Ποια είναι τα βιβλία που δεν καταφέραμε να διαβάσουμε μέχρι το τέλος;

Ποια είναι τα βιβλία που δεν καταφέραμε να διαβάσουμε μέχρι το τέλος; Facebook Twitter
90

ο Goodreads έκανε ένα αφιέρωμα με θέμα 'ποια βιβλία δεν καταφέραμε να διαβάσουμε μέχρι το τέλος' και τα αποτελέσματα έχουν μεγάλο ενδιαφέρον. Οι πωλήσεις ενός βιβλίου συνδέονται με την επιτυχία του, αλλά αυτό που δεν λαμβάνεται υπόψη είναι πόσοι τελικά το διαβάζουν. Οι 'Πενήντα Αποχρώσεις του Γκρι' πούλησαν πάνω από εκατό εκατομμύρια αντίτυπα, ένα νούμερο εξωπραγματικό, αλλά και αυτή η υπόθεση έχει και μια άλλη πλευρά. Το βιβλίο αυτό είναι στη λίστα με τα βιβλία που οι περισσότεροι δεν άντεξαν να διαβάσουν μέχρι τέλους. Ο αριθμός πωλήσεων είναι μια ένδειξη, αλλά δεν ταυτίζεται απόλυτα με την επιδοκιμασία των αναγνωστών.

Στην κατηγορία 'ποια βιβλία έχουν μείνει στη μέση από τους περισσότερους' κυριαρχούν τα εξής:


«Ένας ξαφνικός θάνατος», Τζ. Κ. Ρόουλινγκ

Αιτιολογία: 'Πολύ μακριά από τη σειρά Χάρι Πότερ'


«Πενήντα αποχρώσεις του γκρι», Ε.Λ. Τζέιμς

Αιτιολογία: 'Ντρέπομαι για λογαριασμό όλων μας'


«Φάε, προσευχήσου και αγάπα!», Ελίζαμπεθ Γκίλμπερτ

Αιτιολογία: 'Η ηρωίδα είναι κλαψιάρα και εγωκεντρική'


«Το κορίτσι με το τατουάζ», Στιγκ Λάρσον

Αιτιολογία: 'Ξεκινάει αργά και είναι δύσκολο να περιμένω να συμβεί κάτι που να με ενδιαφέρει'

 

Τα πέντε κλασικά βιβλία που έχουν μείνει στη μέση από τους περισσότερους είναι:


1. Κατς 22, Τζότζεφ Χέλερ

2. Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών, Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν.

3. Οδυσσέας, Τζέιμς Τζόις

4. Μόμπι Ντικ, Χέρμαν Μέλβιλ

5. Ο Άτλας Επαναστάτησε, Άυν Ραντ


Το Wall Street Journal έκανε μια παρόμοια αναζήτηση, αλλά με διαφορετικά κριτήρια: δεν ζήτησε από τους αναγνώστες να παραδεχτούν τι δεν διάβασαν μέχρι τέλους, αλλά μέτρησαν τις ηλεκτρονικές υπογραμμίσεις αποσπασμάτων αναγνωστών σε e-readers, όπως στα kindle, που δημοσιεύονται σε κάθε βιβλίο. Αν ένα βιβλίο διαβάζεται μέχρι το τέλος, οι υπογραμμίσεις πρέπει να είναι ομοιόμορφα κατανεμημένες. Όπως φαίνεται, πολλές φορές δεν είναι. Αυτό σημαίνει ότι οι αναγνώστες σταδιακά το εγκαταλείπουν.

Σύμφωνα με τις μετρήσεις του WSJ, η «Καρδερίνα» της Ντόνα Ταρτ είναι ένα πάρα πολύ πετυχημένο βιβλίο, γιατί όχι μόνο έχει πάει πολύ καλά στις πωλήσεις, αλλά οι αναγνωσιμότητα του φτάνει μέχρι τέλους κατά 98,5%. Αυτό σημαίνει ότι από όσους το ξεκίνησαν, ελάχιστοι δεν το διάβασαν μέχρι τέλους, και όποιος το έχει διαβάσει, ξέρει ότι είναι από τα βιβλία που παρασύρουν και είναι αδύνατον να μην διαβάσεις μέχρι την τελευταία σελίδα.


Στον πάτο της καταμέτρησης βρίσκεται ένα ακόμη 'κλασικό', που πολλοί ισχυρίζονται ότι έχουν διαβάσει αλλά μάλλον λένε ψέματα. Το 'Χρονικό του Χρόνου' του Στίβεν Χόκινγκ έχει διαβαστεί κατά μόλις 6,5%.


Και οι 'Πενήντα Αποχρώσεις του Γκρι;' Και με αυτή τη μέθοδο καταμέτρησης, το ποσοστό αναγνωσιμότητας είναι εξαιρετικά χαμηλό: 25,9%. Μόλις το ένα τέταρτο των αναγνωστών κατάφερε να φτάσει μέχρι το τέλος αυτής της ανεκδιήγητης ιστορίας.


Εσείς, ποια βιβλία δεν καταφέρατε να διαβάσετε μέχρι το τέλος;

 

90

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κανείς δεν ήξερε ότι ήταν μαύρη: Η εξωπραγματική ιστορία της επιμελήτριας του JP Morgan

Βιβλίο / Κανείς δεν ήξερε ότι ήταν μαύρη: Η εξωπραγματική ιστορία της επιμελήτριας του JP Morgan

Υπεύθυνη για τα πιο πολύτιμα αποκτήματα της ιδιωτικής συλλογής του διάσημου τραπεζίτη, η απέριττα κομψή βιβλιοθηκάριος Μπελ ντα Κόστα Γκριν ήταν μαύρη αλλά εμφανιζόταν ως λευκή στον αφρό της υψηλής κοινωνίας μέχρι και τον θάνατό της το 1950.
THE LIFO TEAM
Leslie Absher: «Κόρη κατασκόπου, queer κορίτσι» 

Βιβλίο / Κόρη κατασκόπου, queer κορίτσι, συγγραφέας

Η Αμερικανίδα δημοσιογράφος Leslie Absher μάς ξεναγεί στο «Σπίτι με τα μυστικά», εκθέτοντας ταυτόχρονα την προσωπική της πορεία προς την απελευθέρωση, την «ελληνική» της εμπειρία και τις εντυπώσεις της από τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Πολυτεχνείο - Ένα παραμύθι που δεν λέει παραμύθια»

Βιβλίο / Το Πολυτεχνείο έγινε κόμικ: Μια νέα έκδοση για μια μονίμως επίκαιρη εξέγερση

Παραμονές της φετινής επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, οι εκδόσεις Red ‘n’ Noir κυκλοφόρησαν ένα έξοχο κόμικ αφιερωμένο σε αυτή, που το υπογράφουν ο συγγραφέας Γιώργος Κτενάς και ο σκιτσογράφος John Antono.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τον Μάλκολμ Λόουρι και το «Κάτω από το ηφαίστειο»

Βιβλίο / Το μεγαλόπνοο «Κάτω από το ηφαίστειο» του Μάλκολμ Λόουρι, μια προφητεία για την αποσύνθεση του κόσμου

Οι αναλογίες μεταξύ του μυθιστορηματικού βίου του Βρετανού συγγραφέα και του κορυφαίου έργου του είναι παραπάνω από δραματικές, όπως και αυτές μεταξύ της υπαρξιακής πτώσης του και του σημερινού, αδιέξοδου κόσμου.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ψέμα μέχρι αποδείξεως του εναντίου

Βιβλίο / Ψέμα μέχρι αποδείξεως του εναντίου

Στο νέο του βιβλίο, «Ψέματα που μας έμαθαν για αλήθειες», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα, ο Νικόλας Σμυρνάκης καταρρίπτει 23 μύθους που μας καταπιέζουν, βοηθώντας μας να ζήσουμε ουσιαστικότερα.
ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Βασίλης Σωτηρόπουλος: «Έχουν γίνει μεγάλα βήματα στη νομοθεσία για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα, υπάρχουν όμως ακόμα σημαντικά κενά»

Βιβλίο / Βασίλης Σωτηρόπουλος: «Έχουν γίνει μεγάλα βήματα στη νομοθεσία για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα, υπάρχουν όμως ακόμα σημαντικά κενά»

Μια διαφωτιστική συζήτηση με τον γνωστό δικηγόρο παρ’ Αρείω Πάγω και συγγραφέα με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του ΛΟΑΤΚΙ + Δικαιώματα & Ελευθερίες (εκδ. Σάκκουλα), ένα μνημειώδες όσο και πολύτιμο βοήθημα για κάθε ενδιαφερόμενο άτομο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βασιλική Πέτσα: «Αυτό που μας πάει μπροστά δεν είναι η πρόοδος αλλά η αγάπη»

Βιβλίο / Η Βασιλική Πέτσα έγραψε ένα μεστό μυθιστόρημα με αφορμή μια ποδοσφαιρική τραγωδία

Η ακαδημαϊκός άφησε για λίγο το βλέμμα του κριτή και υιοθέτησε αυτό του συγγραφέα, καταλήγοντας να γράψει μια ιστορία για το συλλογικό τραύμα που έρχεται να προστεθεί στις ατομικές τραγωδίες και για τη σημασία της φιλικής αγάπης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Μιχάλης Γκανάς: Ο ποιητής της συλλογικής μας μνήμης

Απώλειες / Μιχάλης Γκανάς (1944-2024): Ο ποιητής της συλλογικής μας μνήμης

«Ό,τι με βασανίζει κατά βάθος είναι η οριστική απώλεια ανθρώπων, τόπων και τρόπων και το ανέφικτο της επιστροφής». Ο σημαντικός Έλληνας ποιητής έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 80 ετών.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Queer»: Το μυθιστόρημα της στέρησης που πόνεσε τον Μπάροουζ

Βιβλίο / «Queer»: Το μυθιστόρημα της στέρησης που πόνεσε τον Μπάροουζ

Μια αναδρομή στην έξοχη, προκλητική όσο και «προφητική» νουβέλα του Ουίλιαμ Μπάροουζ στην οποία βασίστηκε η πολυαναμενόμενη ταινία του Λούκα Γκουαντανίνο που βγαίνει σύντομα στις κινηματογραφικές αίθουσες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

20 σχόλια
Under the Volcano, του Malcolm Lowry. Εχω ηδη προσπαθησει 3 φορες να το διαβασω αλλα απετυχα και τις τρεις... ηδη απο την αρχη η πλοκη μου φαινεται περιεργη, νιωθω οτι χανομαι :( καποια στιγμη θα το διαβασω ολοκληρο, το χω υποσχεθει στον εαυτο μου
Ένα βιβλίο το οποίο με εξαγρίωσε και το παράτησα χωρίς δεύτερη σκέψη είναι το "Η φιλοσοφία στο μπουντουάρ". Π@ρτούζα και μίσος... Δε μας χέζεις, ρε Μαρκήσιε;;;Επίσης, το "Τάδε έφη Ζαρατούστρα" το διέκοψα γιατί δεν το καταλάβαινα και φταίει μάλλον και η χάλια μετάφραση στην έκδοση που έχω. Σίγουρα όμως θα το αγοράσω από ένα πιο προσεγμένο εκδότη, είμαι σίγουρη ότι αξίζει.Κι ένα βιβλίο που δυσκολεύτηκα να τελειώσω είναι το "Για ποιον χτυπά η καμπάνα". Όμως δε μετάνιωσα που δεν το παράτησα.
Παρατησα απο τις πρωτες κιολας σελιδες τον Αλχημιστη (no regrets there,) και το εκκρεμες του Φουκω το οποιο πιστευω οτι αξιζει μια δετερη ευκαιρια.Αυτη τη στιγμη με βασανιζει το hard boiled wonderland and the end of the world του Μουρακαμι αλλα πιστευω οτι "το εχω"
Έγκλημα και τιμωρία του Ντοστογιέφσκι. Το παίδεψα αρκετό καιρό κ ευτυχώς που είχα πάρει μόνο το πρώτο βιβλίο! Το κατάφερα εν τέλη. Αυτό που αφήνω όσες φορές κι αν το ξεκίνησα είναι ο άρχοντας των δαχτυλιδιών! Αυτή η ατελείωτη εισαγωγή με σκοτώνει
Το Έρωτας στα χρόνια της χολέρας (μα πόσο αργό μπορεί να είναι!!!) και δυστυχώς Το Στίγμα του Ροθ, το οποίο θέλω τόσο πολύ να ολοκληρώσω κάποια στιγμή.
Πίεζα πάντα τον εαυτό μου να τελειώνω τα βιβλία που διάβαζα έστω κι αν έκανα μήνες! Το βιβλίο όμως που με έφερε στα όριά μου ήταν Το χιόνι του Ορχάν Παμούκ. Δεν διαβάζεται με τίποτα! Έκανα φιλότιμες προσπάθειες αλλά δεν...Από τότε αναθεώρησα και τη στάση μου απέναντι στα βιβλία που δε μου αρέσουν.
πιστευω οτι σε ηλικια ανω των 40 δεν μπορεις να διαβασεις καποια βιβλια που θα επρεπε να διαβασεις μικροτερος και αναποδα....ξεκινησα τον Οδυσσεα σε ηλικια 18-19, απετυχα και το εχω βγαλει απο το μυαλο μου, στα 40+ η υπομονη μου εξαντλειται γρηγοροτερα αν οχι στιγμιαια, τωρα με παιδευει το Ταξιδι Στην Ακρη της Νυχτας του Σελιν
Ακριβώς τα ίδια ετοιμαζόμουν να γράψω κι εγώ: Οδυσσέας και Ταξίδι στην άκρη της νύχτας.Για το δεύτερο βέβαια υποψιάζομαι οτι ευθύνεται και η μετάφραση, αυτή η ξεπερασμένη αργκό που χρησιμοποιούσε με κούρασε πάρα πολύ.
Τα τρια βιβλία του άρχοντα των δαχτυλιδιών κατάφερα να τα τελειώσω με πολύ ζόρι,απ τις σπάνιες φορες που η ταινία αξίζει περισσότερο απ τα βιβλιαΤη περηφάνια κ προκατάληψη την άρχισα κ τη παραταγα,την εβριασκα τόσο βαρετή,φυσικά εκανα λάθος κ αφού την ολοκλήρωσαν η Όστεν έγινε μια απ τις αγαπημένες μουΠρόσφατα ολοκλήρωσαν μετα απο διαβάζω αφήνω,διαβάζω αφήνω το συνταγματάρχης ΛιάπκινΑλλά ενα βιβλιο που δε μετάνιωσα κ δεν ένιωσαν ενοχές που παράτησαν ηταν το ευτυχώς που δε γεννήθηκα όμορφη...
Ειναι πολυ καλο βιβλιο αλλα νομιζω για μικροτερες ηλικιες..αν εισαι ανω των 20 δεν νομιζω να σου λεει κατι, καταλαβαινω γιατι να το βαριεσαι...
Το θέμα δεν είναι οτι το βαρεθηκα. Για να μπορέσω να καταλάβω τι είναι το εκκρεμές έπρεπε να κάτσω με χαρτί και μολύβι και να κρατάω σημειώσεις όπως όταν διάβαζα φυσική στο σχολείο. Όχι οτι κατάλαβα τελικά.
Δυστυχώς αρκετά αλλά πολλά από αυτά έχω αλήθεια σκοπό κάποια στιγμή να τα τελειώσω. Απλά πιστεύω ότι για κάποια βιβλία πρέπει να είσαι και σε κατάλληλη διάθεση ή έτοιμος/η να τα "δεχτείς".Στο σχολείο είχα ξεκινήσει τουλάχιστον 3 φορές το Ένα παιδί μετράει τ' άστρα, πάντα το παρατούσα στο ίδιο σημείο και δεν πιστεύω ότι θα το διαβάσω ολόκληρο ποτέ. Μικρή, επίσης, δεν είχα καταφέρει να τελειώσω και τη φάρμα των ζώων. Νομίζω είχα βαρεθεί. Το Φθινόπωρο του Πατριάρχη με δυσκόλεψε πολύ και το άφησα, όχι χωρίς επιστροφή ελπίζω.Ένα βιβλίο που θα έπρεπε να είχα παρατήσει αλλά για κάποιον ηλίθιο ψυχαναγκασμό τελείωσα είναι το White Oleander (δεν το συστήνω σε κανέναν).
Την αμαρτία μου θα την πω: Άφησα αρκετά στην μέση, αλλά τα δύο που θυμάμαι χαρακτηριστικά είναι το "Για ποιον κτυπά η καμπάνα" του Χέμινγουεϊ και τον "Φύλακα στη Σίκαλη" του Σάλινγκερ. Κατέβαλα φιλότιμες προσπάθειες, αλλά απλά δεν τέλειωνε το βιβλίο με τίποτα...
Το πιο απροσδόκητο βιβλίο που έχω αφήσει στη μέση είναι ο μικρός πρίγκιπας που προσπάθησα να το διαβάσω όταν ήμουν στο δημοτικό. Πιο πρόσφατα άφησα στη μέση τον Έφηβο του Ντοστογιέφσκι. Ίσως να εξιστορεί σημαντικά πολιτικά γεγονότα αργότερα αλλά δεν κατάφερα να πείσω τον εαυτό μου να συνεχίσει..Μπορεί να ξαναπροσπαθήσω στο μέλλον..
Αγαπητή sailor moon κάνε άλλη μια προσπάθεια στο μικρό πρίγκιπα, από τα καλύτερα, πιο απλά και ειλικρινή βιβλία που έχω διαβάσει! Δεν είναι μόνο για μικρά παιδιά.
να προσθεσω το 100 ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΝΑΞΙΑ και τον Αλχημιστη. Αν εχεις διαβασει ενα βιβλιο του Κοελιο,αυτοματως ξερεις σε τι μοτιβο κινουνται και τα υπολοιπα,τα ιδια και ιδια παντα...Το 100 Χρονια Μοναξια προσπαθησα δυο φορες να το διαβασω,ηταν αδυνατον αφου το βαρεθηκα ασυστολα.Μαλλον δε μου ταιριαζει αυτο το ειδος βιβλιων,τι να πω