Το 'Α μπα' σύμφωνα με την περιγραφή του, ασχολείται με «κάθε είδους ερωτήσεις», όμως όποιος το έχει παρακολουθήσει έστω και λίγο ξέρει ότι ο κόσμος διψάει για απαντήσεις που έχουν να κάνουν με τα αισθηματικά του. Ακολουθεί μια συλλογή ερωτήσεων γύρω από το βασανιστικό ερώτημα που κυριαρχεί στις σκέψεις μας: «μ' αγαπά/δεν μ' αγαπά;»
1. "Είμαι ζευγάρι με ένα παιδί 10 χρόνια που το αγαπώ πολύ. Αλλά τώρα στις διακοπές εντελώς ξαφνικά το μάτι μου αλληθωρίζει σε κάτι απίστευτα σέξι αγόρια. Υπάρχουν και ευκαιρίες άμα θέλω. Τι κάνω όμως; Το λέω στο φίλο μου; Το κάνω; Ή καίγομαι;" –Nίκος
-Αγαπητέ μου Νίκο
Αυτό έλειπε, μετά από 10 χρόνια να μη σου γυρίζει το μάτι. Φυσικά θα λιμπίζεσαι και φυσικά θα έχεις και τις ευκαιρίες σου, άμα θέλεις. Δεν κατάλαβα όμως τι ακριβώς ρωτάς. Αν πρέπει να πεις στο φίλο σου ότι σου γυαλίζουν τα σέξι αγόρια; Αν πρέπει να του επισημάνεις ότι έχεις ευκαιρίες που απορρίπτεις για χάρη του; Ή αν πρέπει να του ανακοινώσεις ότι πρόκειται να ενδώσεις στους πειρασμούς; Στην περίπτωση που έχεις τύψεις επειδή κοιτάς άλλους, χαλάρωσε- πες το και θα δεις ότι δεν είναι τρομερό, κατά πάσα πιθανότητα και ο φίλος σου τα ίδια θα σκέφτεται. Αν μιλάς για κάτι περισσότερο από κοίταγμα όμως:
Κατά τη γνώμη μου η σεξουαλικότητα είναι διαφορετική από τη συναισθηματική απιστία, μόνο που ο διαχωρισμός απαιτεί μεγάλη ωριμότητα και από τα δύο μέλη και μεγάλη ειλικρίνεια, είναι πολύ εύθραυστη και σπάνια – επίσης, δεν την καταλαβαίνω οπότε δε μπορώ να πω περισσότερα. Αν δεν μιλάς για κάτι τέτοιο (που λέγεται και «ελεύθερη σχέση», αλλά πολλοί την ξεστόμισαν, λίγοι τα κατάφεραν) τότε οτιδήποτε κάνεις πίσω από την πλάτη του φίλου σου είναι συναισθηματική απιστία και να ξέρεις ότι θα υποστείς τις συνέπειες, είτε το μάθει είτε όχι.
2. Άκου 'Α,μπα;', είδα μια εικόνα πριν λίγες μέρες που έλεγε κάτι σαν "I'm not the type of girl guys fall in love with" και το σκεφτόμουν πολύ, όντως αν κοιτάξω την όλη ερωτική πορεία μου, μάλλον θα βγάλω ένα τέτοιο συμπέρασμα...Λες; Τι να φταίει; - Ελπίδα
Αυτές που τις ερωτεύονται όλοι τελικά δεν τις ερωτεύεται κανένας. Και το μυρμηγκάκι θα βρει το μυρμηγκάκι του. Άσε τα στιχάκια και τα πρότυπα, κοίτα να βρεις το δικό σου μυρμηγκάκι.
3. Αν αφαιρέσουμε τον έρωτα, τότε ποια βασικά κριτήρια πρέπει να πληροί ένας άνθρωπος για να κάνει σχέση με κάποιον άλλο. Στην ουσία, είναι ότι θέλω να βαδίσω πιο ορθολογιστικά από εδώ και πέρα στις σχεσεις μου και να μη λαμβάνω υπόψη μόνο το πόσο γουστάρει ο ένας τον άλλο (σεξουαλικά) γιατί έτσι την πατάω συνήθως. Ευχαριστώ :)- ένας απλός άνθρωπος
Μα προφανώς δεν είναι ίδια για τον καθένα. Εσύ ξέρεις τι θεωρείς βασικό. Μπορεί να έχεις θολώσει από το τι λέει το περιβάλλον σου ότι είναι πρέπον ή cool αλλά κατά βάθος σίγουρα ξέρεις. Όλοι ξέρουν τα κριτήριά τους, το τραγικό είναι ότι φοβούνται να δοκιμάσουν αυτό που θέλουν μήπως και δεν είναι τόσο καλό όσο το φαντάζονται και αποφεύγουν αυτό που τους ταιριάζει για να έχουν κάτι να περιμένουν. Περιμένοντας «ερωτεύονται» διάφορους ακατάλληλους και μετά λένε για μαλακομαγνήτες.
4. Η δική σου άποψη ποια είναι; Η ερώτηση ήταν η εξής:
"Ο έρωτας στον οποίο βγαίνουν όλα τα αρχέγονα ένστικτα και συναισθήματά μας, αυτός που νιώθεις ότι θέλεις να ανοίξεις το δέρμα της και να κολυμπήσεις μέσα, και να γεννηθούν παιδιά μέσα σε εκρήξεις, συμβαίνει μόνο με τις γυναίκες που είμαστε ερωτευμένοι; Το να είσαι ερωτευμένος περιλαμβάνει και το να ταιριάζουν οι τρόποι ζωής, το background και οι κοσμοθεωρίες ή αυτά είναι απλώς σάλτσες που βάζουμε γιατί είμαστε κοινωνικά προγραμματισμένοι να πιστεύουμε ότι ο έρωτας είναι κάτι παραπάνω από σεξουαλική χημεία;"
Να λοιπόν τι πιστεύω εγώ. Πιστεύω ότι το «αρχέγονο» είναι ο εγωισμός, η βασανιστική ανάγκη για ύπαρξη που μασκαρεύεται ως πάθος για τον άλλον. Δεν διαχωρίζω την αγάπη από τον έρωτα, θεωρώ τα όρια αυτά κατασκευασμένα. Μπορώ να καταλάβω τη διαφορά της αγάπης από τον πρόσκαιρο ενθουσιασμό, ή από το πρόχειρο ενδιαφέρον, ή από το παραμύθιασμα ή από τα ροζ γυαλιά ή από την εγωιστική επιμονή. Όλα αυτά βαφτίζονται «έρωτας» με μεγάλη ευκολία. Το μόνο στάδιο που βλέπω να διαχωρίζεται σαφώς είναι της συναισθηματικής δέσμευσης και γι' αυτή ναι, χρειάζονται και οι κοσμοθεωρίες και ο τρόπος ζωής και η νοημοσύνη και το κοινό όραμα και αγάπη σε όλες τις μορφές. Για να δημιουργηθεί μια τέτοια σχέση χρειάζεται γενναιοδωρία και θαυμασμός και εμπιστοσύνη και από τις δύο πλευρές. Όταν είσαι συναισθηματικά δεσμευμένος η ορολογία είναι απλώς διασκεδαστική.
5. Αγαπητη α-μπα.Γνωρισα καποιον, τα φτιαξαμε για λιγο, τελειωσε, ολα οκ. Εγω ομως, θελω να μεινουμε φιλοι. Γινεται?- βασιλικη
Γίνεται. Μπορείς;
6. "Άμπα έχω πρόβλημα .
Είμαι 26, είναι 23, την γνώρισα στον δρόμο , μετά από 5 εβδομάδες με φωνάζει χθες στην γιορτή της , με κακή μου τύχη βλέπω ο΄τι είμαι εγώ με τους δικούς μου και 2 φίλες της , μην στα πολυλογώ σήμερα ήρθε σπίτι μου , με είπε ότι τραβιέται με έναν ένα δίχρονο , φίλος της , της είπα ότι την γουστάρω ,κολλήσαμε εκεί . Πιστεύω ότι με γουστάρει .. όσο να ναι , θα το κόψω και μόνη της ας κάνει την πρώτη κίνηση . Από το να το χάσω το παιχνίδι συναισθηματικά , ας κρατήσω μια φιλική επικοινωνία , ας κάνει ότι θέλει . Τι λες ? "-m
Ναι, να μην κάνεις τίποτα, μην πάρεις και κανένα ρίσκο, είσαι 26 κι έχουν δει πολλά τα μάτια σου, μη χάσεις το παιχνίδι και σκιστεί κανένας γιακάς. Ας κάνει αυτή, και γυναίκα είναι και πιο μικρή είναι, και αν δεν κάνει, κάτσε σπιτάκι σου και δες καμιά ταινία στο λάπτοπ.
7. αγαπητή Α,Μπα , γιατί δυσκολευόμαστε τόσο να δούμε τους πρώην?
γιατί άνθρωποι τόσο κοντινοί ξαφνικά γίνονται οι χειρότεροι ξένοι αν όχι εχθροί?(δεν μιλάω για επιπόλαιες σχέσεις -αλλά για σχέσεις χρόνων) από ανωριμότητα, από ανασφάλεια, από εγωισμό?
τελικά η ανωτερότητα είναι άκαιρη πολυτέλεια σε καταστάσεις που άλλος σου έχει φερθεί άσχημα αλλά εσύ επειδή τον αγαπάς σαν άνθρωπο?
γιατί δυσκολεύεσαι τόσο να ανακαλέσεις όμορφες μνήμες-μήπως το μυαλό εχει αυτόματους μηχανισμούς άμυνας?
ίσχύει το οτι "ο,τι αρχίζει γλυκά τελειώνει πικρά και ο,τι αρχίζει πικρά τελειώνει πικρά"? - Φράιντει
Μα, για να χωρίσεις, σημαίνει ότι υπήρξε σύγκρουση. Οι διαφορές που συντελούν στη σύγκρουση δε δημιουργούνται μέσα σε μία μέρα, μερικές φορές υπάρχουν από την αρχή. Το ότι χωρίζεις σε μια μέρα δε σημαίνει ότι η σύγκρουση μπορεί να ξεπεραστεί και σε μία μέρα, πρέπει να συγχωρήσεις τον άλλον για την αδυναμία του και ακόμα πιο δύσκολα, πρέπει να συγχωρήσεις τον εαυτό σου. Όλα αυτά παίρνουν χρόνο.
Τώρα για εξήγησέ μου τι σημαίνει «σου φέρθηκε άσχημα αλλά τον αγαπάς σαν άνθρωπο». Μήπως εννοείς ότι επικεντρώνεσαι στα καλά του, για να μη νιώθεις ηλίθια που αφιέρωσες χρόνο και συναισθήματα; Αν σου φέρθηκε άσχημα, ελπίζω να το ξέρει και να νιώθει ακόμη πιο άσχημα από σένα. Ταυτόχρονα πρέπει να αναρωτηθείς τι έκανες και του έδωσες θάρρος να φερθεί άσχημα. Ε, όλα αυτά παίρνουν χρόνο...
8. Βρηκα την παρακατω εξομολογηση και ταυτιστηκα αρκετα. Θα ηθελα να ακουσω την αποψη σου πανσοφη Α, μπα.
Κάποτε ερωτεύτηκα μία κοπέλα. Την έβρισκα πολύ όμορφη, και μου άρεσε η προσωπικότητά της, αν και ώρες ώρες μου την έσπαγαν αυτά που έλεγε και ήξερα ότι θα ήταν δύσκολή περίπτωση. Κόπιασα πολύ να την προσεγγίσω, κάτω από δύσκολες συνθήκες και τελικά μετά από πολύ καιρό, και όταν πια είχα εγκαταλείψει την προσπάθεια, ήρθε από μόνη της σε μένα. Γίναμε ζευγάρι και περάσαμε πολύ όμορφα χρόνια μαζί. Όχι πάντα εύκολα, αλλά όμορφα. Με πάθος. Ένταση. Έρωτα. Αγάπη.
Κάποια στιγμή χωρίσαμε. Είχε έρθει το τέλος. Δυστυχώς. Γιατί κάποτε ήταν όλα όσα είχα επιθυμήσει. Ακόμα δεν έχω καταλάβει πως έγινε αυτό. Αλλά έγινε.
Έκτοτε, όσες φορές έχω προσπαθήσει να κάνω μία σχέση με βάθος, διάρκεια, πάθος, έρωτα, ένταση... τίποτα... η μία αποτυχία μετά την άλλη. Δε ζητάω στις κοπέλες το φταίξιμο. Απλά αναρωτιέμαι τι φταίει. Πως έγινα εγώ έτσι. Που πήγε η επιμονή μου; Το θάρρος μου; Το πάθος μου; Η επιθυμία να διεκδικήσω και να επιμείνω; Έφαγα αρκετές φορές τα μούτρα μου και μαζεύτηκα.
Τώρα είμαι καθώς πρέπει. Δεν ενοχλώ. Δε ζητάω τηλέφωνα (μη μας πουν και λιγούρηδες). Διακριτικότατος (αν δε δω ανταπόκριση, δεν επιμένω, μη γίνουμε και βάρος).
Και τελικά έχω ξεχάσει να ζω. Εντελώς.- άνον
Μακάρι να αλλάξει κάτι. Θέλω τον παλιό καλό μου εαυτό πίσω."
Όταν είσαι νέος έχεις ενέργεια, που σίγουρα δεν είναι ανεξάντλητη, αλλά αυτό που σε χαρακτηρίζει περισσότερο είναι η άγνοια κινδύνου, από όπου προκύπτει ένα μίγμα θάρρους και θράσους. Ναι μεν μπορείς να κατακτήσεις ακόμα και ανθρώπους που δεν σου ταιριάζουν, αλλά μετά καταλαβαίνεις ότι τσάμπα σκορπάς την ενέργειά σου με τέτοιους.
Αυτό όμως είναι η ιδανική περίπτωση: υπάρχουν και άλλοι που βλέπουν αίματα και νομίζουν ότι ήταν εκεί από πριν και συνεχίζουν να χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο. Στο τέλος από τα πολλά χτυπήματα ούτε τα αίματα βλέπουν, ούτε τον τοίχο, βλέπουν μόνο την επιμονή που τους διατάζει να σπάσουν τον τοίχο με το κεφάλι τους.
Η καλύτερη αναλογία που μου έρχεται είναι αυτή με τους μαραθωνοδρόμους. Πρέπει να είσαι προετοιμασμένος για μεγάλες κακουχίες, πρέπει να προχωράς σταθερά και με προσοχή, και πρέπει να κρατάς πάντα αρκετή ενέργεια στην άκρη για να κάνεις ένα σύντομο σπριντ, αν χρειαστεί. Και πώς θα καταλάβεις πότε είναι η ώρα για το σπριντ; Εμ, εκεί παίρνεις ρίσκο. Μπορεί να εξαντληθείς από την αρχή και να τελειώσει εκεί. Μπορεί να χρειαστεί ακόμα και να εγκαταλείψεις τον αγώνα. Ο τρόπος για να αποφύγεις τις κακοτοπιές και τις αποτυχίες είναι να παρακολουθείς τους συναγωνιστές σου και να μαθαίνεις όσο γίνεται από τα δικά τους λάθη –όχι με χαιρεκακία, όχι με λύπηση, με αντικειμενικότητα, και άλλος τρόπος είναι να παρακολουθείς τις δικές σου δυνάμεις, όσο πιο καλά μπορείς. Πολύ δύσκολο. Έτσι είναι η ζωή, δύσκολη.
Δεύτερον, αυτός που έγραψε αυτή την εξομολόγηση είναι μεγάλη drama queen.
9. Ρωτησα γενικούρα πριν και το μετάνιωσα. Πιο συγκεκριμένα: χωρισαμε με δικια μου πρωτοβουλια γιατι ειχε φθαρει η μακροχρονια σχεση. Μετα απο μήνες και αφου εκανα κατι με αλλο ατομο ζητησα επανασυνδεση αλλα δε βρηκα ανταποκριση. Αλλα εχουμε πει οτι θα ξαναπροσπαθησουμε καποια στιγμη, απλα δεν ηταν η καταλληλη-ειπε. Στον παροντα χρονο κλαιω καθε μερα και πεθαινω λιγο λιγο γιατι μου λειπει. Να αυτοκτονησω, να τον ξεχασω, να ξαναζητησω επανασυνδεση, τι να κανω; πες μια αποψη γιατι νομιζω κιολας πως δε σκεφτομαι λογικα πια, εχω ψιλοτρελαθει- Ας μην πω όνομα
Αχά! Η απάντηση, δυστυχώς παραμένει η ίδια. Αντιμετωπίζεις μια κλασική περίπτωση Catch 22 (είναι οι αγαπημένες μου): για να τον κερδίσεις πρέπει να ταπεινωθείς πολύ, αλλά όσο πιο πολύ ταπεινώνεσαι τόσο λιγότερο θα σε αντιμετωπίζει ως ίση. Δηλαδή, όσο πιο πολύ τον πείσεις ότι πρέπει να σου δώσει μια ευκαιρία, τόσο λιγότερο ισορροπημένη θα είναι η μελλοντική σχέση. Όμως σε παρακαλώ μη λες για θανάτους και αυτοκτονίες, δεν είσαι φυματική ηρωίδα με λευκό νυχτικό και αχτένιστα μαλλιά. (Ή μήπως είσαι; Αν ναι, στείλε φωτογραφία.)
10. "Την γλύκα του φρέσκου έρωτα" που γραφε παραδίπλα κι ο Κορτώ πρέπει να την ξεχάσεις άμα παντρεύεσαι, ε; - Αφρ(ατ)ούλα
Ξέρεις τι γίνεται όταν παντρεύεσαι; Απολύτως τίποτα. Αν νομίζεις ότι κάτι θα αλλάξει, έχεις πάρει την λάθος απόφαση. Ο γάμος σημαίνει βαρεμάρα και παντόφλες μόνο αν τον ταυτίζεις με έξοδο από τη ζωή. Ένας άλλος άνθρωπος είναι μια ανεξερεύνητη ήπειρος, όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Περισσότερο 'Α μπα' εδώ.
σχόλια