O τόπος μου, η Κίμωλος

O τόπος μου, η Κίμωλος Facebook Twitter
Το Αφεντάκειο Κληροδότημα αποτελεί ουσιαστικά την παρακαταθήκη του Γεωργίου Οικονόμου-Αφεντάκη, ο οποίος γεννήθηκε στην Κίμωλο και έκανε μεγάλη περιουσία στην Αθήνα.
0

Μένω στο Χωριό της Κιμώλου. Το «σπίτι» μου τα τελευταία δύο χρόνια είναι το Αφεντάκειο Κληροδότημα. Κάθε πρωί βλέπω την ανατολή του ήλιου από το πιο όμορφο σημείο, τη γαλαζοπράσινη Πολύαιγο. 

Επειδή έχω βιώσει δυσάρεστα γεγονότα, την απώλεια προσώπων, προτού μεταφερθώ στο Αφεντάκειο Κληροδότημα, η μετακίνηση αυτή αποτέλεσε κομβικό σημείο στη ζωή μου και συντέλεσε στην προσωπική μου εξέλιξη ως ανθρώπου. 

Το Αφεντάκειο Κληροδότημα αποτελεί ουσιαστικά την παρακαταθήκη του Γεωργίου Οικονόμου-Αφεντάκη, ο οποίος γεννήθηκε στην Κίμωλο και έκανε μεγάλη περιουσία στην Αθήνα. Μετά τον θάνατό του το 1899 ιδρύθηκε το φιλανθρωπικό ίδρυμα που φέρει το όνομά του, το οποίο έχει να παρουσιάσει πολυσχιδή δραστηριότητα, μεταξύ άλλων στην περίθαλψη ατόμων ανεξαρτήτως ηλικίας, στην παροχή υποτροφιών, στην κατασκευή κοινωφελών έργων στην Κίμωλο και γενικότερα στην εκπλήρωση κοινωφελών και φιλανθρωπικών σκοπών για την πνευματική και κοινωνική πρόοδο των Κιμώλιων. 

Το μεγαλύτερο πρόβλημα στο νησί είναι το ακτοπλοϊκό. Ιδιαίτερα τον χειμώνα, που τα δρομολόγια είναι λιγότερα, οι καιρικές συνθήκες δυσκολες και τα θέματα υγείας απρόβλεπτα, είναι δύσκολα για όλους. 

Μένω εδώ από το 2006. Οι γονείς μου είχαν καταγωγή από το νησί. Πάντα είχα την επιθυμία να ζήσω μόνιμα στο νησί επειδή μου αρέσουν οι χαλαροί ρυθμοί του και όχι η ένταση της πόλης. Έχω σπουδάσει τεχνολόγος γεωπόνος και το όνειρό μου ήταν να ακολουθήσω το επάγγελμα του πατέρα μου και να γίνω μελισσοκόμος. Ήρθα μόνιμα στο νησί μετά τις σπουδές, όταν ολοκλήρωσα τη στρατιωτική μου θητεία.

O τόπος μου, η Κίμωλος Facebook Twitter
Στο «Φιδάκι» αναβλύζει ζεστό νερό.

Ο αγαπημένος μου περίπατος στο νησί είναι στο Αγιόκλημα με την πηγή «Φιδάκι» που αναβλύζει ζεστό νερό. Θυμάμαι, την πρώτη φορά που περπάτησα τη διαδρομή, με εντυπωσίασαν η ομορφιά της φύσης και το τοπίο. Εξακολουθεί να είναι η τοποθεσία που ξεχωρίζω στην Κίμωλο.

fanis
Φώτης Μαρινάκης

Φτάνοντας στην Ψάθη, ο επισκέπτης καταλαβαίνει μεμιάς πως η Κίμωλος έχει μείνει ανέπαφη στο πέρασμα του χρόνου. Τα βασικά σημεία που πρέπει να έχει στη λίστα του κάθε επισκέπτης του νησιού περιλαμβάνουν το Αρχαιολογικό Μουσείο, με σημαντικά εκθέματα χιλιάδων χρόνων, το Λαογραφικό Μουσείο, τη διαδρομή ως το Σκιάδι, το πέτρινο μανιτάρι-δημιούργημα της φύσης, την Εκκλησία του Χριστού και γενικότερα την περιήγηση στο Μεσαιωνικό Κάστρο, στις τριγύρω εκκλησίες και στον Μητροπολιτικό Ναό «Παναγία η Οδηγήτρια».

Αν μιλάμε για την καλοκαιρινή περίοδο, προτείνω ανεπιφύλακτα επίσκεψη σε κάποια παραλία συνδυαστικά με την προβολή στο Cine Καλησπερίτη – σε βοηθά να ζήσεις την εμπειρία της Κιμώλου, να νιώσεις τη γαλήνη και τις βραδιές κάτω από τα αστέρια.

Τοπικά προϊόντα που πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσει ο επισκέπτης είναι η λαδένια, οι μαραθένιες, οι τυρένιες και γενικά όλα τα τοπικά πιάτα με μανούρα, ξινό, κάππαρη και σχοινόκοκκο. 

Το μεγαλύτερο πρόβλημα στο νησί είναι το ακτοπλοϊκό. Ιδιαίτερα τον χειμώνα, που τα δρομολόγια είναι λιγότερα, οι καιρικές συνθήκες δυσκολες και τα θέματα υγείας απρόβλεπτα, είναι δύσκολα για όλους. 

O τόπος μου, η Κίμωλος Facebook Twitter
Το Σκιάδι, το πέτρινο μανιτάρι-δημιούργημα της φύσης.

Ξεχωριστό κεφάλαιο για μένα αποτελεί η συμμετοχή στην εθελοντική ομάδα Κιμώλου «Κιμωλίστες». Με θέληση να προσφέρουμε στο νησί, μια χούφτα άτομα αρχίσαμε το 2011 να ασχολούμαστε  με απλές, αλλά πολύ χρήσιμες για το νησί, εθελοντικές δράσεις. Οι καθαρισμοί παραλιών και οι προσπάθειες νοικοκυρέματος των κοινόχρηστων χώρων του Χωριού αποτέλεσαν τις πρώτες δράσεις μας.

To έναυσμα για μεγαλύτερα «βήματα» και επέκταση των δραστηριοτήτων μας δόθηκε από την επίσκεψη του «ΕΠΟΣ Φυλής» (Ελληνικός Ορειβατικός Σύλλογος) στην Κίμωλο, το καλοκαίρι του 2013, για καθαρισμό και σήμανση μερικών παραδοσιακών μονοπατιών.

Πεζοπορώντας στα μονοπάτια, εκεί όπου τα μηχανοκίνητα δεν περνάνε, ανακαλύψαμε τη φυσική ομορφιά της Κιμώλου αλλά και τον σκληρό τρόπο ζωής των προγόνων μας, που καλλιεργούσαν όλες αυτές τις δύσβατες εκτάσεις! Η φυσική και άγρια ομορφιά, η δημιουργικότητα της φύσης, που σμιλεύει τα βράχια με τον αέρα και τη βροχή, διαμορφώνοντας σπηλιές και μνημεία (βλέπε Σκιάδι), η απαράμιλλη θέα του Αιγαίου με τα γύρω από την Κίμωλο νησιά αλλά και η αφ' υψηλού θέα των δεκάδων παραλιακών κολπίσκων, προσβάσιμων από τα μονοπάτια  ή με το σκάφος, συνεχώς  κεντρίζουν το ενδιαφέρον περιπατητών και μελών ορειβατικών συλλόγων.

O τόπος μου, η Κίμωλος Facebook Twitter
Η περιήγηση στο Μεσαιωνικό Κάστρο είναι από τα πράγματα που πρέπει να κάνει κάθε επισκέπτης του νησιού.

Η δραστηριότητά μας όμως δεν σταματά στα μονοπάτια. Ασχολούμαστε με εποχικά δρώμενα και έθιμα της Κιμώλου, έχοντας πάντα συνοδοιπόρο τον δήμο. Ο χρόνος αρχίζει με τα παραδοσιακά κάλαντα που λέγονται από σπίτι σε σπίτι, σε όλο το Χωριό. Συμμετέχουμε στην καρναβαλική εκδήλωση του δήμου, προσπαθούμε να αναβιώσουμε και να διατηρήσουμε τα έθιμα του Πάσχα (κάλαντα του Λαζάρου, κάψιμο του Ιούδα) κ.ά.

Πραγματοποιούμε πολλά δρώμενα, βασιζόμενοι σε παλιές αλλά και νέες ιδέες. Το καλοκαίρι η διάθεσή  μας κορυφώνεται και τα δρώμενα είναι καθημερινά. Παλιά και νέα σχέδια ενεργοποιούνται και γίνονται παντού στην Κίμωλο αλλά και στη Πολύαιγο: εκδρομές, πεζοπορίες, υπαίθριος μεταφερόμενος και ειδυλλιακός  κινηματογράφος σε παραλίες και γραφικούς χώρους στο Χωριό, υπαίθριες ανοιχτές δανειστικές βιβλιοθήκες για όλους, βόλτες με κανό στη θάλασσα, οργάνωση ή/και συμμετοχή σε πανηγύρια, και άλλα.

Ταξίδια
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Τα Άγραφα είναι ό,τι πιο ατόφιο και αληθινό έχει απομείνει στην Ελλάδα»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Τα Άγραφα είναι ό,τι πιο ατόφιο και αληθινό έχει απομείνει στην Ελλάδα»

Πριν από πέντε χρόνια και μέσα σε μόλις τρεις μέρες, η Βασιλική Κοϊμτζίδου επέλεξε να ζήσει στο ορεινό Πετρίλο που μετρά δέκα μόνιμους κατοίκους και προσπαθεί να δημιουργήσει τις συνθήκες ώστε να τολμήσουν να κατοικήσουν και άλλοι νέοι στο χωριό.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η Ελένη Τσομπανίδου γύρισε στο χωριό της, τα Δίκαια του Έβρου και βρήκε αυτό που έψαχνε χρόνια στο εξωτερικό

Γειτονιές της Ελλάδας / «Σε ένα χωριό με εκατό ανθρώπους, μπορείς να κάνεις τη διαφορά πιο εύκολα»

Αφήνοντας πίσω της τη ζωή στις ευρωπαϊκές μητροπόλεις, η Ελένη Τσομπανίδου επέστρεψε στα Δίκαια Έβρου και ζωντανεύει ανενεργούς χώρους μέσα από την τέχνη και τη συνεργασία με την τοπική κοινότητα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Οικοτοπία: Η νέα πρωτοβουλία αναβίωσης του Καλοχωρίου στην Ήπειρο δείχνει τον δρόμο για την αναζωογόνηση και άλλων ορεινών χωριών σε όλη την Ελλάδα

Γειτονιές της Ελλάδας / «Θα βάλουμε τα δυνατά μας να αναζωογονήσουμε το Καλοχώρι»

Με ένα συνεργατικό καφενείο και με οργανικά μποστάνια, αναβαθμίζοντας μονοπάτια και ανακαινίζοντας πέτρινες κατοικίες, μια μικρή ομάδα φιλοδοξεί να ξαναζωντανέψει το καταπράσινο χωριό της Ηπείρου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Αν σταθείς ήσυχος στο δάσος, θ' ακούσεις τους ψιθύρους των δέντρων»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Αν σταθείς ήσυχος στο δάσος, θ' ακούσεις τους ψιθύρους των δέντρων»

Έπειτα από μια ανάβαση στο φαράγγι του Ανθοχωρίου, ο Χρήστος Αθανασιάδης ανακάλυψε το ησυχαστήριό του, ένα πετρόχτιστο κονάκι χωρίς ρεύμα, και άφησε πίσω του την Αθήνα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Εφόσον ντρέπεσαι να μας πεις από ποιο χωριό είσαι, φρόντισε να μάθουμε το χωριό σου μέσα από την τέχνη σου, για να έρθουμε κιόλας»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Εφόσον ντρέπεσαι να μας πεις από ποιο χωριό είσαι, φρόντισε να το μάθουμε μέσα από την τέχνη σου»

Δύο 26χρονοι επέστρεψαν στον τόπο καταγωγής τους, το Φανάρι Καρδίτσας, και του έδωσαν νέα ζωή μέσα από το καλλιτεχνικό φεστιβάλ Nowstalgism.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο Νικόλας και η Ευσεβία ευχήθηκαν πριν από 11 χρόνια να αφήσουν την Αθήνα για τη Δημητσάνα και η μοίρα τούς έκανε το χατίρι

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στη Δημητσάνα βρήκαμε μια οικογένεια που πραγματικά νοιάζεται»

Η επαγγελματική υποβάθμιση του Νικόλα έγινε η αρχή για μια νέα, καλύτερη ζωή με την Ευσεβία. Αφήνοντας πίσω τα ακατόρθωτα deadlines, τώρα ανοίγουν το παράθυρό τους κάθε πρωί και βλέπουν ένα ελατόδασος.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Αργυρό Πηγάδι

Γειτονιές της Ελλάδας / «Καθημερινά χαιρετώ τον ήλιο που ξεπροβάλλει μέσα από τις κορυφές των βουνών»

Ο Βασίλης Κωνσταντινίδης επέστρεψε στο Αργυρό Πηγάδι Αιτωλοακαρνανίας έπειτα από είκοσι επτά χρόνια στην Αθήνα και πλέον ηγείται του καφενείου και του ξενώνα του χωριού.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Στις Ροβιές κάθε μέρα τελειώνει με ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα

Γειτονιές της Ελλάδας / Στις Ροβιές κάθε μέρα τελειώνει με ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα

Ο Άκης Φράγκος κατάφερε να κάνει το πάθος του επάγγελμα και να ζει από τις καταδύσεις, έχοντας γεννηθεί, μεγαλώσει και συνεχίζοντας να μένει στο ίδιο χωριό της Βόρειας Εύβοιας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η Ρούλα Αντωνίου άφησε τις πόλεις για την Καλλονή, ένα μικρό χωριό στα Τζουμέρκα, εκεί που η ψυχή ανασαίνει ελεύθερα.

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στα Τζουμέρκα η ψυχή ανασαίνει ελεύθερα»

Μέλος μιας κοινωνικής συνεταιριστικής επιχείρησης που δραστηριοποιείται στη φιλοξενία, την εστίαση, τη μελισσοκομία και την αγροτική παραγωγή, η Ρούλα Αντωνίου υποστηρίζει πως η ζωή στο χωριό μπορεί να είναι εξίσου γεμάτη, όπως και στην πόλη, αλλά με περισσότερο νόημα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Στο Μπουράνο μασουλώντας μπουσολάι

Nothing Days / Δαντέλες, μπισκότα, ανεξέλεγκτος τουρισμός: Μια βόλτα στο πολύχρωμο Μπουράνο

Το νησί της Βενετίας, που κάποτε ήταν ένα ψαροχώρι και κέντρο της τοπικής δαντελοποιίας, βρίσκεται στο έλεος του υπερτουρισμού, κινδυνεύοντας να χάσει τον χαρακτήρα και τους κατοίκους του.  
M. HULOT
Χίβα: Αναζητώντας τους Δρόμους του Μεταξιού

Ταξίδια / Ένα ταξίδι στο Ουζμπεκιστάν των παλατιών και των ερειπωμένων προμαχώνων

Οι έμποροι τρώνε γίδα βραστή για πρωινό, οι γυναίκες μοιάζουν με μικρά ουράνια τόξα, ενώ τιρκουάζ τρούλοι υψώνονται προς τον ουρανό. Εκεί, απ' όπου κάποτε περνούσε ο Δρόμος του Μεταξιού, η ζωή κυλάει ήσυχα.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΕΣΟΣ