Η δικαίωση ενός παλιού γνώριμου (μέρος 1ο)

Facebook Twitter
0

(εικονογράφηση του Arthur Rackham)

Όσοι διαβάσαμε την Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων σε μικρή ηλικία (και μας σημάδεψε για πάντα) αναγκαστικά υπεστήκαμε τη μετάφραση. Καλή ή κακή, κάποια πράγματα δε γίνεται να μεταφραστούν. Η ιστορία είναι γεμάτη με λεπτά υπονοούμενα, λογοπαίγνια και ειρωνείες εκείνης της εποχής. Ευτυχώς, τώρα που μεγαλώσαμε και μάθαμε αγγλικά μπορούμε να ξαναδιαβάσουμε ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχουν γραφτεί ποτέ στην ιστορία των βιβλίων, ένα βιβλίο που πραγματικά απευθύνεται και σε μεγάλους και σε μικρούς, χωρίς να πρόκειται για πρόχειρη διαφήμιση, ένα βιβλίο που επιτρέπει μία ματιά σε έναν κόσμο που βρίσκεται παράλληλα με τον δικό μας και μας ξεφεύγει συνεχώς.

Στο παράξενο ταξίδι, η Βασίλισσα συστήνει την Αλίκη στην Ψευτοχελώνα. Πόση εντύπωση μου είχε κάνει αυτό το όνομα! Η Ψευτοχελώνα είναι ένας πολύ μελαγχολικός χαρακτήρας του βιβλίου κι έχει μία τραγική ιστορία: κάποτε, ήταν αληθινή χελώνα. Λυπόμουν κι εγώ για τη μοίρα της, χωρίς να μπορώ να καταλάβω σε βάθος τη στενοχώρια της. Η Αλίκη πιάνει κουβέντα με την Ψευτοχελώνα για το σχολείο και ξεκινάει ένας διάλογος με πολλά λογοπαίγνια σε κάθε πρόταση με το αγαπημένο μου ότι τα μαθήματα στο σχολείο της Ψευτοχελώνας κρατούσαν κάθε μέρα και πιο λίγο. Η Αλίκη ρωτάει γιατί, και η Ψευτοχελώνα της εξηγεί ότι τα μαθήματα λεγόταν «lessons» επειδή αυτό που τους συνέβαινε ήταν το «lessen».

(το αυθεντικό χειρόγραφο του Lewis Carroll)

Είναι αδύνατο να αναλύσω όλα τα επίπεδα του βιβλίου σ’αυτό το ποστ (και δε χρειάζεται, γιατί το έχουν κάνει σχετικοί άνθρωποι προ πολλού και επανειλημμένα), αυτό όμως που έμαθα τώρα που μεγάλωσα –κι ενθουσιάστηκα! Είναι η πηγή στενοχώριας της Ψευτοχελώνας.

Η χελωνόσπουπα (turtle soup), ήταν κατά τον 19ο σύμβολο χλιδής και ως εκ τούτου κάτι που μπορούσαν να απολαύσουν μόνο οι πολύ πλούσιοι – και φυσικά, οι σνομπ. Θεωρούνταν απαραίτητο συστατικό ενός επίσημου μενού στις άπειρες τελετουργίες της αριστοκρατίας και όσων θα ήθελαν να είναι μέρος της.

(στα νησιά Cayman)

15000 χελώνες εισάγονταν στην Αγγλία το χρόνο από τα νησιά Cayman που τώρα μάλλον είναι το μοναδικό μέρος στον κόσμο στο οποίο ζουν ακόμα αυτές οι πράσινες χελώνες που χρησιμοποιούνται για τη σούπα, αφού είναι είδος προς εξαφάνιση. Το χαρακτηριστικό του φαγητού είναι η πρασινοκίτρινη ζελατινώδης υφή του και ξέρω ότι δεν ακούγεται καθόλου ελκυστική αλλά ας μην κρίνουμε κάτι που δεν έχουμε δοκιμάσει.

Η σούπα αυτή ήταν τόσο ακριβή άρα και ποθητή, που απέκτησε φτηνή απομίμηση, όπως οι τσάντες μεγάλων οίκων. Ο απλός λαός εφηύρε μία παραλλαγή που έμοιαζε σε υφή και σε γεύση στο ορίτζιναλ και φυσικά δεν περιείχε χελώνα, αλλά μοσχάρι. Όχι το ψαχνό του αλλά τα πόδια και το κότσι ή το κεφάλι, (υπάρχουν άπειρες παραλλαγές), αφού το ψαχνό ήταν και πάλι ιδιοκτησία των προνομιούχων. Η σούπα αυτή ονομάστηκε «Mock Turtle soup» δηλαδή «ψευτοχελωνόσουπα».

Έτσι εξηγείται λοιπόν η κατάντια της Ψευτοχελώνας! Από σπάνιο είδος κατάντησε μπανάλ, συστατικό των φτωχών. Ο Lewis Carroll δεν έχανε ευκαιρία να κοροϊδέψει τις συνήθειες της εποχής, (αν ζούσε στην Αθήνα της δεκαετίας του ’90 φαντάζομαι θα έγραφε κάτι για την αστακομακαρονάδα). Ακόμα καλύτερα, η εικόνα της Ψευτοχελώνας δεν είναι τυχαία: είναι μία χελώνα που έχει κεφάλι και πόδια μοσχαριού, δηλαδή των συστατικών της Mock Turtle Soup.

(συνεχίζεται αύριο...)

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Σουπιοπίλαφο

Γεύση / Σουπιοπίλαφο: Η μυστηριώδης γεύση του Αιγαίου

Από τον μινωικό πολιτισμό και τα κύπελλα του μέχρι τα σύγχρονα τσουκάλια, το μελάνι της σουπιάς συνεχίζει να αφήνει το αποτύπωμά του, ενώ το σουπιοπίλαφο αναδεικνύει τη μοναδικότητά του, τόσο στην εμφάνιση όσο και στο γευστικό του αποτέλεσμα.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Από Άγιο Όρος στην Κρήτη: Πώς μαγειρεύει η Ελλάδα τον μπακαλιάρο

Γεύση / Από το Άγιο Όρος στην Κρήτη: Πώς μαγειρεύει η Ελλάδα τον μπακαλιάρο

Σε μακαρονάδα ή παστός με ρεβίθια, ή λεμονάτος με ολόκληρα κρεμμύδια: Από το ένα πέλαγος στο άλλο, το τελετουργικό μας πιάτο παίρνει διαφορετικές μορφές, αποτελώντας ένα εκλεκτό έδεσμα της ελληνικής cucina povera.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Τραβόλτα: Σ’ αυτή την ψαροταβέρνα η παράδοση και η καινοτομία που αναδεικνύουν τη φρεσκάδα της θάλασσας πάνε χέρι-χέρι

Γεύση / Πώς να φτιάξετε στο σπίτι τα κορυφαία πιάτα του Τραβόλτα

Πριν από 13 χρόνια, σε μια ψαροταβέρνα πολύ μακριά από τη θάλασσα, οι αδελφοί Λιάκοι μαζί με τον Ανέστη Λαζάι συνδυάσαν την παράδοση με την καινοτομία και δημιούργησαν γεύσεις-σταθμούς, όπως το καλαμάρι κοντοσούβλι και η τσιπούρα χουνκιάρ, κερδίζοντας φανατικούς θαυμαστές.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Λήμνος: Ταξίδι στους αμπελώνες και τις γεύσεις του νησιού

Το κρασί με απλά λόγια / Λήμνος: Ένα από τα αρχαιότερα μέρη στον κόσμο που έφτιαχνε κρασί

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET ταξιδεύει στη Λήμνο για να οινοτουρισμό και μοιράζεται με τον Παναγιώτη Ορφανίδη τις εμπειρίες της από τις γεύσεις που δοκίμασε και φυσικά ό,τι έμαθε για τα κρασιά, τις ποικιλίες, την αμπελουργία και τα οινοποιεία του νησιού.
THE LIFO TEAM
Χταπόδι με ασκολύμπρους, αβρονιές, κρίθαμα: Τα πολλά πρόσωπα ενός αρχέγονου φαγητού

Γεύση / Χταπόδι με ασκολύμπρους, αβρονιές και κρίθαμα: Τα πολλά πρόσωπα ενός αρχέγονου γεύματος

Δεν είναι απλώς ένα έδεσμα. Είναι μια τελετουργία που χάνεται στα βάθη του χρόνου, μια ιεροτελεστία που ξεκινά από την άγρια καταδίωξη στα βράχια και καταλήγει στο μεθυστικό άρωμα της θάλασσας, που αναδύεται στο πιάτο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Τάσος Μαντής: Από τα υδραυλικά στα αστέρια Michelin

Οι Αθηναίοι / Τάσος Μαντής: Από τα υδραυλικά στα αστέρια Michelin

Ένα απρόσμενο Σαββατοκύριακο σε ένα κότερο στάθηκε αρκετό για να αλλάξει τη ζωή του. Από την πρώτη του εμπειρία ως μάγειρας στον στρατό μέχρι τις κουζίνες των κορυφαίων εστιατορίων του κόσμου, κάθε σταθμός διαμόρφωσε τη φιλοσοφία του βραβευμένου σεφ. Σήμερα, μέσα από το αστεράτο Soil, αποδεικνύει πως η μαγειρική δεν είναι απλώς τέχνη, αλλά τρόπος ζωής.
M. HULOT
Αξώτης: Για καλοψημένο παϊδάκι και θεϊκές πατάτες στο Πολύγωνο

Γεύση / Αξώτης: Για καλοψημένο παϊδάκι και θεϊκές πατάτες στο Πολύγωνο

Μια ταβέρνα που έχτισαν το '56 οι οικοδόμοι της περιοχής και κράτησαν ζωντανή ακόμα και στις δύσκολες στιγμές, συνεχίζει μέχρι σήμερα να αποτελεί ένα comfort zone, με λίγα, κλασικά και καλά πράγματα, για τις μέρες που δεν θέλουμε να είμαστε μέρος της «φάσης».
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
ΕΠΕΞ Έκανε την Ελληνίδα μαμά του αστέρι του TikTok κι όταν εκείνη πέθανε, συνέχισε να μαγειρεύει τις συνταγές της

Γεύση / Έκανε την Ελληνίδα μαμά του αστέρι του TikTok κι όταν εκείνη πέθανε, συνέχισε να μαγειρεύει τις συνταγές της

Ο Ελληνοαμερικανός stand-up κωμικός Γκας Κωνσταντέλλης έφτιαξε έναν «βωμό» στα social media για τη μητέρα του και τις συνταγές της, οι οποίες συγκεντρώνονται τώρα σ’ ένα βιβλίο.
THE LIFO TEAM