Ένας ξυλοκόπος και η γυναίκα του είναι τόσο απελπισμένοι από την μεγάλη πείνα και φτώχια που αποφασίζουν –με προτροπή της γυναίκας, που είναι μητριά των δύο παιδιών- να στείλουν τα παιδιά στο δάσος και να τα εγκαταλείψουν εκεί, για να μείνει περισσότερο φαγητό για τους ίδιους.
Τα παιδιά επιστρέφουν αφού έχουν αντιμετωπίσει μια μάγισσα/καννίβαλο, η οποία τους έχει δελεάσει με ένα σπίτι από ζαχαρωτά. Εκεί μέσα όμως βρίσκεται και η φυλακή τους.
Πολλοί οι συμβολισμοί του παραμυθιού: ιστορία δεν περιγράφει μόνο μια περίοδο μεγάλης πείνας αλλά και εκτεταμένη ηθική κατάπτωση. Είναι μία εποχή θανάτου, δολοφονιών και κανιβαλισμού ως στρατηγικές επιβίωσης. Ίσως είναι βασισμένη στις αναμνήσεις του Μεγάλου Λιμού, μεταξύ 1315-1322 που είχε ως αποτέλεσμα εκατομμύρια θανάτων στην βόρεια Ευρώπη. Οι καιρικές συνθήκες κατέστρεψαν σχεδόν ολοσχερώς τις καλλιέργειες. Η ανέχεια χτύπησε όλα τα φάσματα της κοινωνίας και τα περιστατικά εγκατάλειψης παιδιών και ο κανιβαλισμός πράγματι καταγράφηκε από τους χρονικογράφους της εποχής.
Σύμφωνα με μερικούς ερευνητές, τα πρώτα σπίτια από ζαχαρωτά εμφανίστηκαν μετά το διάσημο παραμύθι των αδερφών Γκριμ. Άλλοι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι τα αδέρφια έγραφαν για πράγματα που ήδη υπήρχαν. Δε μπορούμε να είμαστε σίγουροι για καμία από τις δύο εκδοχές.
σχόλια