ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ : ΣΤΑΘΗΣ ΜΑΜΑΛΑΚΗΣ
Στις καντίνες της πόλης ποτέ κανείς δεν αναζήτησε το διαιτητικό του μενού. Γιατί μόνο όποιος δεν έχει ξενυχτήσει πάνω από πολλαπλά ουίσκια δεν γνωρίζει την άγρια πείνα του ποτού, αυτό το απόλυτο κενό στο στομάχι λίγο πριν απ’ το ξημέρωμα που ζητάει να καλυφθεί όπως-όπως, με πολλαπλούς ανορθόδοξους συνδυασμούς τρανς λιπαρών. Τα οποία προσφέρουν θαλπωρή, παρηγοριά και μια βαριά χώνεψη που προοιωνίζεται τον καλύτερο ύπνο. Η καντίνα, όμως, δεν είναι μόνο το σάντουιτς. Είναι η τελευταία στάση στην περιπλάνηση της νύχτας, ένα κοινωνικότατο στέκι-ευκαιρία για τις τελευταίες μεθυσμένες, ζαλισμένες ή ελαφρώς κεφάτες κουβέντες παρέα με γνωστούς και άγνωστους συνοδοιπόρους του γλεντιού, εκεί που κάτω από το σκληρό νέον φως βιώνεις τη βεβαιότητα πως η μεγάλη πόλη δεν κοιμάται ποτέ, ακόμα κι όταν όλα τα φώτα στα μπαλκόνια έχουν σβήσει προ πολλού. Είναι ο χορταστικός επίλογος, η τελεία, σε μια νύχτα έξω από τις καθιερωμένες της εργαζόμενης καθημερινότητας.
Φωτογραφίες: Στάθης Μαμαλάκης
Η καντίνα της πλατείας Μαβίλη
Ή, αλλιώς, ο ναός του πεινασμένου ξενύχτη και το πιο γνωστό στέκι του κέντρου. Βολικά τοποθετημένη πάνω σε μία από τις πιο κεντρικές «ξενύχτισσες» πλατείες, αποτελεί από μόνη της προορισμό, καθώς δεν είναι λίγοι όσοι δίνουν εδώ τα ραντεβού τους από νωρίς τη νύχτα. Φτηνό φαγητό και μπόνους το άραγμα στα παγκάκια της πλατείας με μπίρες, θέα στην περατζάδα των γύρω μπαρ, στέκι απ’ όπου θα περάσουν γνωστοί κοσμικοί και όπου δεν αποκλείεται να συναντήσεις τον συμμαθητή σου από το δημοτικό αλλά και φίλους που είχες να δεις χρόνια και ζαμάνια. Βοηθάνε και η «καλή» γειτονιά και η ασφάλεια που σου προσφέρει αλλά και τα γύρω ενημερωμένα περίπτερα, όπου κυκλοφορούν τα άπαντα του τοπικού και ξένου Τύπου. Ο Γιάννης, μορφή της αθηναϊκής νύχτας, cool και αποστασιοποιημένος, ψωνίζει καθημερινά ο ίδιος τις πρoμήθειές του από γνωστό σούπερ-μάρκετ της πόλης και ειδικεύεται στο σάντουιτς με ψητό ή βραστό λουκάνικο και σουβλάκι. Για συνοδεία, η διάσημη κόκκινη σάλτσα του με τσιγαρισμένο καραμελωμένο κρεμμυδάκι, κέτσαπ και μουστάρδα, φρέσκο τριμμένο λάχανο και καρότο και ευαγγέλιο της πελατείας του το διπλό χοτ-ντογκ. Υποδειγματική η καθαριότητα και ταχύτατη η εξυπηρέτηση του Γιάννη που εξυπηρετεί με άψογες, ρομποτικές κινήσεις, και μότο «ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο». Μπορεί κανείς να εμπλουτίσει το σάντουιτς με διπλή ή τριπλή ποσότητα σε λουκάνικο ή σουβλάκι, ωστόσο το «βρόμικο» της Μαβίλη παραμένει ένα από τα πιο ανθρώπινα σε διαστάσεις στην πόλη.
Άρχοντας (απέναντι από το Παλατάκι)
Οι πάντες το ξέρουν ως «στης Ρωσίδας». Η οποία Ρωσίδα ονομάζεται Νατάσα, δουλεύει εδώ 9 χρόνια τώρα και δηλώνει η πιο γρήγορη της Αθήνας στο τύλιγμα και την εξυπηρέτηση – μακράν και με στοίχημα! Δεν υπάρχει λάτρης της μεταμεσονύχτιας απόλαυσης που να μην ορκίζεται στο όνομά της, κυρίως όσοι προτιμούν τις extra large απολαύσεις. Δεκαπέντε χρόνια καντίνα, άνοιξε από τον μπαμπά, κύριο Γιάννη, ο οποίος και την έχει κληροδοτήσει πλέον στον γιο. Ψήνει σουβλάκια, κεμπάπ, μικρούλικα χοιρινά μπριζολάκια, λουκάνικο και καλαμάκι με κοτομπέικον. Ένα τεράστιο έως και τρομακτικό σάντουιτς, ή αλλιώς η σπεσιαλιτέ που ακούει στο όνομα «τούρμπο ιντερκούλερ με όλα τα κομφόρ», περιλαμβάνει 3 σουβλάκια, 2 κεμπάπ ή 1 λουκάνικο που μπορεί να χορτάσει τρεις πεινασμένους, πατάτες και σάλτσες.
Aυθεντικόν – διαθέτει 11 καταστήματα, ενδεικτικά: Αιόλου 1, Περιστέρι / Λένορμαν 132, Κολωνός / Θηβών 370, Αιγάλεω / Δεκελείας 9, Ν. Χαλκηδόνα / Βεΐκου & Τραλλέων, Γαλάτσι / λεωφ. Ηρακλείου, 376 Ηράκλειο / πλ. Καλογήρων, Δάφνη.
Γνωστή αλυσίδα που δεν συγκαταλέγεται ακριβώς στα «βρόμικα ξενύχτικα», αφού μπορείς να την απολαύσεις όλες τις ώρες της μέρας, αλλά είναι από τις πιο αγαπημένες κάθε εραστή του σάντουιτς-για Γαργαντούες. Εδώ δεν θα βρείτε μόνο έναν πάγκο αλλά καθαρά μαγαζιά με έντονο φωτισμό, στην αισθητική που αγαπούν τα περισσότερα ταχυφαγεία. Χοιρινό σουβλάκι, κοτόπουλο και λουκάνικο που μπαίνουν μέσα σε τεράστια σάντουιτς τα οποία δεν τσιγκουνεύονται καθόλου τις πατάτες, σε σημείο που αναρωτιέσαι αν πράγματι τις αγοράζουν ή έχουν βρει την πηγή που τις χαρίζει δωρεάν. Το «απ’ όλα» εδώ μεταφράζεται σε φραντζολάκι με κάτι σε κοτόπουλο, σουβλάκι χοιρινό ή λουκάνικο παρέα με ζαμπόν, τυρί, ντομάτα, μαγιονέζα και τον Όλυμπο σε πατάτα μαζί με τη σάλτσα που θα διαλέξετε.
Η καντίνα της Μιχαλακοπούλου, πίσω από το Χίλτον
Η δεύτερη πιο δημοφιλής του κέντρου, αλλά μην την αναζητήσετε νωρίς – ανοίγει τις μικρές ώρες γύρω στα μεσάνυχτα. Γύρω τριγύρω αγόρια και κορίτσια με παράξενα μαλλιά, ταξιτζήδες, άνθρωποι της διπλανής πόρτας αλλά και κορίτσια της νύχτας με ρώσικο αξάν που μοιάζουν να συγκεντρώνουν όλο το ενδιαφέρον. Αν είστε γένους θηλυκού, τότε αφήστε την παραγγελία στους αρσενικούς της παρέας. Μια γυναίκα, ακόμα και στις μύτες των ποδιών της, δύσκολα θα φτάσει το δυσθεώρητο ύψος του γκισέ. Όπως και στη Μαβίλη, και εδώ θα βρείτε σάντουιτς με λουκάνικο και χοιρινό καλαμάκι, τη διάσημη κόκκινη σάλτσα του, τριμμένο καρότο και λάχανο, ολίγον προβληματικό, όμως, στο δάγκωμα, ιδίως όταν το παραγεμίζουν. Σπεσιαλιτέ είναι το σάντουιτς κοτόπουλο με λάχανο και καρότο αλλά και η κρέπα με μερέντα που φαίνεται να κλέβει τις γυναικείες προτιμήσεις.
«Ουράνιες γεύσεις» στην Αλεξάνδρας, δίπλα στο σινεμά «Νιρβάνα»
Οι τεράστιες νέον πινακίδες στην πρόσοψή του σε προϊδεάζουν για κάτι τεράστιο, όμως το μαγαζάκι είναι μια σταλιά, δυσανάλογα τεράστιο για το πολυπληθές κοινό που συνωστίζεται στο πεζοδρόμιο τις μικρές ώρες. Από τα υλικά της προθήκης μπορείτε να αυτοσχεδιάσετε το δικό σας σάντουιτς, ωστόσο όλοι εδώ έρχονται για το χοτ-ντογκ και τις κρέπες.
Βασίλης Τσοπάνογλου, Κεντρική Λαχαναγορά Ρέντη, πτέρυγα Γ1
Ο κύριος Βασίλης, με τη λευκή ποδιά και τον μαγειρικό σκούφο, γυρνάει με ταχυδακτυλουργικές κινήσεις τα παϊδάκια στη σχάρα, αυτές που τον έχουν χρίσει «βασιλιά της ψησταριάς» στη συνείδηση των πεινασμένων ξενύχτηδων. Ψήνει επίσης σουτζούκι και λουκάνικο που σου σερβίρει σε μερίδα ή μέσα σε σάντουιτς.
«Κρεπηλατείον», λεωφ. Κηφισίας, Μαρούσι, στα φανάρια του Παράδεισου
Οι λάτρεις του λένε πως η κίνηση στην Κηφισίας σταματά μόνο όταν τα αμάξια συναντήσουν την ταμπέλα του. Από τις δημοφιλέστερες κρεπερί της πόλης και με lounge γωνιά διακοσμημένη με μαξιλάρες για όσους προτιμούν τις αραχτές απολαύσεις, άσχετα αν η πελατεία προτιμά τον πιο συντροφικό όρθιο ή το αμάξι με αναμμένα τα αλάρμ, κάτι που θα το έλεγες και car food. Οι γλυκές, τραγανές και λεπτές κρέπες είναι ένα κλικ πιο πάνω από τις αλμυρές. Θραύση κάνει ο συνδυασμός πικρής σοκολάτας, μπισκότου και Grand Marnier.
Η καντίνα του Γιάννη, Ιφιγενείας 81, κοντά στη συμβολή λεωφ. Δεκελείας & Λ. Τατοΐου
Ο Γιάννης ξεκίνησε από καντίνα, τώρα όμως λειτουργεί ως κανονικό μαγαζί με τα τραπέζια και την αυλή του μπροστά στον δρόμο για τις μέρες που το επιτρέπει ο καιρός. Στην ψησταριά του ορκίζονται πολλοί καλοφαγάδες, που για τα μάτια της φτάνουν ως εδώ, ακόμα και από τα νότια προάστια. Η σχάρα του ψήνει της Παναγιάς τα μάτια, αλλά οι φίλοι του το προτιμούν για το τριπλό χοιρινό με απ’ όλα και τις τηγανητές πατάτες που προεξέχουν πλουσιοπάροχα από το φραντζολάκι. Στο σάντουιτς με ψωμάκι μπορείτε να χωρέσετε ένα κλασικό λουκάνικο ή καλαμάκι αλλά και κεμπάπ, κοτόπουλο χοιρινό γύρο ή χοιρινό ντονέρ, τα οποία επίσης μπαίνουν και στην κλασική πίτα για σουβλάκι με τις συνοδευτικές σαλτσούλες. Στην πιο λάιτ εκδοχή μπορείτε να επιλέξετε το κρέας σε μερίδα, κοτόπουλο στη σούβλα ή μια μερίδα κεμπάπ για δύο πεινασμένους παρέα με κρεμμύδι, ντομάτα, πιπεριά και ψητές πιτούλες.
Καντίνα ο Δημήτρης, λεωφ. Τατοΐου, Κηφισιά
Θεσμός των βορείων προαστίων, η καντίνα του Δημήτρη προβάλλει κινηματογραφική, σαν βγαλμένη από ταινία του Βιμ Βέντερς, με τη νέον φωτεινή ταμπέλα της να πρωταγωνιστεί στα σκοτάδια της Τατοΐου. Οι θαμώνες την προτιμούν για το σάντουιτς γίγας –όνομα και πράγμα– που χωράει μέσα του όσα λουκάνικα, κοτόπουλο ή χοιρινό καλαμάκι αντέχει η κράση σας, με ντομάτα, κρεμμύδι, μουστάρδα, κέτσαπ, τυροσαλάτα και μπόλικες πατάτες. Με τα ίδια συμπαρομαρτούντα έχετε την επιλογή σε ένα μικρότερο σάντουιτς με φραντζολάκι, κοτόπουλο, λουκάνικο, καλαμάκι ή κεμπάπ, τα οποία προσφέρονται και σε μερίδες με ντομάτα, κρεμμύδι, τυροσαλάτα, κέτσαπ και πατάτες, τις οποίες μπορείς να πάρεις και σκέτες σε μερίδα. Άλλοι πάλι ορκίζονται στο σπέσιαλ χοτ-ντογκ του, με μουστάρδα, κέτσαπ, μαγιονέζα, λάχανο, καρότο και οπωσδήποτε πατάτες.
Κοτοπουλάδες, λεωφ. Αθηνών 27, Βοτανικός / Γρ. Λαμπράκη, 1 Νίκαια / Αγ. Παρασκευής 65, Μπουρνάζι / Ιλίου 18, Ίλιον
Αν για κάποιον λόγο θα έπρεπε να κάνουμε τα καλλιστεία του αθηναϊκού «βρόμικου», κατόπιν ψηφοφορίας του κοινού το στέμμα θα πήγαινε στους Κοτοπουλάδες –τους βασιλιάδες των δυτικών προαστίων– δαγκωτό. Κανένα άλλο σάντουιτς δεν έχει προκαλέσει τόσα σχόλια, κανένα δεν είναι τόσο διάσημο, για κανένα δεν θα σου μιλήσουν με τόσο πάθος, ακόμα και με τόση εμπάθεια. Οι σημερινοί τριαντάρηδες των νοτίων προαστίων έχουν συνδυάσει με τους Κοτοπουλάδες τα πρώτα τους ξενύχτια και αγαπημένες μνήμες της πρώτης ενηλικίωσης με το νοστιμότερο και πιο χορταστικό κοτοσάντουιτς της ζωής τους, έστω κι αν ορισμένοι ορκίζονται πως πια δεν είναι τόσο νόστιμο όσο παλιά ή βρίσκουν σκανδαλώδες το γεγονός πως πια χρεώνει τη διπλή μερίδα τυρί. Οι Κοτοπουλάδες, λοιπόν, έχουν τη δική τους ιστορία στη νύχτα και ξεκίνησαν ως καντίνα κάπου κοντά στη γέφυρα στο Περιστέρι, στη συνέχεια μεταφέρθηκαν στον Άγιο Αντώνιο απέναντι από το παλιό Woodstock και πλέον εξαπλώνονται παντού, άσχετα αν μερικοί ορκίζονται πως οι καλύτεροι εδρεύουν πάντα στο Περιστέρι. Σήμερα οι Κοτοπουλάδες έχουν βάλει στο μενού τους και χοιρινό, λουκάνικο και κεμπάπ, όμως, αν σκεφτεί κανείς πως καταναλώνουν 3 τόνους κοτόπουλο φιλέτο τον μήνα, στην καρδιά του κοινού φαίνεται πως η κλασική τους σπεσιαλιτέ κρατάει τα σκήπτρα. Η επιτυχία των Κοτοπουλάδων οφείλεται τόσο στο άπαιχτο, μαλακό φραντζολάκι τους όσο και στο κοτόπουλο, που είναι ζουμερό και καθόλου λιπαρό. Μέσα στο χάρτινο σακουλάκι με το χαρακτηριστικό μπλε χρώμα το σάντουιτς περιλαμβάνει όσα καλαμάκια κοτόπουλο αντέχεις, ζαμπόν, τυρί, ντομάτα, μαγιονέζα, τυροσαλάτα, πατάτες, κέτσαπ και μουστάρδα.
Καντίνα, Δροσίνη & Κόττου στη λεωφ. Τατοΐου, 1 χλμ. από το Praktiker
Οσονούπω καταφθάνει η καινούργια καντίνα, πιο μεγάλη και γιορτινή, με τα εντυπωσιακά της φώτα. Και η τωρινή, όμως, έχει μια άλλη φινέτσα, με το ξύλινο πάτωμα και μασκότ την πανέμορφη σκυλίτσα Ρίτσα που τη γλίτωσε σαν από θαύμα από τροχαίο χάρη στη συμπαράσταση και τη φροντίδα των παιδιών. Χοιρινό κεμπάπ και λουκάνικο και εδώ, αλλά τη διαφορά κάνουν οι τρεις σάλτσες που απογειώνουν τη γεύση, του κηπουρού, η κίτρινη και η τυροσαλάτα. Το σάντουιτς περιλαμβάνει πατάτες, ντομάτα, κρεμμύδι και άπασες τις σος. Το χοιρινό, το λουκάνικο και το κεμπάπ σερβίρονται και σε καλαμάκι με ψωμάκι, ενώ οι πατάτες κυκλοφορούν και μόνες τους, σε μερίδα.
Καντίνα, επί της Πειραιώς, ανάμεσα στο Praktiker και το Athens Heart
Με το υπερυψωμένο ξύλινο δάπεδο και τα ψηλά σκαμπό μπροστά στον δρόμο θυμίζει american bar και ανοίγει αργά, αφού εξυπηρετεί κυρίως την πελατεία που φεύγει αργά από τις τριγύρω μεγάλες πίστες. Εδώ θα βρείτε τυρόπιτες αλλά και σάντουιτς με χοιρινό καλαμάκι, τυρί, πατάτες, τυροσαλάτα, κέτσαπ και μουστάρδα και το κλασικό χοτ-ντογκ με καυτερή σάλτσα, κέτσαπ, λάχανο και καρότο.
Το σαντουιτσάδικο του Γιώργου, Φιλαδελφείας 120, Μενίδι
«Είμαι 120 κιλά, ψαγμένος, και σου μιλάω ότι ο Γιωρίκας, όπως τον ξέρουμε εδώ στο Μενίδι, κάνει το καλύτερο “βρόμικο” ever! Εγώ μόνο του έχω αφήσει μια περιουσία!» μου ορκίζεται ο φίλος μου ο Γιάννης και φανατικός λάτρης των γιγάντιων «βρόμικων» απολαύσεων. Λίγο το διπλανό περίπτερο, λίγο τα λευκά τραπεζάκια-stand στον πεζοδρόμιο, έξω από τον Γιώργο, τις μικρές ώρες, η κατάσταση θυμίζει μπαράκι σε φουλ κέφια ή λαϊκό προσκύνημα, αν προτιμάτε. Η αιτία, το σάντουιτς με καλαμάκι χοιρινό ή κοτόπουλο, λουκάνικο και κεμπάπ που συνοδεύεται από πατάτες και σάλτσες με μπόνους τη σάλτσα από κόκκινη καυτερή πιπεριά που φτιάχνει η γυναίκα του αφεντικού σε σπέσιαλ αυθεντική ποντιακή συνταγή.
Hot-Dog, Χαμοστέρνας (Π. Τσαλδάρη), μετά τη γέφυρα του Ταύρου
Η χαρακτηριστική κιτρινόμαυρη καντίνα της Χαμοστέρνας είναι από τα παλιότερα και γνωστότερα στέκια της νύχτας. Η ταμπέλα μπορεί να διαφημίζει το χοτ-ντογκ ή λουκάνικο Φρανκφούρτης σπέσιαλ, όπως το λέει, που σερβίρεται με κρεμμύδι, κέτσαπ, λάχανο, καρότο και μαγιονέζα, αλλά οι γνώστες έρχονται εδώ για το μπιφτέκι –διπλό παρακαλώ– που μπορεί να χρειάζεται λίγη υπομονή μέχρι να γίνει, αλλά αξίζει όλα τα λεφτά, σερβιρισμένο με ζαμπόν, τυρί, κέτσαπ, μουστάρδα, μαγιονέζα, τυροσαλάτα και πατάτες. Για πιο έντονες συγκινήσεις, ζητήστε επιπλέον πράσινο ή κόκκινο ταμπάσκο. Υπάρχει, επίσης, σάντουιτς με ζαμπόν, γαλοπούλα, τυρί, κέτσαπ και μαγιονέζα και καυτερό σουτζούκι με τυρί, πατάτες, κέτσαπ, μουστάρδα και τυροκαυτερή.
Imalaya, Ακτή Μουτσοπούλου
Δεκατέσσερα χρόνια μαγαζί, όπου γίνεται καθημερινά ο τρελός χαμός μέχρι το πρωί. Το μπιφτέκι του με τυρί, αβγό, πατάτες και ρώσικη είναι must και γενικά οι γεύσεις του καθαρές, τόσο που μερικοί παραπονιούνται ότι δεν τους κάνει αρκετά «βρόμικο». Το σπέσιαλ χοτ-ντογκ εμφανίζεται με κέτσαπ, μουστάρδα, σάλτσα κρεμμυδιού, λάχανο και καρότο, το απλό σερβίρεται απόλυτα ευρωπαϊκό με κέτσαπ και μουστάρδα και σε μεσαία εκδοχή με μαγιονέζα και πατάτες. Έχει και κρέπες και, γενικά, είναι από τα «βρόμικα» που, ως πιο εκλεπτυσμένο, προτιμά ο γυναικείος πληθυσμός.
On The Road Moto Crepes, Πανόρμου
Τα τελευταία χρόνια το συγκεκριμένο σημείο της Πανόρμου, ανάμεσα στα πολλαπλά μπαράκια, θυμίζει πάρτι που τελειώνει μόνο με τις πρώτες ακτίνες του ήλιου. Ροκ εν ρολ ατμόσφαιρα, απόηχος από rythm ‘n’ blues, εδώ διασκεδάζουν τα ψαγμένα μουσικώς νιάτα και όχι όσοι προτιμούν την κοσμική βιτρίνα. Ανάμεσά τους η πιο καλαίσθητη, η πιο πρωτοποριακή κρεπερί σε στυλ κόκκινης νίκελ λοκομοτίβας, τόσο που νομίζεις ότι θα τη λερώσεις, αν την αποκαλέσεις καντίνα. Οι πάγκοι και τα ψυγεία ξεκουράζονται σε ροκ στάση πάνω στην παλιά Triumph και στο καλάθι της, το μενού της κρέπας σοφιστικέ όσο δεν γίνεται. Φρέσκες φράουλες μέσα στον χειμώνα, μαρμελάδα σύκο, σοκολάτα μαύρη και γάλακτος, καραμέλα και σταφίδα. Εκτός από τις αλμυρές και γλυκές κρέπες, θα βρείτε βάφλες και μικρά βαφλάκια γεμιστά με παγωτό.
Η καντίνα του Γιάννη, Αβέρωφ, Παλιό Φάληρο, μετά τα Village στο φανάρι αριστερά
Από τις ιστορικές καντίνες της Αθήνας, με ιστορία που ξεκινά το 1976. Ιστορικό και το σπεσιαλιτέ-σάντουιτς «τούμπανο», από τους πρώτους διδάξαντες του είδους, με ψημένο ψωμάκι και ποικιλία αλλαντικών, σάντουιτς με λουκάνικο σε ποιότητα που δεν σου χαλάει το στομάχι, καθαρό και χορταστικό σάντουιτς με μπιφτέκι. Στα συν, το σοκολατούχο γάλα-βάλσαμο για το στομάχι.
Το Ξύλινο απέναντι από τον ΟΤΕ στη λεωφ. Κηφισίας
Ξύλινο και καλαίσθητο, με τα τραπεζάκια του που περισσότερο θυμίζουν μαγαζί παρά κάτι «στο πόδι», το Ξύλινο είναι ότι πιο κοσμικό μετά την πιάτσα της Μαβίλη. Μπορεί η ώρα να είναι προχωρημένη και η προσοχή σας όχι και τόσο στα φόρτε της, ωστόσο προσέξτε τον διπλανό σας: μπορεί να είναι το αγαπημένο σας αστέρι της πίστας ή ο λατρεμένος σας ηθοποιός. Κι όσο για ’κείνους που κάπου τους ξέρετε αλλά δεν θυμάστε ακριβώς από πού, παίζει να τους έχετε σταμπάρει στις κοσμικές σελίδες. Σπεσιαλιτέ εδώ είναι το σάντουιτς με πανσέτα που σερβίρεται με τα «απ’ όλα του» ή σε μερίδα, στην πιο διαιτητική του εκδοχή. Στα συν η ντομάτα τους καλοκαιρινούς μήνες, ποικιλία μπατάλα, η γνωστή των Μεσογείων, από το οικογενειακό κτήμα. Πολλοί φανατικοί έρχονται εδώ μόνο για μια νοστιμότατη χωριάτικη, που άμα είσαι τυχερός και προλάβεις, φτιάχνεται με λαχανικά από το μποστάνι. Και για την πιο γλυκιά καληνύχτα, δίπλα ακριβώς για μια κρέπα με λευκή σοκολάτα, πραλίνα φουντουκιού και τραγανό μπισκότο.
Η καντίνα στη Συγγρού, Φρατζή, 4 Νέος Κόσμος / Χαμοστέρνας 21, Ταύρος / Ακτή Μουτσοπούλου 56
Το 1996 άνοιξε στη Συγγρού, απέναντι από το Διογένης Παλλάς, η πρώτη καντίνα με τα χοτ-ντογκ που το κοινό λάτρεψε για την κρεμμυδάτη σάλτσα τους. Η επιτυχία μεταμόρφωσε την καντίνα σε τρία πετυχημένα μαγαζιά που συνεχίζουν να τιμούν τη φήμη τους. Το λουκάνικο Φρανκφούρτης προμηθεύει αποκλειστικά η Creta Farm, οπότε ξέρεις από πού βαστά η σκούφια του. Κυκλοφορεί σε δυο εκδοχές, βραστό ή ψητό. Στη σπέσιαλ εκδοχή του σερβίρεται με κέτσαπ, μουστάρδα, σπιτική σάλτσα κρεμμύδι, λάχανο, καρότο και μαγιονέζα. Στην απλή του εκδοχή με κέτσαπ και μουστάρδα και για πιο καυτές συγκινήσεις με ταμπάσκο.
Με λιγότερες θερμίδες:
Παπαγεωργίου, οδός Καραϊσκάκη, απέναντι από την Cubanita, στου Ψυρρή
Οι οκτώ στους δέκα πλανόδιους κουλουρτζήδες της Αθήνας προμηθεύονται από δω το σουσαμένιο σιμίτι τους. Οι τυχεροί ξενύχτηδες είναι οι μόνοι που θα το διαλέξουν μόνοι τους ζεστό-καυτό από τις τεράστιες λαμαρίνες που βγαίνουν εκείνη τη στιγμή από τον φούρνο. Τέτοια νοστιμιά ούτε στη Θεσσαλονίκη και, φυσικά, μην κάνετε το λάθος να πάρετε μόνο ένα, που ποτέ δεν είναι αρκετό.
Λεωφ. Αλεξάνδρας 2, απέναντι από την πλατεία Αιγύπτου
Δεν υπάρχει ταξιτζής στην πόλη που να μην κάνει μια στάση εδώ για την τυρόπιτά του. Μαγαζάκι μια σταλιά, διάσημο για την τυρόπιτα, τη ζαμπονοτυρόπιτα και το παγωτό μηχανής που θα αναγνωρίσετε από τη διαδήλωση των σταθμευμένων ταξί μπροστά στη βιτρίνα του.
24ωρο, Αρύβου & Φιλολάου, Παγκράτι
Ο έτερος ναός του ταξιτζή σε βραδινή βάρδια. Διάσημο για τις παντός τύπου πίτες, το πεϊνιρλί και τα σάντουιτς.
σχόλια