Επιτέλους, αληθινό street food!

Επιτέλους, αληθινό street food! Facebook Twitter
Tο καινούργιο εστιατόριο του Ηλία Σκουλά με την παιχνιδιάρικη ονομασία «Stay Hungry Bitch» παραπέμπει στα γκουρμέ food trucks που αλωνίζουν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού με καλές δόσεις από φαγητό του δρόμου...
2

Παρακολουθώντας σε καλοκαιρινό κινηματογράφο την καινούργια ταινία Σεφ, με τον πρωταγωνιστή να αναγκάζεται να εγκαταλείψει την κουζίνα πολυτελούς εστιατορίου και να δοκιμάζει τις δυνάμεις του σε κινούμενη καντίνα με γκουρμέ φαγητό, αυτόματα σκέφτηκα το καινούργιο εστιατόριο του Ηλία Σκουλά με την παιχνιδιάρικη ονομασία «Stay Hungry Bitch». Παραπέμπει στα γκουρμέ food trucks που αλωνίζουν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού με καλές δόσεις από φαγητό του δρόμου, που χαρίζει έμπνευση στον σεφ για πειραγμένα πιάτα. «Μου αρέσει ο αυτοσαρκασμός της κουζίνας» μου λέει o Ηλίας γελώντας και προσθέτει: «Προσπαθώ να περάσω στο μενού μια δική μου γλώσσα. Είμαι culinary mind, δεν είμαι σεφ. Βαριέμαι τη συμβατική κουζίνα. Μου αρέσει η αλήτικη, αλλά αριστοκρατική, να βγαίνει η ροκιά στο μενού». Δεν αργείς να διαπιστώσεις τα λεγόμενά του χαζεύοντας το μενού, που τυλίγει τον μαύρο μπακαλιάρο σε τορτίγια, λανσάρει την καρμπονάρα με νουντλς και miso και ισχυρίζεται ότι: «Δεν είναι άλλη μια βαρετή καρμπονάρα».

Επιτέλους, αληθινό street food! Facebook Twitter
Τα Susi Lucy είναι βιετναμέζικα ρολά ρυζιού στον ατμό που κλείνουν μέσα τους φιλέτο φρέσκου τόνου, δυόσμο, αγγουράκι, φύκια, wasabi, φρέσκα μυρωδικά, ραντισμένα με σουσάμι και μαυροκούκι...

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Μόλις διαβείς το κατώφλι του μαγαζιού στη Βουλιαγμένη σε υποδέχεται μια τεράστια, κόκκινη, νέον επιγραφή: «Adult food for innocent people» – με το πρώτο σκανάρισμα του χώρου καταλαβαίνεις ότι υπάρχει περιπαικτική διάθεση. Τραπέζια στρωμένα με χάρτινα σουπλά όπου φιγουράρουν νοικοκυρές της Αμερικής του '50, κόκκινα και κίτρινα πιάτα από μελαμίνη, και στο βάθος η σάλα, που θα κλείνει για τον χειμώνα, φιλοξενεί ένα τζουκμπόξ, καναπέδες και έπιπλα που παραπέμπουν στη δεκαετία του '50 – διακοσμητικές πινελιές με αρκετή δόση αμερικανιάς. Το ιδιαίτερο χιούμορ σε ακολουθεί και στο μενού. Αρχή με Susi Lucy (€15,90) που έρχονται πάνω σε μαύρο πλακάκι: βιετναμέζικα ρολά ρυζιού στον ατμό που κλείνουν μέσα τους φιλέτο φρέσκου τόνου, δυόσμο, αγγουράκι, φύκια, wasabi, φρέσκα μυρωδικά, ραντισμένα με σουσάμι και μαυροκούκι. Τρώγονται ευχάριστα, αρκεί να εκτιμάς την πικάντικη γεύση. Ακολουθεί η Χιροσίμα (€12,50) – πρόκειται για τη σαλάτα Caesar, στην οποία ο Σκουλάς ακολουθεί την αυθεντική συνταγή του εμπνευστή της Ιταλού σεφ Caesar Cardini, ο οποίος την πρωτοέφτιαξε το 1924. «Το μπέικον το ψήνω έξι φορές σε σιρόπι μαύρης μπίρας» μου λέει ο Ηλίας συνωμοτικά, μόλις ετοιμάζομαι να δοκιμάσω την πρώτη μπουκιά από την ομολογουμένως εξαιρετική σαλάτα. Υπέκυψα στο πεϊνιρλί που το λένε Misirlou (€15,50) και φτιάχνεται με ζύμη πίτσας που γεμίζεται με σιγομαγειρεμένο στήθος από Black Angus, δεν τσιγκουνεύεται το τσένταρ που λιώνει και το καλύπτει σαν κίτρινο πέπλο και συμπληρώνεται με σος Jack Daniels. Εδώ ορμάς με τα χέρια και γεύεσαι ηδονικά κάθε μπουκιά. Και πριν προλάβεις να γλείψεις τα δάχτυλά σου, προσγειώνεται το πληθωρικό sandwich Cubano (€18), το street food που έφεραν οι Κουβανέζοι πρόσφυγες στις ΗΠΑ τέλος της δεκαετίας του '50. «Θεωρείται το Άγιο Δισκοπότηρο του street food» ισχυρίζεται ο Ηλίας Σκουλάς. Ένα τεράστιο σάντουιτς με ψωμί από καλαμποκάλευρο που θυμίζει σανίδα του surf, γεμίζεται με μαγειρεμένο για πολλές ώρες κότσι γουρουνιού, ζαμπόν, τυρί έμενταλ λιωμένο, πίκλες, τσίλι και συνοδεύεται με μαύρες πατάτες κομμένες σε ροδέλες. Ένα «βρόμικο» που αναζητά τις ρίζες του. Εάν νιώθεις έτοιμος να βάλεις τις αρτηρίες σου να δουλέψουν στο φουλ, τότε το φευγάτο μαγαζί θα γίνει ο προορισμός σου.


Stay Hungry Bitch, Ορφέως 2 & Ποσειδώνος 17, Βουλιαγμένη, 210 8960323

 

Επιτέλους, αληθινό street food! Facebook Twitter
2

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Χταπόδι με ασκολύμπρους, αβρονιές, κρίθαμα: Τα πολλά πρόσωπα ενός αρχέγονου φαγητού

Γεύση / Χταπόδι με ασκολύμπρους, αβρονιές και κρίθαμα: Τα πολλά πρόσωπα ενός αρχέγονου γεύματος

Δεν είναι απλώς ένα έδεσμα. Είναι μια τελετουργία που χάνεται στα βάθη του χρόνου, μια ιεροτελεστία που ξεκινά από την άγρια καταδίωξη στα βράχια και καταλήγει στο μεθυστικό άρωμα της θάλασσας, που αναδύεται στο πιάτο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Τάσος Μαντής: Από τα υδραυλικά στα αστέρια Michelin

Οι Αθηναίοι / Τάσος Μαντής: Από τα υδραυλικά στα αστέρια Michelin

Ένα απρόσμενο Σαββατοκύριακο σε ένα κότερο στάθηκε αρκετό για να αλλάξει τη ζωή του. Από την πρώτη του εμπειρία ως μάγειρας στον στρατό μέχρι τις κουζίνες των κορυφαίων εστιατορίων του κόσμου, κάθε σταθμός διαμόρφωσε τη φιλοσοφία του βραβευμένου σεφ. Σήμερα, μέσα από το αστεράτο Soil, αποδεικνύει πως η μαγειρική δεν είναι απλώς τέχνη, αλλά τρόπος ζωής.
M. HULOT
Αξώτης: Για καλοψημένο παϊδάκι και θεϊκές πατάτες στο Πολύγωνο

Γεύση / Αξώτης: Για καλοψημένο παϊδάκι και θεϊκές πατάτες στο Πολύγωνο

Μια ταβέρνα που έχτισαν το '56 οι οικοδόμοι της περιοχής και κράτησαν ζωντανή ακόμα και στις δύσκολες στιγμές, συνεχίζει μέχρι σήμερα να αποτελεί ένα comfort zone, με λίγα, κλασικά και καλά πράγματα, για τις μέρες που δεν θέλουμε να είμαστε μέρος της «φάσης».
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
ΕΠΕΞ Έκανε την Ελληνίδα μαμά του αστέρι του TikTok κι όταν εκείνη πέθανε, συνέχισε να μαγειρεύει τις συνταγές της

Γεύση / Έκανε την Ελληνίδα μαμά του αστέρι του TikTok κι όταν εκείνη πέθανε, συνέχισε να μαγειρεύει τις συνταγές της

Ο Ελληνοαμερικανός stand-up κωμικός Γκας Κωνσταντέλλης έφτιαξε έναν «βωμό» στα social media για τη μητέρα του και τις συνταγές της, οι οποίες συγκεντρώνονται τώρα σ’ ένα βιβλίο.
THE LIFO TEAM
Τι είναι αυτό που κάνει τα αυτόριζα αμπέλια τόσο μοναδικά;

Το κρασί με απλά λόγια / Αυτόριζα αμπέλια: Ο μεγάλος θησαυρός της αμπελουργίας

Είναι τα πιο «ειλικρινή» αμπέλια στον κόσμο, εξ’ ου και οι Γάλλοι τα αποκαλούν «franc de pied». O εξαιρετικός σύμβουλος-οινολόγος Σπύρος Ζουμπούλης μιλά στην Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και στον Παναγιώτη Ορφανίδη για το κρασί που προσφέρει όλη την αλήθεια για το terroir που το γέννησε.
THE LIFO TEAM
Meigma: Το νέο μεζεδοπωλείο της Αθήνας δεν θυμίζει κανένα άλλο

Γεύση / Meigma: Το νέο μεζεδοπωλείο της Αθήνας δεν θυμίζει κανένα άλλο

Μετά το Ρίνι που αγαπήθηκε πολύ, η Μαρίνα Χρονά σερβίρει στον Κεραμεικό μικρά πιάτα που της αρέσουν, είτε πρόκειται για φάβα φουρνιστή και ντολμαδάκια κασιώτικα είτε για ravioloni και shepherd’s pie.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Konak: Στον Άγιο Δημήτριο για αυθεντικό κεμπάπ και λαχματζούν

Γεύση / Konak: Στον Άγιο Δημήτριο για αυθεντικό κεμπάπ και λαχματζούν

Ο Apo, ένας Τούρκος πολιτικός πρόσφυγας που έφτασε στην Ελλάδα με 7 ευρώ στην τσέπη, σερβίρει πλέον τσιγ κιοφτέ, πληθωρικό μπεϊντί κεμπάπ και χειροποίητο ντονέρ, ενώ μοιράζεται μαζί μας τρεις από τις συνταγές του.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Φάε έναν Βαλεντίνο

Γεύση / Φάε έναν Βαλεντίνο

Όπως και στη ζωή, έτσι και στα πιο καλά ζαχαροπλαστεία της Αθήνας κυκλοφορούν καρδιές μικρές και καρδιές μεγάλες· για να τις δωρίσετε ή για να τις κρατήσετε για πάρτη σας. Φτιάχνουν επίσης cheesecake, choux, πανετόνε και rolls ειδικά για τη μέρα που κάποιοι τη γιορτάζουν και σε κάποιους περνάει εντελώς αδιάφορη. Ποιος, όμως, μπορεί να αντισταθεί σε ένα λαχταριστό γλυκό;
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Φαΐ να σε ζεστάνει το πιο κρύο ΣΚ της χρονιάς: 15 θέματα γεμάτα χειμωνιάτικα φαγητά και γλυκά!

Γεύση / Φαΐ να σε ζεστάνει το πιο κρύο ΣΚ της χρονιάς: 15 θέματα γεμάτα χειμωνιάτικα φαγητά και γλυκά!

Τι θες; Τις σούπες που έτρωγες στην Ήπειρο; Ωραία γιουβαρλάκια; Ή μια σωστά χυλωμένη φασολάδα; Ό,τι θες από φαγητό που να θυμίζει «χειμώνα» θα το βρεις σε αυτό εδώ το mega post.
THE LIFO TEAM
Δώδεκα Πιάτα

Γεύση / «Δώδεκα Πιάτα» στο Κουκάκι: Για χειροποίητο γύρο στην ταβέρνα ενός αστεράτου σεφ

Ο Παύλος Kυριάκης είχε κατά νου δύο πράγματα: Να φτιάξει ένα μέρος όπου θα μπορούν να τον επισκέπτονται εύκολα οι φίλοι του και να σερβίρει κλασικά πιάτα - λίγα και καλά.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
CHECK Η γεύση των χιονισμένων τοπίων

Γεύση / Η γεύση των χιονισμένων τοπίων

Το γριβάδι πλακί με τις «καπιρές» του άκρες, ένα αγριογούρουνο μαγειρεμένο στιφάδο, μια γίδα βραστή του Ολύμπου και η φασολάδα των Πιερίων: Φαγητά που η νοστιμιά τους ενισχύεται από την ατμόσφαιρα της ζεστής συντροφιάς που σμίγει στην κρύα αγκαλιά του βουνού.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ

σχόλια

1 σχόλια
Είναι θέμα προτεραιοτήτων, εγώ μπορεί να μην έχω πολλά λεφτά, αλλά μια στο τόσο πηγαίνω σε καλά εστιατόρια. Tρως καλά και μετά συνεχίζεις για ένα σφηνάκι (μιας κ δε θα σου χει μείνει τίποτα) :)