ΔΕΝ ΓΕΜΙΖΟΥΝ ΤΑ ΣΤΟΜΑΧΙΑ ΜΕ ΗΘΙΚΟΛΟΓΙΕΣ
Αμερικανοί διπλωμάτες έχουν προειδοποιήσει 14 χώρες, οι περισσότερες στην Αφρική, ότι ρωσικά πλοία γεμάτα με κλεμμένα ουκρανικά σιτηρά μπορεί να κατευθύνονται προς το μέρος τους, θέτοντας ένα δίλημμα σε χώρες που αντιμετωπίζουν τρομερές ελλείψεις τροφίμων, σύμφωνα με προχθεσινό δημοσίευμα των New York Times.
«Δεν πρόκειται για δίλημμα», δήλωσε ο διευθυντής Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών HORN στην Κένυα, Hassan Khannenje. «Οι Αφρικανοί δεν νοιάζονται από πού παίρνουν τα τρόφιμά τους και αν κάποιος πρόκειται να ηθικολογεί γι' αυτό, κάνει λάθος». «Η ανάγκη για τρόφιμα είναι τόσο πιεστική», πρόσθεσε, «που δεν είναι κάτι που χρειάζεται να συζητήσουν».
Με τις τιμές των σιτηρών να έχουν αυξηθεί κατά 23%, 17 εκατ. άτομα να πεινούν λόγω της ξηρασίας και 200.000 στη Σομαλία να βρίσκονται στα πρόθυρα λιμού, οι πιέσεις των ΗΠΑ σε αφρικανικές χώρες να μην αγοράσουν κλεμμένα ουκρανικά σιτηρά το πιθανότερο είναι να αποτύχουν. Διότι ουδείς και ουδέποτε γέμισε στομάχια με ηθικολογίες.
Πηγή: The New York Times
• • •
ΚΥΝΙΚΟΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ
Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Άντονι Μπλίνκεν, χαρακτήρισε, χθες Δευτέρα 6 Ιουνίου, «αξιόπιστες» τις αναφορές ότι η Ρωσία «κλέβει» τις ουκρανικές εξαγωγές σιτηρών, μπλοκαρισμένες εξαιτίας του πολέμου, «για να τις πουλήσει για δικό της κέρδος». «Όλα αυτά είναι σκόπιμα», δήλωσε σε τηλεσυνέδριο για την επισιτιστική ανασφάλεια, κατηγορώντας τον Ρώσο πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν, ότι «εκβιάζει» για να άρει τις διεθνείς κυρώσεις κατά της εισβολής στην Ουκρανία.
Χθες, επίσης, ο επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Ζοζέπ Μπορέλ, επιβεβαίωσε με τουίτ του ότι ο δεύτερος μεγαλύτερος τερματικός σταθμός σιτηρών της Ουκρανίας στο Μικολάγιεφ καταστράφηκε από ρωσικό πύραυλο. Οι φλόγες έσβησαν τελικά χθες βράδυ, δύο ημέρες μετά τον βομβαρδισμό. Σύμφωνα με τον Μπορέλ, μια τέτοια ρωσική επίθεση συμβάλλει στην παγκόσμια επισιτιστική κρίση: «Υπό το πρίσμα τέτοιων αναφορών, η παραπληροφόρηση που εξαπλώνεται από τον Πούτιν για την απόκρουση των ευθυνών γίνεται όλο και πιο κυνική».
Ο εκβιασμός των Ρώσων με τα σιτηρά είναι πασιφανής. Αυτό που δεν είναι φανερό ακόμη είναι το πώς θα αντιμετωπιστεί.
Το πρόβλημα σύντομα θα οξυνθεί ακόμη περισσότερο μετά τη νέα σοδειά. Η ποσότητα των σιτηρών που προορίζονται για εξαγωγή και έχουν μπλοκαριστεί στην Ουκρανία θα μπορούσε να τριπλασιαστεί «μέχρι το φθινόπωρο» σε 75 εκατομμύρια τόνους, προειδοποίησε ο Ουκρανός πρόεδρος, Βολοντίμιρ Ζελένσκι.
Πηγή: Le Monde
• • •
ΤΟ «ΑΤΟΜΙΚΟ ΚΑΡΠΟΥΖΙ»
Ο κίνδυνος πυρηνικού πολέμου είναι υπαρκτός, αλλά δεν όχι για επιθέσεις τύπου Χιροσίμα. Υπάρχουν επίσης τακτικά πυρηνικά όπλα μικρού βεληνεκούς και μικρής ισχύος.
Οι ΗΠΑ διαθέτουν τέτοια συστήματα από το 1961, όπως τον φορητό μίνι εκτοξευτή πυρηνικών κεφαλών M-29 Davy Crockett, εξοπλισμένο με πυρηνική κεφαλή ισχύος 20 τόνων TNT.
Ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε σε πολεμικές επιχειρήσεις.
Οι χειριστές του έδωσαν στην πολεμική κεφαλή το παρατσούκλι «ατομικό καρπούζι».
• • •
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΝΕΚΑΘΕΝ ΕΙΧΑΝ ΑΠΟΡΙΕΣ
Υπήρχε ζωή και πριν από το Ίντερνετ, άρα και απορίες.
Από το 1944 έως το 1979, οι βιβλιοθηκονόμοι της Δημόσιας Βιβλιοθήκης της Νέας Υόρκης αρχειοθέτησαν γραπτά αιτήματα και κατέγραψαν ορισμένες από τις τηλεφωνικές κλήσεις. Ιδού ορισμένες από τις εξωφρενικές απορίες.
«Τι είδους μήλο έφαγε η Εύα;» (Τηλεφωνικό αίτημα, 28.09.1956)
«[Ερώτηση:] Μπορείτε να μου πείτε το πάχος ενός γραμματοσήμου των ΗΠΑ με την κόλλα πάνω του;
[Απάντηση:] Λυπούμαστε που δεν μπορούμε να σας το πούμε τόσο γρήγορα, γιατί δεν ρωτάτε το ταχυδρομείο;
[Ανταπάντηση:] Εδώ είναι το ταχυδρομείο». (11.01.1963)
«Γιατί οι αγγλικοί πίνακες του 18ου αιώνα έχουν τόσους πολλούς σκίουρους και πώς τους εξημέρωναν ώστε να μην δαγκώνουν τον ζωγράφο;» (10.1976)
«Έχει κανείς το κοπιράιτ της Βίβλου;» (14.11.1979)
Πηγή: Flashbak
• • •
Ο ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΤΩΝ ΖΩΓΡΑΦΩΝ
Ο Ντιέγκο Βελάσκεθ, «ζωγράφος των ζωγράφων» (Μανέ), «ο μεγαλύτερος ζωγράφος που υπήρξε ποτέ» (Νταλί), γεννήθηκε στη Σεβίλλη και βαπτίστηκε στην εκκλησία του Αγίου Πέτρου στις 6 Ιουνίου 1599.
Ο Μισέλ Φουκώ αφιέρωσε το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου του «Οι λέξεις και τα πράγματα» στο αριστούργημα του Βελάσκεθ «Las Meninas» (Οι Δεσποινίδες των Τιμών). Γράφει:
«Ίσως σε αυτόν τον πίνακα του Βελάσκεθ να υπάρχει κάτι σαν την αναπαράσταση της κλασικής αναπαράστασης και τον ορισμό του χώρου που ανοίγει. Πράγματι, επιχειρεί να αναπαραστήσει τον εαυτό της με όλα τα στοιχεία της, με τις εικόνες της, τις ματιές στις οποίες προσφέρεται, τα πρόσωπα που καθιστά ορατά, τις χειρονομίες που τη γεννούν. Αλλά εκεί, σε αυτή τη διασπορά που συγκεντρώνει και απλώνεται μαζί, υποδεικνύεται επιτακτικά από όλες τις πλευρές ένα ουσιαστικό κενό: η αναγκαία εξαφάνιση αυτού που το θεμελιώνει, — εκείνου στον οποίο μοιάζει και εκείνου στα μάτια του οποίου είναι μόνο μια ομοιότητα. Αυτό ακριβώς το θέμα — το οποίο είναι το ίδιο — καταργήθηκε. Και απελευθερωμένη επιτέλους από τη σχέση που την αλυσόδενε, η αναπαράσταση μπορεί να δοθεί ως καθαρή αναπαράσταση» (Les mots et les choses, κεφ. 1).
