Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού»

Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού» Facebook Twitter
25

Μέχρι και τις αρχές του 20ου αιώνα, το δέσιμο των γυναικείων ποδιών στην Κίνα, ήταν μια από τις πιο σημαντικές παραδόσεις.

Ήταν όμως και μια βασανιστική και επίπονη διαδικασία.

Εκτός από τα μικροσκοπικά πόδια σε σχήμα λωτού, οι γυναίκες θα «κληρονομούσαν» μολυσματικές ασθένειες, ακρωτηριασμούς και αναπηρίες.

Το δέσιμο είχε σκοπό να προσελκύσει μνηστήρες αλλά και να αναδείξει το κοινωνικό στάτους κάθε οικογένειας.

Η διαδικασία ήταν ιδιαίτερη. Στην τρυφερή νηπιακή τους ηλικία, ένας «ακροδέτης» μούλιαζε τα πόδια των κοριτσιών μέσα σε ειδικό διάλυμα και στη συνέχεια έκανε μασάζ ώστε να μαλακώσει τελείως τα πέλματα και να χαλαρώσει τους μύες. 

Αργότερα, «γύριζε» τα δάχτυλα των ποδιών πολύ περισσότερο από ότι επέτρεπαν τα οστά, προσπαθώντας να φτάσει το μπροστινό μέρος, στη φτέρνα.

Οι σπαρακτικές κραυγές των νηπίων δε συγκινούσαν ούτε τον ειδικό αλλά ούτε και τις οικογένειές τους.

Λίγο πριν ολοκληρωθεί η διαδικασία και το πόδι δεθεί σφιχτά, ο «ακροδέτης» έσπαγε την καμάρα του ποδιού.

Πολλές γυναίκες υπέστησαν ακρωτηριασμούς στα κάτω άκρα, καθώς οι μολύνσεις θα μπορούσαν να τους κοστίσουν τη ζωή.

Όταν το πόδι έφτανε τα 7,5 εκατοστά, οι επίδεσμοι έβγαιναν και τη θέση τους έπαιρναν χρυσοκέντητες παντόφλες. Η περιζήτητη νύφη ήταν έτοιμη.

Oι τελευταίες γυναίκες που βίωσαν αυτή τη βασανιστική παράδοση, φωτογραφίζονται ως μέρος ενός project της Αγγλίδας φωτογράφου και ανθρωπολόγου Jo Farrel, που ζει τα τελευταία χρόνια στο Χονγκ Κονγκ.

Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού» Facebook Twitter
© Jo Farrell
Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού» Facebook Twitter
© Jo Farrell
Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού» Facebook Twitter
© Jo Farrell
Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού» Facebook Twitter
© Jo Farrell
Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού» Facebook Twitter
© Jo Farrell
Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού» Facebook Twitter
© Jo Farrell
Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού» Facebook Twitter
© Jo Farrell
Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού» Facebook Twitter
© Jo Farrell
Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού» Facebook Twitter
© Jo Farrell
Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού» Facebook Twitter
© Jo Farrell
Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού» Facebook Twitter
© Jo Farrell
Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού» Facebook Twitter
© Jo Farrell
Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού» Facebook Twitter
© Jo Farrell
Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού» Facebook Twitter
© Jo Farrell
Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού» Facebook Twitter
© Jo Farrell
Αρχαιολογία & Ιστορία
25

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μικρά Ασία: Αποκρυπτογραφήθηκε αρχαία φρυγική επιγραφή - Τα ελληνικά γράμματα και το «μήνυμά» της

Αρχαιολογία & Ιστορία / Μικρά Ασία: Αποκρυπτογραφήθηκε αρχαία φρυγική επιγραφή - Τα ελληνικά γράμματα και το «μήνυμά» της

Το μνημείο Ασλάν Καγιά (Βράχος του Λέοντος), ένα μνημείο 2.600 ετών που παρουσιάζει μορφές σφίγγας και μια εικόνα θηλυκής θεότητας που πλαισιώνεται από λιοντάρια
THE LIFO TEAM
Ναυάγιο Αντικυθήρων

Αρχαιολογία & Ιστορία / Το Ναυάγιο των Αντικυθήρων, ένας θησαυρός της ενάλιας αρχαιολογίας

Η έκθεση «Το Ναυάγιο των Αντικυθήρων: 124 χρόνια υποβρύχιας αρχαιολογικής έρευνας» παρουσιάζει τις πιο σύγχρονες αποκαλύψεις και ευρήματα για το θρυλικό ναυάγιο, προσφέροντας την πληρέστερη μέχρι σήμερα καταγραφή της ιστορίας του.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Υπήρχαν χωριά στην Αθήνα;

Ιστορία μιας πόλης / Υπήρχαν χωριά στην Αθήνα;

Ποιοι ήταν οι οικισμοί που αναπτύχθηκαν στην αθηναϊκή πεδιάδα επί Οθωμανών; Ποιες είναι οι πηγές, τα σωζόμενα μνημεία, τα χωριά και τα μοναστήρια που απλώνονται στην περιοχή; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Γιώργο Πάλλη.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Ο πολιτισμός της αρχαίας Ελλάδας αναπτύχθηκε 100 χρόνια νωρίτερα από ό,τι νομίζαμε, λέει αρχαιολόγος

Αρχαιολογία & Ιστορία / Ο πολιτισμός της αρχαίας Ελλάδας αναπτύχθηκε 100 χρόνια νωρίτερα από ό,τι νομίζαμε, λέει αρχαιολόγος

Νέα έρευνα στο Πανεπιστήμιο του Warwick δείχνει ότι η άνοδος του πολιτισμού της αρχαίας Ελλάδας ξεκίνησε τουλάχιστον έναν αιώνα νωρίτερα από ό,τι πιστεύαμε
THE LIFO TEAM
Τέχνη σε χρυσό - Το κόσμημα στους ελληνιστικούς χρόνους

Αρχαιολογία & Ιστορία / Τo χρυσάφι των ελληνιστικών χρόνων έρχεται στο μουσείο Μπενάκη

Σημαντικά κοσμήματα αλλά και τα αποτελέσματα μιας ενδελεχούς έρευνας πάνω στην τεχνογνωσία της κατασκευής των κοσμημάτων των ελληνιστικών χρόνων αποτελούν τους δύο πυλώνες της μεγάλης έκθεσης που ξεκινά στο Μουσείο Μπενάκη. Τριάντα μουσεία και εφορείες αρχαιοτήτων από όλη την Ελλάδα και πέντε μουσεία του εξωτερικού συμμετέχουν στην έκθεση-σταθμό. Η επιμελήτρια Ειρήνη Παπαγεωργίου και ο κοσμηματοποιός και επιστημονικός σύμβουλος Άκης Γκούμας μας ξεναγούν στην έκθεση.
M. HULOT
Πως διασκέδαζαν οι Αθηναίοι στη «Μάντρα» του Αττίκ;

Ιστορία μιας πόλης / Πώς διασκέδαζαν οι Αθηναίοι στη «Μάντρα» του Αττίκ;

Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Δαυίδ Ναχμία για τη ζωή και την πορεία του πρωτοπόρου συνθέτη του ελαφρού τραγουδιού των αρχών του 20ού αιώνα Αττίκ, την «Μάντρα» του και την ιστορία του τραγουδιού «Ζητάτε να σας πω».
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Υπάρχουν αρχαία είδη φυτών στον Κήπο του Διομήδους;

Ιστορία μιας πόλης / Υπάρχουν αρχαία είδη φυτών στον Κήπο του Διομήδους;

Το Τμήμα Ιστορικών Φυτών του Κήπου είναι ίσως μοναδικό στον κόσμο και περιλαμβάνει φυτά όπως η μυρτιά, το κώνειο, ο δίκταμος και η ελιά. Η Κατερίνα Στέφη «ξεναγεί» την Αγιάτη Μπενάρδου σε μια έκταση 1.860 στρεμμάτων, στις βόρειες πλαγιές του Όρους Αιγάλεω.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Μεταπτυχιακός φοιτητής ανακαλύπτει χαμένη πόλη στη ζούγκλα του Μεξικού κατά λάθος

Αρχαιολογία & Ιστορία / Φοιτητής ανακαλύπτει χαμένη πόλη στη ζούγκλα του Μεξικού κατά λάθος

Η Valeriana φαίνεται να έχει τα χαρακτηριστικά μιας πρωτεύουσας των Μάγια, με κεντρικές πλατείες, ναούς και χώρους λατρείας, καθώς και μια ειδικά διαμορφωμένη αυλή για το αρχαίο παιχνίδι με μπάλα των Μάγια
LIFO NEWSROOM
«Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Βιβλίο / «Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Ένα νέο βιβλίο επιχειρεί να καταρρίψει τους μισογυνιστικούς μύθους για τις αυτοκρατορικές γυναίκες της Ρώμης, οι οποίες απεικονίζονται μονίμως ως στρίγγλες, ραδιούργες σκύλες ή λάγνες λύκαινες.
THE LIFO TEAM

σχόλια

17 σχόλια
Ωρες ωρες ειναι τοσο δυσκολο να ανηκει μια γυναικα στο "ωραιο φυλο"... Ειδικα αν δε θεωρειται ομορφη απο φυσικου. Η κοινωνια παντα κοιταει με καπως στραβο ματι τις γυναικες που δεν προσπαθουν να ενσωματωθουν εμφανισιακα στο συνολο και ακολουθουν τους δικους τους κανονες. Και σημερα γινεται αυτο. Η γυναικα σχεδον παντα κρινεται απο το πως δειχνει.... Οχι γι αυτο που ειναι ουτε για τις πραξεις τις. Αν δεν εχει τελειο σωμα, τελεια ισιωμενα μαλλια, τελειο μανικιουρ, τελειο μακιγιαζ, δε θεωρειται αρκετα "γυναικα". Αυτο πρεπει να σταματησει. Οι γυναικες δεν ειμαστε αντικειμενα που πρεπει να ειναι κατασκευασμενα με συγκεκριμενο τροπο, ειμαστε ανθρωποι.
Κάποιος μπαίνει στη LIFO το 2120 σε ένα άρθρο που αναφέρει ότι κάποτε οι γυναίκες φορούσαν 12ποντες γόβες και πως ήταν σύμβολο θηλυκότητας και σχολιάζει "Δείτε τι τις ανάγκαζαν να κάνουν"
Ο σύγχρονος πόλεμος εναντίον των (δυτικών) γυναικών είναι πλέον ψυχολογικός. Από τη μια τα ξερακιανά μοντέλα, από την άλλη το photoshop, βάλε κάτι αμερικανιές τύπου "thigh gap", και να το αποτέλεσμα: οι περισσότερες γυναίκες τρωγόμαστε με τα ρούχα μας.
Η πατριαρχική παράδοση θέλει τη γυναίκα σχεδόν, ή και κανονικότατα ανάπηρη σωματικά, για να ανήκει στον άντρα της, να είναι πλήρως υποταγμενη και εξαρτημένη. Αυτά κυρίως στους εύπορους, μιας και οι φτωχοί ήθελαν τη γυναίκα στο χωράφι. Στη Δύση, μέχρι το 19ο αιώνα έσπαγαν ή αφαιριούσαν τις δύο τελευταίες, (νόθες ή ασύντακτες) πλευρές, για να είναι πιο στενή η μέση. Πάλι στα πλουσιοκόριτσα. Οι γυναικείες φορεσιές ήταν παντελώς άβολες και δύσκολες στο βάλε-βγάλε. Νεωτερισμός vs Παράδοση... μην τρελαθούμε, ψηφίσατε 1!!!
H παράδοση ξεκίνησε σε μια προσπάθεια να αποτρέπουν τις γυναικες από το το το σκασουν από το συζυγό τους. Οι γαμοι μεχρι και πρόσφατα ήταν αποτέλεσμα προσεκτικά κανονισμένου συνοικεσίου, τηρούσαν αυστηρά κριτηρια τάξης και ήταν ΠΟΛΥ δυσκολο να τελεστεί γάμος αναμεσα σε τάξεις. Το κοριτσάκι που καταφερνε κάτι τέτοιο θεωρούνταν εξαιρετικά τυχερό. Στην πορεία τα μικρά πόδια έγιναν σύμβολο ανωτερης κοινωνικής ταξης, η γυναικα που είχε δεμενα πόδια δεν εργαζόταν και άρα ειχε αρκετά μέσα για να συντηρηθεί. Αρα είχε και αρκετά μεγάλη προίκα. Επίσης αν ειχε περάσει τη διαδικασία ήταν μία ένεδειξη ότι είναι "υπάκουη". Πολυ χαμηλης κοινωνικής ταξης χωριατησες, υπηρέτριες και παμφτωχες γυναικες δεν εδεναν τα πόδια τους, γενικά θεωρούνταν τιμη για τα κοριτσάκια. Οι γυναικες που είχαν το πελμα τους αδετο χαρακτηριζονταν με διαφορα προσβλητικά επίθετα και δεν ειχαν καμια τυχη κοινωνικής ανόδου. Ο μνηστηρας δεν νομιζω οτι έβλεπε ποτε τα ποδια της γυναικας του εξω από τα πασουμακια οι κανονες για το σεξ και το πόσα ρουχα θα εβγαζαν κλπ ηταν το ίδιο αυστηροί με την γραφειοκρατία. Αλλα και να μην ηταν.... ουτε ο συζυγος ειχε λόγο στο ποια θα παντρευόταν, οι συζητησεις γίνονταν με τις οικογενειες από ειδικές προξενητρες. Αν κάποιος ενδιαφερεται στο βιβλίο snow flower and the secret fan της lisa See περιγραφεται με λεπτομέρειες η πρακτική, οι λόγοι που γινόταν όπως και πως γίνονταν οι γάμοι και οι σχεσεις αναμεσα στα ζευγαρια.
Είναι πραγματικά απίστευτο τι τρόπους έχει επινοήσει ο άνθρωπος για να βασανίζει το είδος του. Τα ζώα επιτίθενται και σκοτώνουν για λόγους επιβίωσης και μόνο. Και στο κάτω-κάτω είναι ζώα, άλογα. Έμείς, τα έλλογα όντα, πόσο οργιάζουσα φαντασία μπορούμε να έχουμε για να αφανίσουμε το είδος;
Ανά τον κόσμο υπάρχουν εξίσου βάρβαρα έθιμα και παραδόσεις που αφορούν και τους άντρες, ειδικά σε ό,τι αφορά την περίοδο και σηματοδότηση της ενηλικίωσης τους (που ανά λαό και κουλτούρα διαφέρει). Δεν τα γνωρίζουμε και τόσο καλά γιατί οι άντρες... δεν κλαίνε...
απ οσο γνωριζω, απο καποιον κινεζο αυτοκρατορα που ειχε βαλει τη γυναικα του να περπαταει πανω σε χρυσο μηχανισμο σε σχημα λωτου για να δινει το περπατημα της την εντυπωση λουλουδιων που ανθιζουν.. επειτα το εξελιξε αλλος αυτοκρατορας βασισμένος σε εναν μύθο για μια γυναικα με ποδια ελαφιου, που οταν περπαταγε αφηνε αποτυπωμα λωτου. εβαζε τις χορευτριες να δεσουν τα ποδια τους για να τονισουν τη γοητεια της ελαφοποδης ομορφιας, και καπως ετσι περασε στα υπολοιπα στρωματα ο συσχετισμος δεμενα ποδια-θηλυκοτητα..