Μέτρα τέλος, ανάκτηση των αισθήσεων και τέχνη όπως πριν

Μέτρα τέλος, ανάκτηση των αισθήσεων και τέχνη όπως πριν Facebook Twitter
Εδώ και καιρό οι μεγάλοι πολιτιστικοί φορείς παλεύουν να τραβήξουν πάλι τον κόσμο στα θέατρα, τα σινεμά, τις εκθέσεις. Μέχρι τώρα ο κόσμος δεν έχει πειστεί πολύ. Εικονογράφηση: Ατελιέ/LIFO
0

TΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ διέλυσαν όλες τις αφελείς ελπίδες μας ότι ένα παγκόσμιο συμβάν καταστροφής θα μας ένωνε. Δεν ήρθαμε πιο κοντά. Δεν γίναμε καλύτεροι, μόνο καχύποπτοι, φοβισμένοι και εθιστήκαμε να συναινούμε στην επιτήρηση. Απομονωθήκαμε. Ταϊστήκαμε μια αίσθηση εγκατάλειψης και στερηθήκαμε πολλά. Μεταξύ άλλων, χάσαμε τη χαρά τού να απολαμβάνεις με όλες τις αισθήσεις οξυμένες τέχνη πλάι σε άλλους ανθρώπους. 

Μετά από τόσο καιρό περιορισμών είμαι σε ένα μουσείο της Λισαβόνας και κοιτάζω τους άλλους όχι στα μάτια αλλά στα χείλια και στα δόντια τους και σκέφτομαι πόσο υπέροχοι είναι οι άνθρωποι και ότι για εντελώς βασικούς (βιολογικούς;) και χαζούς λόγους αισθάνομαι λιγότερη μοναξιά, μια ένωση με κάτι κοινό.

Την τέχνη την απολαμβάνεις πάντα μόνος/-η, αλλά ανάμεσα σε άλλους μόνους/-ες είναι αλλιώς, ενεργοποιείται κάτι βαθύ, μια σύνδεση με τον κόσμο. Το αντίθετο, δηλαδή, απ’ τους περιορισμούς και τα lockdowns (και μόνο που το γράφω έχω triggers).  

Ελπίζω ότι μετά απ’ όλη αυτή την υποχρεωτική τεχνοφρίκη της περιόδου της πανδημίας οι μεγάλοι χώροι τέχνης θα επανέλθουν δυναμικά σε αυτό που τους κάνει σπουδαίους, την ίδια την τέχνη και την απόλαυσή της, χωρίς χιπστεριές.

Εδώ και καιρό οι μεγάλοι πολιτιστικοί φορείς παλεύουν να τραβήξουν πάλι τον κόσμο στα θέατρα, τα σινεμά, τις εκθέσεις. Μέχρι τώρα ο κόσμος δεν έχει πειστεί πολύ. Ίσως να μην είχαν την όρεξη να καθίσουν στο σινεμά χωρίς να αγγίζονται. Ίσως να κάηκαν στο Νetflix.

Σίγουρα τα χρόνια επιτήρησης, ελέγχου και επιβολής αποστασιοποίησης επέδρασαν πάνω μας, αλλά τώρα έχουμε την ευκαιρία να σκεφτούμε και να κάνουμε επιλογές. Είναι ίδια η εμπειρία της απόλαυσης ενός έργου σε έναν χώρο που έχει σχεδιαστεί με στόχο να δίνει ακριβώς αυτή την απόλαυση (διαφορετική για τον καθένα) και ίδια στα τεχνολογικά περιβάλλοντα που έχουν σχεδιαστεί με στόχο να μας ομαδοποιούν και να διοχετεύουν την προσοχή μας στη διαφήμιση; Φυσικά και όχι. 

Υπήρξε μια φάση πριν από την πανδημία που κάποια μουσεία φλέρταραν ίσως υπερβολικά με την ιδέα της διάδρασης. Αγόραζες το εισιτήριό σου και σου έλεγαν ότι ταυτόχρονα μπορείς να ψάχνεις πράγματα στο κινητό σου, να σκανάρεις αυτό κι εκείνο το πιξελιασμένο τετραγωνάκι που σου «ερμηνεύει» δήθεν το έργο, να ακούς ταυτόχρονα απ’ τα ακουστικά, να αφήσεις το κινητό σου να σου λέει πάλι πληροφορίες πληροφορίες πληροφορίες.

Περιττό να πω ότι η ιδέα δεν με ενθουσίαζε. Δεν γίνεται να πάρεις master στις Kαλές Tέχνες επειδή πήγες σε μια γκαλερί. Θέλει χρόνο, κόπο, αργό διάβασμα, αργή παρατήρηση. Η επικοινωνία μe ένα μεγάλο έργο θέλει ελευθερία και ώρα (ώρες!), όχι υπερπληροφόρηση και μια μαθητικού τύπου απόλαυση απ’ το να μαθαίνεις ημερομηνίες και ονόματα αντί να κοιτάς τα χρώματα και τα σχήματα.

Ελπίζω ότι μετά απ’ όλη αυτή την υποχρεωτική τεχνοφρίκη της περιόδου της πανδημίας οι μεγάλοι χώροι τέχνης θα επανέλθουν δυναμικά σε αυτό που τους κάνει σπουδαίους, την ίδια την τέχνη και την απόλαυσή της, χωρίς χιπστεριές. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι σπουδαίο που όλοι οι σημαντικοί φορείς αύξησαν τη διαδικτυακή τους παρουσία, προσφέροντας στους άπλους ανθρώπους, εμάς, πληροφόρηση, μουσικές και εικόνες που παλιότερα προορίζονταν για μια αδιάφορη ανδροκρατούμενη ελίτ πλουσίων.

Είναι γνησίως επαναστατικό αυτό που συμβαίνει με την online παρουσία σημαντικών χωρών τέχνης. Είναι όμορφο, δημοκρατικό και θα μας αλλάξει προς το καλύτερο. Αλλά τι γίνεται με το offline μετά την κλεισούρα;

Οι μεγάλοι πολιτιστικοί φορείς πρέπει να δημιουργήσουν/συντηρήσουν/ενισχύσουν offline χώρους τέχνης όπου, απασχολημένοι με διαφορετικές δράσεις, οι επισκέπτες θα θέλουν να παραμείνουν για πολλές ώρες έξω, στον πραγματικό κόσμο, ανάμεσα σε άλλους. Θα χρειαστεί να εκπαιδεύσουν αποφασιστικά το κοινό τους στη συγκέντρωση και στην απόλαυση της τέχνης με φυσική παρουσία. 

Υπάρχει κάτι που δεν αποτυπώνεται σε μια φωτογραφία στο iPhone. Και δεν έχω κατά νου το να απολαμβάνεις έναν Ρέμπραντ αλλά και video art και περφόρμανς και οτιδήποτε εντελώς σύγχρονο που μιλάει για το τώρα.

Άλλωστε, μέχρι τεχνο-ουτοπιστές και αντιφρονούντες να πετύχουν την εκ νέου κατάληψη του διαδικτυακού χώρου από τους ελάχιστους κολοσσούς που ελέγχουν την κίνηση του διαδικτύου τώρα, ο κοινός offline χώρος στις δημοκρατικές χώρες (ένα μουσείο, ο δρόμος, μια δημόσια συζήτηση) θα παραμένει ο κατεξοχήν τόπος καλλιτεχνικής δημιουργίας, πολιτικού διαλόγου και αμφισβήτησης.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η ιστορία του χρυσού των Σκυθών, ένα δικαστικό, πολιτικό και πολιτιστικό θρίλερ

Αρχαιολογία & Ιστορία / Ο χρυσός των Σκυθών: Ένα δικαστικό και πολιτικό θρίλερ

565 αντικείμενα του χρυσού των Σκυθών βρίσκονται σε ολλανδικό έδαφος σε καθεστώς «προστασίας», ενώ περίπου 200 κλάπηκαν από τους Ρώσους από το μουσείο της Μελιτόπολης. Σε ποιον ανήκει ο θησαυρός;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

κωνσταντοπουλου

Βασιλική Σιούτη / Ποιος είναι, τελικά, αξιωματική αντιπολίτευση;

Οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν πλέον στη δεύτερη θέση το κόμμα της Πλεύσης Ελευθερίας. Θα διατηρήσει η Ζωή Κωνσταντοπούλου τη δυναμική που απέκτησε; Θα αλλάξει σύντομα πάλι η σειρά των κομμάτων; Το σίγουρο είναι πως η ρευστότητα είναι η νέα πολιτική συνθήκη. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Tίτλος: Explainer: Το κίνημα "Cute Winter Boots" και το κριντζ της ψηφιακής πολιτικοποίησης

Explainer / «Cute Winter Boots»: Όσο κι αν το υποτιμάτε, το TikTok παράγει πολιτική

Το hashtag #CuteWinterBoots συγκεντρώνει τους προβληματισμούς των χρηστών για την άνοδο της παγκόσμιας ακροδεξιάς και για τον τρόπο που εφαρμόζεται η δημοκρατία σήμερα. Έχουμε αφήσει πίσω μας για πάντα το «για να συμμετέχω στην πολιτική πάω σε συνελεύσεις και γράφομαι σε κόμμα».
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Τι μας δείχνουν τα πρώτα ίχνη ζωής εκτός της Γης;

Διάστημα / Βρέθηκαν όντως ίχνη εξωγήινης ζωής;

Τι ανακάλυψε ακριβώς το τηλεσκόπιο James Webb; Θα υπάρξει σύντομα κατοικήσιμος πλανήτης; Πόσο κοντά είμαστε στην κατάκτηση του Διαστήματος; Ο αστρονόμος και καθηγητής Φυσικής του Διαστήματος Ξενοφών Μουσάς εξηγεί τι σηματοδοτεί η ανακάλυψη του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει τρίτη θητεία και τα δίνει όλα για να αλλάξει το κλίμα

Βασιλική Σιούτη / Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει τρίτη θητεία και τα δίνει όλα για να αλλάξει το κλίμα

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεκαθάρισε ότι θα διεκδικήσει και τρίτη πρωθυπουργική θητεία και τα δίνει όλα με στόχο την άμεση αντιστροφή του αρνητικού πολιτικού κλίματος.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Χριστόφορος Πισσαρίδης: «Με ενοχλεί που η Ελλάδα, σε όλες τις λίστες, βρίσκεται στην τελευταία θέση»

Χριστόφορος Πισσαρίδης / «Με ενοχλεί που η Ελλάδα βρίσκεται παντού στην τελευταία θέση»

Από τον Τραμπ και την AI μέχρι την ελληνική γραφειοκρατία και την παγκόσμια ύφεση, ο νομπελίστας καθηγητής Οικονομικών Σερ Χριστόφορος Πισσαρίδης μιλά στη LIFO για το μέλλον της εργασίας και την απειλή του λαϊκισμού, εξηγώντας γιατί η Ελλάδα χρειάζεται λιγότερο Δημόσιο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τζέφρι Σακς: «Η κατάληψη των πανεπιστημίων από τον Τραμπ δεν θα πετύχει»

Οπτική Γωνία / Τζέφρι Σακς: «Η κατάληψη των πανεπιστημίων από τον Τραμπ δεν θα πετύχει»

Ο καθηγητής Οικονομικών και διευθυντής του Κέντρου για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια σχολιάζει στη LiFO τη σύγκρουση που έχει ξεσπάσει μεταξύ της κυβέρνησης Τραμπ και των αμερικανικών πανεπιστημίων και πώς βλέπει την επόμενη μέρα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αθήνα: Τα ηλεκτρικά πατίνια και το χάος της μικροκινητικότητας/ Πώς θα μπει τάξη στο χάος με τα ηλεκτρικά πατίνια στην Αθήνα;/ «Δεν γίνεται να μην έχουμε πατίνια γιατί είναι επικίνδυνο να κυκλοφορήσουν»

Ρεπορτάζ / Τι θα γίνει επιτέλους με τα ηλεκτρικά πατίνια στην Αθήνα;

Τα ηλεκτρικά πατίνια είναι η νέα τάση μετακίνησης στην πόλη αλλά προς το παρόν δημιουργούν αρκετά προβλήματα και προκαλούν αντιδράσεις. Πώς θα μπουν όρια στην άναρχη κυκλοφορία τους και τη στάθμευσή τους και ποιες υποδομές χρειάζονται;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Τα μεγάλα έργα που αλλάζουν τη χώρα: Ποια προχωρούν και ποια καθυστερούν

Ρεπορτάζ / Τα μεγάλα έργα που αλλάζουν τη χώρα: Ποια προχωρούν και ποια καθυστερούν

Νέοι αυτοκινητόδρομοι, νέες γραμμές μετρό, νοσοκομεία, σιδηρόδρομοι, αεροδρόμια. Στις μακέτες όλα φαίνονται φανταστικά. Πότε όμως στ' αλήθεια παραδίδονται, πόσο κοντά στις μακέτες θα είναι η πραγματικότητα; Και ποια οφέλη μπορεί να προσφέρουν στην κοινωνία και την οικονομία;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Απειλείται η οικονομία από νέο κραχ;

Οπτική Γωνία / Έρχεται νέο παγκόσμιο κραχ;

Εμπορικοί πόλεμοι, γεωπολιτικές απειλές και ο κίνδυνος παγκόσμιας ύφεσης. Πόσο θα επηρεαστεί η Ελλάδα από τη νέα εποχή Τραμπ; Ο καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, Κώστας Μήλας, μιλά στη LiFO.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Οπτική Γωνία / Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Υπάρχει τελικά ασυμβίβαστο μεταξύ χριστιανισμού και φεμινισμού; Μπορούν οι δύο ταυτότητες να συνυπάρξουν ή πρόκειται για έναν αδύνατο συνδυασμό; Δύο γυναίκες παραθέτουν τα επιχειρήματα κάθε πλευράς.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Ρεπορτάζ / Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Το πράσινο της πόλης μπορεί να είναι περιορισμένο, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις είναι αξιόλογο - και η άνοιξη το φέρνει ξανά στο προσκήνιο, μαζί με τα προβλήματά του. Λύσεις υπάρχουν· το ζητούμενο είναι να εισακουστούν.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ