Τα ψέματα που λέμε για τα βιβλία που δεν διαβάσαμε

Τα ψέματα που λέμε για τα βιβλία που δεν διαβάσαμε Facebook Twitter
48
Τα ψέματα που λέμε για τα βιβλία που δεν διαβάσαμε Facebook Twitter

«Μερικοί λένε ότι η ομορφιά είναι επιφανειακή. Μπορεί να είναι, αλλά τουλάχιστον δεν είναι τόσο επιφανειακή όσο η σκέψη», λέει ο Λόρδος Henry Wotton, ο ηδονιστής ήρωας του μυθιστορήματος «το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι». Και συμπληρώνει, λέγοντας «Μόνο οι ρηχοί άνθρωποι δεν κρίνουν με βάση τις εντυπώσεις.»

(To τρέιλερ της ταινίας του 1945)

Ζούμε στην δικτατορία της ομορφιάς, και το επόμενο καταφύγιο είναι η ευφυΐα. Αφού δεν μπορούμε να προσποιηθούμε τους όμορφους – όχι ότι δεν κάνουμε υπεράνθρωπες προσπάθειες, πολλές εκ των οποίων καταλήγουν σε ντιβάνι ψυχιάτρου -προσπαθούμε να υποδυθούμε τους έξυπνους, αφού η εξυπνάδα, σε αντίθεση με την ομορφιά, δεν είναι αυταπόδεικτη.

Το εύκολο διαβατήριο για την ομάδα των έξυπνων είναι η ποσότητα των βιβλίων που έχουμε διαβάσει, ή μπορεί να είναι η υποψία των βιβλίων που μπορεί να έχουμε διαβάσει. Ένα ψεματάκι, μια υπερβολή, δεν είναι και τόσο κατάπτυστη πρακτική, είναι; Ο Στίβεν Φρίαρς, σκηνοθέτης, πιστεύει ότι δεν είναι:

«Το να λες συνέχεια την αλήθεια είναι μεγάλος βραχνάς. Οι άνθρωποι που λένε την αλήθεια όλη την ώρα είναι μεγάλος βραχνάς. Είμαι σίγουρος ότι έχω πει ψέματα για βιβλία που δεν έχω διαβάσει. Γιατί; Γιατί ο χαρακτήρας μου δεν είναι πολύ καλός. Δεν νομίζω ότι διάβασα τον «Οδυσσέα» μέχρι το τέλος, αλλά δεν θυμάμαι αν έχω πει ψέματα γι' αυτό το βιβλίο.»

 

Μια έρευνα που έχει κάνει την εμφάνισή της σε πολλά βρετανικά μέσα, δηλώνει ότι αποκαλύπτει τα πιο συχνά ψέματα για βιβλία που στην πραγματικότητα δεν έχουν διαβαστεί. Η περίφημη λίστα είναι η εξής:

null

Με το χέρι στην καρδιά ομολογώ ότι δεν έχω διαβάσει το 2, το 5 και το 8. Για την ακρίβεια το 'Έγκλημα και Τιμωρία' δεν το τελείωσα γιατί αυτός ο αφελής πρωταγωνιστής μου προκαλούσε τεράστιο στρες. Μπορώ να φανταστώ γιατί λέγονται ψέματα γι' αυτά τα βιβλία, αλλά ακόμη περισσότερο έχω μια ιδέα γιατί το '1984' βρίσκεται πρώτο στη λίστα, και μάλιστα με μεγάλη διαφορά: επειδή αναφέρεται τόσο συχνά ως παράδειγμα της σύγχρονης εποχής, που όλοι έχουν την εντύπωση ότι ξέρουν την υπόθεση. Άλλοι νομίζουν ότι περιγράφει τον καπιταλισμό, άλλοι τον κομμουνισμό, αλλά όλοι ξέρουν κάτι για ένα «ολοκληρωτικό καθεστώς» και για τον «Μεγάλο Αδελφό» που μας παρακολουθεί.

Τα ψέματα που λέμε για τα βιβλία που δεν διαβάσαμε Facebook Twitter
 

Εσείς, για ποια βιβλία έχετε πει ψέματα;

ΥΓ 1 : Η ίδια έρευνα αναφέρει ότι οι γυναίκες λένε περισσότερα ψέματα για βιβλία, αλλά οι άντρες περισσότερα για τις σπουδές τους και τις επιδόσεις τους στη δουλειά. Επίσης, οι άντρες παραθέτουν συχνότερα αποφθέγματα και αποσπάσματα για να κάνουν εντύπωση, όπως έκανα εγώ στην πρώτη παράγραφο αυτού του ποστ.

ΥΓ 2 : Το βιβλίο που παραλίγο δεν μπήκε στην δεκάδα είναι η Βίβλος. Πολύ ενδιαφέρον...

Βιβλίο
48

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ντέιβιντ Λοτζ: «Ανήκουστος βλάβη»

Το πίσω ράφι / Πώς γαληνεύεται ο φόβος του θανάτου;

Από τα μυθιστορήματα του «κωμικού» Ντέιβιντ Λοτζ ουδέποτε απουσίαζαν οι στενόχωροι καμβάδες - το ίδιο συμβαίνει και στο «Ανήκουστος βλάβη» που σε κάνει να δεις αλλιώς τη ζωή που σου απομένει.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Ο Γκάρι Ιντιάνα δεν μένει πια εδώ 

Απώλειες / Γκάρι Ιντιάνα (1950-2024): Ένας queer ήρωας του νεοϋορκέζικου underground

Συγγραφέας, ηθοποιός, πολυτάλαντος καλλιτέχνης, κριτικός τέχνης, ονομαστός και συχνά καυστικός ακόμα και με προσωπικούς του φίλους, o Γκάρι Ιντιάνα πέθανε τον περασμένο μήνα από καρκίνο σε ηλικία 74 ετών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τζούλια Τσιακίρη

Οι Αθηναίοι / Τζούλια Τσιακίρη: «Οι ταβερνιάρηδες είναι ευεργέτες του γένους»

Με διαλείμματα στο Παρίσι και τη Νέα Υόρκη, έχει περάσει όλη της τη ζωή στο κέντρο της Αθήνας - το ξέρει σαν την παλάμη της. Έχει συνομιλήσει και συνεργαστεί με την αθηναϊκη ιντελεγκέντσια, είναι άλλωστε κομμάτι της. Εδώ και 60 χρόνια, με τη χειροποίητη, λεπτολόγα δουλειά της στον χώρο του βιβλίου και με τις εκδόσεις «Το Ροδακιό» ήξερε ότι δεν πάει για τα πολλά. Αλλά δεν μετανιώνει για τίποτα απ’ όσα της επιφύλαξε η μοίρα «εις τον ρουν της τρικυμιώδους ζωής της».
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
«H woke ατζέντα του Μεσοπολέμου», μια έκδοση-ντοκουμέντο

Βιβλίο / Woke ατζέντα είχαμε ήδη από τον Μεσοπόλεμο

Μέσα από τις «12 queer ιστορίες που απασχόλησαν τις αθηναϊκές εφημερίδες πριν από έναν αιώνα», όπως αναφέρει ο υπότιτλος του εν λόγω βιβλίου που έχει τη μορφή ημερολογιακής ατζέντας, αποκαλύπτεται ένας ολόκληρος κόσμος βαμμένος στα χρώματα ενός πρώιμου ουράνιου τόξου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αθηναϊκές πολυκατοικίες: Η πιο ζωντανή ιστορία της πρωτεύουσας

Βιβλίο / Αθηναϊκές πολυκατοικίες: Η πιο ζωντανή ιστορία της πρωτεύουσας

Μια νέα ερευνητική έκδοση του Ιδρύματος Ωνάση, ευχάριστη και ζωντανή, αφηγείται την ιστορία της πολυκατοικίας αλλά και της πόλης μας με τις μεγάλες και τις μικρότερες αλλαγές της, μέσα από 37 ιστορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χυδαιότητα, ένα ελάττωμα της νεωτερικότητας

Βιβλίο / Χυδαιότητα, ένα ελάττωμα της εποχής μας

Το δοκίμιο «Νεωτερικότητα και χυδαιότητα» του Γάλλου συγγραφέα Μπερτράν Μπιφόν εξετάζει το φαινόμενο της εξάπλωσης της χυδαιότητας στην εποχή της νεωτερικότητας και διερευνά τη φύση, τα αίτια και το αντίδοτό της.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
«Μαθαίνεις να υπάρχεις μέσα στο γράψιμο και αυτό είναι επικίνδυνο»

Βιβλίο / «Μαθαίνεις να υπάρχεις μέσα στο γράψιμο και αυτό είναι επικίνδυνο»

Μια κουβέντα με τη Δανάη Σιώζιου, μία από τις πιο σημαντικές ποιήτριες της νέας γενιάς, που την έχουν καθορίσει ιστορίες δυσκολιών και φτώχειας και της οποίας το έργο έχει μεταφραστεί σε πάνω από 20 γλώσσες.
M. HULOT
«Τα περισσότερα περιστατικά αστυνομικής βίας εκδηλώνονται σε βάρος ειρηνικών διαδηλωτών»  

Βιβλίο / «Τα περισσότερα περιστατικά αστυνομικής βίας εκδηλώνονται σε βάρος ειρηνικών διαδηλωτών»  

Μια επίκαιρη συζήτηση με την εγκληματολόγο Αναστασία Τσουκαλά για ένα πρόβλημα που θεωρεί «πρωτίστως αξιακό», με αφορμή την κυκλοφορία του τελευταίου της βιβλίου της το οποίο αφιερώνει «στα θύματα, που μάταια αναζήτησαν δικαιοσύνη».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Η διαμάχη ανάμεσα στην Τζόαν Ντίντιον και την Ιβ Μπάμπιτζ συνεχίζεται και μετά θάνατον σε μια «διπλή» βιογραφία

Βιβλίο / Τζόαν Ντίντιον vs. Iβ Μπάμπιτζ: Μια διαμάχη που συνεχίζεται και μετά θάνατον

Η Ντίντιον και η Μπάμπιτζ πέθαναν με διαφορά έξι ημερών τον Δεκέμβριο του 2021: «Θέλω να πιστεύω ότι η Τζόαν Ντίντιον έζησε μια επιπλέον εβδομάδα από κακία», είχε γράψει τότε μια δημοσιογράφος σε ένα tweet που έγινε viral.
THE LIFO TEAM

σχόλια

20 σχόλια
Αν τα βιβλία που έχει διαβάσει κάποιος είναι δείκτης εξυπνάδας είναι σχετικό για μένα. Μου αρέσει όταν είναι κάποιος 'διαβασμένος'. αλλά η μόρφωση δεν πάει πάντα με την εξυπνάδα. Και στη τελική τί σημαίνει έξυπνος? Για μένα μεγαλύτερη σημασία έχει να είναι κάποιος πρακτικός στη ζωή του. έχω γνωρίσει πολλούς αντικειμενικά έξυπνους που είναι αντικοινωνικοί, έξυπνους που έχουν εξαρτήσεις (αλκοόλ, ναρκωτικά) και έξυνους που γενικά πνίγονται σε μια κουταλιά νερό.
Ρε φίλε, μεταπτυχιακό στη Θεολογία έχω και μάλιστα από προτεσταντικό πανεπιστήμιο που η Αγία Γραφή βασιλεύει, κι όμως τη «Βίβλο» δεν την έχω διαβάσει. Όταν συστήνομαι ως θεολόγος, δεν ξέρεις πόσα άτομα έχουν βρεθεί και μου λένε, προκειμένου να μου αποδείξουν πόσο θρησκεύουν τάχα, λες και εγώ θα τους κρίνω ή θα τους σώσω, «ναι, ναι, κι εγώ τη "Βίβλο" την έχω διαβάσει ΟΛΗ». Το μέγεθος της ασχετοσύνης τους δεν παίζεται, εφόσον και μόνο με τη λέξη «Βίβλος» εννοούνται συγκεκριμένα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης. Επίσης, ούτε το «Αγία Γραφή» σώζει, εφόσον ο όρος είναι περιεκτικός για το σύνολο των βιβλίων Παλαιάς και Καινής Διαθήκης, χοντρικώς 47 και 29 τον αριθμό αντίστοιχα (ανάλογα με το πόσα βιβλία αναγνωρίζει η κάθε χριστιανική εκκλησία!), επί χ στίχους το καθένα, και δη στα αρχαία ελληνικά... Άσε αγόρι μου, δεν νομίζω, και εγώ με το ζόρι μια φορά ένα Κατά Ματθαίον και ένα Κατά Ιωάννην διάβασα, και αυτά υπό την απειλή των εξετάσεων. Η τεράστια δε ψεματούρα του θρησκο-ψαγμένου είναι αυτό με την «Αποκάλυψη». Τραγικό φάουλ. Στοιχηματίζω ότι αυτά τα άτομα ούτε κατάλογο ντιλίβερι δεν έχουν διαβάσει. Τέλος το μάθημα.
Δεν κατάφερα ποτέ να διαβάσω την "Ανάσταση" του Τολστόι. Δεν ξέρω γιατί. Το προσπάθησα τρεις φορές, και πάντα η υπομονή μου τελείωνε κάπου στις πρώτες είκοσι σελίδες. Το 1984 το έχω διαβάσει δυο φορές, και πραγματικά απορώ που είναι το πρώτο βιβλίο στην λίστα, γιατί δεν είναι ούτε μεγάλο, ούτε ιδιαίτερα δύσκολο, και με όσους το έχω συζητήσει καταλαβαίνουν πάντα κάτι διαφορετικό από την ανάγνωσή του. Όσο για τον Κοέλιο, ναι, γράφει κάποια πράγματα με απλοϊκό τρόπο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα χαρακτήριζα τα βιβλία του μαρτύριο. Όσο για το "αν θέλεις κάτι πολύ όλο το σύμπαν συνομωτεί για να το αποκτήσεις", νομίζω πως πολυ απλά εννοεί ότι άμα βάλεις την καρδιά και την προσπάθειά σου σε κάτι, ξεπερνάς εμπόδια που σε άλλη περίπτωση θα φαινόντουσαν ανυπέρβλητα, και όχι ότι αν θέλεις κάτι πολύ, αυτό πραγματοποιείται με έναν μαγικό τρόπο, όπως έχει επικρατήσει να πιστεύουμε...
Δεν έχω διαβάσει τα 1, 2, 4, 5, 7 - ενώ τα ξέρω, δεν έχουν πέσει στα χέρια μου (ακόμα). Αλλά για να είμαι ειλικρινής, δεν ντρέπομαι κιόλας - ίσα ίσα, είμαι περήφανη για αυτά που ΕΧΩ διαβάσει, συν του ότι ενθουσιάζομαι για το ότι έχω ακόμα πολλούς κόσμους να ανακαλύψω, μην έχοντας διαβάσει και αυτά. Πόσες φορές εύχομαι να μπορούσα να διαβάσω τα αγαπημένα μου βιβλία σαν να ήταν η πρώτη φορά, να τα ανακαλύψω ξανά. Τουλάχιστον, με αυτά που δεν έχω διαβάσει, και υπάρχει η περίπτωση να τα αγαπήσω, θα έχω πάντα αυτήν την ευκαιρίαααα
Στην τριτη Λυκειου, "ο κόσμος της Σοφίας"... εκανα φιλότιμες προσπάθειες αλλά τίποτα... Βαρέθηκα μέχρι απελπισίας αλλά φυσικά είχα πει στις τότε κολλητές μου ότι το διάβασα κ ήταν υπέροχο..!
Δεν έχω διαβάσει απο αυτά τα 2,4,5,7 αλλα δεν έχω πει ποτέ ψέματα οτι έχω διαβάσει ένα βιβλίο! Δηλαδή,οκ,αντε το λες το ψέμα,μετα κάνετε και συζήτηση πάνω σε αυτό;Αδυνατώ να το καταλάβω! Πάντως μου έχει τύχει για βιβλία να μην με ρωτάνε καν αν τα έχω διαβάσει αλλά απλά να αρχίζουν να τα αναλύουν υπερβολικα φλύαρα και οταν λέω διακόπτοντας "ναι το έχω διαβασει,συμφωνώ/διαφωνώ εδω" να απογοητέυονται που δεν έχουν το μονοπώλιο.Ίσως σε τέτοια περίπτωση και μόνο θα μπορούσα να πω ψέματα.
Επειδή δυστυχώς είμαι στη γενιά των 30κάτι, το να έχω διαβάσει μερικά (καμιά εκατοστή όχι παραπάνω μην παρεξηγούμαστε) βιβλία στην ηλικία των 15-20 που είχα χρόνο δε σημαίνει πια απολύτως τίποτα. Είναι σα να μην τα έχω διαβάσει, δε θυμάμαι τίποτα! Οπότε χαμογελώ και λέω ναι ναι όταν κάποιος αναφέρεται στην υπόθεση ενός βιβλίου...Τώρα πια πού χρόνος.
κι όμως Lycos ίσως δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Νομίζω το πιο σημαντικό που αποκομμούμε από τα βιβλία είναι οι σκέψεις που κάνουμε όταν τα διαβάζουμε και ο τρόπος σκέψης που αναπτύσσουμε. Και νομίζω αυτό μένει, ακόμη και αν ξεχάσεις την υπόθεση του βιβλίου. Άλλωστε, γι αυτό ειναι σημαντικό το διάβασμα.
Ενδιαφερον αρθρο! Μονο που το να διαβαζεις βιβλια δεν σε καθιστα εξυπνο. Μορφωμενο ισως, καλλιεργημενο ισως. Η εξυπναδα ειναι κατι εμφυτο, ευστροφια που συνανταμε και στα πιο "απελεκτητα ξυλα"Το να διαβαζεις βιβλια ειναι για μενα περισσοτερο κατι σαν χομπι. Αλλοι παιζουν σκακι. αλλοι ψαρευουν. οπως τη βρισκει ο καθενας..καθε δραστηριοτητα σου ανοιγει το μυαλο.Διαβαζοντας τα σχολια καταλαβαινω ποσο υποκειμενικο ειναι το καλο ή ενδιαφερον βιβλιο π.χ. λατρεψα το Ονομα του Ροδου, κ βαριεμαι αφορητα τον Κοελο.Ωστοσο οταν, μαθητρια Λυκειου διαβασα τον Αλχημιστη, νομιζα οτι διαβασα την Αποκαλυψη! Επισης ομολογω οτι ποτε δεν καταλαβα τον Καστανεντα, οσες φιλοτιμες προσπαθειες κι αν εχω κανειΕιναι μαλλον οπως με τις ταινιες ή και γενικοτερα μ ενα εργο τεχνης - ταυτιζομαστε ή οχι αναλογα με τα βιωματα μας και την ψυχικη μας κατασταση, γι αυτο σε αλλον θα μιλησει ενα βιβλιο στην ψυχη του και αλλον θ αφησει παγερα αδιαφορο.Παντως σχετικα με την απομυθποιηση των βιβλιων ομολογω οτι δεν μπορεσα να διαβασω Μαρσελ Προυστ "Αναζητωντας τον χαμενο χρονο" (ηταν για μενα ακριβως αυτο: χαμενος χρονος!) και του Γκαιτε τον Φαουστ,εργο που θεωρειται θεμελιο της παγκοσμιας λογοτεχνιας ημουν αναγκασμενη να το διαβασω για εργασια στο Παν/μιο και βλαστημουσα καθε του σελιδα!Επισης αγαπω τον Καφκα και πιστευω οτι οι αναλυσεις επι αναλυσεων πανω στα τοσο απλα γραμμενα εργα του εχουν κανει μεγαλη ζημια και τον εχουν παρεξηγησει στο ευρυ κοινο.
1,2,5...Δεν Σπάνια αφήνω βιβλίο αδιάβαστο. Σίγουρα το 2 είναι ένα απ'αυτό-φρικτή μετάφραση δεκαετίας 60. Τώρα μετά μπορεί να μετανοιώνεις τις ώρες πούφαγες αντί να φροντίσεις να διαβάσεις κάτι άλλο Π2
ψέμματα δε νομίζω να έχω πει - αλλά έχω αφήσει αδιάβαστα το Anna Karenina ) και το All the beautiful horses του Joseph (?)Conrad, στην σελίδα 12 στην οποία έφτασα μετά από μεγάλη πίεση. Ούτε στον χειρότερο εχθρό μου. Από την λίστα ομολογώ ότι δεν έχω διαβάσει τα 1,2,3,6,7. Στα 3,6 και 7 όμως έχω δει τις ταινίες, πιάνει;;;
εχω διαβασει τη βιβλο -ανα περιοδους βεβαια- κ σιγουρα ολοκληρη κ με πολλες επιστροφες στην αναγνωση της.Κοιταζω τα βιβλια μου,τα βιβλια του σπιτιου,για πoιο εχω πει ψεμματα?...Το κεφαλαιο (κανεναν τομο) κ το κομμουνιστικο μανιφεστο Μαρξ κ Μαρξ-Ενγκελς αντιστοιχα.Δν ειμαι χαζος απλα ζωντας σ'αυτην τν εποχη κ αυτη τη χωρα μου ειναι απιστευτο,αδυνατο να συγκεντρωθω.Αγαπαμε Λενα Φ. :D
Αν είσαι πραγματικά έξυπνος,αυτό φαίνεται.Και θα το καταλάβουν αυτοί που σε ενδιαφέρει να το καταλάβουν.Δεν υπάρχει λόγος ούτε να το παίζεις έξυπνος,ούτε πολυδιαβασμένος,ούτε τίποτα.Αυτή η υποκρισία (την οποία ο άλλος σίγουρα θα καταλάβει από ένα σημείο και μετά) ακυρώνει με μιας την υποτιθέμενη "εξυπνάδα" σου.Άσε που το να έχεις διαβάσει ένα βιβλίο δε σε κάνει Einstein.Το θέμα είναι να καταλαβαίνεις και τι διαβάζεις.Προσωπικά δε νομίζω ότι αν κάποιος/α μου πει ότι έχει διαβάσει το War & Peace (το οποίο δεν έχω διαβάσει,από τη λίστα έχω διαβάσει μόνο το 3,το 6 και το 8) θα εντυπωσιαστώ ιδιαίτερα μόνο και μόνο από αυτό.
Δεν έχω διαβάσει το 2,4,5 και 7 και δεν λέω ποτέ ψέμματα για το τι δεν έχω διαβάσει. Για την ακρίβεια τα αγνοούσα παντελώς (και δεν ντρέπομαι καθόλου γι' αυτό με εξαίρεση τον Τολστόϊ) γιατί με έχει καταλάβει πάλι μανία να διαβάσω λογοτεχνία και έχω πολύ όρεξη. Θα τα έχω υπόψιν. Και δεν έχω διαβάσει ακόμα πολλά άλλα πράγματα και χαίρομαι πάρα πολύ γι'αυτό γιατί με περιμένει ένας ολόκληρος κόσμος μπροστά. Υ.Γ. Έχω διαβάσει την Βίβλο και το Κοράνι. Δεν έχω διαβάσει τον "Οδυσσέα". Συγχαρητήρια για το άρθρο σας! Ακόμα μια φορά ήσασταν εκπληκτική!
Ο αλχημιστής.Θυμάμαι πόσο αίσθηση προκάλεσε όταν πρωτοβγήκε,όλοι μιλούσαν γι'αυτό όλοι είχαν άποψη για το νόμο της έλξης και μπλα μπλα.Εννοείται ότι συμμετείχα κι εγώ (σαν τη βλαμμένη) υποστηρίζοντας ένθερμα τα γραφόμενα του συγγραφέα κλπ κλπ.Τελικά το διάβασα πριν λίγους μήνες καταβάλλοντας υπεράνρωπες προσπάθειες να το τελειώσω.Μα τέτοια παπαριά?Πας να περάσεις ρε φίλε ένα τόσο σπουδαίο μήνυμα με μια ιστορία που δεν θα διάβαζα ούτε στην τρίχρονη ανηψιά μου?Και έπαθε παράκρουση το πανελλήνιο με τις βλακείες του παπάρα (γιατί συγγραφέας δεν είναι).Πρόσφατα μου χάρησαν το βιβλίο του "το εγχειρίδιο του πολεμιστή του φωτός".Διάβασα δυο σελίδες-όχι ότι είχα σκοπό να ξαναυποβάλλω τον εαυτό μου στο ίδιο μαρτύριο δηλ.να το τελειώσω-και διαπίστωσα ότι ο άθλιος αυτός τύπος αντιγράφει κατα γράμμα τον τεράστιο Καστανέντα.Όσοι αγοράζετε βιβλία του-χωρίς να θέλω να σας μειώσω",χαρίστε τα,πετάξτε τα ή ότι άλλο σας φωτήσει.Και μετά διαβάστε Καρλος Καστανέντα αν θέλετε να μαθετε την πραγματική αλήθεια.Συγνώμη για το μεγαλο σχόλιο αλλά ήθελα κάπου να ξεσπάσω.Ο Κοέλιο πλασάρεται σαν δάσκαλος και καθοδηγητής σίριουσλι??Μεγαλύτερη μουφα δεν υπάρχει.Ουφ τα είπα και ξεθύμανα!
ποσο πολυ συμφωνω,τετοια μαλακια...εγω ειχα μπει στη λουμπα και το διαβασα και ημουν απο τις μονες που επεμενα οτι πρωτον δε μου αρεσε καθολου ο αλχημιστης και δευτερον ο κοελιο ειναι απατεωνας...
Σωστήηη... Πρέπει να ομολογήσω ότι παρατηρώντας ποιά ακριβώς άτομα του περιβάλλοντός μου ήταν αυτά που κόπτονταν για τη φοβερή σοφία του βιβλίου, απέφυγα να αναλώσω το χρόνο μου μαζί του. Σύντομα, ένα ένθετο σε εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας άρχισε να δημοσιεύει σύντομες ιστορίες και "σοφίες" του εν λόγω τύπου, και διαβάζοντας δυο τρεις επιβεβαίωσα το ορθόν της παλαιότερης απόφασής μου.
Λατρευω τα βιβλία. Τον τελευταίο χρόνο έχω αγοράσει 15 τίτλους, όλα κακογραμμενα, πρόχειρα, βαρετά, χωρίς αληθινούς χαρακτήρες. Τα μοίρασα σε φίλους. Δεν θυμάμαι τίτλους. Μετά έκατσα και ειδα game of thrones και breaking bad και συνηλθα.
Αρχίζοντας την πρότασή μου γράφοντας "Λατρεύω τα βιβλία" εσύ συμπεραίνεις ότι δεν είμαι συστηματική αναγνωστρια; Και ναι, ακριβώς αυτό έκανα. 15 λάθος επιλογές. Όλα τα υπόλοιπα βιβλία πλην αυτών των 15 που αγόρασα, προφανώς ήταν καταπληκτικά.
δεν εχω διαβασει ουτε ενα απο τη συγκεκριμενη λιστα.και κατα 99% δεν προκειται κιολας. δε με ενδιαφερει προσωπικα η -τοσο- κλασσικη λογοτεχνια. α! και παραδεχτειτε οτι ορισμενοι διαβαζουν συγκεκριμενα βιβλια επειδη μεγαλωσαν ακουγοντας τους γυρω τους να λενε "α αυτο; βιβλιαρα!". χιλιες φορες να διαβαζεις πραγματα που γουσταρεις εσυ, που κανουν καλο στη δικη σου ιδιοσυγκρασια, και σε διαμορφωνουν οπως προτιμας/νομιζεις οτι ειναι -κι ας μην εχουν αλλαξει ουτε στο ελαχιστο τον κόσμο, λογοτεχνικο και μη- παρα να διαβαζεις βιβλια που δε θες επειδη απλα ειναι τα συγκεκριμενα.
Φταίει λίγο και το γεγονός ότι η ανάγνωση ενός βιβλίου έχει γίνει μόδα γιατί και τα βιβλία αντιμετωπίζονται πλέον απο μεγάλη μερίδα του κόσμου ως η "καινούργια κολεξιόν που όλοι πρέπει να έχουν στην βιβλιοθήκη τους."Στην δεκαετία του '90 είχαμε το "Εκρεμές του Φουκώ" που πόσοι δεν πέσαμε στην λούμπα να διαβάσουμε ένα παραληρηματικό κείμενο χιλίων σελίδων,στην δεκαετία του 2000 είχαμε το "Οταν Έκλαψε ο Νίτσε" και πάλι έπρεπε να υποκύψουμε στην μόδα.Και πόσοι δεν είπαμε ψέμματα για το πόσο ωραία είναι και πόσα βλέμματα αποδοκιμασίας δεν εισπράζαμε όταν απλά δηλώσαμε ότι χάσαμε άδικα τον χρόνο μας με τυπωμένες μπούρδες.Φτιάξαμε συνείδηση ότι ακόμα και το βιβλίο είναι μόδα και πρέπει να το έχουμε/διαβάσουμε.Λογικό να λέμε ψέμματα.Απλά απογοητευτήκαμε γιατί το "νουμεράκι" που διαλέξαμε δεν έδειχνε καλά πάνω μας.
ε, όχι και μπούρδα το Εκκρεμές του Φουκώ! Εμένα αυτό το παραλληρηματικό κείμενο με έκανε να παραλληρω! Ήμουν και μαθήτρια γυμνασίου όταν το διάβασα, δεν με άγγιζε ακόμα αυτή η μόδα.