Taste of the week
Φαγητό και κρασί σε συμφωνία: Ηλιόλουστο μεσημέρι Κυριακής και η αυλή με τις μουριές του καινούργιου εστιατόριου Food+Wine σφύζει από κόσμο. Η ονομασία δηλώνει απερίφραστα και τους ανθρώπους που το υποστηρίζουν. Ο σεφ Olivier Campanha, με γαλλικές περγαμηνές, και ο εξαιρετικός σομελιέ Γιάννης Μακρής Aiws ένωσαν τις δυνάμεις τους σε έναν χώρο όπου το καλό γούστο περισσεύει. Ωραία ιδέα ο κρεμαστός κήπος με τα μυριστικά που «τρέχει» στον τοίχο της σάλας. Ανοιχτή κουζίνα με μπάρα για όσους θέλουν να πιουν ένα ποτήρι κρασί και να τσιμπήσουν και σε περίοπτη θέση το γυάλινο κελλάρι, το καμάρι του Μακρή. Όπως είναι φυσικό, εδώ έχεις προσδοκίες για το matching φαγητού και κρασιού. Δεν θα απογοητευτείς. Η αισθητική των πιάτων παραπέμπει σε πίνακες ζωγραφικής, όπως ο ενδιαφέρων συνδυασμός του surf & turf, που σε ένα μαύρο πλακάκι συνυπάρχουν λεπτές φέτες τόνου και μοσχαρίσιου κρέατος μέσα σε τραγανά φύλλα σικορέ πασπαλισμένα με μαυροκούκι και συνοδεύονται από ένα πιάτο με χειροποίητες μπουκιές από πίκλες κουνουπιδιού και μπρόκολου (€14). Ο σεφ διευκρινίζει ότι τα δύο διαφορετικά είδη πρέπει να τα φάμε μαζί για να ανακαλύψουμε στον ουρανίσκο τον αναπάντεχο γευστικό συνδυασμό. Απολαυστική η σύνθεση! Καλής ποιότητας πρώτες ύλες και τεχνική σε ερεθιστικό γευστικό βαλς. Η σαλάτα Βack Garden (€8) είναι ένας εκλεπτυσμένος κήπος με καρότο γιρλάντα, ωμά φασολάκια, φύτρες, κορδέλες κολοκυθιού και ροδέλες ραπανάκια – για φανατικούς χορτοφάγους. Το φουαγκρά πάνω σε μαύρο καθρέφτη με λεμόνι και φύλλα βαλεριάνας (€12) προσφέρει αισθητική γοητεία και βαθιά γαλλική γεύση. Ακολουθεί εξαιρετικός τόνος (€18) ιδανικά ψημένος και «ντυμένος» από σουσάμι και μαυροκούκι. Εμπιστευτήκαμε, όπως αναμενόταν, τις οινικές επιλογές του Γιάννη σε ποτήρι και ο «γάμος» με τα πιάτα ήταν ταιριαστός. Όπως όλα δείχνουν, υπάρχει ποιότητα σε όλα τα επίπεδα. Σίγουρα δεν είναι ένα καθημερινό μαγαζί που θα το εντάξεις στο καρνέ σου με τα στέκια, πράγμα που το διαπιστώνεις στα περίτεχνα πιάτα και στις τιμές. ☛ Food+Wine, Ξενοκράτους 49, Κολωνάκι, 210 7211146
=====
- Νέα εποχή για το Αλάτσι. Ο πολύ καλός σεφ Περικλής Κοσκινάς ανέλαβε τα ηνία της κουζίνας και το μενού που έστησε δεν εστιάζει στην κρητική αλλά κάνει στροφή σε κάθε ελληνική γωνιά. Ο Περικλής αγαπά τα ποιοτικά και φρέσκα προϊόντα της ελληνικής γης και τα αναζητά με πάθος. Μαγειρεύει με τεχνική και τα πιάτα του εκφράζουν τη μοντέρνα ελληνική κουζίνα. Απλές, ξεκάθαρες γεύσεις, χωρίς εντυπωσιασμούς. Σαφήνεια των υλικών και έμφαση στην πολύ καλή ποιότητα. Το ανακαλύπτεις εύκολα στο καθόλου φλύαρο μενού, που μέσα από κάποια πιάτα σού μαθαίνει την καταγωγή των προϊόντων και τους παραγωγούς από τους οποίους τα προμηθεύεται. Σκέπτομαι πως η ελληνική κουζίνα χαρακτηρίζεται από την απλότητα και την καθαρότητα των γεύσεων, πράγμα που απαιτεί πολύ καλό χέρι στην κουζίνα. Το διαπιστώνω δοκιμάζοντας το ταρτάρ σολομού με ψιλοκομμένο κρεμμυδάκι, κάππαρη και τσίλι (€14) που του δίνει πόντους γευστικής έντασης. Στο ίδιο ωραίο γευστικό μήκος είναι και το λαυράκι καρπάτσιο με τσίλι και κόλιανδρο (€13). Βελούδινες μπουκιές, μικρές θαλασσινές εκρήξεις στον ουρανίσκο. Από τις δύο σαλάτες του μενού δοκίμασα αυτήν με ντομάτα, παξιμάδι και ξινομυζήθρα (€11). Κατακόκκινες ντομάτες όλο νοστιμιά και εξαιρετικής ποιότητας η ξινομυζήθρα. Η πίτα με άγρια χόρτα, σπανάκι, μυρωδικά και φέτα (€14) ψήνεται τη στιγμή που θα την παραγγείλεις και θέλει 20 λεπτά. Μέχρι, λοιπόν, να ψηθεί, πήραμε γεύση από το πιάτο με αυγά από τη φάρμα του Μπράλου με ρύζι και σύγκλινο (€11,5). Το πιάτο αυτό δεν με ενθουσίασε, ήταν αμήχανο και δεν υπήρχε ισορροπία γεύσεων. Αποζημιωθήκαμε, όμως, από τη λαχταριστή πίτα που ήρθε αχνιστή –μόλις είχε βγει από τον φούρνο–, με ωραίο, στεγνό και τραγανό φύλλο, μυρωδάτη και με ζωντανά τα χορταρικά της γέμισης. Λαχταριστό ήρθε και το σταμναγκάθι με ζωηρό πράσινο χρώμα και al dente, λουσμένο σε ωραίο κρητικό ελαιόλαδο (€8). Τιμήσαμε το σταθερό πιάτο που έχει το Αλάτσι και παρέμεινε στην καινούργια κάρτα και δεν είναι άλλο από τα ντολμαδάκια της κυρίας Αργυρώς, που τα συνοδεύουν γιαούρτι με άνηθο (€8). Μυρωδάτα, όλο νοστιμιά και σε χορταστική μερίδα. Από τα δύο πιάτα της παρέας που προτείνει ο κατάλογος και είναι για 3 ή 4 άτομα, το κατσικάκι στην κατσαρόλα με σταμναγκάθι (€37) είχε τελειώσει. Το πρόλαβε η παρέα στο διπλανό τραπέζι και όπως είδα σερβίρεται μέσα στην κατσαρόλα. Η ευγενική σερβιτόρα μας πρότεινε να δοκιμάσουμε την τσιπούρα – «είναι το αγαπημένο μου πιάτο» είπε. Εμείς την εμπιστευτήκαμε και όχι άδικα. Ήρθε εντυπωσιακή η τηγανητή ραχοκοκαλιά του ψαριού και επάνω της είχαν πάρει θέση «λουκουμάδες» από το ψαχνό του, που συνοδεύονταν με πινελιά σκορδάτης μαγιονέζας (€16,5). Ευχάριστο τόσο στη γεύση όσο και στο παιχνδιάρικο στήσιμο του πιάτου. Για το τέλος, θα προτιμούσα οι κλασικοί λουκουμάδες με μέλι και καρύδια (€7) να έχουν τραγανή υφή. Στο φαγητό του Κοσκινά ανακαλύπτεις μια οικειότητα που μεταφέρεται από τις κληροδοτούμενες γευστικές συνήθειες. ☛ Αλάτσι, Βρασίδα 13, όπισθεν Hilton, Ιλίσια, 210 7210501
- Ποιότητα που αντέχει στον χρόνο. Αν πεθύμησες κολοκυθόπιτα με κόκκινη κολοκύθα, που είναι τώρα στην εποχή της, με χειροποίητο τραγανό φύλλο, τότε θα πας κατευθείαν στο εστιατόριο Δάφνη. Κλασική αξία. Όταν η φράση αυτή κυριαρχεί στα εύσημά σου για ένα εστιατόριο, τότε σημαίνει ότι το έχεις δοκιμάσει αρκετές φορές και δεν σε έχει απογοητεύσει. Μιλάμε για σταθερή ποιότητα. Άλλωστε, η Αριστέα Βλάχου μαγειρεύει με την ψυχή της και τα φαγητά της μιλούν κατευθείαν στην καρδιά σου. Μοσχοβολιστά γεμιστά με ρύζι σπυρωτό και μελιτζάνες με σάλτσα φρέσκιας ντομάτας και φέτα δίνουν το στίγμα της αληθινής νοστιμιάς. Όλα όμορφα, νοικοκυρεμένα, με σπιτίσια ζεστασιά. Μπράβο, Αριστέα! ☛ Δάφνη, Μεγ. Αλεξάνδρου 86, Μπουρνάζι, 210 5773721
- Ιστορίες του ούζου. «Σταγόνα σταγόνα, το ούζο πληθαίνει με νερό. Στιγμή στιγμή, με ούζο πληθαίνει ο χρόνος» διαβάζω στο λεύκωμα που τιτλοφορείται Ούζο: Εικόνες Εξ Αποστάξεως. Μέσα από τις σελίδες του επιχειρείται ένα ταξίδι στον κόσμο του ούζου και στην πατρίδα του, το Πλωμάρι. Εύγε στην Ποτοποιία Πλωμαρίου Ισίδωρος Αρβανίτης για την υποστήριξη του ξεχωριστού λευκώματος που επιμελήθηκε η εταιρεία branding Yalos, έχοντας ως βασικό συστατικό την ξεχωριστή ματιά του φωτογράφου Βασίλη Βρεττού. Ο κ. Νίκος Καλογιάννης, πρόεδρος της ποτοποιίας, σχολιάζει: «Μέσα από την έκδοση αυτή θελήσαμε να τιμήσουμε το παρελθόν και το παρόν του ούζου, και κυρίως τους ανθρώπους του, αυτούς που μας χαρίζουν μία από τις πιο αγαπημένες ελληνικές συνήθειες. Ταυτόχρονα, όμως, θελήσαμε να θυμίσουμε πως, ακόμα και σε αυτήν τη δύσκολη συγκυρία, στη χώρα μας συνεχίζουμε να κοιτάμε μπροστά και να οραματιζόμαστε το μέλλον, με έμπνευση και δημιουργικότητα».