Η Phoebe Philo ποτέ δεν ήθελε να βρίσκεται στο φως, ακόμα κι όταν ακτινοβολούσε με τη δουλειά της στην Chloe και τη Celine. Την αυλαία που έριξε μόνη της το 2017, στέλνοντας στην πιο σκοτεινή απελπισία τους Philophiles της και τον εαυτό της στη σφαίρα του μύθου, την ανασήκωσε πριν από δύο χρόνια, ανακοινώνοντας ότι θα επιστρέψει με τη δική της ετικέτα. Πράγματι, η Phοebe, όπως την προσφωνούν ακόμα και όσοι δεν τη γνωρίζουν, η «Σανέλ της γενιάς της», αναδύθηκε από την απομόνωσή της τον περασμένο Οκτώβρη, μέσα σε «ωσαννά» αγαλλίασης και προσμονής, για να μας προτείνει την A1, μια συλλογή από 150 κομμάτια, που δεν περπάτησαν σε πασαρέλα, δεν διαφημίστηκαν και δεν βγήκαν σε κανένα φυσικό σημείο πώλησης.
«Μιλάω για όσα αισθάνομαι και για εκείνα που αξίζει να ειπωθούν μέσω των ρούχων μου», δήλωσε με το γνωστό της ελλειπτικό ύφος, των ρούχων που καμιά μας δεν γνώριζε πως χρειαζόταν μέχρι να μας τα προσφέρει εκείνη. Και όντως μίλησε, με μια περιεκτική συλλογή πρακτικών κομματιών για γυναίκες με σύνθετη ιδιοσυγκρασία, αυθάδεις και ελαφρώς απόμακρες, που καθώς τα twenties του αιώνα που διανύουμε τους προέκυψαν αντί για βρυχώμενα, όπως τα περίμεναν, υφεσιακά, αναζητούσαν μια ξεκάθαρη πρόταση ένδυσης, μια πανοπλία που θα τους πρόσφερε ανάπαυλα από το ανδρικό βλέμμα και μια αίσθηση ενδυνάμωσης.
Με την προσφιλή της ροπή προς την αοριστολογία, η Philo περιέγραψε την Α1 της ως «ένα συνεχιζόμενο σύνολο δουλειάς, πέρα από εποχικότητα» – κοινό και κριτικοί το πίστεψαν, και τα ρούχα της ξεπούλησαν μέσα σε λίγες ώρες. Στο δεύτερο σύνολο ρούχων και αξεσουάρ που μας πρότεινε στα τέλη Μαρτίου –το Edit2, σύμφωνα με το δικό της λεξιλόγιο– η Philo παρουσίασε 60 νέα κομμάτια τα οποία θα διατεθούν σε τέσσερις συνεχόμενες online παραδόσεις στη διάρκεια του Μαΐου, μαζί με επιλεγμένα looks από το πρώτο Edit.
«Έχω την τάση να κρατάω μια απόσταση από όλα μου τα δημιουργήματα. Είναι ένα είδος αυτοπροστασίας, δεν ξέρω ποτέ τι να περιμένω ως αντίδραση στη δουλειά μου», ξεκίνησε να λέει στην υπέροχη interviewer και αναλύτρια μόδας των «Ν.Υ. Times», Βανέσα Φρίντμαν.
Οι αισθητικές της εμμονές ήταν όλες παρούσες. Ψηλόμεσα φαρδιά παντελόνια, στρατιωτικά παλτό με επωμίδες, ογκώδη μαύρα δερμάτινα τζάκετ, ένα κασμιρένιο πανωφόρι με διπλά ανοίγματα στην πλάτη, ασύμμετρα τοπ από βαρύ μεταξωτό σατέν, ασυναγώνιστα μοκασίνια με τετραγωνισμένη μύτη, λαχταριστά oversized T- shirts από πυκνό βαμβακερό ζέρσεϊ, υπερμεγέθεις δερμάτινες τσάντες, ένας μεταξωτός γιακάς-μαξιλάρι (κανονικό installation)… σκεφτείτε μια συνταγή όπου τα cool basics της Acne Studios αγγίζουν την αθόρυβη πολυτέλεια των Loro Piana. Όλα τα κομμάτια, αδρά και αστόλιστα, χωρίς ετικέτες, συστατικά μιας αγέρωχης πολυτέλειας που εκφράζει τη δημιουργό τους. «Δεν με ενδιαφέρει η δημιουργία ενός "αφηγήματος" για τη δουλειά μου. Εκτιμώ την ευθεία προσέγγιση. Στο κάτω κάτω μιλάμε για ένα παλτό ή ένα παντελόνι, είτε σου αρέσουν είτε όχι», περιέγραψε η ίδια το στίγμα της.
Είναι προφανές πως το ζητούμενο εδώ δεν ήταν ποτέ η καινοτομία. Η Phoebe Philo δεν επέστρεψε για να αλλάξει τον ρου της μόδας. «Το επιχειρηματικό μοντέλο Phoebe Philo σχεδιάστηκε για να δημιουργήσει μια υπεύθυνη ισορροπία ανάμεσα στην παραγωγή και τη ζήτηση. Αυτό για μας σημαίνει να παράγουμε σημαντικά λιγότερα από την αναμενόμενη επιθυμία», γράφτηκε στο mission statement της. Αυτό σημαίνει με όρους μάρκετινγκ ότι η Phoebe θα φροντίζει τους ακολούθους της με εξαιρετικά περιορισμένα και απρογραμμάτιστα «edits», έξυπνες μικρές δόσεις που τρέφουν την επιθυμία και προκαλούν μια ψευδαίσθηση επείγοντος στον FOMΟ καταναλωτή, που νιώθει ότι πρέπει να τα αποκτήσει.
Οι περισσότερες γυναίκες στη μετα-lifestyle και μετα-πανδημική εποχή δεν διανοούνται, ακόμα κι αν το αντέχουν οικονομικά, να ανανεώνουν την γκαρνταρόμπα τους από σεζόν σε σεζόν. Δεν είναι βιώσιμο, ούτε αποδεκτό. Η Philo υποστήριζε ανέκαθεν αυτήν τη στάση, και μας το υπενθύμισε πρόσφατα, λέγοντας ότι έχει ρούχα 20 χρόνων, από την εποχή που σχεδίαζε για την Chloe, τα οποία δεν αποχωρίζεται και συνεχίζει να τα φορά. Μοιάζει, έτσι, φυσικό το ότι έρχεται τώρα να προτείνει σε ένα κοινό μπουχτισμένο από το άπιαστο luxe και τη γρήγορη μόδα το χτίσιμο μιας διαχρονικής γκαρνταρόμπας, με καλά υπολογισμένες αγορές κομματιών που στη μόδα ονομάζονται «κλειδιά». Στον ιστότοπό της, λοιπόν, όπου εισέρχεται για να ψωνίσει ο καθένας, αλλά όσοι έχουν προεγγραφεί λαμβάνουν ειδοποιήσεις όταν «ανεβαίνουν» οι συλλογές, ώστε να έχουν πρώτοι πρόσβαση σε αυτές, κάθε πελάτης μπορεί να αποκτήσει ένα μόνο κομμάτι ίδιου μεγέθους από το κάθε στυλ.
Η σπανιότητα, στο κάτω κάτω, είναι από μόνη της κι αυτή chic.
Καλά όλα αυτά, δεν σας είπαμε όμως πως η μόδα της Philo είναι πανάκριβη. Οι τιμές ξεκινούν από 360 ευρώ (για ένα ζευγάρι γυαλιά ηλίου) και ανεβαίνουν έως και τα 20.000 (για ένα παλτό από shearling), με τα περισσότερα προϊόντα να κυμαίνονται μεταξύ 1.200 και 4.000 ευρώ (τόσο περίπου κοστίζει ένα παντελόνι και μια τσάντα, αντίστοιχα). Υπάρχουν και επιπλέον «κωλύματα». Τα ρούχα δεν μπορείς να τα δοκιμάσεις, αφού πωλούνται μόνο on line. H πολιτική επιστροφών τους είναι δαιδαλώδης (και γίνεται μόνο εντός δύο εβδομάδων). Επίσης, οι μη εποχικές συλλογές της Phoebe διοχετεύονται τμηματικά, όποτε εκείνη θέλει.
Μήπως τελικά η αγαπημένη μας δεν τα έχει σκεφτεί πολύ καλά;
Η αντίδρασή της στα παράπονα υπήρξε βραδυφλεγής. «Έχω την τάση να κρατάω μια απόσταση από όλα μου τα δημιουργήματα. Είναι ένα είδος αυτοπροστασίας, δεν ξέρω ποτέ τι να περιμένω ως αντίδραση στη δουλειά μου», ξεκίνησε να λέει στην υπέροχη interviewer και αναλύτρια μόδας των «Ν.Υ. Times», Βανέσα Φρίντμαν. Αυτή η σπάνια συνέντευξη της Philo ερμηνεύτηκε ως μια έμμεση απολογία της σχεδιάστριας για ό,τι πήγε στραβά.
Κι ενώ από τη μια οι καλοθελητές της πιάτσας αναρωτιόντουσαν μήπως τελικά η Phoebe βγήκε από τη σκιά μόνο για να δημιουργήσει μια τεχνητή έλλειψη των ρούχων της πριν καλά καλά τα λανσάρει, και οι πιστοί της, από την άλλη, ανταπαντούσαν πως η ιέρειά τους είναι σε αποστολή, να εκπαιδεύσει από την αρχή τον κόσμο πώς να αγοράζει και πώς να ντύνεται, μια ακόμα βόμβα έσκασε στο τέλος της περασμένης εβδομάδας: η Phoebe Philo μπήκε στο αμερικανικό πολυκατάστημα Bergdorf’s με 100 looks από το πρώτο και δεύτερο Edit της προσωπικής της σειράς!
Οι προσεκτικότεροι αναλυτές το περίμεναν. Η Philo είχε κάνει λόγο για κάποιου είδους φυσικό χώρο μέχρι το καλοκαίρι, αρχικά στη Νέα Υόρκη, μετά στο Λονδίνο. Το «άνοιγμα» στο αμερικανικό πολυκατάστημα ερμηνεύεται ως ένα διερευνητικό βήμα πριν τη μεγάλη απόφαση για ένα ανεξάρτητο Phoebe Philo εγχείρημα στη λιανική. Σε καμιά περίπτωση δεν συνιστά ψήφο εμπιστοσύνης στη χονδρική, ούτε, πολύ περισσότερο, στα πολυκαταστήματα που ποτέ δεν συνήλθαν από τη στροφή του κοινού στις διαδικτυακές συναλλαγές κατά την πανδημία. Σίγουρα, όμως, είναι μια στρατηγική κίνηση συναφής με τη σωκρατική της προσέγγιση στη μόδα.
Η απόσυρση στην προσωπική της σφαίρα και η ασάφεια πάντοτε τη χαρακτήριζαν. Οι στενοί της φίλοι, ανάμεσά τους ο πρώην editor της βρετανικής «Vogue», Edward Enninful, και η Bella Freud, περιγράφουν μια ιδεαλίστρια, μια γυναίκα με αμετακίνητη θέληση παρά την εύθραυστη όψη της, που ξεκινά σταυροφορίες και προσεγγίζει τη μόδα σχεδόν φιλοσοφικά, που συνομιλεί διαλεκτικά, θέτοντας ερωτήσεις, μια γυναίκα που ακροβατεί ανάμεσα στις παύσεις και το κυνήγι της έμπνευσης, μια σχεδιάστρια που μάλλον χρειάζεται τη μόδα λιγότερο απ' ό,τι η μόδα εκείνην.
«Ο κόσμος φαντάστηκε ότι χτίζω αθόρυβα έναν τεράστιο οργανισμό, ενώ εγώ είχα δύο υπαλλήλους. Προσπαθώ να κάνω τη μετάβαση από μια ιδιωτική σε μια εταιρική φάση. Και αναρωτιέμαι. Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να κάνω τη δουλειά μου; Ποια είναι η δυναμική μου; Πώς να προσαρμοστώ καλύτερα στον κόσμο που ζούμε;», έλεγε πριν από έναν μήνα.
Φαίνεται ότι, σε πείσμα της άτρωτης εικόνας της, η Phoebe δεν είναι σίγουρη για το ρίσκο που ανέλαβε με την απόφαση να απευθυνθεί απευθείας στον πελάτη με online μικρο-συλλογές. Η φρενίτιδα της υποδοχής σκιάστηκε από τις κριτικές για την τιμολόγηση, τα προβληματικά μεγέθη και τα άκαμπτα υφάσματα.
Έτσι, η σύνδεση με τον κόσμο χρειάστηκε γρήγορα να αναζητηθεί αλλού, σε μια σχέση που να περιλαμβάνει φυσική εμπειρία και διευρυμένη πελατειακή βάση. Προφανώς οι δικές της μπουτίκ δεν είναι μακριά. Προηγουμένως, όμως, θα πρέπει να μετρήσει τις δυνάμεις της σε έναν κόσμο με υπερβολική φλυαρία μόδας και πολυδιαφημισμένα mega brands. Τα ρούχα της είναι όμορφα, δυνατά και μεταφέρουν ιδέες που βασίζονται στον πραγματικό κόσμο… για να ξαναγίνουν, όμως, cult, χωρίς την προωθητική δύναμη της LVMH, χρειάζεται κάτι περισσότερο από μια γοητευτική προσωπικότητα.
“Philophiles” by Malcolm Venville
