Στην ομιλία του Ντάνιελ Μέντελσον

Στην ομιλία του Ντάνιελ Μέντελσον Facebook Twitter
1

Στην ομιλία του Ντάνιελ Μέντελσον Facebook Twitter

 

Τέλεια κοστουμαρισμένος, απόλυτη αυτοπεποίθηση, παγωμένο βλέμμα. Ο Ντάνιελ Μέντελσον, ο πιο πρόσφατος μεταφραστής του Κ.Π. Καβάφη στα αγγλικά, γνωστός στην Ελλάδα για το βιβλίο του Χαμένοι, σε ανοιχτή συζήτηση περί Καβάφη στην κεντρική σκηνή της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών. Συνομιλητής του ο  Δημήτρης Παπανικολάου.

Η συζήτηση διεξάγεται στα αγγλικά, με παράλληλη μετάφραση στα ελληνικά μέσω ακουστικών. Ο Μέντελσον, Αμερικανοεβραίος κλασικιστής, ξεκινάει την αφήγησή του για το πώς «ανακάλυψε» τον Καβάφη με μια γοητευτική ιστορία. Φοιτητής ακόμα, ταξίδεψε στην Ελλάδα ένα καλοκαίρι για να κάνει ένα summer school στην Αμερικανική Αρχαιολογική Σχολή και καθημερινά ξυπνούσε ξημερώματα ώστε να ακολουθήσει τους υπόλοιπους συναδέλφους του σε ανασκαφές στις Μυκήνες. Με τα πολλά, κατάλαβε πολύ σύντομα ότι έπληττε θανάσιμα κι ότι δεν τον ενδιέφερε καθόλου η αρχαιολογία. Σε μια στάση του λεωφορείου που τους πήγαινε στην ανασκαφή, «για να δούμε τον εκατοστό μυκηναϊκό τάφο», σταματήσανε κάπου για «πιπί». Εκεί ζήτησε με τα πενιχρά του ελληνικά από ένα μικρό μπακάλικο-καφενείο να αγοράσει κάτι για διάβασμα. Το μόνο που είχε να του δώσει ο καφετζής ήταν μια παλιά, ξεφτισμένη έκδοση ποιημάτων του Καβάφη. «Ο Καβάφης μού έσωσε το μυαλό εκείνο το καλοκαίρι» αναπολεί σήμερα ο διάσημος πια καβαφιστής. «Όλοι οι φοιτητές που επιλέγουμε κλασικές σπουδές μαγνητιζόμαστε από τα γυμνά αγάλματα και τις πονηρές ιστορίες για τους θεούς των Ελλήνων» λέει με χιουμοριστική διάθεση.

Λίγο αργότερα, ο σπουδαίος ελληνολάτρης καθηγητής του των νέων ελληνικών στο Πρίνστον, Ρίτσαρντ Μπέρτζι, τους έβαζε να αποστηθίσουν ποιήματα του Καβάφη. Εκεί κόλλησε οριστικά με τον ποιητή. Ερώτηση: «Έχει σημασία, τελικά, ότι τον ενδιαφέρει τόσο πολύ ο Καβάφης, επειδή είναι ο ίδιος ανοιχτά γκέι;». Στραβομουτσουνιάζει. «Αυτό είναι που με ενοχλεί με τους γκέι φίλους μου στη Νέα Υόρκη. Αρνούνται να δουν τα υπόλοιπα ποιήματά του, όπως οι ιστορικοί έλκονται μόνο από τα ιστορικά του ποιήματα, ενώ ουσιαστικά το ένα δεν ξεχωρίζει από το άλλο». «Ποιο ήταν το μεγαλύτερό σας πρόβλημα στην απόδοση των ποιημάτων στα αγγλικά;» ρωτάει ο Παπανικολάου. «Η καθαρεύουσα. Δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο στα αγγλικά». «Και γιατί μεταφράσατε και τα “ατελή” του ποιήματα;». «Μα, γιατί μετά από εκατό χρόνια το σώμα του έργου ενός ποιητή ανήκει στους αναγνώστες του».

Μιάμιση ώρα διήρκησε η συζήτηση ανάμεσα στους δύο ακαδημαϊκούς και μετά ήρθε η ώρα του κοινού να θέσει ερωτήσεις. Ακούστηκε ουκ ολίγες φορές ο χαρακτηρισμός «διανοούμενος», σε σημείο που νόμιζες ότι λίγο τον ειρωνεύονται. «Ο Μαλάνος λέει ότι ολόκληρη η ποίηση του Καβάφη επικεντρώνεται στην ομοφυλοφιλία του. Τι λέτε;» σχολιάζει κάποιος ακροατής. «Όπως σε όλους, η προσωπικότητά μας δεν μπορεί να διαχωριστεί από το έργο μας. Αλλά είναι κρίμα να επιμένουμε σε μία μόνο πλευρά μας. Είμαστε το ένα, αλλά είμαστε και το άλλο». «Επηρεαστήκατε από τον Καβάφη όταν γράφατε για τους χαμένους από το Ολοκαύτωμα συγγενείς σας;» ρωτάει μια άλλη κυρία. «Μου πήρε 12 χρόνια να ολοκληρώσω τη μετάφραση του συνόλου των ποιημάτων του Καβάφη. Κατά τη διάρκειά της, έγραψα και τους Χαμένους. Αναπόδραστα με επηρέασε ο Καβάφης, που έτσι κι αλλιώς ενδιαφέρεται για τους losers της Ιστορίας». «Τι έχετε να πείτε για όλα όσα του καταλογίζουν; Ότι δεν είναι και τόσο σπουδαίος ποιητής τελικά, ότι έχει κι αυτός τις αδυναμίες του και τα τρωτά του στοιχεία;» λέει ένας άλλος, ενδεχομένως θέλοντας να του βάλει τρικλοποδιά ή να επιβεβαιώσει τις όποιες αντιρρήσεις έχουν ειπωθεί κατά καιρούς. «Μα, δεν είμαι ούτε ατζέντης του, ούτε θα πάρω ποσοστά από το έργο του. Εμένα μου πηγαίνει. Με “διάλεξε” ο Καβάφης, όπως και τόσους άλλους έξυπνους ανθρώπους στους οποίους κάτι έχει να πει» απαντάει και πέφτει χειροκρότημα και πολύ γέλιο. «Πώς συνδυάζετε τις κλασικές σπουδές, τον Καβάφη και την αρθρογραφία σας που έχει να κάνει με θέματα ποπ κουλτούρας, όπως η ταινία Troy ή η τηλεοπτική σειρά “Game of Τhrones”;» ρωτάει μία δημοσιογράφος που συγχρόνως κρατάει σημειώσεις.

Ο Ντάνιελ Μέντελσον είναι όντως ένας «διανοούμενος»-celebrity του Μανχάταν και συχνά δημοσιεύει δοκίμια λογοτεχνικά αλλά και κριτική για θέματα μαζικής κουλτούρας σε διάφορα σημαντικά περιοδικά της Νέας Υόρκης. «Γράφω για ό,τι με ενδιαφέρει και θα σας έλεγα ότι το κλασικό μου υπόβαθρο με βοηθάει να κατανοώ ακόμα περισσότερο τη σύγχρονη ζωή. Άλλωστε, τι άλλο είναι η ενασχόληση με την αρχαιότητα παρά η ανακάλυψη της ζωής των ανθρώπων άλλων εποχών»… Καταιγισμός ερωτήσεων, αλλά κάποτε έπρεπε να τελειώσει η εκδήλωση.

Ο Παπανικολάου του ζητάει να απαγγείλει ένα ποίημα του Αλεξανδρινού – το αγαπημένο του. Δεν πρόλαβε να τελειώσει την παράκλησή του και ο Μέντελσον έσπευσε να μας διαβεβαιώσει ότι ξέρει ποιο είναι το αγαπημένο του κι ότι θα μας το πει αμέσως. Και ξεκινά να απαγγέλλει από μνήμης σε άπταιστα ελληνικά το «Απ’ τες εννιά». Άκρα του τάφου σιωπή! Το ακροατήριο καθηλώθηκε, άκουγε με κομμένη την ανάσα. Μετά τον τελευταίο στίχο «Πώς πέρασαν τα χρόνια» ακολουθεί κύμα χειροκροτημάτων και πολλοί σηκώνονται όρθιοι βουρκωμένοι. Ο Ντάνιελ Μέντελσον αποχαιρέτησε το κοινό του σαν ένας σταρ που ξέρει να κλείνει μία παράσταση με θριαμβευτικό φινάλε

Βιβλίο
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βιογραφίες: Aπό τον Γκαρσία Μάρκες στην Άγκελα Μέρκελ

Βιβλίο / Πώς οι βιογραφίες, ένα όχι και τόσο δημοφιλές είδος στη χώρα μας, κατάφεραν να κερδίσουν έδαφος

Η απόλυτη επικράτηση των βιογραφιών στη φετινή εκδοτική σοδειά φαίνεται από την πληθώρα των τίτλων και το εύρος των αφηγήσεων που κινούνται μεταξύ του autofiction και των βιωματικών «ιστορημάτων».
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
ΕΠΕΞ Λευτέρης Αναγνώστου, ένας μεταφραστής

Λοξή Ματιά / Λευτέρης Αναγνώστου (1941-2024): Ένας ορατός και συγχρόνως αόρατος πνευματικός μεσολαβητής

Ο Λευτέρης Αναγνώστου, που έτυχε να πεθάνει την ίδια μέρα με τον Θανάση Βαλτινό, ήταν μεταφραστής δύσκολων και σημαντικών κειμένων από τη γερμανική και αυστριακή παράδοση.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Βιβλίο / Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Ο Ιωάννης Στεφανίδης, καθηγητής Διπλωματικής Ιστορίας στη Νομική του ΑΠΘ και επιμελητής του τρίτομου έργου του ιστορικού Νίκου Πετσάλη-Διομήδη, εξηγεί γιατί πρόκειται για ένα κορυφαίο σύγγραμμα για την εποχή που καθόρισε την πορεία του έθνους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Βιβλίο / Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Με αφορμή το τελευταίο του μυθιστόρημα «Ο θάνατος του συγγραφέα» ο δημοσιογράφος μιλά για την τεχνητή νοημοσύνη, την εικονική πραγματικότητα και την υπαρξιακή διάσταση της τεχνολογίας.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Άλαν Χόλινγκερστ: «Η γραμμή της ομορφιάς»

Το πίσω ράφι / Η γραμμή της ομορφιάς: Η κορυφαία «γκέι λογοτεχνία» του Άλαν Χόλινγκχερστ

Ο Χόλινγκχερστ τοποθέτησε το βραβευμένο με Booker μυθιστόρημά του στα θατσερικά '80s και κατάφερε μια ολοζώντανη και μαεστρική ανασύσταση μιας αδίστακτης δεκαετίας.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Βιβλίο / Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Η Σανόρα Μπαρμπ είχε περάσει πολύ καιρό στους καταυλισμούς των προσφύγων από την Οκλαχόμα που είχαν πληγεί από την Μεγάλη Ύφεση και την ξηρασία, προκειμένου να γράψει το μυθιστόρημά της. Έκανε όμως το λάθος να δείξει την έρευνά της στον διάσημο συγγραφέα, ο οποίος την πρόλαβε.
THE LIFO TEAM
Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι σπουδαιότερες μορφές του 19ου αιώνα

Βιβλίο / Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι παρεξηγημένοι του 19ου αιώνα

Το βιβλίο του Γερμανού θεωρητικού και πανεπιστημιακού Χέρφριντ Μίνκλερ αναλαμβάνει να επαναπροσδιορίσει το έργο τους, που άλλαξε τα δεδομένα του αστικού κόσμου από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Βιβλίο / Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Ο Νίκος Ψιλάκης ερευνά και μελετά την κρητική παράδοση εδώ και τέσσερις δεκαετίες. Τα βιβλία του είναι μνημειώδεις εκδόσεις για το φαγητό, τις λαϊκές τελετουργίες και τα μοναστήρια της Κρήτης που διασώζουν και προωθούν τον ελληνικό πολιτισμό.
M. HULOT
«Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Βιβλίο / «Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Ένα νέο βιβλίο επιχειρεί να καταρρίψει τους μισογυνιστικούς μύθους για τις αυτοκρατορικές γυναίκες της Ρώμης, οι οποίες απεικονίζονται μονίμως ως στρίγγλες, ραδιούργες σκύλες ή λάγνες λύκαινες.
THE LIFO TEAM
Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Βιβλίο / Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Σε όλα τα έργα του πρωταγωνιστούν οι γυναίκες και μια υπόγεια Αθήνα, ενώ ο ίδιος δεν κρίνει τους ήρωές του παρά το αφήνει σε εμάς: Μια κουβέντα με τον χαμηλόφωνο συγγραφέα του «Άχρηστου Δημήτρη» και της «Πλατείας Κλαυθμώνος».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

σχόλια

1 σχόλια
> «Και γιατί μεταφράσατε και τα “ατελή” του ποιήματα;». «Μα, γιατί μετά από εκατό χρόνια το σώμα του έργου ενός ποιητή ανήκει στους αναγνώστες του».Ανήκουν τα «ατελή ποιήματα» ενός τελειομανούς στο «σώμα του έργου του»;