Μένω τα τελευταία επτά χρόνια στην Κεφαλληνίας, σε μια πολύ «καλλιτεχνική»γειτονιά. Δίπλα στο σπίτι έχουμε τρία θέατρα, και λίγο πιο πάνω, στην Κυψέλης, άλλα τρία!
- Επέλεξα την Κυψέλη γιατί βρήκα ένα πολύ ωραίο σπίτι το οποίο μπορώ να συντηρώ και επειδή η περιοχή βολεύει όταν δουλεύεις στο κέντρο. Νιώθω και μια παραπάνω σύνδεση με την περιοχή λόγω του ότι εδώ γεννήθηκα (αν και μεγάλωσα στην Ηλιούπολη).
- Φαντάζομαι ότι αυτό δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο της γειτονιάς μου αλλά όλης σχεδόν της περιοχής:όλα είναι σε απόσταση ενός λεπτού με τα πόδια! Είναι φανταστικό, είναι όλα δίπλα. Οι δουλειές, τα ψώνια κ.λπ. γίνονται σε ελάχιστο χρόνο. Πραγματικά, λυπάμαι τους κατοίκους προαστίων που πρέπει να παίρνουν το αυτοκίνητο για το καθετί. Επιπλέον,Εξάρχεια, Ομόνοια και λοιπές γειτονιές είναι μόλις 15 λεπτά με τα πόδια.
- Τις περισσότερες φορές συνηθίζω να πηγαίνω βόλτα στη Φωκίωνος, που είναι και πολύ κοντά. Αν και παρηκμασμένη, κρατάει κάτι από την παλιά της αίγλη και, όπως και να 'χει, είναι ένας ανοιχτός χώρος που ξεκουράζει λίγο το μάτι από τις πολυκατοικίες.Αλλά και το Πεδίον του Άρεως δεν είναι πολύ μακριά με τα πόδια. Για πιο μακρινές βόλτες, παίρνω τη μηχανή...
- Φούρνο έχουμε κάτω από το σπίτι, αλλά, έτσι κι αλλιώς, σε δύο τετράγωνα έχει άλλους τέσσερις, οπότε δεν αγχώνομαι.Το σούπερ μάρκετ είναι επίσης δίπλα, μανάβης υπάρχει στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου. Για καφέ πηγαίνω στη Φωκίωνος, συνήθως στον Στράτο ή στο After ή στο Chilli, και για φαγητό έχουμε την απίθανη Μαίρη στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου, τα σουβλάκια του Διόνυσου, τον Μπακαλόγατο στη Φωκίωνος.Φυσικά,έχουμε και το ωραιότερο μπαρ της Αθήνας, το Au Revoir στην Πατησίων.
- Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι πολύ χαρακτηριστικό της γειτονιάς.Νομίζω ότι όπου και να πάει κάποιος στην Κυψέλη θα καταλάβει περί τίνος πρόκειται. Φυσικά, δεν είναι όλα ρόδινα, έχει καυσαέριο, φασαρία, είναι πυκνοκατοικημένη όσο λίγες περιοχές στον πλανήτη, έχει έλλειψη πρασίνου, στενά πεζοδρόμια... αλλά είναι η Κυψελάρα!
- Στην Κυψέλη βρίσκεις τα περισσότερα νεοκλασικά κτίρια που υπάρχουν ακόμα στην Αθήνα, προφανώς λόγω του αστικού παρελθόντος της. Μερικά από αυτά είναι πολύ καλοδιατηρημένα, αλλά δυστυχώς τα περισσότερα μένουν εγκαταλελειμμένα και αναξιοποίητα. Ακόμα και αυτά, όμως, μένεις να τα χαζεύεις και να σκέφτεσαι τι μπορούν να γίνουν. Κατά τα άλλα, οι πολυκατοικίες των 30 διαμερισμάτων έχουν την τιμητική τους.
- Ένα ενδιαφέρον στοιχείο της γειτονιάς, που δεν το ξέρουν πολλοί, είναι ότι οι δρόμοι της έχουν τα ονόματα όλων των νησιών της χώρας!
- Υπάρχει μια καθολική εκκλησία κοντά μας και κάθε Κυριακή βλέπουμε πολύ κόσμο διαφορετικών εθνικοτήτων να πηγαίνει στη λειτουργία. Είναι ντυμένοι με κοστούμια –ακόμα και τα μικρά παιδιά– ή φοράνε τις παραδοσιακές ενδυμασίες της χώρας τους. Μου αρέσει πολύ να τους βλέπω, να τους παρατηρώ. Άλλος κόσμος, άλλος πολιτισμός. Είναι ωραία!
- Αν μπορούσα να ευχηθώ κάτι για την Κυψέλη, θα ήταν περισσότερο πράσινο και λιγότερο καυσαέριο, τίποτε άλλο.
- Στο μυαλό μου συνδυάζω το τραγούδι «Περασμένες μου αγάπες» (Χιώτης-Λίντα) από την ταινία Φτωχαδάκια και Λεφτάδες με την Κυψέλη.
σχόλια