Χρωματιστή πριονοκορδέλα

Χρωματιστή πριονοκορδέλα Facebook Twitter
«Η γυνή να φοβήται τον άνδρα», το πρώτο μεγάλο θύμα αυτής της θλιβερής ιστορίας, που μάλιστα προβλήθηκε και σε κινηματογράφους στη νέα «μπεζ» εκδοχή του.
0



ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΣΤΙΓΜΕΣ
 κατά την άχαρη και συνήθως μάταιη διαδικασία του ζάπινγκ στην έρημο των τηλεοπτικών καναλιών που μοιάζει με όαση για το μάτι μια παλιά ασπρόμαυρη ελληνική ταινία που εμφανίζεται ξαφνικά. Ειδικά αν είναι από τις καλές του λεγόμενου εμπορικού / βιομηχανικού σινεμά. Δυστυχώς όμως, όλο και πιο συχνά πλέον κινδυνεύει ο ταλαίπωρος τηλεθεατής να πέσει πάνω σε μια από τις «επιχρωματισμένες» βερσιόν που λυμαίνονται με τις θανατερές παστέλ αποχρώσεις τους το τηλεοπτικό τοπίο εδώ και μια τετραετία περίπου όταν και ξεκίνησε επίσημα αυτό το κακό. Μόνο κάτι σινεφίλ σπασίκλες είχαν γκρινιάξει τότε, ενώ η κρατούσα άποψη φαινόταν να αντιμετωπίζει ως «καλοδεχούμενη», «επαγγελματική» και «καλαίσθητη» αυτή την εκτρωματική και εντελώς αχρείαστη εξέλιξη. Λες και είμαστε στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και χαρίζουμε στον κόσμο έγχρωμες τηλεοράσεις για ν’ ανοίξει το μάτι του.  

Ώρες-ώρες τρέμω την στιγμή που θα εμφανιστεί ξαφνικά στην οθόνη έγχρωμη και παρδαλή η «Δεσποινίς Διευθυντής» ή ο Δημήτρης Χορν στο «Αλίμονο στους νέους» ντυμένος στα πράσινα να χοροπηδά σαν Ιρλανδός καλικάντζαρος στα στενά της Πλάκας, θα πάθω αποπληξία και δεν θα βρίσκεται κανείς κοντά για να με συνεφέρει.

Και καλά πες, δεν θα πεθάνουμε κιόλας για περιπτώσεις όπως «Ο άνθρωπος της καρπαζιάς» (αυτή η χαζομάρα με τον Βουτσά και την σουπερμαντολίνη) που πετυχαίνω διαρκώς τελευταία σε όλο το νέο χρωματιστό της μεγαλείο. Όταν πρόκειται όμως για ταινίες βαθιά αγαπημένες και ποικιλοτρόπως άξιες όπως «Η γυνή να φοβήται τον άνδρα» (το πρώτο μεγάλο θύμα αυτής της θλιβερής ιστορίας, που μάλιστα προβλήθηκε και σε κινηματογράφους στη νέα «μπεζ» εκδοχή του) ή ο «Μπακαλόγατος» («Της κακομοίρας») , το αποτέλεσμα είναι τραγικό και πονάει (το βλέμμα, το μυαλό και την ψυχή). Το ίδιο ισχύει ακόμα και για λιγότερο σημαίνουσες πλην όμως στιλάτες και καλοφτιαγμένες (στην αρχική εκδοχή τους) περιπτώσεις όπως «Το κοροϊδάκι της δεσποινίδας» ή το «Διακοπές στην Κέρκυρα» που είδα με απόγνωση (όσο άντεξα) πλημμυρισμένο με αφύσικα χρώματα πριν από μερικές μέρες και δυστυχώς δεν μπορώ να ξε-δώ.   

Ώρες-ώρες τρέμω την στιγμή που θα εμφανιστεί ξαφνικά στην οθόνη έγχρωμη και παρδαλή η «Δεσποινίς Διευθυντής» ή ο Δημήτρης Χορν στο «Αλίμονο στους νέους» ντυμένος στα πράσινα να χοροπηδά σαν Ιρλανδός καλικάντζαρος στα στενά της Πλάκας, θα πάθω αποπληξία και δεν θα βρίσκεται κανείς κοντά για να με συνεφέρει.

Ακόμα κι αν καταπίναμε όμως αυτές τις «επιχρωματισμένες» εκδοχές δημοφιλών ασπρόμαυρων ταινιών (υποθετικά μιλάμε, στην πραγματικότητα δεν χωνεύονται με τίποτα), δεν παύουν να παραμένουν εξοργιστικές οι διάφορες άλλες χειρουργικές παρεμβάσεις που βλέπει εδώ και χρόνια με τρόμο ο θεατής στις «ανανεωμένες» κόπιες πολλών άλλων ταινιών που έχει επιμεληθεί ειδικά για την τηλεόραση η ίδια εταιρεία (Καραγιάννης – Καρατζόπουλος): Εμβόλιμο υλικό (συχνά μεταγενέστερο), «εγκάθετοι» τίτλοι αρχής και τέλους, σφαγείο αρχικών και τελικών σεκάνς, χασάπικο μετα-μοντάζ, πετσόκομμα σκηνών, ρυθμού και αφήγησης, φριχτές γραμματοσειρές και άλλα θλιβερά και απαράδεκτα.  

Απεχθάνομαι να χρησιμοποιώ το συλλογικό / εθνικό πρώτο πληθυντικό («δεν είμαστε λαός» κλπ), εν προκειμένω όμως γίνεται για άλλη μια φορά φανερό το πόσο μας λείπει ακόμα και μια βασική  αντίληψη περί προστασίας πολιτισμικής κληρονομιάς και πολύτιμου αρχειακού υλικού κάθε είδους. Δεν θα έπρεπε να έχουν γίνει καταγγελίες από τους υπεύθυνους φορείς και τα διάφορα σωματεία του κινηματογραφικού χώρου με τα πενταψήφια αρχικά (αν έχουν γίνει και δεν το γνωρίζω, ζητώ συγνώμη) ενάντια στην κακοποίηση αυτών των ταινιών, ακόμα και των πιο ταπεινών και καταφρονεμένων εξ αυτών; 

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

κακογιάννης

Ημερολόγιο / Κύριε Κακογιάννη, μού είπαν ότι είστε μόνος. Αληθινά μόνος.

Αυτή η συνέντευξη δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο του 1986 στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία. Είχα συναντήσει τον Κακογιάννη στο σπίτι του, στου Φιλοπάππου. Ψηφιοποιείται πρώτη φορά. 
ΣΤΑΘΗΣ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟΣ
O ελληνικός κινηματογράφος την εποχή του κορωνοϊού: Πώς θα γυριστούν νέες ταινίες;

Οθόνες / O ελληνικός κινηματογράφος την εποχή του κορωνοϊού: Πώς θα γυριστούν νέες ταινίες;

Αναβολές, ακυρώσεις, προσαρμοσμένα σενάρια, οργουελικές συνθήκες και πρωτόκολλα γυρισμάτων και η ανάγκη προσέλκυσης ξένων παραγωγών στην Ελλάδα συνθέτουν αυτήν τη στιγμή τον εγχώριο κινηματογραφικό χάρτη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Από πού έρχεται και πού πάει η κριτική κινηματογράφου;

Daily / Από πού έρχεται και πού πάει η κριτική κινηματογράφου;

Με μεγάλο ενδιαφέρον αναμένεται το πρώτο μεγάλο συνέδριο για την κινηματογραφική κριτική στην Ελλάδα, που θα διεξαχθεί από την Πέμπτη ως και το Σάββατο στο Πάντειο Πανεπιστήμιο με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Παραπονεμένα λόγια: Είναι σκληρό να ζεις καθημερινά στο πετσί σου την «τυραννία της μειοψηφίας» 

Daily / Παραπονεμένα λόγια: Είναι σκληρό να ζεις καθημερινά στο πετσί σου την «τυραννία της μειοψηφίας» 

Η επανεκλογή του Τραμπ έχει αλλάξει ξαφνικά τον τόνο της δημόσιας συζήτησης, κάνοντάς την πολύ πιο φιλική ως προς τις θέσεις της «λαϊκίστικης δεξιάς».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Έκανε τελικά κακό στην Κάμαλα Χάρις η κουστωδία των διάσημων που την στήριξαν;

Daily / Έκανε τελικά κακό στην Κάμαλα Χάρις η κουστωδία των διάσημων που τη στήριξαν;

Στην Ελλάδα, πάντως, οι διασημότητες συχνά δεν κάνουν τον κόπο καν να δηλώσουν επίσημα την εκλογική στήριξή τους. Απλά, βάζουν υποψηφιότητα οι ίδιοι και οι ίδιες και εκλέγουν απευθείας τους εαυτούς τους σε θέσεις βουλευτών και ευρωβουλευτών.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Το «πογκρόμ» στο Άμστερνταμ και οι λέξεις που χάνουν το νόημά τους

Daily / Το «πογκρόμ» στο Άμστερνταμ και οι λέξεις που χάνουν το νόημά τους

Μια συντονισμένη απόπειρα να παρουσιαστούν οι φανατικοί οπαδοί της Μακάμπι ως αθώα θύματα ή και ήρωες ακόμα, παρά τις επιθέσεις και τις προκλήσεις στις οποίες προέβησαν πριν και κατά τη διάρκεια του αγώνα της ομάδας τους εναντίον του Άγιαξ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντος μας

Daily / Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντός μας

«Μετά από 50 χρόνια στον δρόμο, είναι πολύ αργά για να σταματήσουμε τώρα», δηλώνει μ’ ένα διακριτικό μειδίαμα ο 75χρονος ροκ σταρ σ’ ένα νέο ντοκιμαντέρ που παρακολουθεί από απόσταση αναπνοής την πρόσφατη περιοδεία του Μπρους Σπρίνγκστιν και της θρυλικής μπάντας του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ελληνικές σειρές των 90s: comfort zone ή ζώνη του λυκόφωτος;

Daily / Ελληνικές σειρές των '90s: Comfort zone ή ζώνη του λυκόφωτος;

Οι τηλεοπτικές σειρές της πρώτης δεκαετίας των ιδιωτικών καναλιών φαίνονται να έχουν υποκαταστήσει σ’ ένα μεγάλο κοινό τον ρόλο που έπαιζαν για μισό αιώνα σχεδόν οι ελληνικές ταινίες της ακμής του βιομηχανικού σινεμά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Στο μεταξύ, η Γάζα πεθαίνει 

Daily / Στο μεταξύ, η Γάζα πεθαίνει 

«Το Ισραήλ πάνω απ' όλα», έγραψε με εθνικοσοσιαλιστικό ρίγος, αν και ιστορικός του Ολοκαυτώματος, ο Αριέλ Λεκαδίτης αμέσως μετά (και παρά) την ανακοίνωση του εκδοτικού του οίκου ότι διακόπτει τη συνεργασία τους εξαιτίας «των χυδαίων αναρτήσεών του».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η παλιά παραλιακή και η σύγχρονη «Αθηναϊκή Ριβιέρα»

Daily / Η παλιά παραλιακή και η σύγχρονη «Αθηναϊκή Ριβιέρα»

Μια ονομασία που μοιάζει συγχρόνως νεοπλουτίστικη και φτωχομπινέδικη, ειδικά σε όσους από εμάς μεγαλώσαμε στα Νότια και δεν νιώσαμε ποτέ ότι υπήρχε ανάγκη ούτε για τόσο ισοπεδωτική «ανάπλαση» ούτε και για τέτοιους τουριστικούς ευφημισμούς.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ