ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣτΕ
Πριν από πολλά χρόνια, το παιδάκι μιας φτωχής μετανάστριας εμφάνισε εγκεφαλίτιδα, μια πολύ σπάνια παρενέργεια από ένα παιδικό εμβόλιο. Επί 9 χρόνια έμεινε φυτό και τελικά κατέληξε.
Μια ομάδα δικηγόρων αποφάσισε να βοηθήσει νομικά τη δύστυχη μητέρα. Κατέφυγε στα διοικητικά δικαστήρια υποστηρίζοντας ότι ο υποχρεωτικός εμβολιασμός στα σχολεία σώζει ζωές και δεν πρέπει να αμφισβητείται από κανέναν.
Ωστόσο, υπάρχει πάντα η στατιστικώς εξαιρετικά σπάνια περίπτωση να υπάρξουν σοβαρές παρενέργειες, όπως στην προκειμένη περίπτωση.
Όταν συμβεί κάτι τέτοιο, οι δικηγόροι υποστήριξαν το Κράτος πρέπει να έχει μια ιδιόμορφη εγγυητική ευθύνη, και να αποζημιώσει τον παθόντα, διότι ο υποχρεωτικός εμβολιασμός τον οδήγησε σε μια δυσανάλογη ατομική θυσία για το κοινό καλό. Με άλλα λόγια, υποστήριξαν ότι η εγγυητική ευθύνη τού Κράτους παράγεται ευθέως από τη συνταγματική διάταξη που προστατεύει την αξία του ανθρώπου.
Το Διοικητικό Πρωτοδικείο τους δικαίωσε, αλλά το Διοικητικό Εφετείο απέρριψε την αγωγή κατόπιν εφέσεως του Δημοσίου, και προσέφυγαν με αναίρεση στο ΣΤΕ ελπίζοντας σε ανατροπή της εφετειακής απόφασης. Προχτές το ΣτΕ αναίρεσε την απόφαση του Εφετείου και η δίκη θα ξαναγίνει — σημαντικότατη επιβεβαίωση της θέσης ότι το Κράτος οφείλει να εγγυάται το ατομικό δικαίωμα, όταν αυτό θυσιάζεται για το κοινό καλό και τη συλλογική ευημερία.
Σημειωτέον, αυτή η απόφαση δεν σχετίζεται με πιθανές αποζημιώσεις για τα εμβόλια της covid-19, τα οποία είναι προαιρετικά, άρα η ευθύνη ατομική.
Όσα γράφω προέρχονται από ανάρτηση στο Facebook του κ. Πάνου Μπιτσαξή, ο οποίος μαζί με τους συνεργάτες του Μπάμπη Χαραλαμπέα, Αντρέα Πιστικό και Βασιλική Κωστούλα έδωσαν αυτόν τον νομικό αγώνα με επιμονή και ανιδιοτέλεια, και επειδή δεν γνωρίζω κανέναν από τους τέσσερις, μπορώ δίχως τον παραμικρό διασταγμό να τους συγχαρώ.
• • •
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ
Το ποδόσφαιρο αποτελεί, αν όχι την πρώτη, πάντως τυπική περίπτωση της παγκοσμιοποίησης. Σύμφωνα με δεδομένα του 2018, αυτοί ήταν οι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές που παίζουν εκτός της χώρας τους:
Βραζιλία: 1236, Γαλλία: 821, Αργεντινή: 760, Σερβία: 465
Αγγλία: 413, Ισπανία: 361, Κροατία: 346, Γερμανία: 346
Κολομβία: 327, Ουρουγουάη: 324
Με 107 απόδημους και κύριο προορισμό την Κύπρο, η Ελλάδα βρίσκεται στην 34η θέση. Τελευταία στον κατάλογο των 50 χωρών είναι η Φιλανδία με 52 απόδημους ποδοσφαιριστές.
Εν πάση περιπτώσει, είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι, ανάμεσα στους οπαδούς των ποδοσφαιρικών ομάδων, υπάρχουν πολλοί που εξεγείρονται μεν κατά της παγκοσμιοποίησης, αλλά όχι στο ποδόσφαιρο.
Πηγή: CIES Football Observatory
• • •
Η ΜΕΡΟΛΗΨΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗΣ ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΗΣ
Η μεροληψία της αναδρομικής επαλήθευσης (hindsight bias) αναφέρεται στην τάση μας να πιστεύουμε ότι γεγονότα είναι πιο προβλέψιμα, αφού έχουν συμβεί. Τα αποτελέσματα των εκλογών φαίνονται προφανή μετά την καταμέτρηση των ψήφων, και πιστεύουμε πως ήμασταν βέβαιοι ότι θα κέρδιζε η ομάδα Χ μόλις ακουστεί το σφύριγμα της λήξης ενός ποδοσφαιρικού ντέρμπι. Όταν ο Πουαρώ αποκαλύψει τον δολοφόνο, ξεχνάμε την αρχική αμηχανία μας, και είμαστε βέβαιοι ότι «ναι, ήταν σχεδόν προφανές».
Κατά κανόνα, αυτή η μεροληψία προκύπτει από συνδυασμό παραγόντων: στρεβλώνουμε ή ξεχνάμε τις προηγούμενες προβλέψεις, θεωρούμε εύκολα προβλέψιμο ένα γεγονός, όταν εκ των υστέρων αναπαράγουμε την αιτιοκρατική αλυσίδα που οδήγησε σε αυτό, και μας βολεύει να πιστεύουμε ότι ο κόσμος στον οποίο ζούμε προβλέψιμος.
Στο άρθρο μου «Η τυραννία της αξιοκρατίας» αναφέρω ότι η «μεροληψία της αναδρομικής επαλήθευσης» δημιουργεί «ηθικά απωθητικές συμπεριφορές», με την έννοια ότι οι νικητές αναπτύσσουν τη βεβαιότητα ότι «παίρνουν ό,τι αξίζουν», αποδίδοντας την επιτυχία τους στο ταλέντο και τη σκληρή δουλειά. Έχοντας φτάσει στην «κορυφή», τείνουν να πιστεύουν ότι η τωρινή τους κατάσταση ήταν αναπόφευκτη, άρα δικαιούνται ό,τι απολαμβάνουν, όπως και οι ηττημένοι καλώς υφίστανται ό,τι υφίστανται. Αυτός ο «υφέρπων ντετερμινισμός» είναι ένα βολικό αφήγημα, το οποίο βεβαίως μικρή σχέση έχει με την πραγματικότητα.
• • •
ΠΡΩΤΟΠΟΡΟ ΕΡΩΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ
Δικηγόρος, συγγραφέας και ιστορικός, ο Γάλλος Νικολά Σοριέ (Nicolas Chorier, 1612 - 1692) είναι γνωστός για το βιβλίο του με τον νεότερο τίτλο «Η Ακαδημία των γυναικών», ένα από τα πρώτα ερωτικά κείμενα γραμμένα σε ευρωπαϊκή γλώσσα.
Το βιβλίο κυκλοφόρησε γύρω στο 1660 στην Γκρενόμπλ με τίτλο «Le Meursius François, ou Entretiens Galans D'Aloysia», δήθεν γραμμένο στα ισπανικά από την Ισπανίδα ποιήτρια Aloysia (Luisa Sigea) και δήθεν μεταφρασμένο στα λατινικά από κάποιον ανθρωπιστή Ολλανδό ονόματι Joannes Meursius. Μεταφράστηκε πολλές φορές στα γαλλικά και αγγλικά, και εκθειάστηκε το στυλ της γραφής του από πολλούς, μεταξύ των οποίων από τον Γκιγιώμ Απολινέρ. Το βιβλίο αποτελείται από σειρά διαλόγων ανάμεσα στην 26χρονη Τουλία, που είχε αναλάβει τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση της νεαρής ξαδέλφης της Οτάβια.
Ένα δίτομο αντίτυπο της παράνομης έκδοσης του 1782 από τον εκδότη Υμπέρ-Μαρτίν Καζίν, με γκραβούρες του Φρανσουά Ρολάν Ελουίν (1745 - 1810) σε σχέδια του Αντουάν Μπορέλ (1743 - 1810), πουλήθηκε το περασμένο καλοκαίρι 4.500 ευρώ.
• • •
ΜΙΑ ΑΝΘΕΚΤΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
Η Borgund Stave Church είναι μια πρώην εκκλησία και νυν μουσείο στη Νορβηγία. Κατασκευάστηκε γύρω στο 1200 μ.Χ. εξ ολοκλήρου από ξύλο δίχως να χρησιμοποιηθεί ούτε ένα καρφί, και άντεξε μέχρι σήμερα.
