Από το 2005 που επέστρεψα στην Ελλάδα διάλεξα να μένω στο Θησείο επειδή δεν οδηγώ, είναι κοντά στο κέντρο και μπορώ να κινούμαι παντού με τα πόδια.
- Το σπίτι μου είναι στην οδό Ηρακλειδών, ίσως τον πιο πολύβουο δρόμο της περιοχής. Πρόκειται για τον πεζόδρομο που ξεκινάει από την Aποστόλου Παύλου και σε οδηγεί σιγά-σιγά ως το Γκάζι. Τα παλιότερα χρόνια ο δρόμος αυτός αποτελούσε σύνδεσμο-πέρασμα για πολλές γειτονιές της Αθήνας και γι' αυτό περνούσε από εδώ και το τραμ, οι γραμμές του οποίου υπάρχουν ακόμα.
- Το καλό του πεζόδρομου αυτού, που είναι γεμάτος καφετέριες, είναι ότι ποτέ δεν νιώθεις μόνος! Όποια ώρα της ημέρας και να έρθεις, υπάρχει κόσμος, και αφού τα περισσότερα μαγαζιά δεν έχουν πόρτες (!), όλη τη νύχτα υπάρχουν νυχτοφύλακες που κάθονται ως το ξημέρωμα και συζητούν πίνοντας καφέ, οπότε έχεις φοβερή αίσθηση ασφάλειας όλο το 24ωρο.
- Συχνά, τα απογεύματα, αλλά και αργά το βράδυ, μου αρέσει να ανεβαίνω στον λόφο του Φιλοπάππου, σε ένα ξέφωτο μέσα από τη διαδρομή που εμπνεύστηκε και ανέπλασε χαρακτηριστικά ο Πικιώνης και που οδηγεί πίσω από τον Άγιο Γεώργιο τον Λουμπαρδιάρη, σε ένα σημείο γεμάτο αρχαίες πλάκες και καθίσματα, το οποίο προσφέρει θέα από την Ακρόπολη, το Ηρώδειο, τον Ναό του Ολυμπίου Διός, ως τον Πειραιά και τη θάλασσα.
- Ωραιότατο δείγμα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής του 19ου αιώνα είναι το Πιλοποιείο Πουλόπουλου, γνωστό ως ΠΙΛ-ΠΟΥΛ, μέρος του οποίου διασώζεται (το χαρακτηριστικό λιθόκτιστο κτίριο κοντά στη γέφυρα) και το οποίο στην πλήρη ακμή του απασχολούσε περίπου 250 άτομα, καταλάμβανε όλο το οικοδομικό τετράγωνο Θεσσαλονίκης, Ηρακλειδών, Φλυέων και Αμφικτύονος και αποτελούσε μία από τις πιο επιτυχημένες ελληνικές επιχειρήσεις, με τα καπέλα του να αποσπούν διεθνή βραβεία!
- Η γειτονιά μου διαθέτει όλα τα καλά: έναν υπέροχο φούρνο στην οδό Πουλοπούλου 17, σούπερ ρακάδικο με νοστιμιές, καλές τιμές και τζαζ/έθνικ μουσικές από τον Γιάννη (Ρίζα, Ηρακλειδών 7), καταπληκτικό βοτανοπωλείο, τεϊοποιείο, όπου μπορεί κάποιος να αγοράσει ή να απολαύσει το τσάι του και σπιτικό κέικ σε non-smoking περιβάλλον (ΠΑΙΩΝΙΑ, Αμφικτύονος 12), το εστιατόριο «Γεύομαι και Μαγεύομαι» (Νηλέως 11), που μας έχει σώσει άπειρες φορές με τα μαγειρευτά του, το πιο ζεν και ενημερωμένο βιβλιοπωλείο της Αθήνας (Το Λεμόνι, Ηρακλειδών 22), το οποίο ο Σπύρος και ο Αυγουστίνος έχουν στήσει με μεράκι και αγάπη, το μίνι ζαχαροπλαστείο της Σοφίας (Σκέτη Γλύκα, Ηρακλειδών 5), με φανταστικό προφιτερόλ και μπίτερ σοκολατίνες, και, φυσικά, το πιο παλιό θερινό σινεμά της Αθήνας (Αποστόλου Παύλου 7), το οποίο φτιάχτηκε το 1935 και στο οποίο μπορεί κανείς να απολαύσει ταινίες χαζεύοντας τα γατάκια που παίζουν στον DIY κήπο του κάτω από οθόνη, με φόντο τη φωτισμένη Ακρόπολη.
- Το Θησείο είναι μια περιοχή με έντονη την αίσθηση της γειτονιάς, με ευγενείς ανθρώπους που σε χαιρετάνε το πρωί με το όνομά σου και δημιουργούν μια αίσθηση χωριού (με την καλή έννοια) μέσα στην πόλη.
σχόλια