«Τσιμπιτοκολλητοίαπό το ‘84 με τον Αντώνη. Γείτονες(Καλλιθεάτες). Παίζαμε φλίπερ, σκάκι,τάβλι, χορεύαμε ρούμπες, μάμπο, τσα-τσα,συρτάκι, σέικ, τα κοπανάγαμε, και δενμπορώ να καταλάβω γιατί, ρε παιδιά, αλλάμα την Παναγία όλο εγώ κέρδιζα! Παίζαμεμουσική αυτοσχεδιάζοντας για αρκετάχρόνια με κιθάρες και πνευστά καικρουστά. Αυτά που ακούγαμε εκείνη τηνεποχή ήταν underground ‘70s, punk, ηλεκτρονική(Schneibel, Henry, Ξενάκη κ.λπ.), τα πειραματικάτων ‘80s και βέβαια την πολύ καλή ελληνικήμουσική σκηνή των ‘80s όπου διέπρεψανπολλοί και σημαντικοί κασετουργοί (MootPoint, Εκτός Ελέγχου, Αντί, Γενιά Του Χάους,Δημοσιουπαλληλικό Ρετιρέ κ.λπ.). Εκτόςαπό τα μεγάλα συγκροτήματα (Τρύπες, LastDrive κ.λπ.) σε βινύλιο κυκλοφορούσαν οιπολύ σημαντικές δουλειές Ψυγείο Ψυγείο,Εν Πλώ, Κοινωνικά Απόβλητα, Έρεβος κ.λπ.Το ‘88 είναι η χρονιά που τα τραγούδιαμας άρχισαν να παίρνουν τη μορφή τωνκομματιών που μπορούσαν πλέον ναστεγαστούν κάτω από τον τίτλο Lost Bodies».
Αυτά αναφέρει ο Θάνος για το ξεκίνηματων Lost Bodies, που φέτος συμπληρώνουν 20χρόνια στη δισκογραφία. Από τη σύνθεσήτους έχουν περάσει ένα σωρό μουσικοί,τα live τους είναι μια εμπειρία, τα CD τουςέχουν φτάσει αισίως στο μαγικό αριθμό7, συνεχίζουν με συνέπεια και «τακέφια παραμένουν στο tsakyr». Το πιοπρόσφατο άλμπουμ τους έχει τίτλο Όσμωση,περιέχει 24 κομμάτια με έντονο το στοιχείοτου χιούμορ και τεράστια γκάμα ήχων:από πειραγμένο χιπ χοπ μέχρι πανκ,avant-garde πειραματισμούς και στίχους τουΣαχτούρη.
σχόλια