Την ιδέα για συνεργασία έριξε στο τραπέζι η αγελαδοτρόφος Σύλβια Σαμολαδά όταν βρέθηκε σε μια συνάντηση με άλλες πέντε συναδέλφους της, την Αντιγόνη Κουτρούτσου, την Λαμπρινή Τσομπανίδου, την Κούλα Ιορδανίδου, την Κρυσταλία Σαράντη και την Χριστίνα Σπύρου.
Κι οι έξι ζουν και εργάζονται στις αγελαδοτροφικές οικογενειακές τους φάρμες στο ακριτικό Κιλκίς και είναι γυναίκες που έχουν μεγαλώσει πλάι τα ζώα και τις φροντίδες τους.
Κουβέντα στη κουβέντα αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις, τις γνώσεις και το μεράκι τους για το καλό γάλα και να δημιουργήσουν την ένωση «Γυναίκες Γαλακτοπαραγωγοί Γυναικόκαστρου».
Στην παρέα τους μπήκαν και οι επιχειρηματίες, Δέσποινα Βουδούρη και Ερασμία Παπαδοπούλου, οι οποίες ανέλαβαν τα οικονομικά και το marketing ενώ αξιοσημείωτο είναι ότι και η Μαίρη Χατζάκου, ιδιοκτήτρια της εταιρίας Μεβγάλ η οποία πίστεψε σε αυτές, τις στηρίζει στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν το πρώτο γάλα της ελληνικής αγοράς το οποίο παράγεται αποκλειστικά και μόνο από γυναίκες.
«Η παραγωγή του γάλατος δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Βγαίνει σταγόνα-σταγόνα στην κυριολεξία».
Το γάλα «8 Γυναίκες», όπως είναι η ονομασία του, παράγεται σε ελεγχόμενη ποσότητα από τις έξι φάρμες που διευθύνουν οι γυναίκες αγελαδοτρόφοι της ένωσης.
Η συλλογή του γίνεται από τις ίδιες της γυναίκες και μεταφέρεται με ψυγείο-βυτίο προς την Μεβγάλ τουλάχιστον τρεις φορές την ημέρα. Αυτό το τριπλό άρμεγμα γίνεται έτσι ώστε να διασφαλίζεται η απόλυτη φρεσκάδα του γάλακτος.
«Μια γυναίκα για να είναι κτηνοτρόφος την σημερινή εποχή πρέπει να αγαπάει τα ζώα και να είναι δραστήρια», μου λέει στο τηλέφωνο η κ. Σαμολαδά.
«Η καθημερινότητα είναι σκληρή. Σε μία φάρμα η δουλειά δεν σταματάει ποτέ, χρειάζεται υπευθυνότητα και συνέπεια γιατί έχουμε να κάνουμε με ζωντανές ψυχές. Ξυπνάμε από τις πέντε το πρωί και είμαστε παρούσες έως αργά το βράδυ, συνήθως με δύσκολες καιρικές συνθήκες, 365 ημέρες τον χρόνο ώστε να ανταπεξέλθουμε στις ανάγκες της μονάδας».
Η κ. Σαμολαδά δηλώνει πίστη στην γυναικεία ενδυνάμωση και φιλοδοξεί η δική τους προσπάθεια να γίνει παράδειγμα προς μίμηση και σε άλλες γυναικείες ομάδες για να πραγματοποιηθούν ανάλογα εγχειρήματα.
«Τα μηνύματα που λαμβάνουμε καθημερινά είναι πολύ ενθαρρυντικά και οι συντοπίτες μας είναι πολύ περήφανοι για μας», λέει.
Όσον αφορά το θέμα ότι πρόκειται περί ανδροκρατούμενου επαγγέλματος: «Θα σας πω πως εμείς οι γυναίκες στην κτηνοτροφία και γενικά στην ζωική παραγωγή έχουμε ήδη αναγνωριστεί από τους άνδρες κτηνοτρόφους γιατί είναι κοινώς αποδεκτό πως την πιο σημαντική δουλειά σε μια κτηνοτροφική μονάδα, αυτήν του αρμέγματος των ζώων- κάτι που θέλει ηρεμία, περιποίηση μαστού, καθαριότητα-, την αναγνώριση πιθανών ασθενειών όπως επίσης και το μεγάλωμα των μοσχαριών είναι δουλειές που κάνουν πάντα γυναίκες. Δεν υπάρχουν κτηνοτροφικές μονάδες δίχως γυναίκες», καταλήγει η κ. Σαμολαδά.
Το Παλαιό Γυναικόκαστρο, η έδρα των οκτώ γυναικών, απέχει δεκαπέντε χιλιόμετρα από το Κιλκίς και σαράντα εννιά από τη Θεσσαλονίκη, ενώ οι μόνιμοι κάτοικοί του δεν ξεπερνούν σήμερα τους πεντακόσιους.
Και οι έξι γυναίκες κτηνοτρόφοι χρησιμοποιούν αγνές τροφές τις οποίες φτιάχνουν οι ίδιες χωρίς την προσθήκη βλαβερών ουσιών. «Η παραγωγή του γάλατος δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Βγαίνει σταγόνα-σταγόνα στην κυριολεξία».
σχόλια