ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: φίλοι και εραστές

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: φίλοι και εραστές Facebook Twitter
25


________________
1.


Αγαπητή α μπα,
πόσες ώρες του 24ώρου σου δαπανείς on line (εννοώ ώρες απασχόλησης, όχι να είσαι συνδεδεμένη με συσκευή αλλά να ασχολείσαι κιόλας);
Πόσες ώρες άραγε είναι το νορμάλ;
Θα μου πεις τώρα, το νορμάλ ο κάθε ένας το ορίζει διαφορετικά, αλλά επειδή τελευταία έχω ένα υφέρπον άγχος ότι το'χω παρακάνει, please, be kind enough to share your internet habits, εσύ και όποιος/α άλλος/η προαιρείται.
ΥΓ: Ένα μεγάλο ευχαριστώ για την ύπαρξη της στήλης, είναι τόσο ψυχαγωγική!- τα καμμένα εγκεφαλικά

Το νορμάλ όχι μόνο το ορίζει διαφορετικά ο καθένας, αλλά κάθε κοινωνία και κάθε εποχή. Η online ζωή είναι κάτι εντελώς καινούριο, δε μπορούμε να τo συγκρίνουμε με κάτι άλλο για να πούμε τι είναι πολύ και τι λίγο. Η online ζωή, όσο περνάει ο καιρός, δεν είναι μια δεύτερη ή μια φαντασιακή ζωή, ΕΙΝΑΙ η ζωή μας, τα όρια έχουν διαλυθεί προ πολλού.


Ο φόβος ότι το «παρακάνεις» είναι κάτι που έχει τις ρίζες του στις εποχές της τηλεόρασης, στα πρώτα video games, στις πρώτες οθόνες που δεν ήταν ιδιαίτερα διαδραστικές. Τώρα, όταν κοιτάς για αεροπορικά εισιτήρια, όταν διαβάζεις έναν κατάλογο εστιατορίου που σκοπεύεις να επισκεφτείς, όταν πληρώνεις λογαριασμούς, όταν διαβάζεις ειδήσεις, όταν χαζολογείς στο τσατ με τους φίλους σου, όταν βλέπεις συγγενείς σου στο skype, αυτό δεν είναι ζωή; Γιατί να διαχωρίσεις αυτή την online δραστηριότητα από την offline – και αν την διαχωρίσεις, γιατί είναι οπωσδήποτε κατώτερη; Μήπως όταν πάμε για καφέδες αναλύουμε πάντα τα βαθιά μας φιλοσοφικά ερωτήματα; Δεν κουτσομπολεύουμε ποτέ στις «ζωντανές» συζητήσεις, δεν σπαταλάμε χρόνο, δεν βαριόμαστε ποτέ όταν βλέπουμε τους άλλους από κοντά, δεν βγαίνουμε έξω από συνήθεια, ή επειδή ντρεπόμαστε να πούμε όχι;
Όσοι κολλάνε με τις online δραστηριότητες τόσο, ώστε να μην έχουν offline ζωή, όσοι δημιουργούν διαφορετικές προσωπικότητες, ή διπλές και τριπλές, όσοι λένε συστηματικά ψέματα στον online κόσμο επειδή πιστεύουν είναι ανώνυμοι, δεν έπαθαν τη ζημιά επειδή εμφανίστηκε το ίντερνετ.

________________
2.


Αγαπητη αμπα!Ειμαι 22 χρονων και αισθανομαι οτι περναω κριση ηλικιας!Στα 21 μου ξεκινησα τις σπουδες μου καθως δεν ηξερα με τι ηθελα να ασχοληθω και αφου πλεον ειμαι ευχαρστημενη με αυτο που εχω διαλεξει αγχωνομαι με τον χρονο!Δηλαδη υπολογιζω οτι θα τελειωσω σε εναμιση χρονο δηλαδη θα ειμαι 24 και θα ειμαι αρκετα μεγαλη για να βρω καποια δουλεια με ενα μονο πτυχιο ασε που ηθελα να κανω και πρακικη η οποια ειναι εξαμηνη.Επισης υπαρχει ενα ενδεχομενο να τελειωσω αρχες του 2016 οποτε θα ειμαι 25!!δηλαδη πεντε χρονια πριν γινω τριαντα και ο μελλοντικος εργοδοτης μου δε θα σκεφτει τι εκανα τοσα χρονια και πηρα το πτυχιο σαυτη την ηλικια?θα ειμαι με ενα απλο πτυχιο χωρις καμια εμπειρια στον τομεα που σπουδαζω και εννοειται χωρις μεταπτυχιακο.Ειδικα απο τη στιγμη που ειναι ολα τοσο ανταγωνιστικα.Πραγματικα κι εγω που τα γραφω μου φαινονται τοσο αστεια αλλα πραγματικα με πιανει μια απιστευτη φρικη και αγχος!Οταν σκεφτομαι τη φετινη χρονια αισθανομαι οτι ο δεκεμβριος ειναι αυριο!Γενικα εχω θεμα με τον χρονο!Πες σε παρακαλω καποια συμβουλη!

Τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσεις όταν πάρεις πτυχίο και ψάχνεις δουλειά, δεν θα έχουν καμία σχέση με τα προβλήματα που νομίζεις ότι θα έχεις.


Πίστεψέ με, η ηλικία που θα έχεις θα είναι το τελευταίο πρόβλημα, που βασικά δεν είναι καθόλου πρόβλημα.


Τα πράγματα δεν είναι ανταγωνιστικά επειδή υπάρχει πληθώρα τρομερά ικανών υποψηφίων. Είναι ανταγωνιστικά επειδή δεν υπάρχουν καθόλου δουλειές. Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τώρα τη διαφορά – ελπίζω όταν έρθει η σειρά σου, να μην αναγκαστείς να την καταλάβεις.


________________
3.


Αμπα μου,
Πόσο μ' αρέσει να χαζεύω το λογαριασμό σου στο instagram! Να σε ρωτήσω, στις φωτογραφίες που είχες ανεβάσει στις Ευχαριστίες, εσύ είσαι η όμορφη με το ίσιο μαλλί; με έχεις μπερδέψει.- κατ

Α, δε φαντάζεσαι πόσο χαίρομαι που σου αρέσει, ακόμη περισσότερο χαίρομαι που σου άρεσε η όμορφη με το ίσιο μαλλί – όχι, δεν είμαι εγώ η όμορφη, αλλά θα φροντίσω να το μάθει (η όμορφη). Το instagram μου αρέσει πιο πολύ από όλα τα σόσιαλ μήντια, παρακολουθώ και την Beyonce και τον Zac Posen και πολλούς άλλους, φοβερή κλειδαρότρυπα. Αν ενδιαφερόσαστε, είμαι η Lena Fou.

________________
4.


Γιατι ειμαι τοσο ασταθης συναισθηματικα; Ευκολα δακρυα, ξεσπασματα στο φαγητο. Ενα συναισθημα οτι ειμαι ολομοναχη σε αυτον τον κοσμο.(Εχω μια καλη φιλη και οικογενεια για να παρω τηλεφωνο, εχω σχεση που με γεμιζει.) Αγκαλια με τις φοβιες μου. Σκεψεις πως κατι δεν παει καλα μαζι μου. Πως εχω ψυχολογικα. Φοβαμαι υπερβολικα οταν ειμαι μονη στο σπιτι/οταν περπαταω στο δρομο. Πως εχω να κανω πολλα στη μερα μου και δεν ξερω πως να τα κανω η δεν εχω διαθεση να τα κανω. Πως απλα περιφερομαι. Στα γραφω γιατι νιωθω οτι τα βαζω σε ταξη.- cherry

Α) «Πως κάτι δεν πάει καλά ΜΕ ΜΕΝΑ», και όχι «μαζί μου», μην πάθεις Παπακαλιατίαση.

Β) Δεν ξέρω γιατί είσαι ασταθής συναισθηματικά, καταλαβαίνεις φαντάζομαι ότι είναι αδύνατον να ξέρω. Μόνο εσύ ξέρεις, αλλά έχεις κρύψει αυτή τη γνώση βαθιά και αποφεύγεις να την αντιμετωπίσεις. Αν θέλεις να μην ταλαιπωρείσαι με αυτό το ερώτημα για χρόνια, ή για όλη σου τη ζωή, αφού έχεις φίλους και οικογένεια και σχέση, είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να συμπληρώσεις το δίχτυ σου με κάποιον που μπορεί να σε βοηθήσει να καταλάβεις το γιατί, επειδή αυτή είναι η δουλειά του.

________________
5.


Από την μια δεν θέλω να κάνω την έξυπνη στον κόσμο αλλά από την άλλη όταν ακούω να λένε "ανέχεια" και να εννοούν "ανοχή" (πχ καμία ανέχεια στην διαφθορά) θέλω να τους πιάσω και να τους ταρακουνήσω.

 

Εσύ πως το χειρίζεσαι;

Ταράζομαι, αλλά όταν ταράζομαι με τέτοια, αμέσως σκέφτομαι ότι κι εγώ κάνω ένα σωρό λάθη στα ελληνικά (και σε άλλες γλώσσες...)και δεν τα ξέρω. Αυτό που επισημαίνω όμως, και θέλω να μου επισημαίνουν, είναι τα μεταφρασμένα ελληνικά από τα αγγλικά, όπως παραπάνω. Πήρα διάλειμμα, έγραψα κάτω, τέτοια.

________________
6.


H Gwen Stefani στις προηγούμενες δύο εγκυμοσύνες της δεν έβαφε τα μαλλιά της αφού, ως γνωστόν, μπορεί να είναι επικίνδυνο για το έμβρυο τόσα χημικά. Στην τωρινή της εγκυμοσύνη όμως είναι διαρκώς φουλ στο ντεκαπάζ. Αυτό σημαίνει ουσιαστικά ότι αγαπάει λιγότερο αυτό το παιδί(που είναι στην κοιλιά της) από τα άλλα δύο;
Μήπως έπρεπε να στείλω αυτή την ερώτηση στο άλλης θεματολογίας facebook σου;

Όχι, δεν χρειαζόταν, παντού χωράνε αυτές η ανόητες προκαταλήψεις.


Αυτό το «ως γνωστόν», ότι το ντεκαπάζ είναι επικίνδυνο για το έμβρυο, είναι φαντάζομαι γνωστό εκεί όπου είναι επίσης γνωστό ότι όταν είσαι έγκυος δεν κάνει να πίνεις κόκα κόλα, να τρως σούσι, να μπαίνεις σε αεροπλάνο, ή να περνάς σταυροδρόμια Σάββατο βράδυ τα μεσάνυχτα.


Οι τρελές, κωμικοτραγικά εκτεταμένες θεωρίες και δοξασίες για το τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνει μια έγκυος (οι γιαπωνέζες τι κάνουν στην εγκυμοσύνη τους άραγε; Το γυρίζουν στα σουβλάκια;) οι φόβοι των γυναικολόγων μην πέσουν στο 0,0000001% και φάνε καμία μήνυση που τους κλείσει το σπίτι, τα παραμύθια και οι ιστορίες που έχουν μείνει από τις γριές που τις έχουν ακούσει από άλλες γριές και οι «αληθινές» ιστορίες που έχουν μεταφερθεί από φίλη ξαδέρφης που ήταν κολλητή με συνάδελφο, είναι συνηθισμένα φαινόμενα στην ιατρική, αλλά για τις εγκυμοσύνες είναι σούπερ ατού που νικάνε όλες τις προκαταλήψεις όλων των ιατρικών θεμάτων.


Αν θέλετε πραγματικά να μάθετε, ρωτήστε στην ένωση γυναικολόγων. Αν, εδώ που τα λέμε, δεν πολυθέλετε να μάθετε, πείτε τα μεταξύ σας.


Για να καταλάβεις κι εσύ πόσο εύκολα διαδίδονται τα «δεδομένα»: φυσικά και έβαφε τα μαλλιά της η Gwen Stefani στις προηγούμενες εγκυμοσύνες. Γιατί πιστεύεις ότι δεν το έκανε; Υποθέτω ότι κάποιος σου το είπε, και το πίστεψες επειδή επιβεβαιώνει τις προκαταλήψεις σου.

________________
7.


Α,μπα
τι κανω αν ερωτευτώ την κολλητή μου;
Ακου το στόρυ.
Την γνωρισα το καλοκαιρι και δεθηκαμε απολυτα. Ποτε δεν μεναμε στην ιδια πολη και φετος δεν περασαμε στις ιδιες πολεις. Ομως μιλουσαμε συνεχεια μεσω viber, skype, facebook, αλλα και απο το κινητο. Τις γιορτες που μας περασαν βρεθηκαμε και ηρθαν ακομη πιο κοντα.. Εχουμε απιστευτη χημεια. Εχουμε τον ιδιο τροπο σκεψη και αν και τσακωνομαστε κατευθειαν τα βρισκουμε. Αυτα.- Fellinlovewithmybestfriend?

Τρελαίνομαι που όταν ερωτευόσαστε παντελώς αγνώστους, σας φαίνεται φυσιολογικό, αλλά αν ερωτευτείτε κάποιον επειδή τον γνωρίσατε καλύτερα, πιστεύετε ότι είναι τεράστιο πρόβλημα.

25

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

13 σχόλια
#1 Ότι σε αναγκάζει να παραμελείς ή να καθυστερείς τις φυσικές και ψυχικές σου ανάγκες (πείνα, δίψα, νύστα, τουαλέτα, σεξ. επικοινωνία, δουλειά, σπουδές, προσευχή, αυτοσυγκέντρωση... - δεν υπάρχει σειρά προτεραιότητας εδώ) είναι ΕΘΙΣΜΟΣ.Ο μόνος τρόπος να το κόψεις είναι αποχή. Όπως όλοι οι περισσότεροι άλλοι εθισμοί αν δεν αντέξεις την αποχή για δύο τουλάχιστον εβδομάδες τότε χρειάζεσαι ΒΟΗΘΕΙΑ.
*5 Η αγγλοελληνικη μεταφραση που με βγαζει απο τα ρουχα μου κι εχει αρχισει να ακουγεται πολυ, ειναι το "θα σε παρω πισω". Πχ "Κλεισε τωρα το τηλεφωνο και θα σε παρω πισω αργοτερα". Ασε που μου φερνει στο νου και διαφορες προστυχιες, βοηθεια μας.
Αχ γεια στο στόμα σου! Κι εμένα υπάρχουν άπειροι αγγλισμοί που με ξενίζουν (πολύ περισσότερο από τα κλασικά γραμματικά λάθη) αλλά το "θα σε πάρω πίσω" είναι λες και το απευθύνεις σε θύμα απαγωγής.Υ.Γ. Πρόσφατα βέβαια είδα γραμμένο το "την τελευταία φορά που τσεκάρισα είχαμε δημοκρατία" και λέω, βρε λες να ζω στην 5η λεωφόρο και να μην το ξέρω;
#2 Καλό μου παιδί, ανταγωνιστική είναι η προϋπηρεσία, όχι το μεταπτυχιακό. Εργάζομαι πάνω από είκοσι χρόνια κι έχουν περάσει μπροστά από τα ματάκια μου εκατοντάδες πρόσωπα και πολλαπλάσια βιογραφικά. Ο εργοδότης που θέλει να πιάσουν τόπο τα λεφτά του εστιάζει στην εργασιακή πείρα (προηγούμενοι εργοδότες και αντικείμενο εργασίας). Και φυσικά στην ακτινοβολία της προσωπικότητάς σου. Κι αν δει ότι είσαι καλή στη δουλειά σου, σε βοηθάει να κάνεις το μεταπτυχιακό σου δουλεύοντας. Άλλωστε, δεν υπάρχει καλύτερο μεταπτυχιακό από την τριβή πάνω στο αντικείμενό σου. Πάντοτε η πράξη είναι πιο διδακτική από την θεωρία.
Υποθέτω ότι δε σε ενδιαφέρει τόσο αν είναι νορμάλ οι ώρες που περνάς online, όσο αν είσαι εξαρτημένος/-η. (Γενικά πάντως μην ταυτίζεις πάντα το "νορμάλ" με το "υγιές"). Εδώ θα πάρω ορισμό της εξάρτησης από το ίντερνετ:"Η εξάρτηση υποδηλώνεται από την παρουσία τριών τουλάχιστον από τα παρακάτω συμπτώματα:Έντονη επιθυμία χρήσης της ουσίας.Ανάπτυξη ανοχής στη χρήση της ουσίας.Παρουσία στερητικού συνδρόμου με τη μείωση ή τη διακοπή της χρήσης της ουσίας.Ανάλωση σημαντικού χρόνου γύρω από τη συμπεριφορά χρήσης.Εγκατάλειψη σημαντικών δραστηριοτήτων κοινωνικών, επαγγελματικών ή ψυχαγωγικών λόγω της χρήσης.Εμμονή στη χρήση της ουσίας, παρά το γεγονός ότι προκαλεί στο χρήστη σοβαρά σωματικά ή ψυχολογικά προβλήματα και δυσλειτουργίες σε κύριους τομείς της ζωής του."Επομένως μπορείς να δεις μόνος σου αν είσαι εξαρτημένος ή όχι. Η χρήση δεν είναι πρόβλημα.
#7 Τον Ιούνιο που μας πέρασε, άρχισα να κάνω πολλή παρέα με ένα παιδί. Βρισκόμασταν καθημερινά, μιλούσαμε στο facebook όλη μέρα, κτλ. Δεθήκαμε πολύ, αλλά ήμασταν φίλοι! Τελικά στις 7 Σεπτεμβρίου αποφάσισε να κάνει κίνηση και από τότε είμαστε μαζί, πολύ ευτυχισμένοι και αγαπημένοι! Εγώ λέω όρμα και δεν θα το μετανιώσεις! Είναι πολύ όμορφο να έχεις δίπλα σου έναν άνθρωπο που σε καταλαβαίνει και επικοινωνείς... Αυτά είναι μόνο η αρχή για κάτι καλύτερο!
Στο 1 θα διαφωνήσω με την α,μπα. Η online ζωή είναι και παραμενη virtual,όση ώρα και να μιλήσεις στο τσατ δε συγκρίνεται με μια ώρα συζήτησης face to face ακομα και αν αυτη η συζήτηση αφορά τα πιο κουλά θέματα. Συνειδητοποιείς την αξια της πραγματικής ζωής όταν κλείσεις τον υπολογιστή και κοιτάξεις απο το παράθυρο.
Αχ τι υπέροχη απάντηση στην #1! Θα την αποστηθίσω και θα την βάλω ήχο κλήσης για να πάψουν να με πρήζουν....Επίσης για το #2 έχω να πω ότι όταν εγώ τελείωσα τη σχολή που επέλεξα στα -ντανταν νταντάν- 23, ήμουν 28 (μου πήρε μια χρονιά παραπάνω ;-) ) και δεν αντιμετώπισα κανένα πρόβλημα στην αγορά εργασίας! Και μιλάμε για ένα πτυχίο που δεν έχει και την πιο εύκολη επαγγελματική αποκατάσταση! Ωστόσο τα κατάφερα και εργάζομαι ανελλιπώς, παρά την κρίση και παρά το ότι είμαι και μονογονέας! (Το αντικείμενο της εργασίας μου δεν έχει άμεση σχέση με το πτυχίο μου, αλλά το πτυχίο με βοήθησε να βρω τις 2, από τις 3, θέσεις που εχω αλλάξει τα τελευταία 8 χρόνια)
Μήπως τώρα η ρίζα δε βγάζει μάτι γιατί η Γκουέν είναι 40+?(Πάντως οι ανταύγειες είναι ασφαλέστερη λύση από τη βαφή, γιατί μ' αυτή τη διαδικασία πασαλείβονται κυρίως οι τρίχες και όχι τόσο το δέρμα, απ' όπου μπορεί να απορροφηθούν τυχόν βλαβερές ουσίες.)
#1 Πολύ συμφωνώ με την απάντηση. Όχι ότι δεν υπάρχουν σε κάθε συνήθεια υπερβολές και κακοδιαχείριση, αλλά πολλά πράγματα τα μεγαλοποιούμε γιατί υπάρχει στην κοινωνία η τάση α. Να θεοποιείται και να δαιμονοποιείται συγχρόνως κάθε νέα τεχνολογία β. να ωραιποιείται το παρελθόν. Οι εφημερίδες έβριζαν το ραδιόφωνο, αυτό με τη σειρά του την τηλεόραση, τώρα η τηλεόραση (μαζί με τα υπόλοιπα μέσα) αναφέρονται συνεχώς σχεδόν μόνο στους κινδύνους του διαδικτύου.Επίσης, κάποια μέσα έχουν σηματοδοτηθεί στο μυαλό μας ως καλά (βιβλίο, θέατρο, σινεμά [λίγο λιγότερο]) και άλλα ως κακά (τηλεόραση, ιντερνετ, βιντεοπαιχνίδια). Αν λοιπόν διαβάζεις Στέφανι Μέγιερς, βλέπεις και το Twilight στο σινεμά, πας και σε κάποια φαρσοκωμωδία στο θέατρο, λες πάει, την κατέχω την υψηλή κουλτούρα. Αν παρακολουθείς ιστορικά ντοκυμαντέρ ή εκπομπές έρευνας και σκεπτόμενες σειρές, είσαι τηλεορασόπληκτος. Σημασία δεν έχει απλώς το πόσο, αλλά το τι θα επιλέξεις από την παλέτα επιλογών που προσφέρει κάθε μέσον. Και πράγματι, οι παθολογικές περιπτώσεις θα εκφράζονταν και αλλιώς αν δεν υπήρχε το ίντερνετ.Η μόνη δική μου συμβουλή είναι να μην παραμελείς τη σωματική κίνηση, όταν την εγκαταλείψεις για καιρό δύσκολα αναπληρώνεις το χαμένο χρόνο.
#2Κοπέλα μου ΜΗΝ αγχώνεσαι! Πίστεψέ με καταλαβαίνω απόλυτα αυτό που λες, γιατί το πέρασα! Οπότε εγώ έκανα τα εξής για να μην χάνω χρόνο:1. Κατά την διάρκεια των σπουδών μου πήγαινα σε ότι συνέδριο, ημερίδα, σεμινάριο και εθελοντικό γινόταν στον κλάδο μου. Τα περισσότερα από αυτά είναι στην Αθήνα και οι φοιτητές συνήθως δεν έχουν κάποια χρέωση για την συμμετοχή τους. Αν θες μπορείς γράψε μου ένα σχόλιο με τον κλάδο που ασχολείσαι, μήπως είμαστε στον ίδιο κ μπορώ να σου δώσω παραπάνω πληροφορίες. 2. Αν γουστάρεις αυτό που κάνεις και δεν έχεις όρεξη για πειραματισμούς από την μια εταιρεία στην άλλη ο εργοδότης θα το καταλάβει και θα το εκτιμήσει. (ξέρω άτομο,-α που εχει τελειώσει την σχολή κ επειδη θελει να πειραματιστει σε διάφορες θεσεις -και αυτο φαινεται στην συνεντευξη -δεν τον προσλαμβάνουν)3. Κάνε πρακτική ΑΚΡΙΒΩΣ στο αντικείμενο που θελεις να ασχοληθείς!!!!!!!!! Ψάξε επιχείρηση μικρή- μεσαία, θα μάθεις πιο πολλά (στις μεγάλες ως επι τω πλειστω βγαζεις φωτοτυπιες) και φρόντισε να μαθεις οσο πιο πολλα γινεται. Θα ειναι μια πολυ καλη προϋπηρεσία ακομα κ ανευ πληρωμής. Καλη συνέχειαΜια 23χρονη.
Ε, πάντως σε ένα βιογραφικό δεν φαίνεται και άσχημα να έχεις εμπειρία, έστω και με αυτόν τον τρόπο, και να κυνηγάς μια θέση διότι όντως ξέρεις ότι σου αρέσει και όχι επειδή κάτι τέτοιο σπούδασες/ έτσι σου είπανε/ έτσι σου φαίνεται..
Οι πρακτικές στην Ελλάδα και σε πολλές χώρες της Ευρώπης είναι ανευ πληρωμής ΚΑΙ υποχρεωτικές. Δεν συμφωνώ, απλά έτσι είναι.Οπότε αφού θα το κάνει η κοπέλα το ψυχικό, ας δουλέψει στο αντικείμενο που της αρέσει!
Καταλαβαίνω γιατί αγχώνεσαι, και εγώ το έχω περάσει αυτό με την αίσθηση ότι χάνω χρόνο και οι άλλοι στον κλάδο μου έχουν κάνει κινήσεις και ήδη δουλεύουν κλπ κλπ. Μέχρι που μεγάλωσα λίγο, είδα πώς είναι τα πράγματα και σε κάποιες άλλες χώρες, είχα και δική μου επαγγελματική εμπειρία και συνειδητοποίησα ότι όλα είναι σχετικά. Αυτό το τρυπάκι σχολείο, πανελλαδικές, μεταπτυχιακό, δουλειά, γάμος, οικογένεια με μερικές παραλλαγές έχει περάσει τόσο πολύ μέσα μας από τον τρόπο που μεγαλώσαμε ώστε αδυνατούμε να δούμε τα "κενά"του χρόνου μας που δεν κάναμε τπτ από όλα αυτά ως διαστήματα πραγματικής ζωής που μαςάλλαξαν και όχι ως χαμένο χρόνο. Υπάρχει κόσμος που κάνει διάλειμμα ένα χρόνο από όλα και ταξιδεύει ή δουλέυει σε κτ τελείως άσχετο. Άλλοι που λόγω ασθένειας δικής τους ή δικού τους προσώπου αλλάζουν εντελώς τα πλάνα τους κ πολλά άλλα παραδείγματα. Όμως από κάθε περίοδο έχεις κτ να κερδίσεις αν θέλεις. Εσύ για παράδειγμα κέρδισες μια μεγαλύτερη ωριμότητα και επέλεξες πιο συνειδητά αυτό που θες να κάνεις. Θα μπορούσες να είχες ξεκινήσει κτ από τύχη με το οπόιο θα συμβιβαζόσουν για πολλά χρόνια. Και στη συνέντευξη πάντα υπάρχει τρόπος να δικαιολογήσεις τα "κενά", αρκεί να το πιστεύεις, να είσαι συνειδητοποιημένη κ να έχεις αυτοπεποίθηση για τις επιλογές σου. Στο κάτω κάτω γι'αυτό γίνεται η συνέντευξη, για να δουν την προσωπικότητά σου. Αλλιώς θα προσλαμβάναν τα βιογραφικά μας. Καλή τύχη και ευελιξία εύχομαι!
7. εξαιρετική απάντηση, έχω να συνεισφέρω και το εξής κομμάτιhttps://www.youtube.com/watch?v=acvIVA9-FMQτο οποίο τα συνοψίζει όλα και δεν μπορώ παρά να συγκινηθώ όταν το ακούω
#7 Όμορφη η ιστορία σου. Θέλει προσοχή όμως πιστεύω, γιατί αν δεν το πάρεις απόφαση να το μοιραστείς μαζί της και να το εκφράσεις ξεκάθαρα, ίσως γίνει μια ιστορία που θα σε βασανίζει χρόνια...μην εγκλωβιστείς δημιουργώντας προσδοκίες και σενάρια, χωρίς να εκτονώσεις το ερωτικό ενδιαφέρον που νιώθεις γι αυτό το άτομο. Άσε που άμα γουστάρει θα είναι μια όμορφη όμορφη ιστορία!!! ΄Πολύ μ΄αρέσουν αυτά τα φρέσκα διλήμματα, είναι νοσταλγικά, φέρνουν όμορφες μνήμες και έχουν και μια δυναμική. Εσύ κράτα τον τσαμπουκά και τη σιγουριά κ προχώρα. Α, και να μας πεις και τί έγινε...Go for it, γιατί πάντα υπάρχει και η πιθανότητα να μην νιώθεις και τίποτα ερωτικό εν τέλει...