Είμαστε φίλοι πολλά χρόνια. Αρχίσαμε να ηχογραφούμε διάφορους ήχους στην αρχή, κυρίως ροκ. Τα μουσικά μας ακούσματα ήταν πολύ διαφορετικά τότε, στη συνέχεια άρχισαν να συγκλίνουν – παρέσυρε ο ένας τον άλλον.
Η επιλογή του ονόματος δηλώνει την αστική προέλευση της μουσικής μας, με τους όποιους σύγχρονους προβληματισμούς αυτή η αστική πραγματικότητα γεννά στην ψυχοσύνθεση του δημιουργού, ο οποίος βλέπει το «συρματόπλεγμα» και, αντί να πτοηθεί, πασχίζει να εμπνευστεί και το καταφέρνει. Ωστόσο η μουσική των Νeon έχει ευρείες αναφορές και μπορεί να αγγίξει οποιονδήποτε, από τη στιγμή που δεν εγκλωβίζεται στο αστικό κλουβί αλλά το μεταχειρίζεται σαν εφαλτήριο.
Το «Theatre des Sons Imaginaires» είναι η πρώτη συνειδητοποιημένη μας προσπάθεια για την επίτευξη ενός «διαφορετικού» ήχου, από διάθεση για πειραματισμό ή αλλιώς λόγω περιέργειας. Είναι η ίδια περιέργεια που μας ώθησε να συμπεριφερθούμε στα ιδιαίτερα ηχοχρώματα των οργάνων σαν σε κοινά ψηφιακά σήματα. Η ίδια περιέργεια που είχαμε για το πώς θα ήταν δυνατό να δημιουργήσει κανείς ατμοσφαιρική μουσική χωρίς τη μεσολάβηση συνθεσάιζερ και τετριμμένων pads. Ο δίσκος αυτός έγινε αποκλειστικά με φυσικά όργανα, τα οποία σπάνια ακούγονται ως τέτοια. Αυτό όμως που τον κάνει ξεχωριστό δεν είναι ο τρόπος δουλειάς αλλά η ίδια η δουλειά, δηλαδή το περιεχόμενο. Αυτό το τελευταίο αντλείται από την πίστη μας σε μια μουσική εκστατικού χαρακτήρα που επιφέρει μία «κάθαρση», αναγκαίο συστατικό για την επιτυχή έκβαση της μουσικής περιπέτειας. Είναι μουσική που στοχεύει στη διέγερση συναισθήματος φιλτραρισμένου πρώτα από τη νόηση, που δεν έχει να κάνει με το εφήμερο και το ταχύ.
Επέλεξα τα Εξάρχεια για να ζω, βασικά επειδή είναι στο κέντρο και επειδή είναι κοντά σε αυτό που αντέχω οικονομικά. Το κέντρο γενικά αλλά και τα Εξάρχεια ειδικότερα προσφέρουν μία αίσθηση αυθεντικότητας η οποία, επίπλαστη ή όχι, δεν έχει τόση σημασία, αφού είναι μια γειτονιά ικανή να σε εμπνεύσει. Εδώ λείπει η επιτήδευση που επικρατεί σε άλλες περιοχές, υπάρχουν πολλές καλλιτεχνικές εστίες και μέρη (από καφέ μέχρι συναυλιακούς χώρους) και, αν εξαιρέσει κανείς τις φασαρίες που πυκνά συχνά γίνονται και τη μόνιμη παρουσία των ΜΑΤ –που σίγουρα δεν είναι ευχάριστη–, αυτό είναι μάλλον ένα φυσιολογικό μέρος για να ζει κανείς.
Αυτή η γειτονιά, όπως και άλλες γειτονιές στο κέντρο, έχουν έναν χαοτικό χαρακτήρα, σχεδόν παρακμιακό, που σε προκαλεί να την ερμηνεύσεις. Αυτό εκφράζει σε ένα βαθμό και η μουσική των Neon. Με το να μένει κανείς στο κέντρο εξασφαλίζει την «εμπλοκή» του στην καρδιά των γεγονότων, καλλιτεχνικών και μη, και την ανταλλαγή πολλών και διαφορετικών απόψεων και ιδεών. Απολαμβάνουμε περισσότερο τα ιστορικά μέρη του κέντρου και μας εκνευρίζει το hype για ορισμένα μπαρ, τα ατέλειωτα μποτιλιαρίσματα, το καυσαέριο – και περισσότερο απ’ όλα η αναισθησία και η έλλειψη οικολογικής συνείδησης του νεοέλληνα.
Εκτός από κάποιες συναυλίες, των οποίων η έναρξη σηματοδοτείται με την εμφάνισή μας την Πέμπτη 15/03 στο Gagarin 205 μαζί με τους Peekay Tayloh και Spyweirdos, υπάρχουν κι άλλα σχέδια. Προς το παρόν αυτό που είναι ανακοινώσιμο είναι η συνεργασία μας με τον Γρηγόρη Χατζάκη για το ανέβασμα μιας εντελώς πρωτότυπης παράστασης στο Μουσείο Μπενάκη, τον Σεπτέμβριο. Θα βασίζεται σε ένα διήγημα του Balzac, το Άγνωστο Αριστούργημα, και θα επιχειρήσουμε να το προσεγγίσουμε μουσικά μέσα από το όραμα του σκηνοθέτη.
σχόλια