Σολομών: Άσμα Ασμάτων

Σολομών: Άσμα Ασμάτων Facebook Twitter
5

Σολομών: Άσμα Ασμάτων Facebook Twitter

 

Tις νύχτες στο κρεββάτι μου γύρευα κείνον που αγαπώ.

Tον γύρευα μα δεν τον βρήκα.

Θα σηκωθώ και θα γυρίσω όλη την πόλη,

Μέσα στους δρόμους, μέσα στις πλατείες,

και θα γυρέψω κείνον που αγαπώ.

Tον γύρευα μα δεν τον βρήκα.

 

Mε συναπάντησαν οι φύλακες που τριγυρνάνε μες στην πόλη.

«Eίδατε τον αγαπημένο μου;» τους ρώτησα.

Mόλις τους είχα προσπεράσει και βρήκα κείνον που αγαπώ.

Tον άδραξα και δε θα τον αφήσω

ώσπου στης μάνας μου το σπίτι να τον φέρω,

στον κοιτώνα εκείνηςπου με γέννησε.

Σας εξορκίζω, κόρες της Iερουσαλήμ,

σ' όσα ζαρκάδια κι ελαφίνες έχει ο κάμπος,

μην την ταράξτε, μην αναστατώστε την αγάπη μας

ώσπου μονάχη της να το θελήσει.

 

Βιβλίο
5

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βιογραφίες: Aπό τον Γκαρσία Μάρκες στην Άγκελα Μέρκελ

Βιβλίο / Πώς οι βιογραφίες, ένα όχι και τόσο δημοφιλές είδος στη χώρα μας, κατάφεραν να κερδίσουν έδαφος

Η απόλυτη επικράτηση των βιογραφιών στη φετινή εκδοτική σοδειά φαίνεται από την πληθώρα των τίτλων και το εύρος των αφηγήσεων που κινούνται μεταξύ του autofiction και των βιωματικών «ιστορημάτων».
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
ΕΠΕΞ Λευτέρης Αναγνώστου, ένας μεταφραστής

Λοξή Ματιά / Λευτέρης Αναγνώστου (1941-2024): Ένας ορατός και συγχρόνως αόρατος πνευματικός μεσολαβητής

Ο Λευτέρης Αναγνώστου, που έτυχε να πεθάνει την ίδια μέρα με τον Θανάση Βαλτινό, ήταν μεταφραστής δύσκολων και σημαντικών κειμένων από τη γερμανική και αυστριακή παράδοση.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Βιβλίο / Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Ο Ιωάννης Στεφανίδης, καθηγητής Διπλωματικής Ιστορίας στη Νομική του ΑΠΘ και επιμελητής του τρίτομου έργου του ιστορικού Νίκου Πετσάλη-Διομήδη, εξηγεί γιατί πρόκειται για ένα κορυφαίο σύγγραμμα για την εποχή που καθόρισε την πορεία του έθνους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Βιβλίο / Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Με αφορμή το τελευταίο του μυθιστόρημα «Ο θάνατος του συγγραφέα» ο δημοσιογράφος μιλά για την τεχνητή νοημοσύνη, την εικονική πραγματικότητα και την υπαρξιακή διάσταση της τεχνολογίας.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Άλαν Χόλινγκερστ: «Η γραμμή της ομορφιάς»

Το πίσω ράφι / Η γραμμή της ομορφιάς: Η κορυφαία «γκέι λογοτεχνία» του Άλαν Χόλινγκχερστ

Ο Χόλινγκχερστ τοποθέτησε το βραβευμένο με Booker μυθιστόρημά του στα θατσερικά '80s και κατάφερε μια ολοζώντανη και μαεστρική ανασύσταση μιας αδίστακτης δεκαετίας.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Βιβλίο / Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Η Σανόρα Μπαρμπ είχε περάσει πολύ καιρό στους καταυλισμούς των προσφύγων από την Οκλαχόμα που είχαν πληγεί από την Μεγάλη Ύφεση και την ξηρασία, προκειμένου να γράψει το μυθιστόρημά της. Έκανε όμως το λάθος να δείξει την έρευνά της στον διάσημο συγγραφέα, ο οποίος την πρόλαβε.
THE LIFO TEAM
Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι σπουδαιότερες μορφές του 19ου αιώνα

Βιβλίο / Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι παρεξηγημένοι του 19ου αιώνα

Το βιβλίο του Γερμανού θεωρητικού και πανεπιστημιακού Χέρφριντ Μίνκλερ αναλαμβάνει να επαναπροσδιορίσει το έργο τους, που άλλαξε τα δεδομένα του αστικού κόσμου από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Βιβλίο / Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Ο Νίκος Ψιλάκης ερευνά και μελετά την κρητική παράδοση εδώ και τέσσερις δεκαετίες. Τα βιβλία του είναι μνημειώδεις εκδόσεις για το φαγητό, τις λαϊκές τελετουργίες και τα μοναστήρια της Κρήτης που διασώζουν και προωθούν τον ελληνικό πολιτισμό.
M. HULOT
«Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Βιβλίο / «Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Ένα νέο βιβλίο επιχειρεί να καταρρίψει τους μισογυνιστικούς μύθους για τις αυτοκρατορικές γυναίκες της Ρώμης, οι οποίες απεικονίζονται μονίμως ως στρίγγλες, ραδιούργες σκύλες ή λάγνες λύκαινες.
THE LIFO TEAM
Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Βιβλίο / Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Σε όλα τα έργα του πρωταγωνιστούν οι γυναίκες και μια υπόγεια Αθήνα, ενώ ο ίδιος δεν κρίνει τους ήρωές του παρά το αφήνει σε εμάς: Μια κουβέντα με τον χαμηλόφωνο συγγραφέα του «Άχρηστου Δημήτρη» και της «Πλατείας Κλαυθμώνος».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ρίτα Κολαΐτη: «Με θυμώνει που δεν βλέπεις σχεδόν κανέναν να διαβάζει ένα βιβλίο στο μετρό»   

Βιβλίο / Ρίτα Κολαΐτη: «Με θυμώνει που σχεδόν κανείς δεν διαβάζει βιβλίο στο μετρό»   

Η πολυβραβευμένη μεταφράστρια μιλά για την προσωπική της διαδρομή στον χώρο της λογοτεχνίας, για το στοίχημα της καλής μετάφρασης και εξηγεί τι σημαίνει να δουλεύεις πάνω σε κορυφαία έργα του Φλομπέρ, του Καμί, του Μαρκήσιου ντε Σαντ και της Ανί Ερνό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Ρουφιανεύοντας τον εαυτό μου»: Τα απομνημονεύματα του Αλ Πατσίνο

Βιβλίο / «Ρουφιανεύοντας τον εαυτό μου»: Τα απομνημονεύματα του Αλ Πατσίνο

Ο 84χρονος ηθοποιός κοιτάζει προς τα πίσω και βλέπει τα δύσκολα παιδικά χρόνια, την καταθλιπτική μητέρα του, τον Τσέχoφ, τις σχέσεις που δεν έφτασαν ποτέ στον γάμο, τις έντονες αναταράξεις μιας πολυκύμαντης διαδρομής.
THE LIFO TEAM
Πέτρος Τατσόπουλος: «Η οργή σε κάποιες περιπτώσεις επιβάλλεται γιατί είναι απελευθερωτική»

Πέτρος Τατσόπουλος / «Δεν τα έχω με τους πιστούς αλλά με τους απατεώνες ρασοφόρους»

Μια χειμαρρώδης συνέντευξη με τον γνωστό συγγραφέα, δημοσιογράφο, παρουσιαστή και πρώην βουλευτή Πέτρο Τατσόπουλο, με αφορμή το τελευταίο του βιβλίο «Το παιδί του διαβόλου - Μια αληθινή ιστορία», όπου εστιάζει στη μεγάλη δύναμη της Εκκλησίας στην Ελλάδα, στη διαπλοκή της με την πολιτεία και στις σκοταδιστικές απόψεις που κατά κανόνα πρεσβεύει καθώς και στην ιδιαίτερα επικερδή «μπίζνα» που έχει στηθεί γύρω από ιερά λείψανα, ιερά κειμήλια, «άγιους» γέροντες και «θαύματα» για κάθε χρήση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

2 σχόλια
Έκλεισε 24ωρο κι απάντηση καμιά...Γ. Σεφέρης, Λ. Παπαδόπουλος, Μ. Γκανάς, Θ. Κανδύλας και άλλοι ποιητές έχουν μεταφράσει, μεταγράψει, αποδώσει, το βιβλικό ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ. Ο Δ. Σολωμός εμπνεύστηκε από αυτό. Ο Μ. Χατζιδάκις και ο Β. Παπαθανασίου το μελοποίησαν... Είναι ηλίου φαεινότερον ότι το παρατιθέμενο απόσπασμα δεν έχει ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΠΟΙΗΤΕΣ!Οι «φίλοι της ποιήσεως» αφενός αγνόησαν επιδεικτικά τους ποιητές διαλέγοντας μια μετάφραση της... «Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας» -σκαρωμένη, λες, αποκλειστικά για θεούσες δημοτικίστριες- και αφετέρου δεν έχουν την τόλμη να πράξουν το δεοντολογικώς ελάχιστο εκθέτοντας και τη LIFO: να αναφέρουν τίνος είναι η μετάφραση!Από την μετάφραση αυτή όχι μόνο απουσιάζουν ποιητική έμπνευση και τόλμη, αλλά και περισσεύουν αστοχίες και παραλείψεις σε επίπεδο μεταφραστικό, φιλολογικό, ακόμα και νοημάτων. Καλύτερα να μη φανταστούμε ποια "θεολογικά" επιχειρήματα μπορεί να υπαγορεύουν ή να υποβάλλουν ερμηνείες λογοτεχνικά και φιλολογικά απαράδεκτες! Κατακρεουργείται μεταφραστικά μια κορυφαία στιγμή του ποιήματος, μια πλήρης αισθησιασμού, ιδιοφυής ιδέα του αρχαίου πρωτοτύπου: η ερωτευμένη εισάγει τον αγαπημένο της στον κοιτώνα της μάνας που -με το σπέρμα του πατέρα της- ΕΙΧΕ ΣΥΛΛΑΒΕΙ τη δική της ζωή... Η «Βιβλική Εταιρία» παρακάμπτει τελείως την σεξουαλική δυναμική της ΣΥΛΛΗΨΗΣ και η ερωτική κοσμογονία της ηρωίδας καταλήγει σε ένα απλοϊκό, σεμνότυφο «ΕΚΕΙΝΗΣ ΠΟΥ ΜΕ ΓΕΝΝΗΣΕ» και μάλιστα με ένα τερατώδες κακέμφατο στην αρχή του στίχου: «ΩΣΠΟΥ ΣΤΗΣ...»!!!! Περί ερωτικής υποστάσεως της «ΣΥΛΛΑΒΟΥΣΗΣ ΜΗΤΡΟΣ» ουδείς λόγος από τη «Βιβλική Εταιρία» και τους «φίλους της ποιήσεως»! (Σεφέρης: «...ώσπου τον έμπασα στο σπίτι της μητέρας μου, στην κάμαρα της μάνας που με σύλλαβε».Παπαδόπουλος: «...τον πήρα και τον έμπασα στης μάνας μου το σπίτι. Στην κόχη που ερωτεύτηκε και γέννησε εμένα»).Άσε πια το φινάλε όπου οι «βιβλικοί» διασκευαστές λένε : «...μην την ταράξτε, μην αναστατώστε την αγάπη μας ώσπου μονάχη της να το θελήσει.» Να θελήσει τι η αγάπη; Να την ταράξουν και να την αναστατώσουν; Αν είναι δυνατόν!Το «ξυπνάω κάποιον», που αποτελεί την ακριβή μετάφραση του «εγείρω τινά», το αγνοεί η «Βιβλική Εταιρία» ή το βρίσκει τετριμμένο για τον ποιητικίζοντα λόγο της, όταν Σεφέρης και Λ. Παπαδόπουλος το χρησιμοποιούν άφοβα;Αν δεν άρεσαν οι ποιητές μας στους «φίλους της ποιήσεως» γιατί δεν παρέθεταν αυτούσιο το κείμενο των Γραφών, όπως είχε κάνει ο Χατζιδάκις στον «Μεγάλο Ερωτικό»; Νομίζουν ότι οι ακροατές του 1972 το καταλάβαιναν περισσότερο από τους αναγνώστες του 2012 ή θεωρούν ότι διαθέτουν κάποια αποκλειστικότητα επί παλαιοτέρων μορφών της... γλώσσης ως «φίλοι της (π)οιήσεως»; Παραθέτω το πρωτότυπο του αποσπάσματος για όσους δεν το γνωρίζουν:ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ: ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ, Γ1,2,3,4,5. «Επί κοίτην μου ἐν νυξὶν ἐζήτησα ὃν ἠγάπησεν ἡ ψυχή μου· ἐζήτησα αὐτὸν καὶ οὐχ εὗρον αὐτόν· ἐκάλεσα αὐτόν, καὶ οὐχ ὑπήκουσέ μου. Αναστήσομαι δὴ καὶ κυκλώσω ἐν τῇ πόλει, ἐν ταῖς ἀγοραῖς καὶ ἐν ταῖς πλατείαις, καὶ ζητήσω ὃν ἠγάπησεν ἡ ψυχή μου. Εζήτησα αὐτὸν καὶ οὐχ εὗρον αὐτόν. Εὕροσάν με οἱ τηροῦντες, οἱ κυκλοῦντες ἐν τῇ πόλει. μὴ ὃν ἠγάπησεν ἡ ψυχή μου ἴδετε; Ώς μικρὸν ὅτε παρῆλθον ἀπ’ αὐτῶν, ἕως οὗ εὗρον ὃν ἠγάπησεν ἡ ψυχή μου· ἐκράτησα αὐτὸν καὶ οὐκ ἀφῆκα αὐτόν, ἕως οὗ εἰσήγαγον αὐτὸν εἰς οἶκον μητρός μου καὶ εἰς ταμιεῖον τῆς συλλαβούσης με. Ώρκισα ὑμᾶς, θυγατέρες Ἱερουσαλήμ, ἐν ταῖς δυνάμεσι καὶ ἐν ταῖς ἰσχύσεσι τοῦ ἀγροῦ, ἐὰν ἐγείρητε καὶ ἐξεγείρητε τὴν ἀγάπην, ἕως ἂν θελήσῃ».
Θα κλείσει και δεύτερο 24ωρο -κι εγώ τον μονόλογό μου- με δυο διαπιστώσεις:1) οι πλήρεις οιήσεως "φίλοι της ποιήσεως" δια της σιωπής τους παραδέχονται ότι αγνόησαν τον Σεφέρη και άλλους ποιητές για μια μετάφραση θεολόγων! 2) απέσυραν την αφιέρωση σε "κάποιον" δικό τους...
«Παραθέτω το πρωτότυπο του αποσπάσματος»Η μετάφραση της ΠΔ απ' τους 72 ραββίνους περιέχει πολλά λάθη. Ειδικά κάτι ποιητικά κείμενα, όπως είναι το Άσμα Ασμάτων, με σημερινά κριτήρια έχουν κατακρεουργηθεί. Στην περίπτωση του αποσπάσματος τα «ζαρκάδια και τα ελάφια» του αγρού έγιναν «δυνάμεις και ισχύες» (ἐν ταῖς δυνάμεσι καὶ ἐν ταῖς ἰσχύσεσι τοῦ ἀγροῦ)!
Επιτέλους ενδιαφέρουσα πρόταση εικόνων, αλλά λείπουν άλλα κι άλλα... Οι αρχαιότερες εκδοχές του έργου είναι, υποθέτω, στην αρχαία εβραϊκή γλώσσα και στην ελληνική των Εβδομήκοντα. Ποιος είναι ο μεταφραστής ή ο διασκευαστής των στίχων που διαβάζουμε;Να μην ξέρουμε; Δεν οφείλετε να τον αναφέρετε;Τον αγνοείτε ή τον κρύβετε για να μην τον εκθέσετε επειδή και αυτός αποτελεί "εσωτερική" σας υπόθεση, όπως ο δέκτης της αφιέρωσης; (Να τον χαίρεστε...)Μήπως τελικά η στήλη δεν απευθύνεται σε όλους τους αναγνώστες της Lifo;Γιατί δεν ορίζετε έναν κωδικό εισόδου για μέλη που θα "καταλαβαίνονται" μεταξύ τους;