21.9 Σαββατο
Ψωνίζω από τον μανάβη αυτό που θα ήθελα να είναι τα τελευταία σύκα της χρονιάς. Σιγά-σιγά να ξεμπερδεύουμε με τα καλοκαιρινά. Άντε να μείνουν τα σταφύλια λίγο ακόμα που δεν τα έχουμε χορτάσει, να φτιάξουμε και το γλυκό και μετά να μπούμε στα χειμωνιάτικα. Με ξέρετε, αγαπώ την περίοδο Νοέμβριος-Μάιος πιο πολύ. Και στη ζωή, και στην κουζίνα πιο συγκεκριμένα.
Λοιπόν, τα σύκα: ξέρω πως εδώ μας αρέσει να τα τρώμε σκέτα, έτσι παγωμένα ή κατευθείαν από τη συκιά. Άντε με λίγο τυρί ή σε καμιά σαλάτα ή με λίγο προσούτο. Και καλά κάνουμε, διότι τα ελληνικά σύκα είναι ένα θαύμα και δεν θέλουν πολλά πολλά. Οι ξένοι μάγειροι έχουν σκεφτεί τρόπους πολλούς να τα βάζουν σε φαγητά και γλυκά. Κάποιοι με φοβίζουν. Κάποιοι άλλοι είναι ενδιαφέροντες, όπως το να τα ψήσεις με μαύρη ζάχαρη και αρωματικά και να τα τελειώσεις με λίγο κρασί, να τα κάνεις ένα ωραίο παγωτό - ακόμα και σε tart tatin διαβάζω πως θα είναι ωραία, και μάλλον θα είναι.
Εγώ σήμερα τα βάζω σε ένα κέικ με σιμιγδάλι και νομίζω πως καλά κάνω. Διαβάζω τη συνταγή και ήδη φαντασιώνομαι τη γεύση. Στο μίξερ χτυπώ 250 γρ. βούτυρο ανάλατο σε θερμοκρασία δωματίου και 250 γρ. ζάχαρη μέχρι να αφρατέψουν. Προσθέτω σταδιακά πέντε αυγά μετρίου μεγέθους, αφήνοντας χρόνο μετά το κάθε αυγό για να ενωθεί το μείγμα. Στη συνέχεια, προσθέτω 300 γρ. αμύγδαλο αλεσμένο, 250 γρ. σιμιγδάλι ψιλό, τον χυμό και το ξύσμα από δύο πορτοκάλια, και κάρδαμο - δέκα σπόρους από κάρδαμο που έχω βγάλει το εξωτερικό τους κέλυφος κι έχω αλέσει σε σκόνη. Αδειάζω το μισό μείγμα σε ταψί για κέικ (20 cm) και στην επιφάνειά του απλώνω σύκα κομμένα στη μέση, όσα χρειαστεί για να καλύψω την επιφάνεια. Ρίχνω από πάνω το υπόλοιπο μείγμα και ψήνω στους 180 βαθμούς για μισή ώρα και άλλα 20 λεπτά στους 160 βαθμούς. Τσεκάρω με ένα μαχαίρι αν έχει ψηθεί το κέικ και μετά το βγάζω. Όση ώρα ψήνεται, φτιάχνω ένα σιρόπι. Σε κατσαρολάκι βράζω τους χυμούς από τρία πορτοκάλια και τρία λεμόνια. Μόλις βράσει, ρίχνω μέλι, περίπου ένα φλιτζάνι, και συνεχίζω να βράζω μέχρι να δέσει λίγο το σιρόπι. Ρίχνω ζεστό σιρόπι σε ζεστό κέικ που έχω τρυπήσει εδώ κι εκεί. Αφήνω να ρουφήξει το σιρόπι και να κρυώσει τελείως. Σερβίρω με παγωτό καϊμάκι. Οk, πείστηκα. Τα σύκα είναι ωραία και μαγειρεμένα...
23.9 Δευτέρα
Μαζεύω τις καυτερές πιπεριές από τις γλάστρες. Είμαι ευτυχής γιατί είναι πολλές. Πιο πολλές απ' όσες μπορώ να καταναλώσω σε ένα ή δυο φαγητά. Είναι όμορφες. Η γυναίκα που έρχεται στο σπίτι έδεσε μερικές σε ένα τσαμπί. Μου άρεσε που τις είδα να κρέμονται στο παράθυρο. Κάτι τέτοια πράγματα σημαίνουν φροντίδα και αγάπη. Να έρθει ο άλλος να σου κάνει κάτι πέρα από το συνεννοημένο.
Mε τις υπόλοιπες φτιάχνω αρωματισμένο λάδι. Εύκολο, απλό και τόσο χρήσιμο για πολλά χειμερινά φαγητά. Ζεσταίνεις λίγο το λάδι, όχι πολύ. Σε ωραία μπουκάλια ρίχνεις τις πιπεριές, καμιά σκελίδα σκόρδο, από πάνω το λάδι και τα αφήνεις κλειστά για έναν μήνα. Οι φακές σου, οι πίτσες σου, δεν θα είναι ποτέ ξανά ίδιες. Μπορείς να κάνεις κι άλλα αυτή την εποχή: λάδια με λεμόνι και δεντρολίβανο και βασιλικό, σαλτσα ντομάτας να τη φυλάξεις και να την ανοίγεις καταχείμωνο για να έρχεται το καλοκαίρι στην κουζίνα σου, όλα τα φρούτα τα καλοκαιρινά που είναι ακόμα εδώ να τα κάνεις μαρμελάδες και γλυκά κουταλιού. Εγώ δεν τρελαίνομαι να γεμίζω τα ντουλάπια με βαζάκια και μπουκάλια. Δυο-τρία πράγματα, μόνο αυτά που ξέρω πως θα χρειαστώ.
Στον κήπο έχω αρχίσει με τα χρυσάνθεμα. Είναι τόσο όμορφα αυτά τα λουλούδια. Και οικονομικά, αν πας να ψωνίσεις όχι αυτά τα ολάνθιστα, αλλά τα άλλα, τα κλειστά και κάπως όχι τόσο εντυπωσιακά. Μην ανησυχείς, την κατάλληλη στιγμή θα γίνουν όπως πρέπει, αν τα περιποιείσαι. Λοιπόν, φυλάξτε το καλοκαίρι σε βαζάκια και ετοιμαστείτε να κλειστούμε στις κουζίνες. Σας φιλώ.
σχόλια