ΕΝΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΕΙΝΑΙ οι άνθρωποί του και ο εξοπλισμός του. Το άριστο επιστημονικό προσωπικό με τον τελευταίας τεχνολογίας ιατρικό εξοπλισμό έχει καταστήσει το ΙΑΣΩ Παίδων κορυφαίο παιδιατρικό νοσοκομείο της πατρίδας μας και ανεβάζει ακόμα περισσότερο το επίπεδο των προσφερόμενων υπηρεσιών υγείας.
Η δημοσιογράφος υγείας της LiFO συναντά σε μια πρώτη γνωριμία τέσσερις διακεκριμένους επιστήμονες του ΙΑΣΩ Παίδων και υποβάλλει από μία ερώτηση στον καθένα, χαρτογραφώντας τις νέες δυνατότητες του μεγαλύτερου παιδιατρικού νοσοκομείου της Ελλάδας.
— Πόσο καλά εξοπλισμένη είναι η πατρίδα μας για την αντιμετώπιση των παιδιών με συγγενείς καρδιοπάθειες;
Απαντά ο καθηγητής Αυξέντιος Καλαγκός, παιδοκαρδιοχειρουργός, διευθυντής της Παιδοκαρδιοχειρουργικής Κλινικής-Κέντρου Συγγενών Καρδιοπαθειών του ΙΑΣΩ Παίδων:
«Στην Ελλάδα γεννιούνται περίπου 8-10 παιδιά στα 1.000 με συγγενείς καρδιοπάθειες. Οι πιο συνήθεις συγγενείς καρδιοπάθειες και πιο εύκολα αντιμετωπίσιμες είναι η μεσοκολπική, η μεσοκοιλιακή επικοινωνία και η στένωση ισθμού αορτής. Ο βαθμός δυσκολίας εκτινάσσεται όταν πρόκειται για καρδιοχειρουργικά νεογνικά περιστατικά, όπου τον βασικότερο παράγοντα για την επιτυχή έκβαση αποτελεί η χειρουργική δεινότητα του γιατρού, ενώ θα ήταν σημαντική παράλειψη να μη γίνει λόγος για τη συμβολή, στην τελική αποθεραπεία των μικρών ασθενών, των υποστηρικτικών ειδικοτήτων όπως οι εξειδικευμένοι αναισθησιολόγοι, εντατικολόγοι και παιδοκαρδιολόγοι, οι οποίοι έχουν την απαραίτητη επιστημονική γνώση για την προεγχειρητική, διεγχειρητική και μετεγχειρητική φροντίδα τους.
Στην Ελλάδα, που τα τελευταία χρόνια δοκιμάζεται σκληρά από τις αλλεπάλληλες συνέπειες της οικονομικής κρίσης, υπάρχουν σημαντικά περιθώρια βελτίωσης στην αντιμετώπιση των καρδιοχειρουργικών περιστατικών συγγενών καρδιοπαθειών. Υπάρχουν σημαντικές ελλείψεις τόσο στο ιατρικό και στο νοσοκομειακό προσωπικό όσο και στις κατάλληλες υποδομές για την απρόσκοπτη εξυπηρέτηση των ασθενών, χωρίς μακροσκελείς λίστες αναμονής.
Τα τελευταία χρόνια έχει παραπεμφθεί στη χειρουργική μας φροντίδα ένας σημαντικός αριθμός ασθενών σε διευρυμένο ηλικιακό φάσμα, από νεογνά και νήπια έως ενήλικες με σύμπλοκες συγγενείς καρδιοπάθειες που αντιμετωπίστηκαν– χαίρομαι να πω– άμεσα και είχαν επιτυχή έκβαση. Στην προσπάθεια για την ανεύρεση των οικονομικών πόρων, ειδικά όταν πρόκειται για ανασφάλιστους μικρούς ασθενείς ή για παιδιά που προέρχονται από οικογένειες σε δυσχερή θέση, εξακολουθεί να είναι πολύ ενεργή η προσωπική πρωτοβουλία του ιδιώτη».
Στην Ελλάδα, που τα τελευταία χρόνια δοκιμάζεται σκληρά από τις αλλεπάλληλες συνέπειες της οικονομικής κρίσης, υπάρχουν σημαντικά περιθώρια βελτίωσης στην αντιμετώπιση των καρδιοχειρουργικών περιστατικών συγγενών καρδιοπαθειών.
— Τι περιστατικά αντιμετωπίζει ένα Αιμοδυναμικό Κέντρο σε ένα παιδιατρικό νοσοκομείο;
Απαντά ο καθηγητής Βασίλειος Δ. Θανόπουλος, M.D., PhD, FACC, τ. αναπληρωτής καθηγητής, επισκέπτης καθηγητής του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου, μέλος της Σερβικής Ακαδημίας Επιστημών & Τεχνών, συνεργάτης διευθυντής στο Royal Brompton Hospital, London, UK, επιστημονικός σύμβουλος του Παιδοκαρδιολογικού Τμήματος και Αιμοδυναμικού Εργαστηρίου ΙΑΣΩ Παίδων:
«Στο Αιμοδυναμικό Εργαστήριο του ΙΑΣΩ Παίδων γίνονται όλες οι επεμβάσεις μη χειρουργικής θεραπείας (θεραπευτικός καθετηριασμός) των παιδιών που έχουν γεννηθεί με συγγενή καρδιοπάθεια και χρειάζονται επεμβατική αντιμετώπιση. Είναι τελείως διαφορετικές από τις επεμβάσεις "μπαλονάκι" που γίνονται στους ενήλικες με έμφραγμα και συνήθως πιο δύσκολες από τεχνική άποψη.
Τα περιστατικά που αντιμετωπίζουμε στα παιδιά περιλαμβάνουν διανοίξεις καρδιακών βαλβίδων με μπαλόνι, σύγκλειση ανώμαλων καρδιακών επικοινωνιών (τρύπα στην καρδιά) με μικροσυσκευές και εμφύτευση ειδικής κατασκευής βαλβίδων, προσαρμοσμένων σε στεντ, για την αντικατάσταση παθολογικών πνευμονικών βαλβίδων. Όλες αυτές οι επεμβάσεις μπορούν να γίνουν και σε ενήλικους ασθενείς με παρόμοια προβλήματα».
— Πώς επηρεάζει την καρδιά η παιδική παχυσαρκία, στην οποία είμαστε δυστυχώς πρωταθλητές Ευρώπης;
Απαντά ο δρ. Γεώργιος Τσαούσης, παιδοκαρδιολόγος, διευθυντής του Παιδοκαρδιολογικού Τμήματος και Αιμοδυναμικού Εργαστηρίου ΙΑΣΩ Παίδων:
«Τα παχύσαρκα παιδιά εξελίσσονται συνήθως σε παχύσαρκους ενήλικες και υπόκεινται σε όλες τις δυσμενείς επιπτώσεις που επιφέρει η παχυσαρκία. Το χειρότερο είναι ότι παχύσαρκοι γονείς αναθρέφουν παχύσαρκα παιδιά. Και αυτό δεν οφείλεται μόνο σε κληρονομική προδιάθεση. Οφείλεται, κυρίως, σε κακές διατροφικές συνήθειες που περνούν από γενιά σε γενιά στην οικογένεια.
Η παχυσαρκία έχει ενοχοποιηθεί για αυξημένη νοσηρότητα σε διάφορες μορφές καρκίνου, σε παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος και σε ψυχικά νοσήματα, όπως η κατάθλιψη. Όμως το όργανο που επιβαρύνεται περισσότερο για να αντεπεξέλθει στο αυξημένο σωματικό βάρος είναι η καρδιά και γενικότερα το καρδιαγγειακό σύστημα.
Στα παχύσαρκα παιδιά η καρδιά καλείται να εκτελέσει πολύ αυξημένο έργο, ιδιαίτερα κατά τη σωματική άσκηση, και για τον λόγο αυτό τα παιδιά αυτά έχουν πολύ κακές αθλητικές επιδόσεις. Η απογοήτευση που ακολουθεί τα οδηγεί σε καθιστική ζωή, αυξημένη πρόσληψη τροφής, επιδείνωση της παχυσαρκίας και, τελικά, σε έναν φαύλο κύκλο που καθίσταται εξαιρετικά δύσκολο να σπάσει.
Μεγαλώνοντας, γίνονται ενήλικες με επιβαρυμένο καρδιαγγειακό σύστημα, υπέρταση, στεφανιαία νόσο, αγγειοπάθεια και καρδιακή ανεπάρκεια. Η πρόληψη, που συνίσταται στη σωστή διατροφή και στην εξοικείωση με τη σωματική άσκηση από μικρή ηλικία, αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας.
Σήμερα, η παιδική παχυσαρκία θεωρείται χρόνιο νόσημα που, εκτός από την ιατρική φροντίδα (καρδιολόγοι, ενδοκρινολόγοι, διαιτολόγοι), απαιτεί και την ολοκληρωτική ανατροπή των συνηθειών διαβίωσης του πάσχοντος παιδιού. Και αυτό επιτυγχάνεται μόνο μέσα από συλλογική προσπάθεια της οικογένειας».
— Ποιες είναι οι αιτίες της έξαρσης των αυτοάνοσων νοσημάτων που πλέον παρατηρούνται συχνά και σε παιδιά;
Απαντά η Μαρία Κανάριου, παιδίατρος-ανοσολόγος, διευθύντρια του Τμήματος Παιδιατρικής Ανοσολογίας ΙΑΣΩ Παίδων:
«Στις μέρες μας όλα τα νοσήματα, στα οποία συμμετέχουν ανοσοπαθογενετικοί μηχανισμοί, παρουσιάζουν αύξηση. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν τα αυτοάνοσα, τα αλλεργικά, οι λεμφοϋπερπλασίες και οι κακοήθειες, χωρίς ωστόσο να γνωρίζουμε τα ακριβή αίτια γι' αυτή την έξαρση. Με την πρόοδο του επιπέδου ζωής και τους εμβολιασμούς οι λοιμώξεις έχουν μειωθεί και θεραπεύονται αποτελεσματικότερα. Επιπλέον, κάποιοι περιβαλλοντικοί παράγοντες, λοιμογόνοι ή μη, πυροδοτούν μηχανισμούς που εκτρέπουν την ανοσιακή απάντηση του οργανισμού σε λάθος αποτέλεσμα, σε υπεραντίδραση.
Το ανοσοποιητικό μας σύστημα είναι ένα πολυσύνθετο-πολύπλοκο ψηφιδωτό από σύνολο ειδικών και μη ειδικών κυττάρων και ουσιών. Μέσω εξειδικευμένης εκπαίδευσης και μηχανισμών αλληλοεπικοινωνούν, αναγνωρίζουν και διακρίνουν τα δικά του στοιχεία, τα οποία ανέχονται, ενώ αντιδρούν έναντι των βλαβερών ξένων εισβολέων από τους οποίους μας προστατεύουν. Παράλληλα, διατηρείται εξαιρετική ισορροπία με ακίνδυνους παράγοντες.
Είναι αναμενόμενο τα νήπια και τα μικρά παιδιά να εμφανίζουν συχνά λοιμώξεις, αφού για πρώτη φορά συναντούν τους λοιμογόνους παραγόντες. Το παιδί με κάποιο λάθος στο ανοσιακό του σύστημα θα παρουσιάσει περισσότερες και με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά λοιμώξεις (www.paed-anosia.gr). Δεν γίνεται να αναπτύξουμε όλες τις παραμέτρους, αλλά αξίζει να επισκεφθούμε την ιστοσελίδα http://www.worldpiweek.org και μάλιστα αυτές τις εβδομάδες που είναι αφιερωμένες στις πρωτοπαθείς ανοσοανεπάρκειες, τα εγγενή λάθη της ανοσίας. Στα αυτοάνοσα νοσήματα στις μικρές ηλικίες πρέπει να σκεπτόμαστε και να ελέγχουμε το ανοσοποιητικό σύστημα».
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO
σχόλια