Μια στιγμή της Μίριαμ Μακέμπα που έχει όλα τα υλικά της μαγείας
Στο θρυλικό φιλμ του 1959 Come Back, Αfrica, του Lionel Rogosin
«Όταν πέφτει ο ήλιος...
και τα ζωντανά γυρίζουν
και τα πουλιά φωλιάζουν
έρχεσαι στο μυαλό μου.
Οταν το φεγγάρι ανατέλλει πάνω από τη θάλασσα
Σε σκέφτομαι...
Σε σπίτια και σε δρόμους θα σε ψάξω
Σε φυλακές και νοσοκομεία
μέχρι να σε βρώ.»
Η υπέροχη, αψεγάδιαστη Μίριαμ Μπακέμπα λέει ένα τραγούδι που πολύ μ΄αρέσει (σαν στίχοι από το Άσμα Ασμάτων) στο θρυλικό φιλμ του 1959 Come Back, Αfrica, του Lionel Rogosin, που είχε γυριστεί κρυφά στην Νότιο Αφρική του απαρτχάιντ, στις παραγκουπόλεις του γκέτο των μαύρων -ιδίως της πόλης Sophiatown.
Τίποτα δεν έχει αλλάξει από τότε. Τη θέση των μαύρων, πάντα κάποιος άλλος την παίρνει: ένας πρόσφυγας, μια ξυλοκοπημένη γυναίκα, ένας πεταμένος γέρος, ένα ανεπιθύμητο παιδί...
Και σόρι για το διδακτισμό...
