ΕΦΘΑΣΕ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΝΕΤΑΝΙΑΧΟΥ;
Ο πρώην σύμμαχος του Μπέντζαμιν Νετανιάχου, Naftali Bennett, δήλωσε την Κυριακή ότι θα επιχειρήσει να συγκροτήσει κυβέρνηση συνεργασίας με τα αντιπολιτευόμενα κόμματα στον Ισραηλινό πρωθυπουργό.
Η απόφαση του αρχηγού του μικρού κόμματος Yamina είναι δυνατόν να οδηγήσει τον Νετανιάχου εκτός πρωθυπουργίας και το κόμμα του Λικούντ στην αντιπολίτευση, ύστερα από 12 χρόνια.
Φαίνεται ότι οι συζητήσεις με τον επικεφαλής των αντιπολιτευομένων στον Νετανιάχου δυνάμεων, Yair Lapid, βρίσκονται σε καλό δρόμο, έχει δε συμφωνηθεί ότι τα δύο πρώτα χρόνια πρωθυπουργός θα είναι ο Bennett και τα άλλα δύο ο Lapid. Χθες μάλιστα, η Jerusalem Post δημοσίευσε την κατανομή των υπουργείων μεταξύ των κομμάτων του συνασπισμού.
Το εντυπωσιακό είναι ότι αυτή η κυβερνητική συμμαχία περιλαμβάνει κόμματα της δεξιάς, του κέντρου και της αριστεράς. Ειδικότερα, ο Bennett έχει ακραίες θέσεις, η δε βάση του κόμματός του αποτελείται από εθνικιστές και θρησκευόμενες.
Η άμεση αντίδραση του Νετανιάχου ήταν αφενός να κατηγορήσει ως προδότη των εθνικιστικών δυνάμεων τον Bennett και να προειδοποιήσει ότι «μια κυβέρνηση σαν κι αυτή είναι κίνδυνος για την ασφάλεια του Ισραήλ, και επίσης κίνδυνος για το μέλλον του κράτους».
Οι Lapid και Bennett έχουν διορία μέχρι τη μεθεπόμενη Τετάρτη για να ολοκληρώσουν τη συμφωνία.
Πηγή: The Jerusalem Post, Associated Press
• • •
ΜΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΜΕ ΧΙΛΙΕΣ ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ
Μετά την εκπνοή των πνευματικών δικαιωμάτων το 2016, κυκλοφόρησαν δύο κριτικές εκδόσεις τού βιβλίου του Χίτλερ «Ο αγών μου» (Mein Kampf), πρώτα στη Γερμανία (2016) και κατόπιν στην Πολωνία (2021).
Την προσεχή Τετάρτη, 2 Ιουνίου, κυκλοφορεί η γαλλική έκδοση από τον εκδοτικό οίκο Fayard.
Όπως παντού, υπήρξαν ήδη αντιδράσεις που υποστηρίζουν ότι η δημοσίευσή του αποτελεί προσβολή στη μνήμη των θυμάτων του ναζισμού.
Ωστόσο, πέρα από το γεγονός ότι μεταφράσεις του βιβλίου κυκλοφορούν σε διάφορες γλώσσες στο διαδίκτυο, το βιβλίο (1.000 σελίδες, δύο κιλά, και τιμή 100 ευρώ) δεν πρόκειται να αποφέρει καθόλου κέρδος στον εκδοτικό οίκο που έκανε τα πάντα για να μην του προσάψουν το παραμικρό.
Καταρχάς, ούτε το όνομα ούτε η φωτογραφία του Χίτλερ εμφανίζονται στο εξώφυλλο. Το βιβλίο τιτλοφορείται «Ιστορικοποίηση του κακού» (Historiciser le mal) με υπότιτλο «Κριτική έκδοση του Mein Kampf» και ως συγγραφείς εμφανίζονται οι δύο επιμελητές της έκδοσης, ο Γάλλος ιστορικός Florent Brayard και ο Γερμανός ιστορικός Andreas Wirsching του Ινστιτούτου Σύγχρονης Ιστορίας του Μονάχου. Το βιβλίο περιέχει μία γενική εισαγωγή, εισαγωγή σε καθένα από τα 27 κεφάλαια, και 2.800 (!) υποσημειώσεις, η μετάφρασή του είχε ξεκινήσει το 2010, ο δε σχολιασμός του το 2015.
Οι βιβλιοπώλες δεν θα το εκθέτουν στη βιτρίνα, δεν θα έχουν αποθέματα, και θα το προμηθεύονται μόνον κατόπιν παραγγελίας από πελάτη. Ο Fayard υπέγραψε σύμβαση με το πολωνικό Ίδρυμα Auschwitz-Birkenau στο οποίο θα πάνε όλα τα κέρδη. Επιπλέον, θα διανεμηθεί δωρεάν σε όσες βιβλιοθήκες το ζητήσουν.
Πηγή: L’OBS, Le Monde
• • •
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ
Μολονότι Ναζί επιστήμονες είχαν δείξει τη συσχέτιση μεταξύ καπνίσματος και καρκίνου, το γεγονός που τάραξε τα νερά ήταν η έκθεση του Ινστιτούτου Sloan-Kettering το 1953, και ειδικότερα η μεγάλη έκταση που πήρε στον τύπο των ΗΠΑ τον Δεκέμβριο του 1953.
Η δημοσιότητα αυτή πανικόβαλε τις καπνοβιομηχανίες, οι οποίες χρηματοδότησαν μεγάλα προγράμματα, όχι για να αποδείξουν ότι δεν υφίσταται κίνδυνος, αλλά να διασπείρουν αμφιβολίες για την ύπαρξή του.
Μια επιτροπή προετοίμασε ένα βιβλιαράκι που το απέστειλε σε 176.800 γιατρούς, ενώ 15.000 πρόσθετα αντίτυπα απεστάλησαν σε δημοσιογράφους, εκδότες και μέλη του Κογκρέσου. Δημοσκόπηση που διενεργήθηκε ύστερα από δύο χρόνια έδειξε ότι «ούτε ο Τύπος ούτε το κοινό φαίνονται να αντιδρούν με αξιοσημείωτο φόβο ή ανησυχία στις πρόσφατες επιθέσεις [κατά του καπνίσματος]».
Έκτοτε, αυτή η πολιτική της «αμφιβολίας» θα χαρακτηρίζει την αντιμετώπιση των επιστημονικών ευρημάτων από τις καπνοβιομηχανίες, και όχι μόνον (π.χ. το ίδιο συμβαίνει με την κλιματική αλλαγή).
Πηγή: : Naomi Oreskes, Erik M. Conway, «Merchants of Doubt», 2010
• • •
ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ ΕΣΩΣΕ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ ΤΟ 1948
Στις 14 Ιουλίου 1948, ένας φασίστας φοιτητής πυροβόλησε τον γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ιταλίας, Παλμίρο Τολιάτι. Ξέσπασε μεγάλη κρίση, κρυμμένα όπλα από την αντίσταση εμφανίστηκαν, και η χώρα βρισκόταν στα πρόθυρα εμφυλίου πολέμου.
Τις μέρες εκείνες διεξήγετο ο Γύρος της Γαλλίας στον οποίο συμμετείχε ο Τζίνο Μπαρτάλι, διάσημος ποδηλάτης διεθνώς χάρη στις μεγάλες νίκες του πριν από τον πόλεμο. Σημειωτέον, ο Μπαρτάλι υπήρξε επίσης σπουδαίος άνθρωπος: έσωσε με μεγάλο προσωπικό ρίσκο πολλούς Εβραίους, πράξη για την οποία του απενεμήθη μετά θάνατον ο τίτλος του «Δίκαιου των Εθνών».
Και τότε έγινε το θαύμα.
Ένας βουλευτής μπήκε μέσα στη Βουλή φωνάζοντας: «Ο Μπαρτάλι κέρδισε τον Γύρο της Γαλλίας». Τα πάντα ξεχάστηκαν, όλοι χειροκροτούσαν και συνέχαιραν ο ένας τον άλλον.
Το ένα θαύμα φέρνει το άλλο. Ο Τολιάτι συνέρχεται μετά από μια εξαιρετικά λεπτή επέμβαση, οι πρώτες του λέξεις είναι «Τι έκανε ο Μπαρτάλι;», και συστήνει νηφαλιότητα.
Ενθουσιασμένη και περήφανη, η χώρα γιόρταζε τη νίκη. Οι διαφορές μπορούσαν να περιμένουν, και τα πράγματα τράβηξαν τον δρόμο τους.
Φυσικά, γεγονότα και μύθος μπερδεύονται. Σύμφωνα με τον πρώην πρωθυπουργό Τζούλιο Αντρεότι: «Το να πεις ότι ο εμφύλιος πόλεμος απεφεύχθη από έναν Γύρο της Γαλλίας είναι ασφαλώς υπερβολικό. Αλλά είναι αναμφισβήτητο ότι εκείνη τη 14η Ιουλίου του 1948, την ημέρα της επίθεσης στον Τολιάτι, ο Μπαρτάλι συνέβαλε στην εκτόνωση των εντάσεων».
• • •
ΤΟ ΡΗΤΟ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
«Είναι βέβαιο, σε κάθε περίπτωση, ότι η άγνοια, σε συμμαχία με την εξουσία, είναι ο πιο σφοδρός εχθρός που η δικαιοσύνη μπορεί να έχει».
James Baldwin, «No Name in the Street», 1972
