Το πιο επιθυμητό επάγγελμα

Facebook Twitter
0


Πριν από ένα μήνα μίλησα με τον David Habba από τη Νιγηρία, ο οποίος εξήγησε έναν από τους λόγους που το φαγητό μειώνεται (γι'αυτές τις χώρες) και γιατί αυξάνεται η τιμή του (για μας). Το θέμα φυσικά είναι τεράστιο, αλλά υπάρχει κάτι τρομαχτικά κοινό στις χώρες που έχουν το κλίμα για παραγωγή τροφής, όπως και η Ελλάδα: το επάγγελμα του αγρότη δεν αποδίδει οικονομικά, οι νέοι δε θέλουν με τίποτα να το ακολουθήσουν, οι χώρες εισάγουν προίόντα χάνοντας λεφτά κι έτσι οι τιμές εξαρτώνται από διεθνείς συσχετισμούς, πέρα από τον έλεγχο της κάθε χώρας. Μιλώντας με την Awa από την Γκάμπια η κοινή μας μοίρα φάνηκε μέσα από τις απαντήσεις της:



Γεια σου Awa! Πώς είναι εκεί ο καιρός;

Αχ, πάρα πολύ ζέστη…

Πώς λέγεται το μέρος που μένεις;

Bundung. Είναι κοντά στο νερό. Πώς τα πάει η Ελλάδα τώρα με την κρίση;

Δεν είναι καλά τα πράγματα. Ο κόσμος είναι θυμωμένος, αγχωμένος και απογοητευμένος. Δεν φαντάστηκα ότι θα ξέρεις για τα ελληνικά θέματα! Αλήθεια, πώς το ξέρεις;

Παρακολουθώ φανατικά το BBC και τα διεθνή νέα όλη την ώρα.

Λες ότι ο κόσμος στην Γκάμπια ξέρει για την κατάσταση της Ελλάδας;

Ναι, φυσικά. Στο μάθημα ιστορίας όλοι έχουμε μάθει ότι ο πολιτισμός ξεκίνησε στην Ελλάδα, είναι σημαντική χώρα.

Είναι δύσκολες ώρες, αλλά ΕΓΩ ήθελα να κάνω τις ερωτήσεις! Ένα τμήμα της Αφρικής αντιμετωπίζει μεγάλη έλλειψη φαγητού. Πώς είναι τα πράγματα στην Γκάμπια;

Στην οικογένειά μου αγοράζουμε το φαγητό. Η γιαγιά μου ήταν αγρότισσα μικρής κλίμακας για τις καθημερινές ανάγκες αλλά πέθανε πριν από δύο χρόνια. Τώρα το προμηθευόμαστε από τοπικές αγορές οι οποίες πουλάνε προϊόντα που έχουν καλλιεργηθεί από γυναίκες.

Παράγουν αρκετά ώστε να θρέψουν την οικογένειά τους και να πουλήσουν ό,τι περισσεύει;

Όχι. Συνήθως το φαγητό δεν φτάνει για τις οικογένειές τους αλλά το πουλάνε για να καλύψουν άλλες ανάγκες των παιδιών, όπως την εκπαίδευση. Το φαγητό δεν φτάνει για τα παιδιά. Το ποσοστό φτώχιας είναι πολύ ψηλό και τα περισσότερα υποσιτίζονται.

Είναι ακριβό το φαγητό;

Ναι! Είναι ακριβό γιατί η διατροφή μας αποτελείται κυρίως από ρύζι το οποίο εισάγουμε από την Ταϊλάνδη και από την Ιαπωνία.

Θα μπορούσε να φυτρώσει ρύζι στην Γκάμπια;

Ναι αλλά οι αγρότες δεν έχουν την κατάλληλη υποστήριξη, ειδικά οι γυναίκες, οπότε αυτές κάνουν προσπάθεια σε μικρή κλίμακα γιατί απαιτεί λιγότερη ενέργεια.

Νιώθεις ανασφάλεια σχετικά με το φαγητό;

Ναι, οι τιμές ανεβαίνουν συνεχώς, ειδικά στο ρύζι, η κυβέρνηση εισάγει όλο και λιγότερο και θα αυξηθούν κι άλλο. Η παραγωγή της χώρας δεν είναι αρκετή για να θρέψει όλους. Είμαστε πολύ μικρή χώρα, μόλις 1.5 εκατομμύριο αλλά αντιμετωπίζουμε πρόβλημα, αν και όχι όσο άλλες χώρες της Αφρικής.

Ποιος μαγειρεύει στην οικογένειά σου;

Ζω σε μία εκτεταμένη οικογένεια και όλα τα κορίτσια μαγειρεύουν. Η καθεμία είναι υπεύθυνη για τα ψώνια και το φαγητό μία μέρα της εβδομάδας. Όλα τα κορίτσια στην Αφρική ανατρέφονται έτσι. Εγώ ζω σε μία οικογένεια 16 ατόμων.

Τις μέρες που είσαι υπεύθυνη για το φαγητό, έχεις χρόνο για τις συνηθισμένες σου δουλειές;

Όχι γιατί ξυπνάω στις 7, κάνω δουλειές στο σπίτι και μετά τρέχω στην αγορά για τα ψώνια. Την ημέρα που είναι η σειρά μου να μαγειρέψω δεν έχω άλλη υποχρέωση.

Ποιο είναι το πιο εύκολο φαγητό;

Το “Benechin”, ένα πιάτο με ρύζι, επειδή χρειάζεται μόνο ένα σκεύος για να γίνει.

Και το πιο δύσκολο;

“Supa”, ένα φαγητό με μπάμιες.

Γιατί είναι δύσκολο;

Γιατί παίρνει πολύ χρόνο. Χρειάζονται μπάμιες, καπνιστό ψάρι, γατόψαρο, φοινικέλαιο, «πικρή» ντομάτα, πιπεριές κι άλλα.

Μαγειρεύεις άλλο φαγητό για το βράδι;

Όχι, τρώμε πάλι το μεσημεριανό. Το πρωί οι ενήλικες κανονίζουν μόνοι τους το φαγητό τους, μόνο τα παιδιά το βρίσκουν έτοιμο.

Οι αγρότες χαίρουν εκτίμησης στη Γκάμπια;

Δεν είναι επικερδές επάγγελμα και οι περισσότεροι νέοι δε θέλουν να συμμετέχουν. Μόνο οι φτωχοί το κάνουν.

Ποιο είναι το πιο επιθυμητό επάγγελμα;

Το να φοράς ένα κουστούμι και να δουλεύεις στο δροσερό αέρα ενός γραφείου.


Η Awa είναι η μία στυλάτη γκαμπιανή που είναι σε θέση να διατηρεί το στυλ της και στις πιο ακραίες θερμοκρασίες. Είναι μέλος της Activista, της ομάδας νέων της ActionAid, είναι 21 χρονών και γράφει στο Bloggerswarm της ActionAid. Oνειρεύεται έναν καλύτερο κόσμο.


Εδώ μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για τα 1,7 δισεκατομμύρια ανθρώπων που κινδυνεύουν εξαιτίας των κλιματικών αλλαγών, της καταστροφής των φυσικών πόρων και των ολοένα αυξανόμενων τιμών των τροφίμων. 

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Γεύση / Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Ο σεφ Δημήτρης Μπαλάκας σιγομαγειρεύει σχεδόν τα πάντα στον ξυλόφουρνο, «ψήθηκε» με τις παραδοσιακές γεύσεις στον φούρνο του παππού και της γιαγιάς του, και μοιράστηκε μαζί μας τρεις αυθεντικές συνταγές από τη Φλώρινα.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Γκίκας Ξενάκης

Γκίκας Ξενάκης / «Έχω κάνει λάθη – δούλεψα πολύ με τον εαυτό μου για να τους σέβομαι όλους στην κουζίνα»

Μεγαλώνοντας στη Θήβα, αγάπησε το φρέσκο ψάρι, τα άγρια χόρτα και τις ταπεινές συνταγές. Αν και είχε αρχικά πολύ κακή εικόνα για τους μάγειρες, εξελίχθηκε σε σεφ για τον οποίο –όπως είπε ο Επίκουρος– μπορούσε να καταλάβει κανείς ένα πιάτο του με κλειστά τα μάτια. Ο «τιμονιέρης» της κουζίνας του Aleria, Γκίκας Ξενάκης, είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Γεύση / Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Ευφάνταστα τσουρέκια και καλιτσούνια της Λαμπρής, που βγαίνουν σε ποικίλα σχήματα και εκδοχές στα νησιά του Αιγαίου, θυμίζουν ζυμαρένια μικρογλυπτά και αναδίδουν την αρχοντική ευωδιά των ημερών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Πώς ο Ιωσήφ Ζησιάδης δημιούργησε το μοναδικό οινοποιείο της Πάτμου

Το κρασί με απλά λόγια / Πώς ένας πρώην υπουργός της Ελβετίας έγινε ο μοναδικός οινοποιός της Πάτμου

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης φιλοξενούν τον Ιωσήφ Ζησιάδη, έναν άνθρωπο με πολυδιάστατη πορεία που κάποια στιγμή αποφάσισε να δημιουργήσει το μοναδικό οινοποιείο της Πάτμου.
THE LIFO TEAM
Από arrancini μέχρι καλαμάκι συκώτι στο χέρι: Αυτό είναι το νέο αθηναϊκό street food

Γεύση / Από arrancini μέχρι καλαμάκι συκώτι στο χέρι: Αυτό είναι το νέο αθηναϊκό street food

H Αθήνα έχει πολλά στριτφουντάδικα. Όμως κάποια νέα, εκτός από το ότι ανεβάζουν το επίπεδο, έχουν καταφέρει να γίνουν instant συνήθεια για το προσεγμένο φαγητό τους, αλλά όχι μόνο γι' αυτό.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Σουπιοπίλαφο

Γεύση / Σουπιοπίλαφο: Η μυστηριώδης γεύση του Αιγαίου

Από τον μινωικό πολιτισμό και τα κύπελλα του μέχρι τα σύγχρονα τσουκάλια, το μελάνι της σουπιάς συνεχίζει να αφήνει το αποτύπωμά του, ενώ το σουπιοπίλαφο αναδεικνύει τη μοναδικότητά του, τόσο στην εμφάνιση όσο και στο γευστικό του αποτέλεσμα.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT