Η έννοια του απεχθούς χρέους στην ουσία σημαίνει στάση πληρωμών;
Κανονικά, ναι, αν είναι να κάνεις μια προσπάθεια να καταγράψεις το χρέος και να δεις ποιο κομμάτι του ήταν ηθικό και ποιο όχι. Το θέμα δεν είναι αν ήταν νόμιμο ή όχι -σύμφωνα με τους νόμους είναι-, αλλά κατά πόσο έχει ηθική υποχρέωση ο Έλληνας πολίτης να το ξεπληρώσει. Αυτή την επίπονη δουλειά την κάνεις μόνο όταν έχεις σκοπό να πεις: «αυτό το κομμάτι το πληρώνω, το άλλο δεν το πληρώνω». Η πράξη αυτή σημαίνει στάση πληρωμών. Ο Ισημερινός αυτό έκανε, και καλώς έπραξε. Εγώ το επικροτώ αυτό. Το ερώτημα είναι αν μπορούμε να κάνουμε εμείς κάτι τέτοιο εντός της ευρωζώνης.
Οι διαφορές μεταξύ αναδιάρθρωσης και απεχθούς χρέους ποιες είναι;
Η αναδιάρθρωση του χρέους είναι ουσιαστικά το αποτέλεσμα μιας στάσης πληρωμών. Είτε μια στάση που εμείς διαπραγματευόμαστε με τους δανειστές
μας είτε που διαπραγματεύεται η Ευρώ- πη για μας. Εάν η Ε.Ε. επιβάλλει στους δανειστές μας ένα τέτοιο «κούρεμα», τότε μιλάμε για αυτόματη αναδιάρθρω- ση του χρέους, χωρίς, όμως, να είναι στάση πληρωμών.
Η Ε.Ε. δεν έχει αντιληφθεί ότι αυτό είναι κάτι αδύνατο; Δεν πρέπει να προχωρήσει σε ένα «κουρεματάκι»;
Αυτό θα κάνει. Θα γείρει πάνω στον ώμο των δανειστών και θα τους το επιβάλλει. Αν το κάνει η Ε.Ε., θα ονομαστεί «αναδιάρθρωση του χρέους», αν το κάναμε μόνοι μας, θα ονομαζόταν «στάση πληρωμών». Στάση πληρωμών, όμως, θα ήταν πολύ πιο εύκολο να κάνουμε προ μνημονίου.
Όσο αργούν, δεν χάνουμε, όμως, εμείς;
Όσο πιο γρήγορα, τόσο το καλύτερο. Είναι θέμα πολιτικού συντονισμού και συνεννόησης μεταξύ των Ευρωπαίων ηγετών. Δεν τους συμφέρει αυτό που συμβαίνει τώρα. Η ανοησία δεν συνέφερε ποτέ κανέναν. Αλλά αυτό που υπάρχει είναι έλλειψη πολιτικού συντονισμού και πυγμής.
Οπότε, είναι θέμα καθαρά ευρωπαϊκό και όχι τόσο ελληνικό;
Από τη στιγμή που υπεγράφη το μνημόνιο, το πρόβλημα είναι καθαρά ευρωπαϊκό. Όταν έριξαν 112 δισ. εκατ. Ευρώ για να μην κηρύξει στάση πληρωμών η Ελλάδα, τότε το πρόβλημα μεταφέρθηκε κυρίως στην Ευρώπη.
σχόλια