Μία ωδή στον καφέ που συντροφεύει κάθε ξεχωριστή μας στιγμή

Μία ωδή στον καφέ που συντροφεύει κάθε ξεχωριστή μας στιγμή Facebook Twitter
0

ADVERTORIAL

Ο καφές. Αυτό το δημιούργημα που σε ξυπνά το πρωί και σε καταφέρνει να σηκωθείς από το ζεστό σου κρεβάτι για να μυρίσεις το άρωμά του στην κουζίνα. Ο ήχος από τα ντουλάπια που ανοιγοκλείνουν, η μεγάλη κούπα, το μπρίκι στο μάτι της κουζίνας, το κουταλάκι που ανακατεύει, ο ζεστός καφές στα χέρια σου. Και μετά, ησυχία.

Μετά, η πρώτη γουλιά που είναι πάντα τόσο απολαυστική που σε ζεσταίνει και σου δίνει μία μικρή δόση αισιοδοξίας, λίγο πριν ξεκινήσει η μέρα σου. Η αίσθηση του να κρατάς την κούπα με τα δύο χέρια και να ακούς τη γειτονιά σιγά σιγά να ξυπνάει. Επιστρέφεις στο κρεβάτι ή στον καναπέ, για λίγη ακόμα ζεστασιά, πριν πάρεις μία βαθιά ανάσα και μυρίσεις λίγο ακόμα αυτό το άρωμα του ελληνικού καφέ που δε συγκρίνεται με οποιοδήποτε άλλο.

Μία ωδή στον καφέ που συντροφεύει κάθε ξεχωριστή μας στιγμή Facebook Twitter

Η πρώτη φορά που γνώρισα τον ελληνικό καφέ, ήταν σε μία εκδρομή με τους γονείς μου, πολλά χρόνια πριν. Ήταν από αυτές τις βουνίσιες εκδρομές που πηγαίναμε σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο του χειμώνα, λίγο πριν να νιώσω αρκετά μεγάλη για να πηγαίνω εκδρομές με τον μπαμπά και τη μαμά. Ένα από εκείνα τα χιονισμένα πρωινά, λοιπόν, γνώρισα αυτό που αργότερα έμαθα ως Λουμίδη Παπαγάλο - απλά επειδή εκείνο το πρωινό η μητέρα μου αποφάσισε να φτιάξει τον καφέ της στο δωμάτιο. Από τότε, αυτή η ζεστασιά και η ξεχωριστή αίσθηση οικειότητας του φρέσκου, ζεστού ελληνικού καφέ, έγινε η βάση για μία αγάπη που μεγαλώνει καθημερινά.

Η αγάπη αυτή, δεν περιορίζεται μόνο στα συναισθήματα που δημιουργούν η γεύση και τα αρώματά του του ελληνικού καφέ. Εξελίσσεται συνεχώς, μέσα από τη συντροφιά του σε μερικές από τις πιο σημαντικές και όμορφες στιγμές μου. Πρόσφατα, έμαθα πως ένας από τους πιο κοντινούς μου και αγαπημένους ανθρώπους, αποφάσισε να επιστρέψει στην Ελλάδα, μετά από πολλά χρόνια στο εξωτερικό. Λίγο οι παρούσες συνθήκες που καλούν για αποφάσεις, λίγο η νοσταλγία, η απόφαση πάρθηκε και έφτασε σε εμένα με ένα πρωινό τηλεφώνημα, τη στιγμή που μόλις είχα καθίσει στην πρωινή δροσιά για να πιω τον αγαπημένο μου ελληνικό καφέ - κάπου εκεί το συνειδητοποίησα.

Μία ωδή στον καφέ που συντροφεύει κάθε ξεχωριστή μας στιγμή Facebook Twitter

Αυτή ήταν και η αφορμή που άρχισα να σκέφτομαι το πόσες φορές έχω βρεθεί να ακούω τα πιο όμορφα νέα, κρατώντας τον καφέ μου στο χέρι. Πόσα πρωινά τηλεφωνήματα έχω δεχθεί που μου έχουν αλλάξει τη μέρα, πόσες ιδιαίτερες στιγμές έχω βιώσει, με συντροφιά τη μοναδικότητα αυτού του αρώματος και της γεύσης. Πόσο ανυπομονώ για την επιστροφή της φίλης μου, για να μπορέσω να καθίσω και πάλι μαζί της και να απολαύσουμε μαζί τον Λουμίδη Παπαγάλο, στο ξεκίνημα μίας νέας εποχής - ακόμα και σε αυτή τη δύσκολη περίοδο.

Ο ελληνικός καφές, έχει καταφέρει να συνοδεύσει όχι μόνο αναμνήσεις, αλλά κάθε σημαντική στιγμή της καθημερινότητάς μου, από εκείνο το πρωινό στο βουνό. Από την πρώτη μου «συνάντηση» μαζί του, μία ξεχωριστή εισήγηση στην κουλτούρα του καφέ, που με έκανε να τον αγαπήσω, να επενδύσω σε αυτόν, να μάθω να τον απολαμβάνω όπως του αρμόζει. Τώρα, που κλείνει τα 100 χρόνια ιστορίας του, ο Λουμίδης Παπαγάλος συνεχίζει να συντροφεύει κάθε σημαντική στιγμή, κάθε νέα απόφαση και κάθε ανθρώπινη σχέση που «δυναμώνει» πάνω από ένα φλιτζάνι του.

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Γεύση / Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Ο σεφ Δημήτρης Μπαλάκας σιγομαγειρεύει σχεδόν τα πάντα στον ξυλόφουρνο, «ψήθηκε» με τις παραδοσιακές γεύσεις στον φούρνο του παππού και της γιαγιάς του, και μοιράστηκε μαζί μας τρεις αυθεντικές συνταγές από τη Φλώρινα.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Γκίκας Ξενάκης

Γκίκας Ξενάκης / «Έχω κάνει λάθη – δούλεψα πολύ με τον εαυτό μου για να τους σέβομαι όλους στην κουζίνα»

Μεγαλώνοντας στη Θήβα, αγάπησε το φρέσκο ψάρι, τα άγρια χόρτα και τις ταπεινές συνταγές. Αν και είχε αρχικά πολύ κακή εικόνα για τους μάγειρες, εξελίχθηκε σε σεφ για τον οποίο –όπως είπε ο Επίκουρος– μπορούσε να καταλάβει κανείς ένα πιάτο του με κλειστά τα μάτια. Ο «τιμονιέρης» της κουζίνας του Aleria, Γκίκας Ξενάκης, είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Γεύση / Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Ευφάνταστα τσουρέκια και καλιτσούνια της Λαμπρής, που βγαίνουν σε ποικίλα σχήματα και εκδοχές στα νησιά του Αιγαίου, θυμίζουν ζυμαρένια μικρογλυπτά και αναδίδουν την αρχοντική ευωδιά των ημερών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Πώς ο Ιωσήφ Ζησιάδης δημιούργησε το μοναδικό οινοποιείο της Πάτμου

Το κρασί με απλά λόγια / Πώς ένας πρώην υπουργός της Ελβετίας έγινε ο μοναδικός οινοποιός της Πάτμου

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης φιλοξενούν τον Ιωσήφ Ζησιάδη, έναν άνθρωπο με πολυδιάστατη πορεία που κάποια στιγμή αποφάσισε να δημιουργήσει το μοναδικό οινοποιείο της Πάτμου.
THE LIFO TEAM
Από arrancini μέχρι καλαμάκι συκώτι στο χέρι: Αυτό είναι το νέο αθηναϊκό street food

Γεύση / Από arrancini μέχρι καλαμάκι συκώτι στο χέρι: Αυτό είναι το νέο αθηναϊκό street food

H Αθήνα έχει πολλά στριτφουντάδικα. Όμως κάποια νέα, εκτός από το ότι ανεβάζουν το επίπεδο, έχουν καταφέρει να γίνουν instant συνήθεια για το προσεγμένο φαγητό τους, αλλά όχι μόνο γι' αυτό.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Σουπιοπίλαφο

Γεύση / Σουπιοπίλαφο: Η μυστηριώδης γεύση του Αιγαίου

Από τον μινωικό πολιτισμό και τα κύπελλα του μέχρι τα σύγχρονα τσουκάλια, το μελάνι της σουπιάς συνεχίζει να αφήνει το αποτύπωμά του, ενώ το σουπιοπίλαφο αναδεικνύει τη μοναδικότητά του, τόσο στην εμφάνιση όσο και στο γευστικό του αποτέλεσμα.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT