Ένα μπεστ σέλερ για το Ολοκαύτωμα που ήταν εντελώς ψεύτικο

Ένα μπεστ σέλερ για το Ολοκαύτωμα που ήταν εντελώς ψεύτικο Facebook Twitter
10

Ένα μπεστ σέλερ για το Ολοκαύτωμα που ήταν εντελώς ψεύτικο Facebook Twitter

 

Ασέβεια μυθολογικών διαστάσεων: η Misha Defonseca, συγγραφέας του, υποτίθεται, αυτοβιογραφικού μπεστ σέλερ «Misha: A Mémoire of the Holocaust Years», πρέπει να πληρώσει 22,5 εκατομμύρια δολάρια στον εκδότη της, όταν αυτός ανακάλυψε ότι όλη η ιστορία της ζωής της, όπως την είχε περιγράψει στο βιβλίο, ήταν ένα τεράστιο ψέμα.

 

Η αλήθεια ήρθε στο φως όταν η Defonseca έκανε μήνυση στον εκδότη της για 32,4 εκατομμύρια δολάρια για «παραβίαση του συμβολαίου μετά από απόκρυψη κερδών από τη συγγραφέα». Ο εκδότης άρχισε να ψάχνει κι άλλο το βιβλίο με τη βοήθεια διαφόρων ειδικών και κατά τη διάρκεια της δίκης ανακάλυψε ότι κάποια από τα στοιχεία δεν ευσταθούσαν. Η Defonseca τελικά ομολόγησε ότι όλη η ιστορία ήταν εντελώς φανταστική.

 

Στο βιβλίο της η Defonseca εξιστορεί πώς διέσχισε την χιονισμένη Ευρώπη, πώς έζησε μαζί με ένα κοπάδι λύκους, και πώς μαχαίρωσε έναν Ναζί που προσπάθησε να τη βιάσει, σε ηλικία 7-11 χρονών.

 

Τελικά αποδείχτηκε ότι η Defonseca δεν είναι καν εβραϊκής καταγωγής και ότι κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου φοιτούσε σε ένα σχολείο στις Βρυξέλλες. Το αληθινό της όνομα, όπως αποκαλύφθηκε μετά από έρευνα δημοσιογράφων και ειδικών γενεαλόγων, είναι Monica Ernestine Josephine De Wael.

 

Κατά τη διάρκεια της δίκης η πλευρά της Defonseca υποστήριξε ότι, ακόμη και αν η ιστορία ήταν κατασκευασμένη, η ίδια την πίστευε καθ' όλη τη διάρκεια της συγγραφής. Κατέθεσε ότι όταν ήταν 4 χρονών, οι γονείς της δολοφονήθηκαν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης επειδή ήταν μέλη της Αντίστασης, και αυτό την έκανε να «νιώθει Εβραία».

 

Ένα μπεστ σέλερ για το Ολοκαύτωμα που ήταν εντελώς ψεύτικο Facebook Twitter

 

Ο εκδότης έπεισε την Defonseca να γράψει το βιβλίο όταν την άκουσε να διηγείται την ιστορία της σε μια συναγωγή της Μασαχουσέτης.

 

Η Defonseca δήλωσε ότι μετά από τόσες λεπτομερείς επαναλήψεις της ιστορίας για τόσα χρόνια «άρχισε να δυσκολεύεται να διακρίνει μεταξύ της πραγματικότητας και της φαντασίας της».

Βιβλίο
10

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

CHECK GIA 3/1 εκδόσεις δωμα

Portraits 2025 / Εκδόσεις Δώμα: «Θέλαμε να δούμε αν το κοινό μας θα ανταποκριθεί σε πιο βαριά πράγματα ή αν θα μας γυρίσει την πλάτη»

Μετά από εφτά χρόνια λειτουργίας και εξήντα προσεκτικά επιλεγμένους τίτλους, η Μαριλένα Καραμολέγκου και ο Θάνος Σαμαρτζής εξακολουθούν να πειραματίζονται, σαν να προτείνουν βιβλία σε φίλους.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Claude Pujade-Renaud

Το Πίσω Ράφι / «Οι γυναίκες του λαθροθήρα»: Μια εντελώς διαφορετική οπτική σε ένα θρυλικό ερωτικό τρίγωνο

Η Claude Pujade-Renaud ανατέμνει την ιστορία της σχέσης του Τεντ Χιουζ με τη Σίλβια Πλαθ και την Άσια Ουέβιλ δημιουργώντας ένα ερεθιστικό ψηφιδωτό από δεκάδες διαφορετικές αφηγήσεις.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Τζον Ρ. Ρ. Τόλκιν: Ο άρχοντας του δευτερεύοντος κόσμου

Βιβλίο / Τζον Ρ. Ρ. Τόλκιν: Ο άρχοντας του δευτερεύοντος κόσμου

Κι αν η Μέση Γη εξυψώθηκε στη φαντασμαγορία που όλοι γνωρίζουμε μέσα απ’ τις ταινίες του Πίτερ Τζάκσον, δεν ξεχνάμε ποτέ εκείνη τη στιγμή της πρώτης βραδινής ανάγνωσης, των απρόσμενων αράδων που σχημάτισαν αμέσως ένα σύμπαν αυτονόητο.
ΜΑΚΗΣ ΜΑΛΑΦΕΚΑΣ
Ο Ερρίκος Σοφράς μιλά για τα «Σονέτα» του Σαίξπηρ: «Θεωρώ το ποίημα έναν οργανισμό ζωντανό, αιμάτινο»

Βιβλίο / Ο Ερρίκος Σοφράς μιλά για τα «Σονέτα» του Σαίξπηρ: «Θεωρώ το ποίημα έναν οργανισμό ζωντανό, αιμάτινο»

Η νέα, εμπλουτισμένη και αναθεωρημένη έκδοση των «Σονέτων» από τους Αντίποδες, σε μετάφραση Ερρίκου Σοφρά, αναδεικνύει τη διαρκή ανάγκη του ποιητή για ελευθερία και καινοτομία, που φτάνει να καταργεί ακόμα και τις ποιητικές και κοινωνικές συμβάσεις.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Οι 10 συν 2 ξένοι τίτλοι της χρονιάς

Βιβλίο / 12 μεταφρασμένα βιβλία που ξεχώρισαν το 2024

Mια millennial συγραφέας και το μεταφεμινιστικό της μυθιστόρημα, η μεταφορά ενός κλασικού βιβλίου σε graphic novel, αυτοβιογραφίες, η επανασύνδεση της ανθρώπινης και της φυσικής ιστορίας σε 900 σελίδες: αυτοί είναι οι ξένοι τίτλοι που ξεχωρίσαμε τη χρονιά που πέρασε.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η ζωή και τα ήθη ενός λεσβιακού χωριού μέσα από το φαγητό

Βιβλίο / Η ζωή και τα ήθη ενός λεσβιακού χωριού μέσα από το φαγητό

Στον Μανταμάδο οι γυναίκες του Φυσιολατρικού–Ανθρωπιστικού Συλλόγου «Ηλιαχτίδα» δημιούργησαν ένα βιβλίο που συνδυάζει τη νοσταλγία της παράδοσης με τις γευστικές μνήμες της τοπικής κουζίνας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Γκάρι Ιντιάνα δεν μένει πια εδώ 

Απώλειες / Γκάρι Ιντιάνα (1950-2024): Ένας queer ήρωας του νεοϋορκέζικου underground

Συγγραφέας, ηθοποιός, πολυτάλαντος καλλιτέχνης, κριτικός τέχνης, ονομαστός και συχνά καυστικός ακόμα και με προσωπικούς του φίλους, o Γκάρι Ιντιάνα πέθανε τον περασμένο μήνα από καρκίνο σε ηλικία 74 ετών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τζούλια Τσιακίρη

Οι Αθηναίοι / Τζούλια Τσιακίρη: «Οι ταβερνιάρηδες είναι ευεργέτες του γένους»

Με διαλείμματα στο Παρίσι και τη Νέα Υόρκη, έχει περάσει όλη της τη ζωή στο κέντρο της Αθήνας - το ξέρει σαν την παλάμη της. Έχει συνομιλήσει και συνεργαστεί με την αθηναϊκη ιντελεγκέντσια, είναι άλλωστε κομμάτι της. Εδώ και 60 χρόνια, με τη χειροποίητη, λεπτολόγα δουλειά της στον χώρο του βιβλίου και με τις εκδόσεις «Το Ροδακιό» ήξερε ότι δεν πάει για τα πολλά. Αλλά δεν μετανιώνει για τίποτα απ’ όσα της επιφύλαξε η μοίρα «εις τον ρουν της τρικυμιώδους ζωής της».
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
«H woke ατζέντα του Μεσοπολέμου», μια έκδοση-ντοκουμέντο

Βιβλίο / Woke ατζέντα είχαμε ήδη από τον Μεσοπόλεμο

Μέσα από τις «12 queer ιστορίες που απασχόλησαν τις αθηναϊκές εφημερίδες πριν από έναν αιώνα», όπως αναφέρει ο υπότιτλος του εν λόγω βιβλίου που έχει τη μορφή ημερολογιακής ατζέντας, αποκαλύπτεται ένας ολόκληρος κόσμος βαμμένος στα χρώματα ενός πρώιμου ουράνιου τόξου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αθηναϊκές πολυκατοικίες: Η πιο ζωντανή ιστορία της πρωτεύουσας

Βιβλίο / Αθηναϊκές πολυκατοικίες: Η πιο ζωντανή ιστορία της πρωτεύουσας

Μια νέα ερευνητική έκδοση του Ιδρύματος Ωνάση, ευχάριστη και ζωντανή, αφηγείται την ιστορία της πολυκατοικίας αλλά και της πόλης μας με τις μεγάλες και τις μικρότερες αλλαγές της, μέσα από 37 ιστορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χυδαιότητα, ένα ελάττωμα της νεωτερικότητας

Βιβλίο / Χυδαιότητα, ένα ελάττωμα της εποχής μας

Το δοκίμιο «Νεωτερικότητα και χυδαιότητα» του Γάλλου συγγραφέα Μπερτράν Μπιφόν εξετάζει το φαινόμενο της εξάπλωσης της χυδαιότητας στην εποχή της νεωτερικότητας και διερευνά τη φύση, τα αίτια και το αντίδοτό της.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ

σχόλια

2 σχόλια
Όπως και να χει πάντως το θέμα, κανείς δε μπορεί να ξεχάσει την αξεπέραστη ταινία Survivre avec les loups που βασίζεται στο βιβλίο και τις μαρτυρίες της Defonseca. Γιατί ακόμα και αν πρόκειται για μυθοπλασία, παρουσιάζει σε όλο του το μεγαλείο το τρόμο και τη φρίκη του πολέμου όπως επίσης και τις θηριωδίες του Ναζισμού.
"Κατά τη διάρκεια της δίκης η πλευρά της Defonseca υποστήριξε ότι, ακόμη και αν η ιστορία ήταν κατασκευασμένη, η ίδια την πίστευε καθ' όλη τη διάρκεια της συγγραφής. Κατέθεσε ότι όταν ήταν 4 χρονών, οι γονείς της δολοφονήθηκαν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης επειδή ήταν μέλη της Αντίστασης, και αυτό την έκανε να «νιώθει Εβραία».(...)Η Defonseca δήλωσε ότι μετά από τόσες λεπτομερείς επαναλήψεις της ιστορίας για τόσα χρόνια «άρχισε να δυσκολεύεται να διακρίνει μεταξύ της πραγματικότητας και της φαντασίας της".Πολύ ενδιαφέρουσα αυτή η "ταυτοτική" διάσταση (αν ισχύει πως δεν ήταν μόνο χρηματικό το κίνητρο). Βέβαια ...φυσικά και δεν είναι εκτιμητέο μία ιστορία μυθοπλασίας να παρουσιάζεται ως αληθινή ...όχι μόνο για τ@ς καλοπροαίρετ@ς που "εξαπατήθηκαν" ότι το ανάγνωσμα αφορούσε πραγματικά γεγονότα, αλλά και τους απανταχού ψεκασμένους μαλακοπίτουρες/ αρνητές ολοκαυτώματος κ.λπ..
Μόνο που αυτό δείχνει ότι πολλοί βασιζόμαστε σε ιστορικά γεγονότα τα οποία θεωρούμε de facto ενώ στην πραγματικότητα μπορεί και αυτά να ήταν προϊόντα φαντασίας ή μια καλοστημένη προπαγάνδα. Αφού δεν είμασταν μάρτυρες ποιος μπορεί να πει με σιγουριά; Αυτό δείχνει απλά ότι καλό είναι να κρατάμε και μια πισινή σε όλα.
...και η μαύρη βίβλος της Βούλας Παπαϊωάννου με τα μπιάφρα παιδάκια των Αθηνών της Κατοχής είναι *σίγουρα* προπαγάνδα, γι΄ αυτό καλό είναι να κρατάμε μία πισινή. http://www.quickmeme.com/img/54/54d0a6cdc1ec2b211782191901b383c087d9dc9384c20f01944b014f1e33a8b4.jpg
Μιλούσα φυσικά για γεγονότα στα οποία δεν υπάρχουν απτές αποδείξεις όπως ας πούμε η μαρτυρία ενός ανθρώπου, ή συνέβησαν πολύ πριν την εποχή μας. Δε θεώρησα ότι έπρεπε να το εξηγήσω. Λανθασμένα πίστεψα ότι οι σχολιαστές και αναγνώστες διαθέτουν κάτι τόσο βασικό όπως ο εγκέφαλος.
trollolo, επίτρεψέ μου αλλά το "πισινή σε όλα" δεν είναι ακριβώς σαφές. Άλλωστε όπως πολύ καλά γνωρίζεις υπάρχουν και άνθρωποι που και να τους τρίψεις στη μούρη όλα τα μουσεία ολοκαυτωμάτων, όλες τις φωτό κι όλες τις μαρτυρίες αυτοί θα εξακολουθούν να πιστεύουν ότι οι Εβραίοι πέθαναν από ξαφνική επιδημία τύφου, που προέκυψε, έτσι ξαφνικά.