Χωρίς οικογένεια
Χριστούγεννα στο CAM4
XΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ τα κανάλια στέλνουν τις κάμερες στα γηροκομεία και τα συσσίτια των αστέγων. Το θέαμα βοηθάει τους θεατές να αισθανθούν καλύτερα, δια της συγκρίσεως. Το θέαμα ούτως ή άλλως είναι παραδοξότατο: τα γηρατειά είναι σφαγείο· ο δρόμος επίσης― δεν υπάρχει πιο αμήχανος συνδυασμός από το «κάλαντα + αποσυνάγωγοι».
Το ίδιο θα μπορούσε να πει κανείς για τον συνδυασμό των Χριστουγέννων με τον αυνανισμό στο CAM4. Τα Χριστούγεννα είναι σμίξιμο οικογενειών, ζεστά χνώτα μοσχαριών, φάτνες παντός είδους, ανοιχτοί ουρανοί, άμωμη σύλληψη, δώρα, γεννητούρια, πολύ φαΐ. Το CAM4, ειδικά μια μέρα γιορτής, είναι παραδοχή μιας ήττας: είσαι Χωρίς Οικογένεια, η μπακούρικη λαγνεία σε έχει καβαλήσει σα δαίμονας, δεν έχεις άνθρωπο να πιεις μαζί του μια μπύρα. Πλαταγίζεις τη γλώσσα σου όταν γύρω σου η αγνότητα πέφτει σαν χιόνι. Βαριεστημένη σεξεργασία ή εθισμός ― μόνο γιορτή δεν το λες.
Το θέαμα λοιπόν των μοναχικών ανθρώπων του CAM4 με στολές Αη-Βασίλη και χριστουγεννιάτικα φόντα είναι νομίζω τα νέα κάλαντα στο γηροκομείο. Κρίντζ πολύ.
Οι μόνες ερμηνείες που έχω είναι ότι:
α) για τους περισσοτερους τα χριστούγεννα είναι μια τεχνοτροπία για θαλπερά interiors (deco θρησκευτικού ρυθμού που δεν σημαίνει τίποτα, δεν αναφέρεται σε κανενός είδους εσωτερική γιορτή), ενώ η ζωή σέρνει την παντόφλα της μπροστά τους
β) ακόμα και οι πιο μόνοι από τους μόνους, οι εικονοκλάστες που παραδέχονται δημόσια ότι κοινωνικά έχουν κάπως χρεωκοπήσει κι έμειναν στον άσο (ούτε γιορτή ούτε φίλοι ούτε εκδρομες κ.λπ.), αταβιστικά στρέφονται σε «αυτό που κάνουν όλοι» τη μέρα της γιορτής ― σαν τις πόρνες του Φελίνι με τη χρυσή καρδιά που κατά βάθος θέλουν να παντρευτούν και να βάλουν ένα κεραμίδι στο κεφάλι.
Λίγα screenshots από τις κάμερες του απογεύματος, Χριστούγεννα 2023.
