Ο θεός είναι ζαλάδα
Για τους μουσουλμάνους, η θρησκευτική πίστη παρεισφρέει ακόμη και στην τέχνη. Το σημείο, η απλούστερη γεωμετρική οντότητα που δεν έχει διαστάσεις, είναι ο Θεός. Η κίνηση του σημείου που ορίζει έναν μετρήσιμο χώρο αποτελεί έκφραση και εικόνα της θεϊκής δημιουργίας. Κάθε τι είναι έργο του Θεού και εφόσον είναι θεϊκό, δεν μπορεί παρά να είναι τέλειο. Τόσο ακριβές και τέλειο, όσο η σύνθεση των γεωμετρικών σχημάτων που συμβολίζουν συγχρόνως και την ενότητα του κόσμου. Άθελα του ή όχι, ο καλλιτέχνης είναι συγχρόνως και μαθηματικός αφού χρησιμοποιεί ως εργαλεία τους γεωμετρικούς νόμους για να αποκαλύψει τα θαυμαστά έργα του Δημιουργού. Ο καλλιτέχνης δεν αναπαράγει το ορατό αλλά καθιστά κάτι ορατό, αποκαλύπτοντας την τελειότητά του. Για αυτόν τον λόγο, τα γεωμετρικά μοτίβα στην ισλαμική τέχνη δεν έχουν διακοσμητικό χαρακτήρα αλλά βαθιά σημασιολογικό.Η απόλυτη συμμετρία των έργων, νοητά τα διχοτομεί ώστε οι πλευρές να καθρεφτίζονται η μια στην άλλη. Πρόκειται για μια εφαρμογή που εντοπίζεται στην τέχνη του βιβλίου όπως στην καλλιγραφία, στους τάπητες, στα μπατίκ, στα βιτρώ, τη μεταλλοτεχνία, την κεραμοποιία, την αρχιτεκτονική κτιρίων και κήπων.
― Aπό το εκτενές άρθρο του Νικόλα Νταμόν Παπαδημητρίου στη LIFO, «Γεωμετρία και Τέχνη στο Ισλάμ: Οι καλλιτέχνες του Ισλάμ που είναι και μαθηματικοί». Διαβάστε το ολόκληρο ΕΔΩ
