Συνέντευξη στον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο
Με αφορμή το άρθρο για τους απολωλότες σινεφίλ των αθηναϊκών αιθουσών, για το οποίο γράφηκαν ποικίλα και αντιδιαμετρικά αντίθετα σχόλια από τους αναγνώστες του LIFO.gr, σας είχαμε υποσχεθεί μια συνέντευξη με τον Γιώργο Μίχο, διευθυντή της Εταιρίας Προστασίας Οπτικοακουστικών Έργων (ΕΠΟΕ) για το ακανθώδες θέμα της πειρατείας στην Ελλάδα, τα νομικά μέτρα που έχουν ληφθεί, τις καταδικαστικές αποφάσεις που έχουν εκδοθεί, και την όποια πρόοδο έχει σημειωθεί στην καταπολέμηση του παράνομου downloading.
Ο κ. Μίχος ανταποκρίθηκε άμεσα και τον ευχαριστούμε για τις πληροφορίες που μας παρείχε, πάντα από τη ματιά του εξειδικευμένου νομικού. Παραθέτω αυτούσιες τις εμπεριστατωμένες απόψεις του. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η σύγκριση της Ελλάδας με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οι συνέπειες των διαχειριστών και των χρηστών από την κείμενη νομοθεσία, οι απώλειες που έχει υποστεί η ελληνική αγορά από την πειρατεία, καθώς και η αντιμετώπιση ιστοσελίδων που παρέχουν υπότιτλους, συνεπώς περιζήτητες από τους Έλληνες "καταναλωτές".
Η πρώτη ερώτηση φαίνεται απλή αλλά είμαι σίγουρος πως δεν είναι: τελικά, στην Ελλάδα, ποιος φορέας, ιδιωτικός ή δημόσιος, παρακωλύει την άμεση καταστολή των sites; Ποιος είναι υπεύθυνος για την όποια αναβλητικότητα μιας πιο καίριας και σαρωτικής αλλαγής σε ένα τοπίο που φαίνεται να έχει παγιωθεί υπέρ όσων πιστεύουν πως οτιδήποτε είναι προσβάσιμο και δωρεάν στο web;
Δεν νομίζω ότι μπορούμε να πούμε ότι υπάρχουν φορείς οι οποίοι παρακωλύουν την καταστολή των πειρατικών ιστοσελίδων. Βέβαια, επειδή μιλάμε για ένα φαινόμενο που τείνει να πάρει εκρηκτικές διαστάσεις σε παγκόσμιο επίπεδο, η καθυστέρηση στην λήψη μέτρων, έστω περιοριστικού χαρακτήρα, δικαιολογημένα ίσως, δημιουργεί την αίσθηση της «υπόθαλψης» παράνομων διαδικτυακών δραστηριοτήτων, τη στιγμή μάλιστα που οι συνέπειες αυτού του φαινομένου επιφέρουν δραματικές συνέπειες σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο και κατ’ επέκταση στο ίδιο το κράτος.
Ακριβώς επειδή η τεχνολογία και η διαδικτυακή πειρατεία εξελίσσονται παράλληλα και με ραγδαίους ρυθμούς, απαιτείται η εμπλοκή και ο συντονισμός ιδιωτικών και δημόσιων φορέων για τη συστηματική παρακολούθηση του φαινομένου, την κατάλληλη και έγκαιρη προσαρμογή με νομοθετικές ρυθμίσεις, ενώ είναι αναγκαία και η πολιτική βούληση για να υπάρξει μια αμεσότερη αντιμετώπιση του προβλήματος. Τελικά, όπως σωστά επισημαίνεται, η απουσία συγκεκριμένων πρωτοβουλιών και η έλλειψη πολιτικής βούλησης σε συνδυασμό με τις παρούσες οικονομικές συνθήκες έχουν οδηγήσει σε μια τάση «κοινωνικής νομιμοποίησης» της παράνομης διάθεσης έργων πνευματικής ιδιοκτησίας στο διαδίκτυο.
Σε ποιο επίπεδο βρίσκεται η καταπολέμηση της πειρατείας στην Ελλάδα;
Έχει υπάρξει πρόοδος τα τελευταία χρόνια; Έχουμε διαβάσει πως έκλεισαν αρκετά ελληνικά sites, αλλά φτάνει αυτό; Αυτός που θέλει να κατεβάσει παράνομα, δε μπορεί να έχει πρόσβαση και σε αντίστοιχα του εξωτερικού από το διαδίκτυο;
Η ΕΠΟΕ, η οποία αποτελεί τον μοναδικό οργανισμό συλλογικής προστασίας με αμιγώς διωκτικό χαρακτήρα στην Ελλάδα, υλοποιεί, από το 2009, ένα επιχειρησιακό πλάνο δράσης στοχεύοντας αφενός στον έλεγχο του φαινομένου της διαδικτυακής πειρατείας, μέσω της καταγραφής των παράνομων ιστοσελίδων και, αφετέρου, σε συνεργασία με την υποδιεύθυνση δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος, στο κλείσιμο των δημοφιλέστερων ιστοσελίδων, οι οποίες διακινούν παρανόμως προστατευόμενα έργα.
Συγκεκριμένα, από το 2009 έως σήμερα, ο αριθμός των πειρατικών ιστοσελίδων που έχουν επίσημα καταμετρηθεί ότι έχουν κλείσει, ως αποτέλεσμα των ενεργειών της ΕΠΟΕ, ξεπερνά τις εκατόν ογδόντα (180). Έχει υπολογιστεί ότι, σήμερα, θα λειτουργούσαν περισσότερες από τετρακόσιες πενήντα (450) παράνομες ιστοσελίδες!
Σήμερα, οι ενεργές πειρατικές ελληνικές ιστοσελίδες, συμπεριλαμβανομένων των ιστοσελίδων που διαθέτουν παρανόμως υποτίτλους για οπτικοακουστικά έργα, ανέρχονται σε ογδόντα πέντε (85), περίπου όσες υπήρχαν και πριν 4 χρόνια, περίοδο με μικρότερη ευρυζωνικότητα και καλύτερες οικονομικές συνθήκες.
Όσον αφορά στην προσβασιμότητα σε ξένες ιστοσελίδες υπάρχει όντως ένας αριθμός χρηστών που επισκέπτεται ξένες παράνομες ιστοσελίδες, όμως έχει αποδειχτεί, τουλάχιστον όσον αφορά στις κινηματογραφικές ταινίες, ότι η πλειοψηφία των χρηστών προτιμά τις υποτιτλισμένες ταινίες, οι οποίες βρίσκονται διαθέσιμες σε ελληνικές παράνομες ιστοσελίδες. Να διευκρινίσω ότι λέγοντας «ελληνικές», εννοούμε αυτές που, είτε οι διαχειριστές τους είναι έλληνες υπήκοοι και το κοινό τους έλληνες χρήστες, είτε το υλικό που αναρτούν αφορά σε ελληνικές παραγωγές ή ξένες ταινίες υποτιτλισμένες στα ελληνικά, είτε παρέχουν τα αρχεία των ελληνικών υπότιτλων.
Έχουν εκδοθεί καταδικαστικές αποφάσεις εναντίον ιστοτόπων ή εκκρεμούν μηνύσεις κατά μεμονωμένων ατόμων που ιδιοποιούνται παράνομα οπτικοακουστικά έργα; Είναι παρόμοιες οι ενέργειες που γίνονται και για τη μουσική σε σχέση με την εικόνα; Επιπλέον, είναι συντονισμένες;
Από το 2009 μέχρι σήμερα έχουν υποβληθεί από την ΕΠΟΕ σαράντα πέντε (45) μηνύσεις εναντίον ατόμων που σχετίζονται με τη δημιουργία, τη λειτουργία και τη διαχείριση πειρατικών ιστοσελίδων και ήδη έχουν εκδοθεί οι πρώτες καταδικαστικές αποφάσεις:
1. Την 20/3/2014 το Πενταμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης καταδίκασε, σε δεύτερο βαθμό, έναν εκ των συνδιαχειριστών της δημοφιλέστερης ελληνικής πειρατικής ιστοσελίδας «gamato.info», σε ποινή φυλάκισης έξι (6) μηνών. Αυτή είναι η πρώτη τελεσίδικη απόφαση ελληνικού ποινικού δικαστηρίου κατά συνδιαχειριστή ιστοσελίδας που παρείχε αρχεία torrent, τα οποία καθιστούσαν δυνατό το διαμοιρασμό, καθώς και την κτήση πρόσβασης σε οπτικοακουστικά και άλλα έργα (ταινίες, τηλεοπτικές σειρές, μουσική, βιβλία, λογισμικό κλπ.). Η εν λόγω απόφαση είναι ιδιαίτερα σημαντική διότι, μεταξύ άλλων, αναγνωρίζει την αυτοτελή ποινική ευθύνη ατόμων που έχουν το ρόλο του συνδιαχειριστή, χωρίς να είναι ιδιοκτήτες παράνομης ιστοσελίδας. Διευκρινίζεται ότι εκκρεμεί η εκδίκαση, σε διάφορα δικαστήρια της χώρας, των υποθέσεων για επτά (7) άτομα ακόμα, που συμμετείχαν στη λειτουργία και διαχείριση του «gamato.info», μεταξύ αυτών και των ιδιοκτητών της.
2. Την 18/03/2014 το Μονομελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης καταδίκασε τον ιδιοκτήτη και διαχειριστή, καθώς και το συνδιαχειριστή της ιστοσελίδας «greekstars.biz», επιβάλλοντας ποινή κάθειρξης έξι (6) ετών και χρηματική ποινήδέκα χιλιάδων (10.000€) ευρώ στον πρώτο και ποινή φυλάκισης τριών (3) ετών στο δεύτερο. Η ιστοσελίδα «greekstars.biz», μέσω της οποίας παρέχονταν υπερσύνδεσμοι (links), που παρέπεμπαν, μεταξύ άλλων, και σε οπτικοακουστικά έργα (ταινίες, σειρές κλπ.), αποτελεί έναν κρίκο μίας σειράς από ιστοσελίδες με κύριο domain το «greekstars», οι οποίες δημιουργήθηκαν από το ίδιο πρόσωπο με σκοπό να αποφύγει τις συνέπειες των ποινικών διώξεων που έχουν ασκηθεί εις βάρος του, ύστερα από συνολικά τέσσερις (4) μηνύσεις (2009, 2010, 2011 και 2013) που έχει υποβάλει η ΕΠΟΕ εναντίον του. Εκτός από την παραπάνω απόφαση, εις βάρος του ίδιου ιδιοκτήτη και διαχειριστή, έχουν εκδοθεί δύο παραπεμπτικά βουλεύματα για την κατηγορία της κλοπής πνευματικής ιδιοκτησίας σε βαθμό κακουργήματος, ενώ η εκδίκαση των υποθέσεων για τις υπόλοιπες μηνύσεις αναμένεται τους επόμενους μήνες.
3. Την 9/4/2014, το Μονομελές Εφετείο Κακουργημάτων Θράκης καταδίκασε τον ιδιοκτήτη και διαχειριστή της ιστοσελίδας «tainies.org», επιβάλλοντάς του ποινή φυλάκισης τεσσάρων (4) ετών, θέτοντας παράλληλα περιοριστικούς όρους.
4. Την 23/06/2014, το Μονομελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης καταδίκασε τον ιδιοκτήτη και διαχειριστή της ιστοσελίδας «makiskan.ukoz.net», επιβάλλοντάς του ποινή φυλάκισης τριών (3) ετών.
5. Επίσης, αποφάσεις έχουν εκδοθεί τόσο από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Δωδεκανήσου, το οποίο καταδίκασε τους ιδιοκτήτες και διαχειριστές της ιστοσελίδας «greek-fun.com», επιβάλλοντάς τους ποινή φυλάκισης τριών (3) ετών, όσο και από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, το οποίο καταδίκασε τον ιδιοκτήτη και διαχειριστή της ιστοσελίδας «geomelitini.blogspot.gr» επιβάλλοντάς του ποινή φυλάκισης ενός (1) έτους.
Τους προσεχείς μήνες έχουν προσδιοριστεί να εκδικαστούν, ενώπιον των αρμόδιων ποινικών δικαστηρίων ανά την επικράτεια, υποθέσεις, κακουργηματικού χαρακτήρα, και κατά άλλων ιδιοκτητών και διαχειριστών πειρατικών ιστοσελίδων.
Σε πολλές περιπτώσεις οι παράνομες ιστοσελίδες, εκτός των οπτικοακουστικών έργων, παρέχουν πρόσβαση και σε άλλα έργα πνευματικής ιδιοκτησίας, όπως μουσική, λογισμικό και παιχνίδια Η/Υ, ακόμα και σε βιβλία. Για το λόγο αυτό η ΕΠΟΕ συνεργάζεται και με άλλους φορείς όπως, η IFPI, ο ΟΣΔΕΛ, και ο ΔΙΟΝΥΣΟΣ και σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν συντονιστεί κοινές ενέργειες.
Επί παραδείγματι, έχουν κατατεθεί συλλογικά δύο διαφορετικές αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων από την ΕΠΟΕ και άλλους Οργανισμούς Συλλογικής Διαχείρισης κατά του συνόλου των ελλήνων παρόχων υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο (Vodafone, Wind, Cosmote κλπ.), με αίτημα τη διακοπή πρόσβασης σε ιστοσελίδες στις οποίες αποδεδειγμένα διακινούνται χωρίς άδεια και για αυτό παρανόμως προστατευόμενα έργα.
Ήδη για την πρώτη αίτηση που αφορούσε δύο ιστοσελίδες το δικαστήριο αποφάσισε την διακοπή της πρόσβασης, ενώ για την δεύτερη αίτηση όπου αναμένεται η απόφαση, έχει ζητηθεί η διακοπή πρόσβασης σε δέκα παράνομες ιστοσελίδες, όπως συμβαίνει και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Υπάρχει ομοφωνία μεταξύ των διανομέων για τις κινήσεις που πρέπει να ακολουθηθούν;
Η ΕΠΟΕ λόγω της εμπειρίας και της τεχνογνωσίας που διαθέτει στην καταπολέμηση της διαδικτυακής πειρατείας, αποτελεί έναν αποτελεσματικό μηχανισμό υποστήριξης δράσεων και δημιουργίας προτάσεων προς τους δημόσιους φορείς. Παρότι οι δράσεις της ΕΠΟΕ, μεταξύ άλλων, ωφελούν και όλες τις ελληνικές εταιρείες διανομής, σήμερα μόνον τέσσερις εταιρείες είναι μέλη της: η Village Roadshow, η Feelgood Entertainment, η ODEON και η SEVEN Group.
Ποιά είναι τα μέτρα που έχουν εφαρμοστεί σε άλλες χώρες, ειδικά σε αυτές που έχουν μεγάλο μέσο όρο εισιτηρίων, όπως οι ΗΠΑ, η Γαλλία, η Γερμανία, η Μεγάλη Βρετανία και η Ιαπωνία;
Στην Ιαπωνία ισχύει από το 2012 νόμος, βάσει του οποίου, οι χρήστες του διαδικτύου που κατεβάζουν παρανόμως αρχεία απειλούνται με πρόστιμο που μπορεί να φτάσει τα δύο εκατομμύρια γεν (15.000 ευρώ) και με μέγιστη ποινή φυλάκισης δύο ετών. Και στις ΗΠΑ έχουν εκδοθεί καταδικαστικές αποφάσεις εναντίον ατόμων που κατέβασαν ακόμα και μικρό αριθμό αρχείων έχοντας δημιουργήσει έντονες επικρίσεις αναφορικά με την αυστηρότητά τους ως προς τον απλό χρήστη. Θα προτιμούσα όμως να αναφερθώ στις πρακτικές που εφαρμόζονται στις ευρωπαϊκές χώρες που φαίνεται να επιλέγουν μια περισσότερο ορθή, κατά την άποψή μου, προσέγγιση, στοχεύοντας κεντρικά στην πηγή (ιστοσελίδα) και στο κανάλι δηλαδή στους παρόχους υπηρεσιών διαδικτύου (ISPs) και σε μια ηπιότερη επιβολή προστίμων στους χρήστες.
Στην Γαλλία για παράδειγμα είδαμε ότι χρειάστηκε η προσωπική παρέμβαση του Γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί για να εφαρμοστεί ο νόμος των τριών σταδίων ή νόμος Hadopi, η εφαρμογή του οποίου απέδειξε ότι η προειδοποίηση των χρηστών στις προσπάθειες για πρόσβαση σε ιστοσελίδες με παράνομο περιεχόμενο, λειτούργησε αποτρεπτικά σε ποσοστό 99%. Η σημερινή κυβέρνηση διερευνά το ενδεχόμενο της αντικατάστασης αυτής της διαδικασίας με ένα αυτόματο σύστημα προστίμων (παρόμοιο με αυτό των προστίμων σε αυτοκινητιστικές παραβάσεις), τα οποία θα εκδίδονται από την ρυθμιστική αρχή για τα ΜΜΕ .
Στην Γερμανία ισχύει νόμος βάσει του οποίου μπορεί να επιβληθεί πρόστιμο ύψους 200€ για όσους πιάνονται να κατεβάζουν παράνομα για πρώτη φορά, που μπορεί να φτάσει μέχρι 1.000€ για επαναλαμβανόμενες παραβάσεις. Κάποιοι θεωρούν ότι τα πρόστιμα αυτά είναι μικρά. Αρχικά ήταν πολύ μεγαλύτερα, αλλά λόγω της μαζικότητας των ειδοποιήσεων με πρόστιμα 800-1000€ να έχουν αποσταλεί σε 4,5 εκατομμύρια Γερμανούς ηλικίας ακόμα και 14 ετών, υπήρξαν έντονες αντιδράσεις και η ανάγκη για την προσαρμογή τους. Σε επίπεδο καταστολής έχουν σημειωθεί σημαντικές καταδίκες δημοφιλών ιστοσελίδων όπως, του 33χρονου διαχειριστή του torrent.to σε 3χρόνια και 10 μήνες φυλάκιση και του διαχειριστή του kino.to σε 41/2 έτη, ενώ έχει αναγνωριστεί και η ευθύνη των παρόχων φιλοξενίας περιεχομένου, όπως το Rapidshare.
Στην Αγγλία λειτουργεί από το 2013 ειδική μονάδα στην αστυνομία που ασχολείται με την αντιμετώπιση της διαδικτυακής πειρατείας (Police Intellectual Property Crime Unit -PIPCU), καθώς και ένας νέος φορέας το copyright hub με σκοπό την κατοχύρωση έργων προκειμένου να υπάρχει απόδειξη στο δικαίωμα στην πνευματική τους ιδιοκτησία. Η PIPCU έχει δραστηριοποιηθεί επιτυχώς στην εξάρθρωση γνωστών ιστοσελίδων διαμοιρασμού και ευρετηριασμού, ενώ προσφάτως εφαρμόζει με επιτυχία πρόγραμμα με σκοπό την διακοπή των διαφημιστικών εσόδων για τις παράνομες ιστοσελίδες.
Επίσης στην γειτονική Ιταλία στις 31 Μαρτιου 2014 τέθηκε σε ισχύ νόμος για την εφαρμογή της προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας από προσβολές στο διαδίκτυο που επιτρέπει στην Εθνική Αρχή Ρύθμισης Επικοινωνιών (“AGCOM”) όταν η παράνομη ιστοσελίδα φιλοξενείται σε διακομιστή (server) που βρίσκεται στη Ιταλία, να απαιτήσει από τον πάροχο που την φιλοξενεί είτε να απομακρύνει το παράνομο υλικό είτε να μπλοκάρει την πρόσβαση σε αυτήν, ενώ αν η ιστοσελίδα φιλοξενείται από εξυπηρετητή εκτός Ιταλίας, η Αρχή μπορεί να διατάξει τους παρόχους υπηρεσιών διαδικτύου, να απενεργοποιήσουν την πρόσβαση σε αυτή, ανεξαρτήτως της σοβαρότητας της προσβολής. Παρόμοιο μοντέλο υιοθετήθηκε στην Ελλάδα στα πλαίσια της αντιμετώπισης του παράνομου διαδικτυακού στοιχηματισμού.
Σε όλες τις χώρες που εφαρμόζονται αυτά τα μέτρα έχει μειωθεί σημαντικά η πειρατεία και έχουν βελτιωθεί οι συνθήκες λειτουργίας των νομίμων επιχειρήσεων. Βλέπουμε λοιπόν ότι σε χώρες όπου υπήρξε η πολιτική βούληση πάρθηκαν μέτρα τα οποία αν και δεν έλυσαν οριστικά το πρόβλημα της διαδικτυακής πειρατείας, εντούτοις άμβλυναν κατά πολύ τις αρνητικές επιδράσεις της.
Ο Τζιμ Γιαννόπουλος είχε πει πως είναι σχεδόν αδύνατον να εντοπίσουν αυτόν που ανεβάζει ταινίες στο διαδίκτυο, καθώς επίσης πως εκείνος που κατεβάζει δεν είναι απλώς ουδέτερος, αλλά ουσιαστικά "κλέβει" κατοχυρωμένα πνευματικά δικαιώματα, όσο και ο uploader. Η λογική αυτή εξισώνει τον δράστη με τον χρήστη, ακόμη κι αν ο τελευταίος δεν ωφελείται οικονομικά, από διαφημίσεις ενδεχομένως, αλλά απλώς καταναλώνει λαθραία. Συμφωνείτε;
Θεωρώ ότι ο κάθε ένας έχει το μερίδιο που του αναλογεί σε μια δραστηριότητα που είναι ξεκάθαρα παράνομη. Ο uploader τροφοδοτεί το παράνομο κύκλωμα, ο διαχειριστής της παράνομης ιστοσελίδας συντονίζει ομαδοποιώντας και ευρετηριάζοντας το παράνομο υλικό και ο χρήστης που το καταναλώνει συμπληρώνει την αλυσίδα της παράνομης δραστηριότητας. Όλοι κερδίζουν ή απλά ωφελούνται εις βάρος του κόπου κάποιου άλλου άρα κάποιοι «κλέβουν» και κάποιοι άλλοι γίνονται «κλεπταποδόχοι» και «συνεργοί». Επιπλέον, στις περιπτώσεις των δικτύων ανταλλαγής αρχείων P2P, λόγω της δομής της λειτουργίας τους, ο χρήστης για να μπορεί να αντλήσει- κατεβάσει αρχεία πρέπει ταυτόχρονα να διαμοιράσει υλικό, άρα σε μια τέτοια περίπτωση αυτός που θεωρούμε απλό χρήστη στην πράξη γίνεται και ο ίδιος διακινητής.
Οι πρόσφατες δικαστικές αποφάσεις αποδεικνύουν ότι οι έλληνες δικαστές αντιλαμβάνονται το μέγεθος του προβλήματος και της ζημίας που δημιουργείται και τιμωρούν το ίδιο αυστηρά τόσο τους διαχειριστές όσο και τους «μεγάλους» χρήστες των παράνομων ιστοσελίδων, ασχέτως αν οι δεύτεροι μπορεί και να μην έχουν οικονομικό όφελος από τη λειτουργία της ιστοσελίδας.
Είναι δυνατόν να υπολογιστεί, έστω και κατά προσέγγιση, η ζημιά που προξενεί η πειρατεία στην ελληνική αγορά του κινηματογράφου;
Με την πειρατεία στα επίπεδα που βρίσκεται σήμερα στην Ελλάδα, υπολογίζεται ότι χάνεται ένα ποσοστό που κυμαίνεται από 30 - 50% των δυνητικών εισιτηρίων μιας κινηματογραφικής ταινίας. Βέβαια υπάρχουν και ειδικοί παράγοντες που επηρεάζουν το μέγεθος της ζημιάς, όπως για παράδειγμα η εμπορικότητα της ταινίας (με τις πιο εμπορικές να είναι περισσότερο ευάλωτες), ο χρόνος κυκλοφορίας τους (όσο πιο αργά «βγει» στην ελληνική αγορά τόσο περισσότερο πλήττεται από την παράνομη διαδικτυακή κυκλοφορία), ή και ο χρόνος εμφάνισης μιας καλής ποιότητας αντιγράφου στο διαδίκτυο καθώς και η διασπορά του, όπου εδώ παίζει ρόλο και ο βαθμός προστασίας του κάθε τίτλου.
Η Ελλάδα είναι από τις χώρες που βρίσκονται ψηλά στο παράνομο downloading;
Η Ελλάδα όντως βρίσκεται αρκετά ψηλά στο παράνομο downloading. Συγκεκριμένα η χώρα μας κατατάσσεται στην 8η θέση στον κόσμο με βάση την αναλογία του συνολικού αριθμού των παράνομων καταφορτώσεων σε σχέση με τον αριθμό των ευρυζωνικών συνδέσεων. Βέβαια σημειώστε ότι έχουμε βρεθεί και στην 3η θέση στα τέλη του 2009 παρότι η ευρυζωνικότητα βρισκόταν σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Τότε η δημοφιλέστερη ελληνική πειρατική ιστοσελίδα αριθμούσε 850.000 μέλη που αντιστοιχούσε στο 50% των ευρυζωνικών συνδέσεων (!).
σχόλια