Ο Τζίμι Χέντριξ μένει ακόμη στο Cumberland Hotel...

Ο Τζίμι Χέντριξ μένει ακόμη στο Cumberland Hotel... Facebook Twitter
0

AΠΟ ΤΗ ΜΑΡΙΑ ΤΣΟΣΚΟΥΝΟΓΛΟΥ

 

Διαβαίνοντας τις περιστρεφόμενες πόρτες ενός πολυτελούς ξενοδοχείου στην καρδιά της βρετανικής μητρόπολης, του φημισμένου Cumberland, έχει πολλά πράγματα να χαζέψει κανείς: ευρύχωρες αίθουσες και φιλόξενους χώρους υποδοχής, εξυπηρετικούς υπαλλήλους και στιβαρούς βαλέδες, ένα διαρκές πήγαινε-έλα ανθρώπων, αποσκευών, χαιρετισμών και αποχαιρετισμών. Όμως, αυτός που κυρίως καλωσορίζει τους πλούσιους Άραβες με τις πολυπληθείς οικογένειές τους, τους Ρώσους μεγιστάνες με την κουστωδία τους, τους συνεσταλμένους Ιάπωνες ή τους θορυβώδεις Ισπανούς -και Έλληνες ενίοτε- είναι ένας διάσημος ένοικος, ο Τζίμι Χέντριξ, αυτοπροσώπως.


Το μεγάλο πορτραίτο του θρυλικού ροκ σταρ -του «μεγαλύτερου κιθαρίστα στην ιστορία της ροκ μουσικής», όπως τον έχει χαρακτηρίσει το Rock and Roll Hall of Fame- δεσπόζει απρόβλεπτα επιβλητικό στο κέντρο της φωτισμένης σάλας.


Ο λόγος είναι γνωστός: o Χέντριξ έκλεισε για τελευταία φορά, όπως αποδείχτηκε, ένα δωμάτιο στον 5ο όροφο του ξενοδοχείου, τον Σεπτέμβριο του 1970.

Εκεί, στην Brook St. θα ζήσει τα πιο δημιουργικά και γόνιμα καλλιτεχνικά χρόνια του. Θα είναι το καταφύγιό του, «το μοναδικό σπίτι που είχα ποτέ στη ζωή μου», θα πει ο ίδιος σε μια συνέντευξή του.

Ο Τζίμι Χέντριξ μένει ακόμη στο Cumberland Hotel... Facebook Twitter
O Τζίμι Χέντριξ στο Λονδίνο το 1967.

Το σπίτι της οδού Brook

Μπορεί το Cumberland Hotel να ήταν το αγαπημένο του ξενοδοχείο, όποτε ερχόταν στο Λονδίνο, αλλά οι δεσμοί του Χέντριξ με την πόλη χρονολογούνται αρκετά χρόνια πριν, όταν το 1966 έφτανε από τη Νέα Υόρκη στην βρετανική πρωτεύουσα, άσημος και άγνωστος ακόμη στο ευρύ κοινό.


Εκείνη την εποχή μια φίλη του έμενε σε ένα μικρό διαμέρισμα στο Σόχο και συγκεκριμένα στην οδό Brook St, 23. Εκεί, στην Brook St. θα ζήσει τα πιο δημιουργικά και γόνιμα καλλιτεχνικά χρόνια του. Θα είναι το καταφύγιό του, «το μοναδικό σπίτι που είχα ποτέ στη ζωή μου», θα πει ο ίδιος σε μια συνέντευξή του.


Λέγεται ότι ένας ακόμη λόγος που αγαπούσε αυτό το σπίτι ήταν όταν έμαθε ότι εκεί κατοικούσε και ο μεγάλος γερμανός συνθέτης του 18ου αιώνα, ο Φρίντριχ Χαίντελ. Σήμερα στην οδό Brook 23-25 τα σπίτια των δύο μουσικών λειτουργούν σαν Μουσεία.

Ο Τζίμι Χέντριξ μένει ακόμη στο Cumberland Hotel... Facebook Twitter
Αναμνηστικές πλακέτες έξω από το σπίτι του Φρίντριχ Χαίντελ και του Τζίμι Χέντριξ στην οδό Brook St. 23-25

Η σουίτα 5001

Το φθινόπωρο του 1970 ο Χέντριξ επέστρεψε για λίγο στο Λονδίνο. Θα έμενε στο Cumberland. Ήταν 6 Σεπτεμβρίου όταν έκλεισε μια σουίτα στο ομώνυμο ξενοδοχείο για δύο εβδομάδες.


Λίγες μέρες αργότερα, στις 11 Σεπτεμβρίου, στον 5ο όροφο, στο δωμάτιο 5001, έδωσε την τελευταία του συνέντευξη στον Κηθ Άλτμαν. Επτά ημέρες αργότερα το πρωί 18ης Σεπτεμβρίου 1970 πέθανε σε ένα φτηνό δωμάτιο ξενοδοχείου του Νότινγκ Χιλ, όπου έμενε μια γερμανίδα φίλη του. Από υπερβολική δόση βαρβιτουρικών. Ήταν 27 χρονών.

Σήμερα, το Cumberland έχει ανακαινίσει τη σουίτα 5001 και πλέον, το δημοφιλέστερο δωμάτιο ξενοδοχείου που υπάρχει στο West End είναι στην διάθεση όσων θέλουν να ζήσουν έστω και για ένα βράδυ την ψυχεδέλεια των 70s. Η τιμή για κάθε διανυκτέρευση κοστίζει γύρω στα 400 ευρώ και ίσως χρειαστεί κάποιος να επιδείξει υπομονή, αφού η αναμονή για την διαθεσιμότητα του συγκεκριμένου δωματίου μπορεί να μετράει μερικούς μήνες.

Ο Τζίμι Χέντριξ μένει ακόμη στο Cumberland Hotel... Facebook Twitter
Το σαλόνι της σουίτας Τζίμι Χέντριξ.


Ίσως αναρωτηθούν πολλοί αν αξίζει τον κόπο. Μήπως όλο αυτό δεν είναι παρά μια μακάβρια επιχείρηση κερδοφορίας, που άλλο δεν έχει παρά να εκμεταλλευτεί την μνημοσύνη και τον αγνό ενθουσιασμό των θαυμαστών. Ποιος ξέρει... Την απάντηση θα την δώσετε εσείς οι ίδιοι όταν, αφού καταφέρετε να κλείσετε την "Jimi Hendrix's Suite" και σταθείτε στο ψηλό παράθυρο με θέα τη βόρεια πλευρά του Χάιντ Πάρκ, ακούσετε τον μεγάλο κιθαρίστα να σας ψιθυρίζει:

Η ιστορία της ζωής, πιο σύντομη κι από ένα κλείσιμο του ματιού

Η ιστορία του έρωτα, ένα γεια κι ένα αντίο.

Μέχρι να συναντηθούμε ξανά*

* The story of Life

The story of life is quicker than the wink of an eye.
The story of love is hello and goodbye.
Until we meet again

Πρόκειται για μια στροφή από το τελευταίο ποίημα που έγραψε λίγο πριν τον θάνατό του.

Ο Τζίμι Χέντριξ μένει ακόμη στο Cumberland Hotel... Facebook Twitter
Η κρεββατοκάμαρα της σουίτας
Ταξίδια
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δεμάτι κάλεσμα

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η καθημερινότητα δεν είναι σχεδόν ποτέ ίδια στο βουνό»

Ο Βασίλης Νάκκας, ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ΚοινΣΕπ «Τα Ψηλά Βουνά», απευθύνει πρόσκληση σε όσους θέλουν να ζήσουν και να εργαστούν στο Δεμάτι Ζαγορίου, συμβάλλοντας έτσι στην ανάπτυξη των ορεινών κοινοτήτων.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τρεις φίλοι από την Αθήνα δημιούργησαν μια μικρή, αυτάρκη κοινότητα στην Αιτωλοακαρνανία, έναν ζωντανό πυρήνα ανθρώπων που ζουν και εργάζονται με τη φύση αναζωογονώντας την τοπική κοινωνία

Γειτονιές της Ελλάδας / «Είναι ωραίο να μη γυρίζουν όλα γύρω από τα λεφτά»

Τρεις Αθηναίοι δημιούργησαν το Yamochori, μια μικρή, αυτάρκη κοινότητα στην Αιτωλοακαρνανία – έναν ζωντανό πυρήνα ανθρώπων που ζουν και εργάζονται με τη φύση, οργανώνοντας δράσεις και αναζωογονώντας την τοπική κοινωνία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στη Λάρισα

Ταξίδια / 48 ώρες στη Λάρισα

Από τα αρχαία θέατρα που κρύβονται στο κέντρο της, μέχρι το καλλιτεχνικό χωριό της που ζωντανεύει κάτω από τον ήλιο, η πόλη αυτή δεν είναι απλώς μια ενδιάμεση στάση προς τη Θεσσαλονίκη, αλλά προσφέρει πολλά μαζί με το τσίπουρο Τυρνάβου και τον χαλβά Φαρσάλων.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«Οι άνθρωποι του χωριού είναι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι. Επέλεξα να ζήσω ανάμεσά τους και όχι σε παλάτια. Κοντά τους όμως νιώθω βασιλιάς».

Γειτονιές της Ελλάδας / «Ζώντας κοντά στους ανθρώπους του χωριού νιώθω βασιλιάς»

Ο Νίκος Πατερέκας μετακόμισε ξαφνικά στη Νέα Αβόρανη, έγινε αγρότης και, αν και κάποια αγαπημένα του πρόσωπα μπορεί να μην τον στήριξαν σε αυτή την απόφαση, πορεύεται με οδηγό την υπόσχεση που έδωσε όταν έχασε τους παππούδες του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στον Βόλο

Ταξίδια / 48 ώρες στον Βόλο

Από ένα έργο του Πικιώνη και ένα ιστορικό κινηματοθέατρο μέχρι τα παραδοσιακά τσιπουράδικα και τα βιομηχανικά μνημεία, ο Βόλος αποκαλύπτει την πολυπολιτισμική του κληρονομιά. Εδώ, το παλιό συναντά το νέο, με την παραλία και τα Παλαιά να είναι μόνο η αρχή για μια συναρπαστική εξερεύνηση.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«Η ψυχική ισορροπία που κερδίζεις φεύγοντας από την Αθήνα σου ανοίγει ορίζοντες»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η ψυχική ισορροπία που κερδίζεις φεύγοντας από την Αθήνα σου ανοίγει ορίζοντες»

Η Χαρά Δελή άφησε τη δουλειά της ως πολιτικός μηχανικός στην Αθήνα για να ζήσει από τη σαπωνοποιία στην Τρίπολη. Αν και η μετάβαση δεν ήταν εύκολη, τώρα δεν φαντάζεται τη ζωή της χωρίς τον χρόνο που απέκτησε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το καφέ του Wes Anderson, τo δεινοσαυράκι του Duomo κι άλλες 8 στάσεις σ’ ένα τριήμερο στο Μιλάνο

Ηχητικά Άρθρα / Το καφέ του Wes Anderson, τo δεινοσαυράκι του Duomo κι άλλες 8 στάσεις σ’ ένα τριήμερο στο Μιλάνο

Το Μιλάνο μπορεί να έχει μια απωθητική μουσολινική αισθητική στα κτίρια και τον χειρότερο κόσμο που μπορείς να συναντήσεις σε κέντρο πόλης, αλλά δεν είναι ούτε άσχημο, ούτε αδιάφορο.
M. HULOT
«Βγαίνεις ένα χειμωνιάτικο πρωινό από το σπίτι σου, ο ήλιος ανατέλλει και οι χιονισμένες βουνοκορφές βάφονται ροζ. Τι άλλο να ζητήσει κανείς από τη ζωή»;

Ταξίδια / «Στη Μαντίνεια οι μέρες γεμίζουν με πράγματα που έχουν πραγματική αξία και νόημα»

Όταν ένιωσε ότι ο χρόνος στην Αθήνα φεύγει χωρίς να τον αντιλαμβάνεται, η Μαριλένα Παναγοπούλου επέστρεψε στο χωριό της, αφοσιώθηκε στο κρασί και απολαμβάνει πια τη ζωή σε έναν τόπο όπου ο ήλιος ανατέλλει και οι χιονισμένες βουνοκορφές βάφονται ροζ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Τα Άγραφα είναι ό,τι πιο ατόφιο και αληθινό έχει απομείνει στην Ελλάδα»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Τα Άγραφα είναι ό,τι πιο ατόφιο και αληθινό έχει απομείνει στην Ελλάδα»

Πριν από πέντε χρόνια και μέσα σε μόλις τρεις μέρες, η Βασιλική Κοϊμτζίδου επέλεξε να ζήσει στο ορεινό Πετρίλο που μετρά δέκα μόνιμους κατοίκους και προσπαθεί να δημιουργήσει τις συνθήκες ώστε να τολμήσουν να κατοικήσουν και άλλοι νέοι στο χωριό.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η Ελένη Τσομπανίδου γύρισε στο χωριό της, τα Δίκαια του Έβρου και βρήκε αυτό που έψαχνε χρόνια στο εξωτερικό

Γειτονιές της Ελλάδας / «Σε ένα χωριό με εκατό ανθρώπους, μπορείς να κάνεις τη διαφορά πιο εύκολα»

Αφήνοντας πίσω της τη ζωή στις ευρωπαϊκές μητροπόλεις, η Ελένη Τσομπανίδου επέστρεψε στα Δίκαια Έβρου και ζωντανεύει ανενεργούς χώρους μέσα από την τέχνη και τη συνεργασία με την τοπική κοινότητα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Οικοτοπία: Η νέα πρωτοβουλία αναβίωσης του Καλοχωρίου στην Ήπειρο δείχνει τον δρόμο για την αναζωογόνηση και άλλων ορεινών χωριών σε όλη την Ελλάδα

Γειτονιές της Ελλάδας / «Θα βάλουμε τα δυνατά μας να αναζωογονήσουμε το Καλοχώρι»

Με ένα συνεργατικό καφενείο και με οργανικά μποστάνια, αναβαθμίζοντας μονοπάτια και ανακαινίζοντας πέτρινες κατοικίες, μια μικρή ομάδα φιλοδοξεί να ξαναζωντανέψει το καταπράσινο χωριό της Ηπείρου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Αν σταθείς ήσυχος στο δάσος, θ' ακούσεις τους ψιθύρους των δέντρων»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Αν σταθείς ήσυχος στο δάσος, θ' ακούσεις τους ψιθύρους των δέντρων»

Έπειτα από μια ανάβαση στο φαράγγι του Ανθοχωρίου, ο Χρήστος Αθανασιάδης ανακάλυψε το ησυχαστήριό του, ένα πετρόχτιστο κονάκι χωρίς ρεύμα, και άφησε πίσω του την Αθήνα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ