπαιχτο, όπως ωραία είναι και η ζεστή σοκολάτα του Ρetite Fleur. Υπάρχουν και πολλές εξοχικές ταβέρνες, οι οποίες μας θυμίζουν πως ίσως κάποτε, πολύ παλιά, έρχονταν οι Αθηναίοι κυριακάτικη βόλτα στο Χαλάνδρι, ως εκδρομή.
- Όταν ήρθα πρώτη φορά στο Χαλάνδρι για πρόβες, στον Πορτοκάλογλου, η περιοχή ήταν διαφορετική. Θυμάμαι πως ο κεντρικός δρόμος ήταν τότε χωματόδρομος, ενώ τώρα οδηγεί στην Αττική Οδό κι έχει πολλή κίνηση. Το θέατρο της Ρεματιάς, όπου έπαιξα φέτος πρώτη φορά με τον Μάργαρη, είναι επίσης υπέροχο, «όνειρο», μες στα δέντρα, λες και είσαι πολύ μακριά απ' την πόλη. Απέναντι ακριβώς υπάρχει και το πανέμορφο αρχοντικό Πραπόπουλου, που είναι πλέον υπό κατάληψη. Οι τύποι διοργανώνουν ομιλίες, συναυλίες και διάφορες δράσεις κι έχουν και ένα όμορφο καφέ άλογο στην αυλή τους. Ήθελα να βγω φωτογραφία μαζί του μια φορά, αλλά δεν με άφησαν...
- Υπάρχουν πολλά κομμάτια της περιοχής που μου θυμίζουν πως κάποτε εκεί ήταν εξοχή, με κάποιες μονοκατοικίες χαμένες σε ένα ζωντανό δάσος. Μία από αυτές πωλείται ανακαινισμένη, τι γκαράζ, τι ασανσέρ, τι δωμάτια υπηρεσίας... Μου αρέσει να τηλεφωνώ σε τέτοιες αγγελίες και να παριστάνω πως μπορώ να αγοράσω το ακίνητο, ρωτάω λεπτομέρειες, τιμή κ.λπ. Εκεί έχουν χτιστεί πενταώροφα τέρατα πια, δεν έμεινε τίποτε όρθιο.
- Ένα από τα μεγάλα συν της γειτονιάς είναι οι ποδηλατόδρομοί της. Αν και συχνά-πυκνά παρκάρουν σε αυτούς, μπορώ να διασχίσω όλη την περιοχή με ασφάλεια, από τα άνω Βριλήσσια μέχρι το κέντρο Χαλανδρίου. Ο κόσμος διαμαρτυρήθηκε αρχικά, γιατί θεωρεί τους ποδηλατόδρομους μια πολυτέλεια για αργόσχολους και όχι το οικονομικότερο μέσο μεταφοράς.
Info: Η Ανδριάνα ετοιμάζει το άλμπουμ της που θα κυκλοφορήσει τον Νοέμβριο και θα εμφανιστεί ζωντανά στο ΑΒΑΤΟ στη Θεσσαλονίκη στις 10 και 11 Οκτωβρίου.
σχόλια